-
1 obładować
глаг.• нагрузить* * *obładowa|ć\obładowaćny сов. нагрузить; навьючить;\obładować kogoś zakupami навьючить на кого-л. покупки+obciążyć, objuczyć
* * *obładowany сов.нагрузи́ть; навью́читьobładować kogoś zakupami — навью́чить на кого́-л. поку́пки
Syn: -
2 obładować się
-
3 obładować\ się
сов. нагрузиться; навьючиться+obciążyć się, objuczyć się
-
4 obciążyć
глаг.• атаковать• заострять• заряжать• инкриминировать• нагружать• нагрузить• обвинить• обвинять• обременить• обременять• обязывать• отяготить• отягощать• усугублять• ухудшать• ухудшить* * *obciąż|yć\obciążyćony сов. 1. нагрузить; отяжелить; отяготить;nadmiernie \obciążyć перегрузить;
\obciążyć kogoś dodatkową pracą нагрузить (обременить) кого-л. дополнительной работой;2. kogo czym возложить на кого что; \obciążyć kogoś odpowiedzialnością возложить на кого-л. ответственность;\obciążyć zarzutem morderstwa обвинить в убийстве; ● \obciążyć długami обременить долгами;
\obciążyć konto торг. занести в дебет;\obciążyć pamięć перегрузить память+1. obładować, obarczyć
* * *obciążony сов.1) нагрузи́ть; отяжели́ть; отяготи́тьnadmiernie obciążyć — перегрузи́ть
obciążyć kogoś dodatkową pracą — нагрузи́ть (обремени́ть) кого́-л. дополни́тельной рабо́той
2) kogo czym возложи́ть на кого чтоobciążyć kogoś odpowiedzialnością — возложи́ть на кого́-л. отве́тственность
obciążyć zarzutem morderstwa — обвини́ть в уби́йстве
•- obciążyć konto
- obciążyć pamięćSyn: -
5 objuczyć
глаг.• навьючить* * *objucz|yć\objuczyćony сов. навьючить;\objuczyć kogoś walizkami навьючить на кого-л. чемоданы (кого-л. чемоданами)* * *objuczony сов.навью́читьobjuczyć kogoś walizkami — навью́чить на кого́-л. чемода́ны (кого́-л. чемода́нами)
Syn: -
6 obładowywać
глаг.• нагружать* * *obładowywa|ć\obładowywaćny несов. нагружать; навьючивать; ср. obładować+obciążać, objuczać
* * *obładowywany несов.нагружа́ть; навью́чивать; ср. obładowaćSyn: -
7 obciążyć się
сов.1) нагрузи́ть на себя́obciążyć się się bagażem — нагрузи́ть на себя́ бага́ж
Syn:obładować się 1), obarczyć się 2) -
8 obciążyć\ się
сов. 1. нагрузить на себя;\obciążyć\ się się bagażem нагрузить на себя багаж;
+1. obładować się 2. obarczyć się
См. также в других словарях:
obładować — dk IV, obładowaćduję, obładowaćdujesz, obładowaćduj, obładowaćował, obładowaćowany obładowywać ndk VIIIa, obładowaćowuję, obładowaćowujesz, obładowaćowuj, obładowaćywał, obładowaćywany «dużo czegoś naładować, włożyć na coś, w coś; dać komuś… … Słownik języka polskiego
obładowywać się – obładować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} brać samemu dużo do niesienia, do dźwigania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obładować się pakunkami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obarczać — ndk I, obarczaćam, obarczaćasz, obarczaćają, obarczaćaj, obarczaćał, obarczaćany obarczyć dk VIb, obarczaćczę, obarczaćczysz, obarcz, obarczaćczył, obarczaćczony 1. zwykle dk «włożyć komuś ciężar na barki, obładować kogoś lub coś czymś; objuczyć» … Słownik języka polskiego
obciążyć — dk VIb, obciążyćżę, obciążyćżysz, obciążyćciąż, obciążyćżył, obciążyćżony obciążać ndk I, obciążyćam, obciążyćasz, obciążyćają, obciążyćaj, obciążyćał, obciążyćany 1. «włożyć na kogoś, na coś lub w coś jakiś ciężar, obładować czymś ciężkim,… … Słownik języka polskiego
objuczyć — dk VIb, objuczyćczę, objuczyćczysz, objuczyćjucz, objuczyćczył, objuczyćczony objuczać ndk I, objuczyćam, objuczyćasz, objuczyćają, objuczyćaj, objuczyćał, objuczyćany «obwiesić, obciążyć jukami, bagażami; obładować» Objuczyć konia, muła, osła.… … Słownik języka polskiego
przeładować — dk IV, przeładowaćduję, przeładowaćdujesz, przeładowaćduj, przeładowaćował, przeładowaćowany przeładowywać ndk VIIIa, przeładowaćowuję, przeładowaćowujesz, przeładowaćowuj, przeładowaćywał, przeładowaćywany 1. «przenieść jakiś ładunek, towar,… … Słownik języka polskiego
obładowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, obładowywaćowuję, obładowywaćowuje, obładowywaćany {{/stl 8}}– obładować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, obładowywaćduję, obładowywaćduje, obładowywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} kłaść na kogoś, coś lub w coś duże ciężary :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
