-
1 abschneiden
abschneiden ( irr) vt odcinać <- ciąć> (a Weg); ( wegschneiden) ukrawać < ukroić>, obcinać < obciąć>, ucinać < uciąć>; Haare a <o>strzyc; fig ( unterbinden) przecinać <- ciąć>;vi gut, schlecht abschneiden (bei) dobrze, źle się spisać pf (na L) -
2 kürzen
-
3 Rotstift
Rotstift m czerwony ołówek, czerwona kredka;dem Rotstift zum Opfer fallen zostać pf skreślonym -
4 rund
rund adj okrągły (a Zahl, Summe, Gesicht usw), zaokrąglony; (kreisförmig) kolisty; präd okrągło; koliście;rund machen zaokrąglać <- lić>;rund um die Uhr (przez) całą dobęrd. (rund) około, w przybliżeniu
См. также в других словарях:
obciąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}obcinać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obciąć — dk Xc, obetnę, obetniesz, obetnij, obciąćciął, obciąćcięła, obciąćcięli, obciąćcięty obcinać ndk I, obciąćam, obciąćasz, obciąćają, obciąćaj, obciąćał, obciąćany 1. «tnąc oddzielić coś od czegoś, skrócić coś; uciąć» Obciąć materiał. Obciąć włosy … Słownik języka polskiego
obciąć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}obcinać się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obciąć interes — nie zrobić czegoś z powodu przeszkody … Słownik gwary warszawskiej
obcinać — → obciąć … Słownik języka polskiego
egzamin — m IV, D. u, Ms. egzaminnie; lm M. y «sprawdzenie przez osoby kompetentne czyichś wiadomości naukowych lub fachowych przed rozpoczęciem lub po zakończeniu pewnego etapu nauki» Egzamin dyplomowy, magisterski, doktorski. Egzamin konkursowy, ustny,… … Słownik języka polskiego
obcinać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obcinaćam, obcinaća, obcinaćają, obcinaćany {{/stl 8}}– obciąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, obetnę, obetnie, obetnij, obcinaćciął, obcinaćcięli, obcinaćcięty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skrócić — kogoś o głowę «obciąć komuś głowę, ściąć kogoś»: Przecież Elżbieta I to była baba potwór! Lubiła grozić swoim dworzanom, a już szczególnie faworytom, że skróci ich o głowę. T. Mirkowicz, Pielgrzymka … Słownik frazeologiczny
skracać — Skrócić kogoś o głowę «obciąć komuś głowę, ściąć kogoś»: Przecież Elżbieta I to była baba potwór! Lubiła grozić swoim dworzanom, a już szczególnie faworytom, że skróci ich o głowę. T. Mirkowicz, Pielgrzymka … Słownik frazeologiczny
farfocel — m I, D. farfocelcla; lm M. farfocelcle, D. farfocelcli a. farfocelclów pot. «kawałek, strzępek czegoś, często zwisający» Obciąć farfocle z dywanu. ‹z niem.› … Słownik języka polskiego
naobcinać — dk I, naobcinaćam, naobcinaćasz, naobcinaćają, naobcinaćaj, naobcinaćał, naobcinaćany «obciąć czegoś wiele, w dużej ilości» Naobcinać kiści winogron … Słownik języka polskiego
