Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

nubilum

  • 1 nubilum

    nūbĭlum, i, n. [nubilus] [st2]1 [-] temps couvert, ciel nuageux, ciel sombre. [st2]2 [-] au fig. nuage, obscurité.    - nubilo, Plin. 7, 215: par un temps nuageux.    - nubila, ōrum, n.: nuées, brouillards, nuages. --- Plin. Pan. 30, 3; Virg. En. 4, 177 ; Ov. M. 1, 328.    - oculi tristitia quoddam nubilum ducunt, Quint. 4, 3, 27: dans la tristesse les yeux se couvrent comme d'un nuage.    - mundus nubilo pallet, Sen. tr.: le monde est plongé dans l'obscurité.
    * * *
    nūbĭlum, i, n. [nubilus] [st2]1 [-] temps couvert, ciel nuageux, ciel sombre. [st2]2 [-] au fig. nuage, obscurité.    - nubilo, Plin. 7, 215: par un temps nuageux.    - nubila, ōrum, n.: nuées, brouillards, nuages. --- Plin. Pan. 30, 3; Virg. En. 4, 177 ; Ov. M. 1, 328.    - oculi tristitia quoddam nubilum ducunt, Quint. 4, 3, 27: dans la tristesse les yeux se couvrent comme d'un nuage.    - mundus nubilo pallet, Sen. tr.: le monde est plongé dans l'obscurité.
    * * *
        Nubilum, pen. corr. Substantiuum, Ipsam nubem significat. Plin. Nubilosité, Obscurité, Nuee.
    \
        Nubilum inducere dicuntur aliqui venti. Plin. iunior. Amener les nuees.
    \
        Nubilum diei. Plin. Le temps du jour couvert de nuees.
    \
        Nubilo. Plin. Par temps de nuees.
    \
        Ventus agit nubila. Virgil. Le vent chasse les nuees.
    \
        Aquilo differt nubila. Virgil. Le vent de bise dissipe et espard les nuees.
    \
        Pendent nubila. Virgil. Sont en l'air.
    \
        Nubila humani animi sol serenat. Plin. La tristesse et pesanteur.

    Dictionarium latinogallicum > nubilum

  • 2 nubilum

    nūbīlum, ī n.
    1) облака, тучи (n. inducere PJ); пасмурная погода ( soles et nubila O)
    2) угрюмость, мрачность ( nubila humani animi PM)

    Латинско-русский словарь > nubilum

  • 3 nubilum

    nūbĭlus, a, um, adj. [nubes], cloudy, overcast, lowering ( poet. and in post-Aug. prose).
    I.
    Lit.:

    caelum,

    Plin. 16, 26, 46, § 109:

    dies,

    id. 2, 35, 35, § 100:

    annus,

    Tib. 2, 5, 76.—
    2.
    Subst.
    a.
    nūbĭlum, i, n., a cloudy sky, cloudy weather:

    venti, qui nubilum inducunt,

    Plin. Ep. 2, 17, 7:

    differre aliquid propter nubilum,

    Suet. Ner. 13: vitandos soles atque ventos et nubila etiam ac siccitates. Quint. 11, 3, 27.—In abl.:

    nubilo,

    in cloudy weather, Plin. 7, 60, 60, § 215:

    aranei sereno texunt, nubilo texunt,

    id. 11, 24, 28, § 84.—
    b.
    In plur.: nū-bĭla, ōrum, n., the clouds:

    Diespiter lgni corusco nubila dividens,

    Hor. C. 1, 34, 5:

    caput inter nubila condit,

    Verg. A. 4, 177:

    nubila dissicere,

    Ov. M. 1, 328:

    nubila conducere,

    id. ib. 1, 572:

    nubila inducere et pellere,

    id. ib. 7, 202; Plin. Pan. 30, 3.—
    B.
    Transf.
    1.
    Cloud-bringing, cloudy:

    nubilus Auster,

    Ov. P. 2, 1, 26; Plin. 2, 47, 48, § 127; Claud. Laud. Stil. 1, 287.—
    2.
    Dark, gloomy:

    Styx,

    Ov. F. 3, 322:

    via nubila taxo,

    id. M. 4, 432:

    Tibris,

    id. ib. 14, 447:

    Arcas,

    dwelling in the infernal regions, Stat. Th. 4, 483.—
    3.
    Dark, of color:

    nubilus color margaritae,

    Plin. 9, 35, 54, § 108; Mart. 8, 51, 4.—
    II.
    Trop.
    A.
    Beclouded, troubled:

    ita nubilam mentem Animi habeo,

    Plaut. Cist. 2, 1, 5:

    Mars nubilus irā,

    Stat. Th. 3, 230.—
    B.
    Gloomy, sad, melancholy:

    toto nubila vultu,

    Ov. M. 5, 512:

    oculi hilaritate nitescunt et tristitiā quoddam nubilum ducunt,

    Quint. 4, 3, 27; cf. Plin. 2, 6, 4, § 13; Stat. S. 5, 3, 13:

    nubila tempora,

    Ov. Tr. 1, 1, 40; 1, 9, 6:

    nubila nascenti seu mihi Parca fuit,

    unfavorable, adverse, id. ib. 5, 3, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > nubilum

  • 4 nubilum

    clouds (pl.), rain clouds

    Latin-English dictionary > nubilum

  • 5 Мрачность

    - nubilum (nubila humani animi); nubes,-is,f; obscuritas; senium; tristitia;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Мрачность

  • 6 Угрюмость

    - nubilum (nubila humani animi); morositas; acerbitas; tristitia; supercilium; senium;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Угрюмость

  • 7 nubilus

    nūbilus, a, um (nubes), wolkig, mit Wolken umzogen, trübe (Ggstz. serenus), I) eig. u. übtr.: A) eig.: caelum, Cels. u. Aur. Vict.: vel serenum vel nubilum caelum, Augustin.: nub. dies, Cels. u. Plin. ep.: annus, Tibull. – subst., nūbilum, ī, n., Gewölk, trübes Wetter, propter nubilum, Suet.: involuti nubilo dies, Sen.: omnis dies caelum nubilo gravat, Sen. rhet.: nubilum inducere (von Winden), Plin. ep.: nubilo serena succedunt, Sen.: Abl. nubilo, bei trübem Wetter (Ggstz. sereno), Sen. u. Plin.: quasi per nubilum (so im Halbdunkel, halb u. halb) recognosco quid istic? Flor. Verg. orat. an poët. p. 106, 9 H. – Plur., nūbila, ōrum, n., Wolken, das Gewölk, Regengewölk, Hor., Ov. u. Plin. pan. – B) übtr.: 1) aktiv, wolkig, Wolken bringend, auster, Ov.: aquilo, Plin. – 2) passiv, finster, trübe, dunkel, Styx, Ov.: color, Plin. u. Solin.: via nubila taxo, Ov.: visus nubilosus vel nubilus, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 27, 145: subst., nubilo obducitur (v. einer Farbe), Solin. 30, 32. – II) bildl.: 1) finster in Mienen, traurig, toto nubila vultu, Ov.: quod fronte Selium nubilā vides, Mart.: neque ego sum nescius vos nec tristitiam nec nubilum vultum in bonis ducere, Macr. – subst., nūbilum, i, n., trübe Wolken der Traurigkeit, oculi tristitiā quoddam nubilum ducunt, werden umwölkt, Quint.: sol etiam humani nubila animi serenat, Plin.: frigida damnatae produxit nubila menti, Stat. – 2) finster gegen jmd., abgeneigt, ungünstig, nubila nascenti seu mihi Parca fuit, Ov. trist. 5, 3, 14. – 3) finster, trübe, unglücklich, tempora si fuerint nubila, Ov.: nubilo adulescentiae contemptu perfusus, Dunkel der Verachtung, Val. Max. – 4) umnebelt, in düsterer (finsterer) Stimmung, mens, Plaut. cist. 210: hāc nubilus irā, Stat. Theb. 3, 230: subst., nūbilum, ī, n., die Umnebelung, Umdüsterung, repentino mentis nubilo obtorpescunt, Apul. apol. 50.

    lateinisch-deutsches > nubilus

  • 8 nubilus

    nūbilus, a, um (nubes), wolkig, mit Wolken umzogen, trübe (Ggstz. serenus), I) eig. u. übtr.: A) eig.: caelum, Cels. u. Aur. Vict.: vel serenum vel nubilum caelum, Augustin.: nub. dies, Cels. u. Plin. ep.: annus, Tibull. – subst., nūbilum, ī, n., Gewölk, trübes Wetter, propter nubilum, Suet.: involuti nubilo dies, Sen.: omnis dies caelum nubilo gravat, Sen. rhet.: nubilum inducere (von Winden), Plin. ep.: nubilo serena succedunt, Sen.: Abl. nubilo, bei trübem Wetter (Ggstz. sereno), Sen. u. Plin.: quasi per nubilum (so im Halbdunkel, halb u. halb) recognosco quid istic? Flor. Verg. orat. an poët. p. 106, 9 H. – Plur., nūbila, ōrum, n., Wolken, das Gewölk, Regengewölk, Hor., Ov. u. Plin. pan. – B) übtr.: 1) aktiv, wolkig, Wolken bringend, auster, Ov.: aquilo, Plin. – 2) passiv, finster, trübe, dunkel, Styx, Ov.: color, Plin. u. Solin.: via nubila taxo, Ov.: visus nubilosus vel nubilus, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 27, 145: subst., nubilo obducitur (v. einer Farbe), Solin. 30, 32. – II) bildl.: 1) finster in Mienen, traurig, toto nubila vultu, Ov.: quod fronte Selium nubilā vides, Mart.: neque ego sum nescius vos nec tristitiam nec nubilum vultum in bonis ducere, Macr. – subst., nūbilum, i, n., trübe Wolken der Traurigkeit, oculi tristitiā quoddam nubilum ducunt, werden umwölkt, Quint.: sol etiam humani nubila animi serenat, Plin.:
    ————
    frigida damnatae produxit nubila menti, Stat. – 2) finster gegen jmd., abgeneigt, ungünstig, nubila nascenti seu mihi Parca fuit, Ov. trist. 5, 3, 14. – 3) finster, trübe, unglücklich, tempora si fuerint nubila, Ov.: nubilo adulescentiae contemptu perfusus, Dunkel der Verachtung, Val. Max. – 4) umnebelt, in düsterer (finsterer) Stimmung, mens, Plaut. cist. 210: hāc nubilus irā, Stat. Theb. 3, 230: subst., nūbilum, ī, n., die Umnebelung, Umdüsterung, repentino mentis nubilo obtorpescunt, Apul. apol. 50.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > nubilus

  • 9 nubilus

    nūbĭlus, a, um, adj. [nubes], cloudy, overcast, lowering ( poet. and in post-Aug. prose).
    I.
    Lit.:

    caelum,

    Plin. 16, 26, 46, § 109:

    dies,

    id. 2, 35, 35, § 100:

    annus,

    Tib. 2, 5, 76.—
    2.
    Subst.
    a.
    nūbĭlum, i, n., a cloudy sky, cloudy weather:

    venti, qui nubilum inducunt,

    Plin. Ep. 2, 17, 7:

    differre aliquid propter nubilum,

    Suet. Ner. 13: vitandos soles atque ventos et nubila etiam ac siccitates. Quint. 11, 3, 27.—In abl.:

    nubilo,

    in cloudy weather, Plin. 7, 60, 60, § 215:

    aranei sereno texunt, nubilo texunt,

    id. 11, 24, 28, § 84.—
    b.
    In plur.: nū-bĭla, ōrum, n., the clouds:

    Diespiter lgni corusco nubila dividens,

    Hor. C. 1, 34, 5:

    caput inter nubila condit,

    Verg. A. 4, 177:

    nubila dissicere,

    Ov. M. 1, 328:

    nubila conducere,

    id. ib. 1, 572:

    nubila inducere et pellere,

    id. ib. 7, 202; Plin. Pan. 30, 3.—
    B.
    Transf.
    1.
    Cloud-bringing, cloudy:

    nubilus Auster,

    Ov. P. 2, 1, 26; Plin. 2, 47, 48, § 127; Claud. Laud. Stil. 1, 287.—
    2.
    Dark, gloomy:

    Styx,

    Ov. F. 3, 322:

    via nubila taxo,

    id. M. 4, 432:

    Tibris,

    id. ib. 14, 447:

    Arcas,

    dwelling in the infernal regions, Stat. Th. 4, 483.—
    3.
    Dark, of color:

    nubilus color margaritae,

    Plin. 9, 35, 54, § 108; Mart. 8, 51, 4.—
    II.
    Trop.
    A.
    Beclouded, troubled:

    ita nubilam mentem Animi habeo,

    Plaut. Cist. 2, 1, 5:

    Mars nubilus irā,

    Stat. Th. 3, 230.—
    B.
    Gloomy, sad, melancholy:

    toto nubila vultu,

    Ov. M. 5, 512:

    oculi hilaritate nitescunt et tristitiā quoddam nubilum ducunt,

    Quint. 4, 3, 27; cf. Plin. 2, 6, 4, § 13; Stat. S. 5, 3, 13:

    nubila tempora,

    Ov. Tr. 1, 1, 40; 1, 9, 6:

    nubila nascenti seu mihi Parca fuit,

    unfavorable, adverse, id. ib. 5, 3, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > nubilus

  • 10 nubilarium

    nūbĭlārĭum, ĭi, n. [nubilum] hangar [où l'on abrite le blé contre la pluie].    - Varr. R. 1, 13, 5 ; Col. 1, 6, 24 ; Pall. 1, 36, 2.
    * * *
    nūbĭlārĭum, ĭi, n. [nubilum] hangar [où l'on abrite le blé contre la pluie].    - Varr. R. 1, 13, 5 ; Col. 1, 6, 24 ; Pall. 1, 36, 2.
    * * *
        Nubilarium, nubilarii. Colum. Un lieu couvert aupres de l'aire és champs, ou on reserroit les bleds à demi batuz, de paour des nuees.

    Dictionarium latinogallicum > nubilarium

  • 11 nubilo

    nūbĭlo, āre [nubilum] - intr. - [st1]1 [-] être couvert de nuages, se couvrir de nuages, être nuageux.    - ubi nubilabitur, Cato, Agr. 88, 2: quand le ciel se couvrira.    - si nubilare coeperit, Varr. 1, 13, 5: s'il commence à faire sombre, si le temps vient à se couvrir. [st1]2 [-] être terne, être sombre.    - Plin. 37, 94. [st1]3 - tr. - obscurcir, assombrir.    - P.-Nol. Carm. 10, 37.
    * * *
    nūbĭlo, āre [nubilum] - intr. - [st1]1 [-] être couvert de nuages, se couvrir de nuages, être nuageux.    - ubi nubilabitur, Cato, Agr. 88, 2: quand le ciel se couvrira.    - si nubilare coeperit, Varr. 1, 13, 5: s'il commence à faire sombre, si le temps vient à se couvrir. [st1]2 [-] être terne, être sombre.    - Plin. 37, 94. [st1]3 - tr. - obscurcir, assombrir.    - P.-Nol. Carm. 10, 37.
    * * *
        Nubilo, nubilas, penult. corr. nubilare. Cato. Quand il fait un temps couvert.

    Dictionarium latinogallicum > nubilo

  • 12 dissereno

    dis-serēno, —, —, āre [ serenus ]
    прояснять, просветлять (oculis nostris nubilum Aug)

    Латинско-русский словарь > dissereno

  • 13 nubilarium

    Латинско-русский словарь > nubilarium

  • 14 nubilo

    nūbilo, —, —, āre [ nubilum ]
    1) быть облачным, пасмурным (n. coepit Vr)
    3) затуманивать, помрачать ( mentem Aug)

    Латинско-русский словарь > nubilo

  • 15 nubilosus

    nūbilōsus, a, um [ nubilum ]
    облачный, пасмурный (aēr Sen; caelum Aug)

    Латинско-русский словарь > nubilosus

  • 16 disserenat

    dis-serēnat, Fut. -abit, impers. (dis u. serenus), es ist heiter, Plin. 18, 356. – / Im Spätlat. disserēno, āre, tr. = aufheitern, im Bilde, disserena oculis nostris nubilum, Augustin. conf. 13, 15: insolentium scholarum mores procellosos moderationis suae terminis, Cassiod. var. 6, 6, 1.

    lateinisch-deutsches > disserenat

  • 17 enitesco

    ēnitēsco, ere (Inch. v. eniteo), erglänzen, hervorglänzen, -schimmern, sich in vollem Glanze zeigen, I) eig.: ut (oculi) et hilaritate enitescant et tristitiae quoddam nubilum ducant, Quint.: poet., enitescis pulchrior multo, Hor. carm. 2, 8, 6. – II) übtr.: alitur et enitescit velut pabulo laetiore facundia, Quint.: bellum novum exoptabat, ubi virtus enitescere posset, Sall.: gloria, quae cotidie magis enitescit, Cornif. rhet. – v. Pers., ut studiis honestis et eloquentiae gloriā enitesceret, Tac.: cogitaret plebem, quae togā enitesceret, Tac.

    lateinisch-deutsches > enitesco

  • 18 induco

    in-dūco (arch. indouco, Corp. inscr. Lat. 1, 201 lin. 6. 10. 13. 14), dūxī, ductum, ere, I) (v. duco = ziehen) überziehen, A) etwas über etwas ziehen, um es zu bedecken, 1) im allg.: tectorium, Cic.: coria super lateres, Caes.: colorem picturae, Plin.: aurum ligno, Plin.: marmora rebus, Ov.: varias plumas membris, Hor.: dah. umbras terris, Hor.: nubes terris, Ov.: nubilum, Plin. ep.: nubem, Liv.: pontem, darüber (über den Fluß) schlagen, Curt. – im Bilde, alci magnitudine suā caliginem, jmd. verdunkeln, Vell. 2, 36, 1: cicatricem pati, quam nihil aeque ac necessitas ipsa et dies longa et satietas doloris inducit, verharschen macht, Plin. ep. 8, 5, 3. – 2) insbes., Kleidungsstücke usw. anziehen (vgl. induo no. I), soleas ligneas in pedes od. in pedibus, Cornif. rhet.: manibus caestus, Verg.: alci calceum od. laevum calceum, Suet. u. Plin. – poet. m. Acc., tunicā inducitur artus, Verg. Aen. 8, 457.

    B) überziehen mit etwas, um es zu bedecken, 1) im allg.: scuta pellibus, Caes.: brachia pennā, Ov.: poet., inducta cornibus aurum victima od. iuvenca, mit vergoldeten Hörnern, Ov. – 2) insbes.: a) mit einem Kleidungsstücke bedecken, albenti amictu umeros, Stat. silv. 5, 2, 67: indumenta, quibus erat indutus, calciamenta, quibus erat inductus, Apul. flor. 9. p. 10, 19 Kr. – b) überziehen = ausfüllen, ebe nen, solum, Plin. 2, 194. – c) Geschriebenes in den Wachstafeln ausstreichen, durchstreichen (Ggstz. relinquere, stehen lassen), nomina, Cic.: substituti nomen, ICt. – dah. aufheben, für ungültig erklären, zurücknehmen, rückgängig machen, alci datum (als gegeben) inducere, Cic.: senatus consultum, locationem, Cic.: locationes, Liv.: decretum, Suet.

    C) eintragen = einschreiben in sein Ausgabe- und Einnahmebuch, in rationibus, Cic.: pecuniam in rationem, in Rechnung bringen, Cic.: alci agros pecuniā ingenti, anrechnen, zuschreiben, Cic.

    II) (v. duco = führen) hinein- od. wohin führen, -leiten, -bringen, A) eig.: 1) im allg.: alqm huc, herlocken, Ter.: milites in pugnam, Liv.: exercitum in Macedoniam, Liv., Aegyptum, Liv.: oves in rura, Varro: Romam deûm matrem, Plin. ep.: messorem arvis, Verg. – inter sacra et vota vincula et laqueum, herbeibringen, Tac.: nubila, heraufführen, Ov.: u. so suos ortus (v. der Aurora), Verg. – 2) insbes.: a) jmd. wo einführen, α) in eine Wohnung, in regiam habitandi causā, Caes. – bes. als Gattin heimführen, Lolliam, Tac.: aliquam gravidam penatibus suis, Tac.: filiae novercam, eine St. ins Haus bringen, Plin. ep. – β) in die Arena od. auf die Bühne führen, -bringen, aufziehen-, auftreten lassen, aufstellen, aufführen, im Passiv = aufziehen, auftreten, zur Aufführung kommen, gladiatores, Cic. ep.: iuvenes armatos, Liv.: elephantum in circum, Plin. ep. – personam Britannici iureconsulti, Cic.: inducta est Afranii togata, quae Incendium inscribitur, Suet. – γ) jmd. zum Verhör vorführen, alqm in senatum, Suet. u. Plin. ep., in curiam, Suet. – b) als Anführer Truppen in den Kampf heran-, herbeiführen, turmas, Verg.: phalangem, Curt.: turmas cum elephantis in recusantes, Curt.: hos subruendo vallo, Tac. – c) ein Gewässer wo hineinleiten, aquam in domos, Auct. b. Alex.: mare urbi, Suet.

    B) übtr.: 1) im allg.: alqm in errorem, Cic.: in hanc consuetudinem scribendi, Cic.: novum verbum in linguam, Cic.: discordiam in civitatem, Cic.: litteras quodam modo in corda discentium, Augustin. de civ. dei18, 39. – 2) insbes.: a) antun, verursachen, iniuriam adversus liberos testamento, Gaius dig. – b) animum od. in animum ind., α) es über sich gewinnen, sich in den Kopf setzen, sich entschließen, sich vornehmen, m. folg. Infin., Komik., Cic. u.a. (s. Brix Plaut. trin. 237. Drak. u. Müller Liv. 1, 17, 4. Weißenb. Liv. 27, 9, 9. Müller Anh. II. zu Liv. 2, 5, 7. die Auslgg. zu Sall. Cat. 54, 4): m. folg. ut od. ne od. (bei vorhergeh. Negation) quin od. quo minus u. Konj., es übers Herz bringen, es über sich gewinnen, potuit inducere animum, ut patrem esse sese oblivisceretur, Cic.: animum inducere non potui, ut illum tanto in maerore aspicerem, Cic.: illos patres plebem induxisse in animum, ut (id) infesto exsuli proderent, Liv.: inducere animum possum, ne aegre patiar, Plaut.: non potuisse se inducere in animum, quin... eum vindicaret, Liv.: non sustinui inducere in animum, quo minus illi eodem die facturum me indicarem, quod etc., Plin. ep. – β) die Überzeugung gewinnen, sich überzeugen, m. folg. Acc. u. Infin., induc. in anim., Ter. heaut. tim. prol. 49; Hec. 292. Liv. 2, 54, 5 u. 27, 12, 7: ind. anim., Plaut. Pers. 66. Ter. Andr. 572. Apul. apol. 56 u. 87. – γ) ind. animum ad od. in alqd, den Geist richten auf usw., ind. rursus animum suum ad meretricem, seine Neigung richten auf usw., Ter.: amici iacentem animum excitare inducereque in spem cogitationemque meliorem, bessere H. u. G. in ihm zu wecken, Cic. – c) zu etw. bringen, bewegen, veranlassen, verleiten, verführen, verlocken, vide, quo me inducas, Ter.: alqm ad bellum, Nep.: ad misericordiam, ad pudendum, ad pigendum, Cic.: vocibus adulantium in spem induci, Tac.: mit folg. ut u. Konj., alqm vera ut esse credat quae mentibimur, Plaut.: alqm, ut mentiatur, Cic.: quae te causa ut provinciā tuā excederes induxit? Liv. – m. folg. Infin., tua me virtus inducit noctes vigilare serenas, Lucr. 1, 142: designatum consulem Memmium Pollionem ingentibus promissis inducunt sententiam expromere, quā etc., Tac. ann. 12, 9. – absol., promissis, pretio, spe ind. alqm, Cic.: inductus spe, cupiditate, Cic. – dah. verleiten, anführen = täuschen, alqm, Cic. u. Tibull. – d) einführen, auftreten lassen, α) eine Pers. od. Sache redend, quos ipsos induxi loquentes, Cic.: muta quaedam loquentia, Cic.: Gygen, Cic.: gravem personam, Cic.: Scipionem de re publica disputantem, Augustin.: m. Infin., inducit matrem familias precari Apollinem, Porphyr. Hor. carm. saec. 33; u. so Porphyr. Hor. ep. 1, 16, 73. – u. ein Gespräch, sermonem hominum, Cic.: sermo inductus a tali exordio, eingeleitet worden, Cic. – β) eine Sitte, Sprache u. dgl. einführen = aufbringen, morem novum iudiciorum in rem publicam, Cic.: sermo insiticius et inductus, fremde (Ggstz. patrius), Plin. ep.: si nihil inductum et quasi devium loquimur, Fremdes, Ungehöriges, Plin. ep.: m. hoc u. folg. ut u. Konj., an hoc inducimus, ut non demus beneficia, Sen. de ben. 3, 10, 1. – m. folg. ut u. Konj., inductum in rem publicam, uti duo seu plures summae potentiae dissimiles cognomento ac potestate dispari sint, Aur. Vict. de Caes. 13, 12. – e) jmd. in etw. einführen = über etw. belehren, α) m. dopp. Acc., Aeonas naturam coniugiorum, Tert. adv. Val. 11. – β) mit Acc. pers. u. in u. Acc. rei, alqm in disciplinas dialecticas inducere (einführen) atque imbuere (einweihen), Gell. 16, 8, 1. – f) gleichs. auftreten lassen, aufführen = vorbringen, rationem Epicuri, Cic.: causam, Cic.: dubitationem, den Schwankenden spielen, Tac.

    / Synkop. Perf. induxti, Ter. Andr. 883. – altlat. induxis = induxeris, Plaut. capt. 149. – Imperat. induc, Augustin. serm. 47, 24, arch. induce, Pompon. com. 95. Varro r. r. 3, 2, 18.

    lateinisch-deutsches > induco

  • 19 nubilarium

    nūbilārium, iī, n. (nubilum), die Feldscheune, in der man das Getreide vor dem Regen schützt, Varro r. r. 1, 13, 5. Colum. 1, 6, 24 u. 2, 20, 3. Pallad. 1, 36, 2. – Nbf. nūbilāre, is, n., Corp. inscr. Lat. 6, 2204.

    lateinisch-deutsches > nubilarium

  • 20 nubilo

    nūbilo, āre (nubilum), I) intr. wolkig-, trübe sein, A) eig., unpers., si nubilare coeperit, Varro r. r. 1, 13, 5: ebenso im Passiv, ubi nubilabitur, Cato r. r. 88. – B) übtr., wolkig-, trübe sein, nubilantes carbunculi, Plin. 37, 94. – II) tr. trübe machen, trüben, lucem, bildl., Paul Nol. carm. 10, 37: lumen non poterunt nubilare, Vict. Vit. 2, 51., übtr., mentem, Augustin. serm. 305, 4: adhuc nubilabatur, quod praenuntiabatur, Augustin. serm. 352, 6.

    lateinisch-deutsches > nubilo

См. также в других словарях:

  • Idolmaster: Xenoglossia — IdolM@ster: Xenoglossia 偶像大师 XENOGLOSSIA (Aidorumasutā: Xenoglossia) Type Shōnen Genre Aventure, mecha, science fiction Anime japonais Type …   Wikipédia en Français

  • nor — NOR, nori, s.m. 1. (Mai ales la pl.) Masă (delimitată) de vapori sau de picături de apă, de cristale de gheaţă aflate în suspensie în atmosferă. ♦ loc. adj. şi adv. Până la (sau în) nori = (care se înalţă) foarte sus. ♦ loc. vb. A fi nor = a fi… …   Dicționar Român

  • nuée — Nuée, Nubes. Nuées cleres, Nubes serenae. Noires nuées, troubles et espesses, Atrae nubes. Une nuée en quoy faignoyent les poëtes que les dieux descendoyent du ciel, Nimbus. Ce vent a amené les nuées, Nubilum induxit hic ventus. La resplendisseur …   Thresor de la langue françoyse

  • Sphingidae species list — This list is the world spanning species list for the Family Sphingidae of moths (Lepidoptera), commonly known as Hawk Moths. This list contains all known species of Sphingidae in order of subfamily. There should be about 1,288 species listed.… …   Wikipedia

  • List of shield bug species recorded in Korea — This is a list of shield bug species recorded in Korea, including both the Korean Peninsula and adjacent islands. Species on this list have been::*included in a standard database of Korean insects, such as that published by the National Institute …   Wikipedia

  • Macroglossinae (Lepidoptera) — Taxobox name = Macroglossinae image width = 250px image caption = Hummingbird hawk moth Macroglossum stellatarum regnum = Animalia phylum = Arthropoda classis = Insecta ordo = Lepidoptera unranked familia = Macrolepidoptera superfamilia =… …   Wikipedia

  • Macroglossum — Taubenschwänzchen (Macroglossum stallatarum) Systematik Klasse: Insekten (Insecta) …   Deutsch Wikipedia

  • Macroglossum — Macroglossum …   Wikipédia en Français

  • Verticilosis — Esta página o sección está siendo traducida del idioma inglés a partir del artículo Verticillium wilt, razón por la cual puede haber lagunas de contenidos, errores sintácticos o escritos sin traducir. Puedes colaborar con Wikipedia c …   Wikipedia Español

  • Macroglossum — Macroglossum …   Wikipédia en Français

  • Виды рода Энтолома — Приложение к статье Энтолома Содержание 1 A 2 B …   Википедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»