-
1 sztuczny
прил.• деланный• жеманный• искусственный* * *исскуственный, фальшивый, вставной, накладнойpojedynczy, na sztuki, od sztuki, wytwarzany po jednej sztuce штучный* * *sztuczn|y\sztucznyi, \sztucznyiejszy 1. искусственный;nawozy \sztucznye искусственные удобрения; \sztucznyе oddychanie искусственное дыхание; tworzywo \sztucznye пластик, пластмасса; \sztuczny uśmiech искусственная (дёланая) улыбка; \sztuczny horyzont ав. авиагоризонт;
2. (o brodzie, wąsach itp.) накладной;\sztucznye włosy накладка; ● \sztucznye płuca мед. оксигене-ратор
* * *sztuczni, sztuczniejszy1) иску́сственныйnawozy sztuczne — иску́сственные удобре́ния
sztuczne oddychanie — иску́сственное дыха́ние
tworzywo sztuczne — пла́стик, пластма́сса
sztuczny uśmiech — иску́сственная (де́ланая) улы́бка
sztuczny horyzont — ав. авиагоризо́нт
2) (о brodzie, wąsach itp.) накладно́йsztuczne włosy — накла́дка
• -
2 odpuszczać
глаг.• извинить• отпускать• простить• прощать* * *1) (przestawać) забрасывать2) odpuszczać (przebaczać) прощать, устар. отпускатьprzechodzić (o bólu) отпускать (о боли)zapuszczać (o brodzie, włosach) отпускать (о бороде, волосах)puszczać (o mrozie) отпускать (о морозе)wydawać (o towarze) отпускать (о товаре)wypuszczać, uwalniać отпускать (освобождать)obluzowywać, obluźniać, popuszczać, rozluźniać отпускать (ослаблять)uwalniać, przest. odprawiać устар. отпускать (увольнять)* * *odpuszcza|ć\odpuszczaćny несов. отпускать, прощать (грех, вини)+darowywać, przebaczać
* * *odpuszczany несов.отпуска́ть, проща́ть (грех, вину)Syn:darowywać, przebaczać -
3 odpuścić
глаг.• извинить• отпустить• простить• прощать* * *1) (przestać) забросить2) odpuścić (przebaczyć) простить, устар. отпуститьprzejść, zelżeć (o bólu) отпустить (о боли)zapuścić (o brodzie, włosach) отпустить (о бороде, волосах)puścić, zelżeć (o mrozie) отпустить (о морозе)wydać (o towarze) отпустить (о товаре)wypuścić, uwolnić отпустить (освободить)obluzować, obluźnić, popuścić, rozluźnić отпустить (ослабить)uwolnić, przest. odprawić устар. отпустить (уволить)* * *odpu|ścić\odpuścićszczę, \odpuścićść, \odpuścićszczony сов. отпустить, простить (грех, вину);● \odpuścić stal отпустить сталь
+ darować, przebaczyć* * *odpuszczę, odpuść, odpuszczony сов.отпусти́ть, прости́ть (грех, вину)Syn: -
4 pogładzić się
-
5 pogładzić\ się
сов. погладить себя;\pogładzić\ się się po brodzie погладить (свою) бороду
+ pogłaskać się
См. также в других словарях:
kłębek — 1. Kłębek nerwów «o człowieku bardzo nerwowym, znerwicowanym»: Czy rano samochód będzie stał na parkingu, czy nikt się do niego nie włamie? Obawa o nowy samochód zaczyna być na tyle silna, że powoli jego właściciel staje się kłębkiem nerwów. Metr … Słownik frazeologiczny
broda — ż IV, CMs. brodadzie; lm D. bród 1. «dolna, wystająca część twarzy poniżej ust» Szpiczasta, wystająca broda. Dołek w brodzie. Oprzeć brodę na dłoni. Zawiązać chustkę pod brodą. Ująć kogoś pod brodę. ◊ pot. Pluć sobie w brodę «wyrzucać coś sobie,… … Słownik języka polskiego
bród — m IV, D. brodu, Ms. brodzie; lm M. brody «płytkie miejsce rzeki, jeziora lub stawu, przez które można przejść lub przejechać na drugi brzeg» Bród na rzece, w rzece. w bród 1. «pieszo, konno, wozem itp. przez wodę; bez pomocy łodzi, promu» Przejść … Słownik języka polskiego
bródka — ż III, CMs. bródkadce; lm D. bródkadek 1. zdr. od broda a) w zn. 1: Okrągła bródka dziecka. b) w zn. 2: Mała, krótka, spiczasta bródka. ∆ Bródka hiszpańska «wąski pionowy pasek zarostu na brodzie pod dolną wargą» ◊ Capia, kozia, koźla bródka… … Słownik języka polskiego
dołek — m III, D. dołekłka, N. dołekłkiem; lm M. dołekłki 1. «nieduży dół wykopany w ziemi, zagłębienie w nawierzchni» Wykopać dołek. ∆ Piłka do dołka «rodzaj gry w piłkę» ∆ sport. Dołek startowy «zagłębienie w ziemi, w którym zawodnik umieszczał stopy… … Słownik języka polskiego
drapać — ndk IX, drapaćpię, drapaćpiesz, drap, drapaćał, drapaćany drapnąć dk Va, drapaćnę, drapaćniesz, drapaćnij, drapaćnął, drapaćnęła, drapaćnęli, drapaćnięty, drapaćnąwszy 1. «skrobać, pocierać, szarpać czymś ostrym, szczególnie paznokciami,… … Słownik języka polskiego
gładzić — ndk VIa, gładzićdzę, gładzićdzisz, gładź, gładzićdził, gładzićdzony 1. «przesuwać po czymś delikatnie ręką, zwykle z pieszczotą; głaskać» Gładzić kogoś po głowie, po ręce. Gładzić czyjeś włosy. 2. «czynić powierzchnię czegoś gładką, usuwać… … Słownik języka polskiego
hiszpański — hiszpańskiscy «dotyczący Hiszpanii, Hiszpanów» Język hiszpański. Tańce, wino hiszpańskie. ∆ Bródka hiszpańska «wąski pionowy pasek zarostu na brodzie pod dolną wargą» ∆ Buty hiszpańskie «dawne narzędzie tortur, mające postać zębatych obręczy,… … Słownik języka polskiego
kłębek — m III, D. kłębekbka, N. kłębekbkiem; lm M. kłębekbki zdr. od kłąb (tylko w zn. 1) Kłębek dymu. Kłębek nici, wełny. Zwijać nici, wełnę w kłębek. ◊ Kłębek nerwów «o człowieku bardzo nerwowym» ◊ Dojść, trafić po nitce do kłębka «wykryć, wyjaśnić,… … Słownik języka polskiego
skrobać — ndk IX, skrobaćbię, skrobaćbiesz, skrob, skrobaćał, skrobaćany skrobnąć dk Va, skrobaćnę, skrobaćniesz, skrobaćnij, skrobaćnął, skrobaćnęła, skrobaćnęli, skrobaćnięty, skrobaćnąwszy 1. zwykle ndk «pocierając czymś ostrym, zdrapywać, zdzierać… … Słownik języka polskiego
skubać — ndk IX, skubaćbię, skubaćbiesz, skub, skubaćał, skubaćany skubnąć dk Va, skubaćnę, skubaćniesz, skubaćnij, skubaćnął, skubaćnęli, skubaćnięty, skubaćnąwszy 1. «chwytając coś lekko pociągać, szarpać, targać» Ze zdenerwowania skubał wąsy, brodę.… … Słownik języka polskiego
