Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

note

  • 1 Philadelphiae

    Note: Philadelphiae is also used as a fictitious imprint
    Philadelphia (Pa.) [pau]

    Latin place names > Philadelphiae

  • 2 nota

    nŏta, ae, f. [st1]1 [-] signe, marque, abréviation; poét. écrit, lettre.    - reliquis epistulis notam apponam eam quæ mihi tecum convenit, Cic. Fam. 13, 6, 2: dans les autres lettres je mettrai la marque dont je suis convenu avec toi.    - notæ ac vestigia flagitiorum, Cic. Verr. 2, 115: marques et traces d'infamies.    - notæ argumentorum, Cic. de Or. 2, 174: marques distinctives des arguments [qui les font trouver aisément].    - nomina tamquam rerum notæ, Cic. Fin. 5, 74: les termes qui sont en qq sorte les signes distinctifs des idées.    - cujusque generis nota, Cic. Or. 75: trait caractéristique de chaque genre.    - litterarum notæ, Cic. Tusc. 1, 62: signes d'écriture, lettres (chiffres: Diom. 426, 3).    - d'où [poét.] écrit, lettre Hor. O. 4, 8, 13; Ov. M. 6, 577, etc.    - notae musicae, Quint.: notes de musiques.    - notæ librariorum, Cic. de Or. 3, 173: signes des copistes, signes de ponctuation.    - compuctus notis, Cic. Off. 2: tatoué.    - deformare stigmatum notis, Suet.: marquer au fer rouge. [st1]2 [-] empreinte de monnaie, effigie.    - modo munera dividebat... modo nummos omnis notae, Suet. Aug. 75: il distribuait tantôt des présents tantôt des monnaies de toute effigie.    - quotiens per notas scribit, B pro A, C pro B ponit, Suet. Aug. 88: chaque fois qu'il écrit en lettres chiffrées, il met B au lieu de A, C au lieu de B.    - nummum argenteum nota sideris Capricorni percutere, Suet. Aug. 94: faire frapper une pièce de monnaie à l'effigie du capricorne. [st1]3 [-] étiquette (sur les amphores pour rappeler l'année du vin ou le cru).    - cf. Cic. Br. 287.    - interior nota Falerni, Hor. O. 2: l'étiquette du Falerne placé au fond de la cave.    - ut Chio nota si conmixta Falerni est, Hor. S. 1, 10: comme si au vin de Chios était mélangé le cru de Falerne. [st1]4 [-] note du censeur, blâme (motivé, inscrit à côté du nom).    - nota censoria ou nota: blâme du censeur.    - censoriæ severitatis nota inuri, Cic. Clu. 129: être marqué d'infamie par la rigueur des censeurs.    - institutum fertur, ut censores motis e senatu adscriberent notas, Liv. 39, 42, 6: c'était l'usage, paraît-il, que les censeurs ajoutassent à côté du nom des exclus du Sénat une note justificative.    - cf. Liv. 24, 18, 9; 32, 7, 3; 41, 27, 1.    - ad cenam, non ad notam invito, Plin. Ep. 2, 6, 3: c'est à un dîner, non à un arrêt flétrissant de censeur que j'invite. [st1]5 [-] tache, flétrissure, honte.    - quæ nota domesticæ turpitudinis non insista vitæ tuæ est? Cic. Cat. 1, 13: est-il une flétrissure provenant de scandales domestiques qui ne soit imprimée sur ta vie? -- cf. Cic. Sull. 88.    - litteras alicujus insigni quadam nota atque ignominia nota condemnare, Cic. Prov. 25: condamner une lettre de qqn en lui imprimant une sorte de stigmate insigne, une flétrissure d'un genre nouveau. [st1]6 [-] marque, sorte, qualité.    - mel secundæ notæ, Col. 9, 15, 3: miel de seconde qualité.    - ex hac nota corporum est aer, Sen. Nat. 2, 2, 4: l'air est un corps de cette espèce.    - de meliore nota commendare aliquem, Cic. Fam. 7, 29, 1: recommander qqn de la meilleure sorte.    - beneficia ex vulgari nota, Sen. Ben. 3, 9, 1: bienfaits d'espèce commune.    - pessimae notae mancipia, Sen. Ep. 2, 15, 3: les esclaves de la pire espèce. [st1]7 [-] annotation, marque, remarque.    - notam apponere ad malum versum, Cic. Pis. 73: mettre une remarque devant un mauvais vers.    - nomina et notae morti destinatorum, Suet.: les noms et les annotations concernant les personnes destinées à la mort.    - ex nota Marcelli constat... Dig. 49, 17, 10: il résulte d'une note de Marcellus... [st1]8 [-] qqf. distinction honorable.    - ab urbe Numantina traxit notam, Ov.: il doit à Numance son nom glorieux.
    * * *
    nŏta, ae, f. [st1]1 [-] signe, marque, abréviation; poét. écrit, lettre.    - reliquis epistulis notam apponam eam quæ mihi tecum convenit, Cic. Fam. 13, 6, 2: dans les autres lettres je mettrai la marque dont je suis convenu avec toi.    - notæ ac vestigia flagitiorum, Cic. Verr. 2, 115: marques et traces d'infamies.    - notæ argumentorum, Cic. de Or. 2, 174: marques distinctives des arguments [qui les font trouver aisément].    - nomina tamquam rerum notæ, Cic. Fin. 5, 74: les termes qui sont en qq sorte les signes distinctifs des idées.    - cujusque generis nota, Cic. Or. 75: trait caractéristique de chaque genre.    - litterarum notæ, Cic. Tusc. 1, 62: signes d'écriture, lettres (chiffres: Diom. 426, 3).    - d'où [poét.] écrit, lettre Hor. O. 4, 8, 13; Ov. M. 6, 577, etc.    - notae musicae, Quint.: notes de musiques.    - notæ librariorum, Cic. de Or. 3, 173: signes des copistes, signes de ponctuation.    - compuctus notis, Cic. Off. 2: tatoué.    - deformare stigmatum notis, Suet.: marquer au fer rouge. [st1]2 [-] empreinte de monnaie, effigie.    - modo munera dividebat... modo nummos omnis notae, Suet. Aug. 75: il distribuait tantôt des présents tantôt des monnaies de toute effigie.    - quotiens per notas scribit, B pro A, C pro B ponit, Suet. Aug. 88: chaque fois qu'il écrit en lettres chiffrées, il met B au lieu de A, C au lieu de B.    - nummum argenteum nota sideris Capricorni percutere, Suet. Aug. 94: faire frapper une pièce de monnaie à l'effigie du capricorne. [st1]3 [-] étiquette (sur les amphores pour rappeler l'année du vin ou le cru).    - cf. Cic. Br. 287.    - interior nota Falerni, Hor. O. 2: l'étiquette du Falerne placé au fond de la cave.    - ut Chio nota si conmixta Falerni est, Hor. S. 1, 10: comme si au vin de Chios était mélangé le cru de Falerne. [st1]4 [-] note du censeur, blâme (motivé, inscrit à côté du nom).    - nota censoria ou nota: blâme du censeur.    - censoriæ severitatis nota inuri, Cic. Clu. 129: être marqué d'infamie par la rigueur des censeurs.    - institutum fertur, ut censores motis e senatu adscriberent notas, Liv. 39, 42, 6: c'était l'usage, paraît-il, que les censeurs ajoutassent à côté du nom des exclus du Sénat une note justificative.    - cf. Liv. 24, 18, 9; 32, 7, 3; 41, 27, 1.    - ad cenam, non ad notam invito, Plin. Ep. 2, 6, 3: c'est à un dîner, non à un arrêt flétrissant de censeur que j'invite. [st1]5 [-] tache, flétrissure, honte.    - quæ nota domesticæ turpitudinis non insista vitæ tuæ est? Cic. Cat. 1, 13: est-il une flétrissure provenant de scandales domestiques qui ne soit imprimée sur ta vie? -- cf. Cic. Sull. 88.    - litteras alicujus insigni quadam nota atque ignominia nota condemnare, Cic. Prov. 25: condamner une lettre de qqn en lui imprimant une sorte de stigmate insigne, une flétrissure d'un genre nouveau. [st1]6 [-] marque, sorte, qualité.    - mel secundæ notæ, Col. 9, 15, 3: miel de seconde qualité.    - ex hac nota corporum est aer, Sen. Nat. 2, 2, 4: l'air est un corps de cette espèce.    - de meliore nota commendare aliquem, Cic. Fam. 7, 29, 1: recommander qqn de la meilleure sorte.    - beneficia ex vulgari nota, Sen. Ben. 3, 9, 1: bienfaits d'espèce commune.    - pessimae notae mancipia, Sen. Ep. 2, 15, 3: les esclaves de la pire espèce. [st1]7 [-] annotation, marque, remarque.    - notam apponere ad malum versum, Cic. Pis. 73: mettre une remarque devant un mauvais vers.    - nomina et notae morti destinatorum, Suet.: les noms et les annotations concernant les personnes destinées à la mort.    - ex nota Marcelli constat... Dig. 49, 17, 10: il résulte d'une note de Marcellus... [st1]8 [-] qqf. distinction honorable.    - ab urbe Numantina traxit notam, Ov.: il doit à Numance son nom glorieux.
    * * *
        Nota, notae, a Nosco, noscis, noui, notum. Plin. Une marque, Une note, Tavelure, Tache.
    \
        Grandibus notis maculosus. Virgil. Tavelé, Taché, Tacheté, Moucheté, Marqueté.
    \
        Lasciuis notis liuida colla. Ouid. De morsures.
    \
        Apponere notam ad malum versum. Cic. Y mettre une marque.
    \
        Sulpitii successori nos de meliore nota commenda. Curius ad Ciceronem. A bon escient, et de la plus grande recommendation qui soit, Bien affectueusement, De la bonne sorte.
    \
        Nonnullis commisceri muraenas cum alterius notae piscibus, non placet. Columel. Avec poissons d'autre sorte, ou espece.
    \
        Mandare notas et nomina foliis. Virgil. Escrire sur des fueilles d'arbres.
    \
        Notae. Sueton. Petites marques et abbregez, ou abbreviatures, dont les anciens escrivoyent, quand ils avoyent haste.
    \
        Notis scribere. Sueton. Escrire par telles petites marques et abbregez.
    \
        Nota. Cic. Mauvais bruit et renom de deshonneur, Diffame.
    \
        Inurere notam. Cic. Mettre sus un mauvais bruit d'aucun, Diffamer.
    \
        Eximere notae. Gell. Faire grace du mauvais bruit qu'on avoit imposé.
    \
        Notae, Reprehensiones. Plin. iunior. Reprehensions et correction d'aucune escripture.
    \
        Apponere notam. Cic. Mettre quelque marque.
    \
        Ad coenam, non ad notam inuito. Plin. iunior. Je semonds les gents à souper, et non point à les noter et diffamer.
    \
        Instruit etiam secretis notis, per quas haud dubie agnoscerent sua mandata esse. Liu. Il luy baille signes ou marques et certaines enseignes.
    \
        Notae amoris. Cic. Signes d'amours.
    \
        Notas et vestigia scelerum suorum multis in locis relinquere. Cic. Arguments et indices.

    Dictionarium latinogallicum > nota

  • 3 acutus

    ăcūtus, a, um part. passé de acuo.    - acutum, acuta, pris comme adverbes:    - canis ululat acuta, Enn.: le chien pousse un aboiement perçant.    - cernere acutum, Hor.: avoir la vue perçante. [st1]1 [-] aigu, aiguisé, tranchant.    - acutus probe culter, Plaut.: couteau bien affilé.    - acuta cornua, Cic.: les cornes pointues du croissant (de la lune). [st1]2 [-] vif, pénétrant, aigu, piquant, fort.    - ab acutissimo sono ad gravissimum, Cic.: depuis la note la plus élevée jusqu'à la note la plus basse.    - syllaba acuta, Quint.: syllabe marquée de l'accent aigu.    - acutus gustus, Plin.: saveur piquante.    - acutiora unguenta, Plin.: parfums trop pénétrants.    - acutum gelu, Hor.: froid piquant.    - febris acuta, Cels.: fièvre aiguë.    - per acuta belli, Hor.: dans les périls de la guerre. [st1]3 [-] subtil.    - aures acutae, Hor.: oreilles fines.    - oculus acutus, Plaut.: oeil vif. [st1]4 [-] qui va au fond des choses, pénétrant, profond, fin, ingénieux.    - orator non satis acutus, Cic.: orateur superficiel.    - oratio acuta prudentiaeque plena, Cic.: discours profond et substantiel.    - acutus ad fraudem, Nep.: habile à tromper. [st1]5 [-] subtil (sens péj.).
    * * *
    ăcūtus, a, um part. passé de acuo.    - acutum, acuta, pris comme adverbes:    - canis ululat acuta, Enn.: le chien pousse un aboiement perçant.    - cernere acutum, Hor.: avoir la vue perçante. [st1]1 [-] aigu, aiguisé, tranchant.    - acutus probe culter, Plaut.: couteau bien affilé.    - acuta cornua, Cic.: les cornes pointues du croissant (de la lune). [st1]2 [-] vif, pénétrant, aigu, piquant, fort.    - ab acutissimo sono ad gravissimum, Cic.: depuis la note la plus élevée jusqu'à la note la plus basse.    - syllaba acuta, Quint.: syllabe marquée de l'accent aigu.    - acutus gustus, Plin.: saveur piquante.    - acutiora unguenta, Plin.: parfums trop pénétrants.    - acutum gelu, Hor.: froid piquant.    - febris acuta, Cels.: fièvre aiguë.    - per acuta belli, Hor.: dans les périls de la guerre. [st1]3 [-] subtil.    - aures acutae, Hor.: oreilles fines.    - oculus acutus, Plaut.: oeil vif. [st1]4 [-] qui va au fond des choses, pénétrant, profond, fin, ingénieux.    - orator non satis acutus, Cic.: orateur superficiel.    - oratio acuta prudentiaeque plena, Cic.: discours profond et substantiel.    - acutus ad fraudem, Nep.: habile à tromper. [st1]5 [-] subtil (sens péj.).
    * * *
        Acutum cultrum habeo. Plaut. J'ay un cousteau bien trenchant, bien affilé.
    \
        Acutum etiam dicitur, quod in mucronem siue acumen desinit: vt Palus acutus. Plin. Agu.
    \
        Angulus acutus. Plin. Poinctu.
    \
        Bellum acutum. Horat. Dangereux.
    \
        Falx acuta. Ouid. Serpe bien trenchante, bien aguisee, ou affilee.
    \
        Ferrum acutum reddere dicitur cos. Horat. Faire bien trencher, Affiler.
    \
        Hasta acuta. Ouid. Poinctue.
    \
        Iaculum acutum. Virg. Agu.
    \
        Murex acutus. Virg. La poincte d'une roche.
    \
        Robur acutum. Virg. Bois poinctu.
    \
        Rubus acutus. Seneca. Une ronce picquante.
    \
        Sagitta acuta. Ouid. Fleiche poinctue.
    \
        Spinae acutae. Virg. Espines agues, poinctues, picquantes, poignantes.
    \
        Vnguis acutus. Horat. Ongle trenchant, ou Agu.
    \
        Acutum, per metaphoram dictum: vt Acuti oculi. Plau. Qui voyent fort cler.
    \
        Acuti cibi. Plin. iunior. Viandes aigrettes esmouvantes l'appetit.
    \
        Morbus acutus. Horat. Celsus. Maladie ague.
    \
        Solacutus. Horat. Vehement, Fort chauld, Ardent.
    \
        Acutus, Subtilis. Cic. Subtil, Ingenieux.
    \
        Acutus ad excogitandum. Cic. Subtil à inventer, Inventif.
    \
        Aures acutae. Horat. Droictes et attentives à ouir.
    \
        Acutum ingenium. Cic. Esprit subtil.
    \
        Motus acutus. Stat. Prompt, Soubdain, Legier.
    \
        Opus lenonis acutum. Claud. Fin, Cault, Astut.
    \
        AEs acutum. Ouid. Qui sonne ou tinte cler.
    \
        Hinnitus acutus. Virg. Cler hennissement et qui tresperce les oreilles des escoutants.
    \
        Acutus sonus. Plin. Un son cler et haultain.
    \
        Vox acuta. Ouid. Voix clere et haultaine.
    \
        Acutum cernere, Id est acute. Horat. Veoir fort cler.

    Dictionarium latinogallicum > acutus

  • 4 nota

    nŏta, ae, f. [nosco], a mark, sign, note (cf.: signum, insigne, indicium): nota alias significat signum; ut in pecoribus, tabulis, libris, litterae singulae aut binae, alias ignominiam, Paul. ex Fest. p. 174 Müll. (v. in the foll.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    reliquis epistulis notam apponam eam, quae mihi tecum convenit,

    Cic. Fam. 13, 6, a, 2:

    si signa et notas ostenderem locorum,

    id. de Or. 2, 41, 174; Liv. 37, 31:

    sive puer furens Impressit memorem dente labris notam,

    Hor. C. 1, 13, 11:

    caeruleae cui (angui) notae,

    Verg. A. 5, 87.—
    B.
    In partic.
    1.
    Notae litterarum, marks or characters in writing, letters:

    qui sonos vocis, qui infiniti videbantur, paucis litterarum notis terminavit,

    Cic. Tusc. 1, 25, 62:

    sortes in robore insculptae priscarum litterarum notis,

    id. Div. 2, 41, 85.—So without litterarum:

    quosque legat versus oculo properante viator, Grandibus in tituli marmore caede notis,

    Ov. Tr. 3, 3, 72:

    foliisque notas et nomina mandat,

    Verg. A. 3, 444: C nota praenominis, cum sola Gaium notat;

    item numeri cum centum significat,

    Diom. 418 P.—
    b.
    Transf., notae, a letter, epistle, writing ( poet.):

    inspicit acceptas hostis ab hoste notas,

    Ov. H. 4, 6; 20, 207; id. M. 6, 577:

    incisa notis marmora publicis,

    Hor. C. 4, 8, 13.—
    2.
    Secret characters, secret writing, cipher:

    in quibus (epistulis), si qua occultius perferenda essent, per notas scripsit,

    Suet. Caes. 56; id. Aug. 88; Cic. Mur. 11, 25; cf. Gell. 17, 9; Isid. Orig. 1, 25.—
    3.
    Short-hand characters, stenographic signs, used instead of the letters of the alphabet:

    apud veteres cum usus notarum nullus esset, propter perscribendi difficultatem... quaedam verba atque nomina ex communi sensu primis litteris notabant, et singulae litterae quid significarent, in promptu erat,

    Val. Prob. de Jur. Not. Signif. 1:

    quid verborum notas, quibus quamvis citata excipitur oratio et celeritatem linguae manus sequitur?

    Sen. Ep. 90, 25; Suet. Tit. 3:

    notis scriptae tabulae non continentur edicto, quia notas litteras non esse Pedius scripsit,

    Dig. 37, 1, 6; ib. 50, 13, 1, § 7: verba notis brevibus comprendere cuncta peritus, Raptimque punctis dicta praepetibus sequi, Prud. steph. 9, 23.—
    4.
    Memoranda, notes, brief extracts:

    idem (Aristoteles) locos, quasi argumentorum notas, tradidit,

    Cic. Or. 14, 46.—
    5.
    A note in music:

    notis musicis cantica excipere,

    Quint. 1, 12, 14. —
    6.
    A critical mark, made on the margin of a book in reading, to point out particular passages:

    notam apponere ad malum versum,

    Cic. Pis. 30, 73:

    mittam tibi libros, et imponam notas, ut ad ea ipsa protinus, quae probo et miror accedas,

    Sen. Ep. 6, 4; cf. Isid. Orig. 1, 21; Varr. R. R. 1, 59, 2.— Hence,
    b.
    Transf., a critical remark, a note, on a writing:

    ex notā Marcelli constat, etc.,

    Dig. 49, 17, 10; Cod. Th. 1, 4, 1.—
    7.
    A mark on a wine-cask, to denote the quality of the wine:

    nota Falerni,

    Hor. C. 2, 3, 8; id. S. 1, 10, 24.—Hence,
    b.
    Transf., a sort, kind, quality:

    eae notae sunt optimae,

    i. e. wines of those brands, Cic. Brut. 83, 287:

    ex hac notā corporum est aër,

    Sen. Q. N. 2, 2, 4:

    secundae notae mel,

    Col. 9, 15, 3:

    eum ex hac notā litteratorum esse,

    Petr. 83: de meliore notā, Cur. ap. Cic. Fam. 7, 29, 1:

    quaedam beneficia non sunt ex hac vulgari notā, sed majora,

    Sen. Ben. 3, 9, 1.—
    8.
    A distinguishing mark. distinctive feature:

    cujusque generis dicendi nota,

    Cic. Or. 23, 75; Phaedr. 4, 22, 22.—
    9.
    A nod, beck, sign:

    innuet: acceptas tu quoque redde notas,

    Ov. A. A. 3, 514; id. M. 11, 466. —
    10.
    A brand on the body of a bad slave:

    multos honesti ordinis, deformatos prius stigmatum notis, ad metalla condemnavit,

    Suet. Calig. 27.—Also of tattoo-marks:

    barbarus compunctus notis Thraciis,

    Cic. Off. 2, 7, 25:

    interstincti corpora... fucatis et densioribus notis,

    Amm. 31, 2, 14.—
    11.
    A mark, spot, mole on the body (syn.:

    naevus, macula): corpore traditur maculoso dispersis per pectus atque alvum genetivis notis,

    Suet. Aug. 80; Hor. C. 4, 2, 59.—
    12.
    A stamp impression on a coin:

    nummos omnis notae,

    Suet. Aug. 75; 94; id. Ner. 25.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., a mark, sign, token:

    notae ac vestigia suorum flagitiorum,

    Cic. Verr. 2, 2, 47, § 115:

    quam scite per notas nos certiores facit Juppiter,

    id. Div. 2, 21, 47:

    mihi quoque impendere idem exitium, certis quibusdam notis augurabar,

    Plin. Ep. 3, 11, 3:

    nomina et notae morti destinatorum,

    Suet. Calig. 49:

    pro re publicā cicatrices ac notas virtutis accipere,

    Cic. Rab. Perd. 13, 36: interspirationis enim, non defatigationis nostrae neque librariorum notae, signs of punctuation marks, Cic. de Or. 3, 44, 173.—
    B.
    In partic.
    1.
    A characteristic quality, character:

    patefacta interiore notā animi sui,

    Suet. Tib. 54.—
    2.
    Nota censoria, or simply nota, the mark or note which the censors affixed in their lists of citizens to the name of any one whom they censured for immorality or want of patriotism:

    censoriae severitatis nota,

    Cic. Clu. 46, 129:

    patrum memoriā institutum fertur, ut censores motis e senatu adscriberent notas,

    Liv. 39, 42, 6 sq.:

    duo milia nominum in aerarios relata, tribuque omnes moti, additumque tam acri censoriae notae triste senatus consultum, ut, etc.,

    id. 24, 18, 9 Weissenb.:

    censores senatum sine ullius notā legerunt,

    not excluding any one, id. 32, 7, 3:

    censores eo anno... de senatu novem ejecerunt. Insignes notae fuerunt Maluginensis et Scipionis et, etc.,

    id. 41, 27, 1 sq.:

    notae jam destinatae exemptus est,

    Gell. 4, 20, 8; v. Dict. of Antiq. p. 664 sq.—Hence,
    b.
    Transf., a mark of ignominy or infamy, a reproach, disgrace: quem scis scire tuas omnes maculasque notasque, Lucil. ap. Non. 354, 21:

    quae nota domesticae turpitudinis non inusta vitae tuae est?

    Cic. Cat. 1, 6, 13:

    Gabinii litteras insigni quādam notā atque ignominiā novā condemnāstis,

    id. Prov. Cons. 10, 25:

    o turpem notam temporum illorum,

    id. Off. 3, 18, 74:

    homo omnibus notis turpitudinis insignis,

    id. Rab. Perd. 9, 24:

    nota ignominiaque Philippi,

    Liv. 21, 44, 7:

    sempiternas foedissimae turpitudinis notas subire,

    Cic. Pis. 18, 41:

    notā laborare,

    Dig. 3, 2, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > nota

  • 5 nota

    nota, ae, f. (noto), Kennzeichen, Zeichen, Merkmal, I) im allg.: 1) eig.: signa et notae locorum, Cic.: medium ferme sinum velut notā distinguit, Liv.: notam ducere, machen, auf dem Tische mit dem Finger in die Länge ziehen, Ov. – 2) bildl., Merkmal, unterscheidendes Kennzeichen, Erkennungszeichen, Anzeichen, Zeichen, notae ac vestigia scelerum, Cic.: notae argumentorum, Cic.: mihi quoque impendēre idem exitium certis quibusdam notis augurabar, Plin. ep.: ut cuiusque generis dicendi nota quaeratur et formula, Cic.: cygni vox notam dederat, Mela: pronuntiari iter in posterum iubet, ne qua novi initi consilii daretur nota, Curt.: nunc pinnā veras nunc datis ore notas, Ov. – II) insbes.: A) Zeichen in der Schrift, 1) der Buchstaben u. Zahlen, notae litterarum, Buchstabenzeichen, Cic. u. Petron.: C nota praenominis, cum sola Gaium notat; item numeri, cum centum significat, Diom. 424, 8: X nota numeri, cum decem significat, Diom. 426, 3. – bei Dichtern meton., Plur. notae = Schrift, Brief, Hor. u. Ov. – 2) Zeichenschrift, Geheimschrift, Chiffreschrift. So setzte Augustus, wenn er per notas schrieb, B für A, C für B usw. nach Suet. Aug. 88. – 3) tachygraphische Zeichen, deren man sich statt der Buchstaben und Wörter bediente, verborum notae, Sen.: notis velocissime excipere (nachschreiben) solitus, Suet. – 4) Note in der Musik, musicis notis cantica excipere, Quint. 1, 12, 14. – 5) notae librariorum, Interpunktionszeichen, Cic. de or. 3, 173. – B) Zeichen an einem Gegenstande, 1) Fleck am Körper, Mal, vitulus, quā notam duxit, wo es ein Mal hat, Hor.: nota genitiva, Muttermal, Suet.: verberum notae, Narben, Tac. – 2) eingestochenes oder eingebranntes Zeichen, Mal, Brandmal, nota dorsualis, dem Rücken (des Pferdes) eingebranntes Z., Apul.: barbarus compunctus notis Thraeciis, tätowiert, Cic.: deformare stigmatum notis, brandmarken, Suet. – bildl., ein Brandmal = ein Schandfleck, o turpem notam temporum nomen illorum! Cic.: quae nota domesticae turpitudinis non inusta vitae tuae est? Cic.: homo omnibus notis turpitudinis insignis, Cic. – 3) Gepräge, nummaria, Aur. Vict.: nummi omnis notae, Suet. – bildl., patefacere interiorem animi notam, das Gepräge, die Gedanken seines Herzens zeigen, eröffnen, Suet. – 4) Zeichen an einem Wein- od. Honigfaß, um die Sorte zu bezeichnen, die Aufschrift, Etikette; dah.: a) meton., die Qualität, die Sorte, optima nota vini, Colum.: interior nota Falerni, vorzüglichere Sorte F., Hor.: mel secundae notae, Colum. – b) übtr., die Art, Sorte, Güte, Qualität, ex hac nota corporum est aër, Sen.: alqm de meliore nota commendare, von der vorteilhafteren Seite, Cur. in Cic. ep.: beneficia ex vulgari nota, von gemeiner Art, Sen.: nos ex illa prima nota non sumus, Sen.: alia deinceps huius notae, und dergleichen mehr, Sen. – 5) Zeichen in einem Buche, a) eig., Zeichen, Merkmal, um seinen Beifall od. sein Mißfallen über eine Stelle zu äußern, Cic. Pis. 73. Sen. ep. 6, 5. – b) meton., eine erklärende Anmerkung, Note, ICt. – 6) Anmerkung, Note, die der Zensor über jmds. Leben u. Betragen machte und sie teils mündlich bekannt gab, teils in das Protokoll eintrug, und meton. = die aus dem ungünstigen Urteil des Zensors hervorgehende Ehrenschmälerung, motis senatu notas ascribere, Liv.: ignominiosis notas demere, Suet.: censoriae severitatis notā inuri, Cic.: censoriā notā perstrictus, Val. Max.: übtr., nunc in amore tuo cogor habere notam, eine Degradation zu erleiden, herabzusinken, Prop. 1, 8, 18: a quo repulsus tristem sustinuit notam, mußte eine schimpfliche Zurücksetzung erleiden, Phaedr. 1, 3, 11. – Bildl., der Schandfleck, Schimpf, die Beschimpfung, adiectae mortuo notae sunt, Liv.: notam quasi censoriam alci inurere, Plin. ep.: districtus minimā nec tamen ille notā, und doch hat ihn nicht der geringste Tadel berührt, Ov.: dictus Sceleratus ab illa vicus et aeternā res ea pressa notā, mit ewiger Schmach würde gezeichnet die Tat, Ov. – 7) unterscheidender Name einer Person, ehrender Beiname, ille Numantina traxit ab urbe notam, Ov. fast. 1, 596. – C) ein gegebenes Zeichen, ein Wink, Ov. met. 11, 466; art. am. 3, 514.

    lateinisch-deutsches > nota

  • 6 noto

    noto, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] marquer, faire une marque sur. [st2]2 [-] écrire, tracer des caractères. [st2]3 [-] écrire avec des abréviations, sténographier, écrire en chiffres; indiquer légèrement, énoncer brièvement. [st2]4 [-] énoncer, exprimer, signaler (par écrit). [st2]5 [-] faire des remarques (par écrit), annoter, commenter. [st2]6 [-] désigner (du geste, du regard, de la voix). [st2]7 [-] noter, remarquer, observer, prendre note de. [st2]8 [-] noter, flétrir officiellement, blâmer; censurer, condamner, décrier.
    * * *
    noto, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] marquer, faire une marque sur. [st2]2 [-] écrire, tracer des caractères. [st2]3 [-] écrire avec des abréviations, sténographier, écrire en chiffres; indiquer légèrement, énoncer brièvement. [st2]4 [-] énoncer, exprimer, signaler (par écrit). [st2]5 [-] faire des remarques (par écrit), annoter, commenter. [st2]6 [-] désigner (du geste, du regard, de la voix). [st2]7 [-] noter, remarquer, observer, prendre note de. [st2]8 [-] noter, flétrir officiellement, blâmer; censurer, condamner, décrier.
    * * *
        Noto, notas, notare. Martialis. Marquer, Noter, Signer.
    \
        Dicta alicuius notare memori pectore. Ouid. Mettre en sa memoire.
    \
        Genas notare vngue. Ouid. Esgratigner.
    \
        Locum notare. Virgil. Marquer le lieu.
    \
        Notare res propriis appellationibus. Seneca. Nommer par les noms propres.
    \
        Notare res nominibus nouis. Cic. Leur bailler nom.
    \
        Notare. Mettre par escript.
    \
        Notarunt hoc annales. Plin. Il est escript és chroniques.
    \
        Notare. Appercevoir.
    \
        Ceu notamus in muscis. Plin. Comme nous voyons et appercevons, etc.
    \
        Notare aliquid ab alio. Liu. Discerner l'un de l'autre.
    \
        Haec ridentur, quae notant et designant turpitudinem aliquam non turpiter. Cic. Qui signifient.
    \
        Notare vitium aliquod. Cic. Reprendre quelque vice, Noter.
    \
        Notari ignominia. Cic. Estre accusé, noté et diffamé.

    Dictionarium latinogallicum > noto

  • 7 nota

    nota, ae, f. (noto), Kennzeichen, Zeichen, Merkmal, I) im allg.: 1) eig.: signa et notae locorum, Cic.: medium ferme sinum velut notā distinguit, Liv.: notam ducere, machen, auf dem Tische mit dem Finger in die Länge ziehen, Ov. – 2) bildl., Merkmal, unterscheidendes Kennzeichen, Erkennungszeichen, Anzeichen, Zeichen, notae ac vestigia scelerum, Cic.: notae argumentorum, Cic.: mihi quoque impendēre idem exitium certis quibusdam notis augurabar, Plin. ep.: ut cuiusque generis dicendi nota quaeratur et formula, Cic.: cygni vox notam dederat, Mela: pronuntiari iter in posterum iubet, ne qua novi initi consilii daretur nota, Curt.: nunc pinnā veras nunc datis ore notas, Ov. – II) insbes.: A) Zeichen in der Schrift, 1) der Buchstaben u. Zahlen, notae litterarum, Buchstabenzeichen, Cic. u. Petron.: C nota praenominis, cum sola Gaium notat; item numeri, cum centum significat, Diom. 424, 8: X nota numeri, cum decem significat, Diom. 426, 3. – bei Dichtern meton., Plur. notae = Schrift, Brief, Hor. u. Ov. – 2) Zeichenschrift, Geheimschrift, Chiffreschrift. So setzte Augustus, wenn er per notas schrieb, B für A, C für B usw. nach Suet. Aug. 88. – 3) tachygraphische Zeichen, deren man sich statt der Buchstaben und Wörter bediente, verborum notae, Sen.: notis velocissime excipere (nachschreiben) solitus, Suet. – 4) Note in
    ————
    der Musik, musicis notis cantica excipere, Quint. 1, 12, 14. – 5) notae librariorum, Interpunktionszeichen, Cic. de or. 3, 173. – B) Zeichen an einem Gegenstande, 1) Fleck am Körper, Mal, vitulus, quā notam duxit, wo es ein Mal hat, Hor.: nota genitiva, Muttermal, Suet.: verberum notae, Narben, Tac. – 2) eingestochenes oder eingebranntes Zeichen, Mal, Brandmal, nota dorsualis, dem Rücken (des Pferdes) eingebranntes Z., Apul.: barbarus compunctus notis Thraeciis, tätowiert, Cic.: deformare stigmatum notis, brandmarken, Suet. – bildl., ein Brandmal = ein Schandfleck, o turpem notam temporum nomen illorum! Cic.: quae nota domesticae turpitudinis non inusta vitae tuae est? Cic.: homo omnibus notis turpitudinis insignis, Cic. – 3) Gepräge, nummaria, Aur. Vict.: nummi omnis notae, Suet. – bildl., patefacere interiorem animi notam, das Gepräge, die Gedanken seines Herzens zeigen, eröffnen, Suet. – 4) Zeichen an einem Wein- od. Honigfaß, um die Sorte zu bezeichnen, die Aufschrift, Etikette; dah.: a) meton., die Qualität, die Sorte, optima nota vini, Colum.: interior nota Falerni, vorzüglichere Sorte F., Hor.: mel secundae notae, Colum. – b) übtr., die Art, Sorte, Güte, Qualität, ex hac nota corporum est aër, Sen.: alqm de meliore nota commendare, von der vorteilhafteren Seite, Cur. in Cic. ep.: beneficia ex vulgari nota, von gemeiner Art, Sen.: nos ex illa prima nota
    ————
    non sumus, Sen.: alia deinceps huius notae, und dergleichen mehr, Sen. – 5) Zeichen in einem Buche, a) eig., Zeichen, Merkmal, um seinen Beifall od. sein Mißfallen über eine Stelle zu äußern, Cic. Pis. 73. Sen. ep. 6, 5. – b) meton., eine erklärende Anmerkung, Note, ICt. – 6) Anmerkung, Note, die der Zensor über jmds. Leben u. Betragen machte und sie teils mündlich bekannt gab, teils in das Protokoll eintrug, und meton. = die aus dem ungünstigen Urteil des Zensors hervorgehende Ehrenschmälerung, motis senatu notas ascribere, Liv.: ignominiosis notas demere, Suet.: censoriae severitatis notā inuri, Cic.: censoriā notā perstrictus, Val. Max.: übtr., nunc in amore tuo cogor habere notam, eine Degradation zu erleiden, herabzusinken, Prop. 1, 8, 18: a quo repulsus tristem sustinuit notam, mußte eine schimpfliche Zurücksetzung erleiden, Phaedr. 1, 3, 11. – Bildl., der Schandfleck, Schimpf, die Beschimpfung, adiectae mortuo notae sunt, Liv.: notam quasi censoriam alci inurere, Plin. ep.: districtus minimā nec tamen ille notā, und doch hat ihn nicht der geringste Tadel berührt, Ov.: dictus Sceleratus ab illa vicus et aeternā res ea pressa notā, mit ewiger Schmach würde gezeichnet die Tat, Ov. – 7) unterscheidender Name einer Person, ehrender Beiname, ille Numantina traxit ab urbe notam, Ov. fast. 1, 596. – C) ein gegebenes Zeichen, ein Wink, Ov. met. 11, 466; art.
    ————
    am. 3, 514.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > nota

  • 8 nota

        nota ae, f    [GNA-], a means of recognition, mark, sign, stamp, impression: epistulis notam apponam eam, quae mihi tecum convenit: barbarus compunctus notis Thraeciis, i. e. tattooed: Quā notam duxit (vitulus), is marked, H.: notas et nomina gentis inurunt (in vitulos), brand with, V.: notam sine volnere fecit, bruise, O.—Plur., significant marks, written characters, signs: qui sonos vocis litterarum notis terminavit, letters.— A critical mark, marginal note: notam apponere ad malum versum.— Plur, letters, alphabetic writing (sc. litterarum): Quosque legat versūs... Grandibus marmore caede notis, large letters, O.: foliisque notas et nomina mandat, V.: Inspicit acceptas hostis ab hoste notas, the letter, O.: loci, quasi argumentorum notae, memoranda.—Of wine, a brand, stamp, kind, quality: nota Falerni, H.: hae notae sunt optimae, i. e. wines of these brands. —A nod, beck, sign: Innuet; acceptas tu quoque redde notas, O.: Concussā manu dantem sibi signa videt, redditque notas, O.— Fig., a mark, sign, token: notae ac vestigia suorum flagitiorum: interspirationis enim, non defatigationis nostrae neque librariorum notae, signs (punctuation marks). — A distinguishing mark, characteristic, note: cuiusque generis dicendi: inter conloquia insigni notā deprendi, by a marked peculiarity of dialect, L.: Signatum praesente notā nomen, with the note of the present time, H.: Fabella hominum discernit notas, Ph.—Because of the mark against the name of a degraded citizen on the censor's lists, a censorial reproach, judgment of degradation (see censor): censoriae severitatis nota: censores senatum sine ullius notā legerunt, not excluding any one, L.— A mark of ignominy, badge of infamy, reproach, disgrace: domesticae turpitudinis: homo omnibus insignis notis turpitudinis: in amore tuo cogor habere notam, i. e. am degraded, Pr.: nullā tristi notā insignitus, reproachful surname, L.
    * * *
    mark, sign, letter, word, writing, spot brand, tattoo-mark

    Latin-English dictionary > nota

  • 9 mese

    highest tetrachord note; middle-note (L+S); A-note; notes (pl.) above lowest

    Latin-English dictionary > mese

  • 10 adnoto

    an-nŏto (better adn-), āvi, ātum, 1, v. a., to put a note to something, to write down something, to note down, remark, comment on (only in post-Aug. prose, like its derivatives annotatio, annotator, annotamentum, etc.).
    I.
    A.. In gen.:

    ut meminisset atque adnotaret, quid et quando et cui dedisset,

    Col. 12, 3, 4:

    in scriptis adnotare quaedam ut tumida,

    Plin. Ep. 9, 26, 5:

    liber legebatur, adnotabatur,

    id. ib. 3, 5, 10; so Suet. Gram. 24:

    quā in re et aliud adnotare succurrit,

    Plin. 7, 48, 49, § 157:

    quod annales adnotavere,

    id. 34, 6, 11, § 24:

    de quibus in orthographiā pauca adnotabo,

    Quint. 1, 14, 7 al. —Hence,
    B.
    = animadvertere, to observe, perceive:

    cum adnotāsset insculptum monumento militem Gallum, etc.,

    Suet. Ner. 41.—
    C.
    Adnotare librum, to give a book some title, to entitle, denominate: ausus est libros suos philalêtheis adnotare, Lact. 5, 3 fin.
    D.
    Annotari, to be distinguished, noted for something:

    haec litora pisce nobili adnotantur,

    Plin. 3, 5, 9, § 60.—
    II.
    Judic. t. t.
    A.
    To enter or register an absent person among the accused:

    absens requirendus, adnotandus est, ut copiam sui praestet,

    Dig. 48, 17, 1.—
    B.
    To note or designate one, already condemned, for punishment:

    quos, quia cives Romani erant, adnotavi in urbem remittendos,

    Plin. Ep. 10, 97; so id. ib. 3, 16; 7, 20; id. Pan. 56 Schwarz; Suet. Calig. 27.

    Lewis & Short latin dictionary > adnoto

  • 11 annoto

    an-nŏto (better adn-), āvi, ātum, 1, v. a., to put a note to something, to write down something, to note down, remark, comment on (only in post-Aug. prose, like its derivatives annotatio, annotator, annotamentum, etc.).
    I.
    A.. In gen.:

    ut meminisset atque adnotaret, quid et quando et cui dedisset,

    Col. 12, 3, 4:

    in scriptis adnotare quaedam ut tumida,

    Plin. Ep. 9, 26, 5:

    liber legebatur, adnotabatur,

    id. ib. 3, 5, 10; so Suet. Gram. 24:

    quā in re et aliud adnotare succurrit,

    Plin. 7, 48, 49, § 157:

    quod annales adnotavere,

    id. 34, 6, 11, § 24:

    de quibus in orthographiā pauca adnotabo,

    Quint. 1, 14, 7 al. —Hence,
    B.
    = animadvertere, to observe, perceive:

    cum adnotāsset insculptum monumento militem Gallum, etc.,

    Suet. Ner. 41.—
    C.
    Adnotare librum, to give a book some title, to entitle, denominate: ausus est libros suos philalêtheis adnotare, Lact. 5, 3 fin.
    D.
    Annotari, to be distinguished, noted for something:

    haec litora pisce nobili adnotantur,

    Plin. 3, 5, 9, § 60.—
    II.
    Judic. t. t.
    A.
    To enter or register an absent person among the accused:

    absens requirendus, adnotandus est, ut copiam sui praestet,

    Dig. 48, 17, 1.—
    B.
    To note or designate one, already condemned, for punishment:

    quos, quia cives Romani erant, adnotavi in urbem remittendos,

    Plin. Ep. 10, 97; so id. ib. 3, 16; 7, 20; id. Pan. 56 Schwarz; Suet. Calig. 27.

    Lewis & Short latin dictionary > annoto

  • 12 praenoto

    prae-nŏto, āvi, ātum, 1, v. a. (postclass.).
    I.
    To mark or note before or in front:

    profert quosdam libros litteris ignorabilibus praenotatos,

    App. M. 11, p. 268, 11: aureo anulo, to seal, id. ib. 10, p. 243, 3: psalmum inscriptione, Hilar. in Psa. 15, 1.—
    B.
    To entitle, name:

    ut de deo Socratis praenotaret librum, Aug. Civ. Dei, 8, 14: librum nomine Pamphili martyris,

    Hier. Ep. 133, n. 3:

    liber hoc titulo praenotatus,

    Aug. Retract. 2, 14.—
    II.
    To note or designate beforehand, to predict:

    prophetae duos adventus Christi praenotarunt,

    Tert. adv. Jud. 14: crux praenotata, Prud. steph. 10, 629.—
    III.
    To note down, write down:

    fabellam,

    App. M. 6, p. 183, 26.

    Lewis & Short latin dictionary > praenoto

  • 13 annoto

    adnŏto (annŏto), āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] marquer, annoter, noter. [st2]2 [-] remarquer, s'apercevoir. [st2]3 [-] distinguer, signaler.    - adnotare + prop inf.: remarquer que.    - adnotari: être remarqué, se signaler.    - annotare librum, Plin.-jn.: annoter un livre.    - annotavi quae commutanda arbitrarer, Plin.-jn.: j'ai noté ce qui me semblait devoir être changé.    - adnotare librum, Lact. 5, 3: donner un titre à un livre.    - cum adnotasset militem... Suet. Ner. 41: ayant remarqué un soldat...    - quod annales adnotavere, Plin. 34, 6, 11, § 24: ce qu'ils ont consigné dans les annales.    - annotasse debes, Plin.-jn.: tu dois en avoir fait l'observation.    - littora conchylio annotantur, Plin.: le rivage est renommé par ses coquillages.
    * * *
    adnŏto (annŏto), āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] marquer, annoter, noter. [st2]2 [-] remarquer, s'apercevoir. [st2]3 [-] distinguer, signaler.    - adnotare + prop inf.: remarquer que.    - adnotari: être remarqué, se signaler.    - annotare librum, Plin.-jn.: annoter un livre.    - annotavi quae commutanda arbitrarer, Plin.-jn.: j'ai noté ce qui me semblait devoir être changé.    - adnotare librum, Lact. 5, 3: donner un titre à un livre.    - cum adnotasset militem... Suet. Ner. 41: ayant remarqué un soldat...    - quod annales adnotavere, Plin. 34, 6, 11, § 24: ce qu'ils ont consigné dans les annales.    - annotasse debes, Plin.-jn.: tu dois en avoir fait l'observation.    - littora conchylio annotantur, Plin.: le rivage est renommé par ses coquillages.
    * * *
        Annoto, annotas, pen. corr. annotare. Noter, Annoter, Marquer. Cornelius Fronto.
    \
        Annotare. Col. Mettre en escript, en un registre pour memoire.
    \
        Annotare dicuntur scriptores. Plin. Rediger par escript.
    \
        Annotatum est. Plin. On a apperceu, ou Il est escript que, etc.
    \
        Annotari. Plin. Haec littora conchylio et pisce nobili annotantur. Sont cogneuz et notables, ou en bruit.
    \
        Annotare. Sueton. Decerner, Ordonner.
    \
        Annotare reos absentes. Marcel. Quand le juge ordonne que une personne absente estant accusee, sera quise et cerchee: Comme une personne adjournee à trois briefs jours.

    Dictionarium latinogallicum > annoto

  • 14 depositum

    depositum, i, n. dépôt, consignation.    - esse in deposito, Quint.: être pris en note.
    * * *
    depositum, i, n. dépôt, consignation.    - esse in deposito, Quint.: être pris en note.
    * * *
        Depositum, depositi, pen. corr. Substantiuum. Cic. Chose qu'on a baillee en garde, ou en depost, Depost.
    \
        Depositum sospes erit. Iuuenal. Sera sain et sauf, ou entier, Rien ne s'en perdra.

    Dictionarium latinogallicum > depositum

  • 15 elogium

    elogĭum, ĭi, n. [st2]1 [-] épitaphe, inscription. [st2]2 [-] note, clause (dans un testament). [st2]3 [-] volonté, intention, sentence, arrêt. [st2]4 [-] dispositions d'un testament. [st2]5 [-] chef d'accusation. [st2]6 [-] registre d'écrou.
    * * *
    elogĭum, ĭi, n. [st2]1 [-] épitaphe, inscription. [st2]2 [-] note, clause (dans un testament). [st2]3 [-] volonté, intention, sentence, arrêt. [st2]4 [-] dispositions d'un testament. [st2]5 [-] chef d'accusation. [st2]6 [-] registre d'écrou.
    * * *
        elogium, elogii. Quint. Le tesmoignage et rapport qu'on fait d'aucun, soit de ses merites ou demerites, vices ou vertus.
    \
        Elogia. Modestinus. Les charges et informations et confessions d'un prisonnier.
    \
        Elogium. Cic. L'inscription d'un monument, Epitaphe.
    \
        Elogium. Cic. Le tesmoignage de soymesme.

    Dictionarium latinogallicum > elogium

  • 16 emendo

    ēmendo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] amender, corriger, améliorer, réformer, réparer. [st2]2 [-] retoucher, rectifier (un texte). [st2]3 [-] Nep. racheter, effacer. [st2]4 [-] guérir, remédier à. [st2]5 [-] corriger, châtier, punir.    - emendo → ex + menda: tache, défaut (physique); faute, erreur.    - intellego non emendari me tantum sed transfigurari, Sen. Ep. 6: je sens non seulement que je m’améliore, mais que je me transforme.    - me rogat ut annalis suos emendem et edam, Cic. Att. 2: il me prie de retoucher ses mémoires et de les publier.    - quaedam emendanda annotavi, Plin. Ep. 6: j'ai noté quelques corrections à faire.    - hujus vitia ineuntis adulescentiae magnis sunt emendata virtutibus, Nep.: la vices de sa première jeunesse furent rachetés par de grandes qualités.    - emendare uxorem plagis, Aug.: corriger sa femme en la battant.
    * * *
    ēmendo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] amender, corriger, améliorer, réformer, réparer. [st2]2 [-] retoucher, rectifier (un texte). [st2]3 [-] Nep. racheter, effacer. [st2]4 [-] guérir, remédier à. [st2]5 [-] corriger, châtier, punir.    - emendo → ex + menda: tache, défaut (physique); faute, erreur.    - intellego non emendari me tantum sed transfigurari, Sen. Ep. 6: je sens non seulement que je m’améliore, mais que je me transforme.    - me rogat ut annalis suos emendem et edam, Cic. Att. 2: il me prie de retoucher ses mémoires et de les publier.    - quaedam emendanda annotavi, Plin. Ep. 6: j'ai noté quelques corrections à faire.    - hujus vitia ineuntis adulescentiae magnis sunt emendata virtutibus, Nep.: la vices de sa première jeunesse furent rachetés par de grandes qualités.    - emendare uxorem plagis, Aug.: corriger sa femme en la battant.
    * * *
        Emendo, emendas, emendare. Plin. iun. Corriger, Amender, ou Emender.
    \
        Emendare. Guarir. Plinius, Alopecias emendat cinis e radice asphodeli.
    \
        Aluum citam emendat flos hederae. Plin. Guarit le flux de ventre.

    Dictionarium latinogallicum > emendo

  • 17 ignominiosus

    ignōmĭnĭōsus, a um [st2]1 [-] noté d'infamie, déshonoré par une flétrissure publique, perdu d'honneur, frappé d'infamie. [st2]2 [-] ignominieux, honteux, flétrissant, déshonorant.    - ignominiosa dicta, Hor. A. P. 247: mots grossiers.    - nec concilium inire ignominioso fas, Tac. G. 6: il est interdit à l'homme frappé d'infamie de rejoindre l'assemblée.
    * * *
    ignōmĭnĭōsus, a um [st2]1 [-] noté d'infamie, déshonoré par une flétrissure publique, perdu d'honneur, frappé d'infamie. [st2]2 [-] ignominieux, honteux, flétrissant, déshonorant.    - ignominiosa dicta, Hor. A. P. 247: mots grossiers.    - nec concilium inire ignominioso fas, Tac. G. 6: il est interdit à l'homme frappé d'infamie de rejoindre l'assemblée.
    * * *
        Ignominiosus, pen. prod. Quintil. Infame.
    \
        Ignominiosa fuga. Liu. Honteuse, Ignominieuse.

    Dictionarium latinogallicum > ignominiosus

  • 18 notatus

    nŏtātus, a, um part. passé de noto. [st2]1 [-] marqué. [st2]2 [-] écrit, tracé avec des lettres. [st2]3 [-] exprimé en chiffres; marqué par des signes d'abréviation. [st2]4 [-] désigné, signalé, expliqué, exprimé, décrit. [st2]5 [-] observé, remarqué. [st2]6 [-] condamné, blâmé, censuré.
    * * *
    nŏtātus, a, um part. passé de noto. [st2]1 [-] marqué. [st2]2 [-] écrit, tracé avec des lettres. [st2]3 [-] exprimé en chiffres; marqué par des signes d'abréviation. [st2]4 [-] désigné, signalé, expliqué, exprimé, décrit. [st2]5 [-] observé, remarqué. [st2]6 [-] condamné, blâmé, censuré.
    * * *
        Notatus, pen. prod. Participium, siue Nomen ex participio. Cic. Noté et reprins de quelque meschanceté.
    \
        Charta notata meis digitis. Ouid. Escripte.
    \
        Falce notata legor Oenone. Ouid. On list mon nom OEnone escript de ton cousteau en l'escorce des arbres.
    \
        Notatum in sermone, quid quoque modo caderet. Quintil. Noté et marqué et advisé, ou consideré.

    Dictionarium latinogallicum > notatus

  • 19 oberro

    ŏberro, āre, āvi, ātum    - intr. et qqf. tr. [st2]1 [-] errer autour, errer devant, circuler dans, parcourir, rôder; couler de côté et d'autre; s'étendre (en parl. des racines d'un arbre). [st2]2 [-] se méprendre, se tromper.    - periculi imago oculis oberrat, Curt.: l'image du danger flotte devant les yeux.    - chordā eadem oberrare, Hor.: manquer la même corde (faire la même fausse note).
    * * *
    ŏberro, āre, āvi, ātum    - intr. et qqf. tr. [st2]1 [-] errer autour, errer devant, circuler dans, parcourir, rôder; couler de côté et d'autre; s'étendre (en parl. des racines d'un arbre). [st2]2 [-] se méprendre, se tromper.    - periculi imago oculis oberrat, Curt.: l'image du danger flotte devant les yeux.    - chordā eadem oberrare, Hor.: manquer la même corde (faire la même fausse note).
    * * *
        Oberro, oberras, oberrare. Plin. Aller ca et là.
    \
        Oberrare. Pers. Voler tout à l'entour.
    \
        Oberrare. Horat. Errer, Faillir, Commettre une faulte.

    Dictionarium latinogallicum > oberro

  • 20 persigno

    persigno, āre - tr. - [st2]1 [-] tenir note de, enregistrer. [st2]2 [-] tatouer, marquer.
    * * *
    persigno, āre - tr. - [st2]1 [-] tenir note de, enregistrer. [st2]2 [-] tatouer, marquer.
    * * *
        Persigno, persignas, persignare. Liu. Signer, ou Seeller.

    Dictionarium latinogallicum > persigno

См. также в других словарях:

  • note — note …   Dictionnaire des rimes

  • noté — noté …   Dictionnaire des rimes

  • Note — Note …   Deutsch Wörterbuch

  • note — [ nɔt ] n. f. • XIIe; lat. nota I ♦ 1 ♦ Signe qui sert à caractériser un son par sa forme (durée du son) et par sa place sur la portée (hauteur du son). Notes de musique. Figures de notes : les différentes formes des notes exprimant leur durée… …   Encyclopédie Universelle

  • note — 1 n 1 a: a written promise to pay a debt; specif: promissory note in this entry bank note: a promissory note issued by a bank payable to bearer on demand but without interest and circulating as money cog·no·vit note /käg nō vit , kōg /: a note in …   Law dictionary

  • Note — Note, n. [F. note, L. nota; akin to noscere, notum, to know. See {Know}.] 1. A mark or token by which a thing may be known; a visible sign; a character; a distinctive mark or feature; a characteristic quality. [1913 Webster] Whosoever appertain… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • note — NOTE. s. f. Marque que l on fait en quelque endroit d un livre, d un escrit, pour s en souvenir, & pour y avoir esgard. Mettez une note à la marge pour retrouver le passage. Note, signifie aussi, Bref commentaire sur quelque endroit d un escrit,… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • note — [nōt] n. [OFr < L nota, a mark, sign, character, letter < notus, pp. of noscere, to know < gnoscere, to KNOW] 1. a mark of some quality, condition, or fact; distinguishing or characteristic feature, mood, tone, etc. [a note of sadness] 2 …   English World dictionary

  • Note — (von lat. nota „Merkmal, Schriftzeichen“) steht für: Note (Musik), ein Symbol zur schriftlichen Aufzeichnung eines Tones in der Musik Schulnote, eine Leistungsbeurteilung im schulischen Umfeld diplomatische Note, ein Schriftstück, meist im… …   Deutsch Wikipedia

  • note — ► NOUN 1) a brief written record of facts, topics, or thoughts, used as an aid to memory. 2) a short written message or document. 3) Brit. a banknote. 4) a single tone of definite pitch made by a musical instrument or voice, or a symbol… …   English terms dictionary

  • Note — Note, v. t. [imp. & p. p. {Noted}; p. pr. & vb. n. {Noting}.] [F. noter, L. notare, fr. nota. See {Note}, n.] [1913 Webster] 1. To notice with care; to observe; to remark; to heed; to attend to. Pope. [1913 Webster] No more of that; I have noted… …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»