-
1 obarczyć
obarczać (-am) < obarczyć> (-ę): obarczać k-o (I) fig jemandem aufbürden, jemandem auferlegen (A); jemandem zur Last legen (A);obarczać się fig (I) sich verantwortlich fühlen (für A) -
2 belasten
belasten *I. vt2) ( stark fordern)jdn mit etw \belasten obarczyć [o obciążyć] kogoś czymś3) ( bedrücken)jdn mit etw \belasten ( mit einem Problem) obarczyć kogoś czymśjdn mit hohen Gebühren \belasten nałożyć na kogoś wysokie opłatyII. vr1) ( sich aufbürden)sich [mit etw] \belasten obarczyć się [czymś]2) jursich [selbst] \belasten obciążyć siebie samego -
3 obarczać
1) ( obciążać) belasten, beladenobarczyć kogoś obowiązkiem jdm eine Verpflichtung auftragen3) ( obwiniać)\obarczać kogoś odpowiedzialnością [za coś] jdm [etw] zur Last legen [ lub anlasten] -
4 obarczać
obarczać (-am) < obarczyć> (-ę): obarczać k-o (I) fig jemandem aufbürden, jemandem auferlegen (A); jemandem zur Last legen (A);obarczać się fig (I) sich verantwortlich fühlen (für A) -
5 odpowiedzialność
odpowiedzialność [ɔtpɔvjɛʥ̑alnɔɕʨ̑] f1) (t. moralna) Verantwortung fbrać na siebie \odpowiedzialność [za coś] die Verantwortung [für etw] auf sich +akk nehmenna własną \odpowiedzialność auf eigene Verantwortungobarczyć kogoś odpowiedzialnością za coś jdm die Verantwortung für etw aufbürden\odpowiedzialność karna strafrechtliche Verantwortlichkeit f\odpowiedzialność cywilna Haftpflicht fpociągnąć kogoś do odpowiedzialności [za coś] jdn [für etw] verantwortlich [ lub haftbar] machenponosić [za coś] \odpowiedzialność [für etw] verantwortlich [ lub haftbar] seinza coś grozi \odpowiedzialność sądowa etw wird strafrechtlich verfolgt, etw wird mit der strafrechtlichen Verantwortlichkeit angedroht -
6 zaciążyć
zaciążyć [zaʨ̑ɔw̃ʒɨʨ̑]vi1) ( obarczyć kogoś moralnie) lastenzaciążyła na kimś wina jd hat sich schuldig, auf jdm lastet Schuld2) ( wywrzeć wpływ)\zaciążyć na kimś/czymś sich +akk auf jdn/etw negativ auswirken -
7 anlasten
-
8 aufbürden
-
9 beladen
beladen *1. irrII. vrsich mit etw \beladen obładować się czymś, objuczyć się czymś ( fig mit viel Arbeit) obarczyć się czymś2. adjmit Schuld/Sorgen \beladen sein nieść brzemię winy/trosk -
10 erdrücken
-
11 laden
laden ['la:dən] <lädt, lud, geladen>vt1) (ver\laden)etw [auf den Lkw] \laden ładować [ perf za-]; coś [na ciężarówkę] ( von einem Transportmittel nehmen)etw aus dem Auto \laden wyładowywać [ perf wyładować] coś z samochoduvoll ge\laden z pełnym ładunkiem2) ( aufbürden)3) (geh: ein\laden)jdn [zu einem Empfang] \laden zapraszać [ perf zaprosić] kogoś [na przyjęcie]die ge\ladenen Gäste zaproszeni goście8) ge\laden haben (fam: betrunken sein) być pijanym
См. также в других словарях:
obarczyć — → obarczać … Słownik języka polskiego
obarczać się – obarczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obarczać siebie, brać do dźwigania jakiś ciężar : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obarczać się zbyt licznymi bagażami. Obarczyć się worem z pszenicą. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obarczać — ndk I, obarczaćam, obarczaćasz, obarczaćają, obarczaćaj, obarczaćał, obarczaćany obarczyć dk VIb, obarczaćczę, obarczaćczysz, obarcz, obarczaćczył, obarczaćczony 1. zwykle dk «włożyć komuś ciężar na barki, obładować kogoś lub coś czymś; objuczyć» … Słownik języka polskiego
obarczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obarczaćam, obarczaća, obarczaćają, obarczaćany {{/stl 8}}– obarczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, obarczaćczę, obarczaćczy, obarczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrzucić — 1. Zrzucić ciężar, kamień z serca «przestać się czymś martwić, pozbyć się kłopotu»: Mówiono, że z kimś wyjechała, że wyszła za mąż. Gdy ją odnalazł, dalej była bardzo piękna. I szalona. Jak szalona, miało się okazać później. Potrząsnął głową.… … Słownik frazeologiczny
zrzucać — 1. Zrzucić ciężar, kamień z serca «przestać się czymś martwić, pozbyć się kłopotu»: Mówiono, że z kimś wyjechała, że wyszła za mąż. Gdy ją odnalazł, dalej była bardzo piękna. I szalona. Jak szalona, miało się okazać później. Potrząsnął głową.… … Słownik frazeologiczny
zwalić — pot. Zwalić coś komuś na głowę, na kark, posp. na łeb «obarczyć kogoś obowiązkami, odpowiedzialnością za coś» Zwalić kogoś z nóg zob. noga 36 … Słownik frazeologiczny
zwalać — pot. Zwalić coś komuś na głowę, na kark, posp. na łeb «obarczyć kogoś obowiązkami, odpowiedzialnością za coś» Zwalić kogoś z nóg zob. noga 36 … Słownik frazeologiczny
ciężar — m IV, D. u, Ms. ciężararze; lm M. y 1. «siła, z jaką Ziemia przyciąga dane ciało; waga jakiegoś ciała» Ciężar bagażu był ponad jej siły. Owoce spadały pod wpływem własnego ciężaru. ∆ fiz. Ciężar atomowy «względna masa atomu danego pierwiastka… … Słownik języka polskiego
dług — m III, D. u, N. długgiem; lm M. i «zaciągnięta pożyczka zwykle pieniężna; obowiązek dłużnika do spełnienia oznaczonego świadczenia; zobowiązanie do określonych świadczeń pieniężnych lub w naturze» Dług krótkoterminowy, długoterminowy. Dług… … Słownik języka polskiego
dociążyć — dk VIb, dociążyćżę, dociążyćżysz, dociążyćciąż, dociążyćżył, dociążyćżony dociążać ndk I, dociążyćam, dociążyćasz, dociążyćają, dociążyćaj, dociążyćał, dociążyćany «obciążyć dodatkowo, obarczyć dodatkową pracą» Przy hamowaniu dociążyć przednie… … Słownik języka polskiego