Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

not+to+attend+to

  • 61 nutrio

    nūtrĭo, īvi and ii, ītum (contr. form, nutrīmus for nutrivimus, Nemes. Ecl. 3, 26:

    nutribat for nutriebat,

    Verg. A. 11, 572; Sil. 16, 29; so,

    nutribant,

    Verg. A. 7, 485: nutribo for nutriam, Rhemn. Palaem. 1383; Cledon. 1914.—In the dep. form, nutritor for nutrito, Verg. G. 2, 425; cf. Prisc. p. 798 P.), 4, v. a. [Sanscr. root snu-, flow; Gr. neô (sneWô), swim; cf. nurus], to suckle, nourish, feed, foster, bring up, rear (syn. alere; not in Cic., but v. nutrix and nutrimentum).
    I.
    Lit.:

    quos lupa nutrit,

    Ov. F. 2, 415:

    nutritus lacte ferino,

    id. Tr. 3, 11, 3:

    ilignā nutritus glande,

    Hor. S. 2, 4, 40:

    balaenae mammis nutriunt fetus,

    Plin. 11, 40, 95, § 235:

    serpente ciconia pullos Nutrit,

    Juv. 14, 75: taurus nutritus in herbā, id. 12, 12.—
    B.
    Transf., to nourish, support, maintain, foster.—Of plants:

    terra herbas Nutrit,

    Ov. R. Am. 45:

    myrtos roscido umore nutrire,

    Cat. 61, 25:

    nutriri cinere vult ruta,

    Plin. 19, 8, 45, § 156:

    fruges humo nutriente,

    Curt. 8, 10, 8; Petr. 120:

    Pax Cererem nutrit,

    Ov. F. 1, 704.— Poet.:

    Edonis nutritum missile ventis,

    a shaft taken from a tree toughened by storms, Val. Fl. 6, 340.—
    2.
    To nourish, nurse, take care of, attend to the body:

    cura corporum nutriendorum,

    Liv. 4, 52:

    aegrum nutrire per eos cibos, quos, etc.,

    Cels. 3, 23:

    vires,

    id. ib.:

    ulcus,

    to heal, id. 5, 26:

    damnum naturae in filio,

    Liv. 7, 4:

    morbos,

    Cels. 6, 6:

    capillum,

    Plin. 22, 22, 39, § 82: comam, Hier. in Amos, 8, 9 sq.; Vulg. 1 Cor. 11, 14 sq.:

    cutem, mulierum in facie incorruptam,

    Plin. 21, 21, 91, § 159.—
    3.
    Nutrire vinum, to mix wine with spices, in order that it may keep, Col. 12, 30, 1:

    nutritum vinum,

    id. 12, 21, 3.—
    4.
    In gen., to preserve:

    nutriuntur optime (mensae citreae) splendescuntque, manu siccā fricatae,

    Plin. 13, 15, 30, § 99.—
    II.
    Trop., to nourish, cherish, support, cultivate, sustain:

    indoles Nutrita faustis sub penetralibus,

    Hor. C. 4, 4, 25:

    amorem,

    Ov. A. A. 3, 579:

    pascere ac nutrire furorem (al. favorem),

    Sil. 7, 497:

    impetus ille sacer qui vatum pectora nutrit,

    Ov. P. 4, 2, 25:

    carmen,

    id. ib. 3, 4, 26:

    artes bonas, praecipue studia litterarum,

    Aur. Vict. Epit. 41, 14:

    nummi, quos hic quincunce modesto nutrieras,

    Pers. 5, 149:

    Graeciam,

    i. e. to treat mildly, Liv. 36, 35.—Of fire, to feed:

    gnes suscitat foliisque nutrit,

    Ov. M. 8, 643; 6, 493:

    graves simultates, quas Mucianus callide nutriebat,

    Tac. H. 3, 53 fin.:

    nimiam ac marcentem diu pacem,

    id. G. 36.

    Lewis & Short latin dictionary > nutrio

  • 62 obtempero

    ob-tempĕro ( opt-), āvi, ātum, 1, v. a., to comply with, attend to, conform to, submit to, obey (cf.: oboedio, obsequor, pareo; class.).
    (α).
    With dat.:

    te audi, tibi obtempera,

    Cic. Fam. 2, 7, 2:

    alicui obtemperare et parere,

    id. Planc. 39, 94:

    imperio populi Romani,

    Caes. B. G. 4, 21:

    voluntati alicujus,

    id. B. C. 1, 35:

    auctoritati senatūs,

    id. ib. 1, 1; Cic. Imp. Pomp. 19, 56:

    rationi obtemperare debet gubernator,

    Varr. L. L. 9, § 6 Müll.:

    naturae,

    Suet. Tib. 59:

    qui obtemperet ipse sibi, et decretis suis pareat,

    who conforms to his own precepts, Cic. Tusc. 2, 4, 11:

    tibi deos certo scio obtemperaturos magis,

    they will regard you, Ter. Ad. 4, 5, 70.—
    (β).
    With ad:

    ad id, quod ex verbis intellegi possit, obtemperare,

    Cic. Caecin. 18, 52.—
    (γ).
    With rel.-clause (perh. only in Plaut.):

    non ego illi obtempero quod loquitur,

    do not mind what he says, Plaut. Am. 1, 1, 293:

    quae dico,

    id. Most. 2, 2, 89. —
    b.
    Impers. pass.: quominus eis optemperetur, Lex. Jul. Municip. fin. ap. Haub. p. 133:

    si mihi esset obtemperatum,

    Cic. Off. 1, 11, 35.—Hence, obtempĕranter, adv., willingly, readily, obediently (postAug.): se obtemperanter nobis accommodat, M. Aurel. ap. Front. Ep. ad M. Caes. 5, 11 Mai.: annuit, Prud. steph. 2, 112.

    Lewis & Short latin dictionary > obtempero

  • 63 optempero

    ob-tempĕro ( opt-), āvi, ātum, 1, v. a., to comply with, attend to, conform to, submit to, obey (cf.: oboedio, obsequor, pareo; class.).
    (α).
    With dat.:

    te audi, tibi obtempera,

    Cic. Fam. 2, 7, 2:

    alicui obtemperare et parere,

    id. Planc. 39, 94:

    imperio populi Romani,

    Caes. B. G. 4, 21:

    voluntati alicujus,

    id. B. C. 1, 35:

    auctoritati senatūs,

    id. ib. 1, 1; Cic. Imp. Pomp. 19, 56:

    rationi obtemperare debet gubernator,

    Varr. L. L. 9, § 6 Müll.:

    naturae,

    Suet. Tib. 59:

    qui obtemperet ipse sibi, et decretis suis pareat,

    who conforms to his own precepts, Cic. Tusc. 2, 4, 11:

    tibi deos certo scio obtemperaturos magis,

    they will regard you, Ter. Ad. 4, 5, 70.—
    (β).
    With ad:

    ad id, quod ex verbis intellegi possit, obtemperare,

    Cic. Caecin. 18, 52.—
    (γ).
    With rel.-clause (perh. only in Plaut.):

    non ego illi obtempero quod loquitur,

    do not mind what he says, Plaut. Am. 1, 1, 293:

    quae dico,

    id. Most. 2, 2, 89. —
    b.
    Impers. pass.: quominus eis optemperetur, Lex. Jul. Municip. fin. ap. Haub. p. 133:

    si mihi esset obtemperatum,

    Cic. Off. 1, 11, 35.—Hence, obtempĕranter, adv., willingly, readily, obediently (postAug.): se obtemperanter nobis accommodat, M. Aurel. ap. Front. Ep. ad M. Caes. 5, 11 Mai.: annuit, Prud. steph. 2, 112.

    Lewis & Short latin dictionary > optempero

  • 64 pareo

    pārĕo ( parrĕo), ŭi, pārĭtum, 2, v. n. [ intr. form of paro, to make ready; părio, to bring forth; hence, to be ready, at hand], to come forth, appear, be visible, show one's self; to be present or at hand.
    I.
    Lit. (rare;

    not in Cic. or Cæs.): immolanti jocinera replicata paruerunt,

    Suet. Aug. 95:

    quoties paruit Hermogenes,

    Mart. 12, 29, 18:

    haec (fenestra) videt Inarimen, illi Prochyta aspera paret,

    Stat. S. 2, 2, 76:

    quae si parent simul,

    Quint. 1, 12, 4:

    caeli cui sidera parent,

    are open, intelligible, Verg. A. 10, 176; cf. Suet. Calig. 8.—So freq. in eccl. Lat.:

    parebit signum filii hominis in caelo,

    Vulg. Matt. 24, 30.— Impers.:

    paret = videtur: si paret eum dare oportere,

    Gai. Inst. 3, 91; 4, 4; 34 al.—
    II.
    In partic.
    A.
    To appear (as a servant) at a person's commands, to attend, wait upon (very rare, for the usual apparere):

    magistratibus in provincias euntibus parere et praeministrare servorum vice,

    Gell. 10, 3, 19:

    ad memoriam,

    Spart. Pesc. 7.—
    2.
    Transf.
    a.
    To obey, be obedient to; to submit to, comply with (the class. signif. of the word;

    syn.: oboedio, obsequor, obtempero): parere, obedire,

    Fest. p. 221 Müll.: animadverte ac dicto pare, Enn. ap. Cic. Rab. Post. 11, 29 (Trag. v. 299 Vahl.):

    hic parebit et oboediet praecepto illi veteri,

    Cic. Tusc. 5, 12, 36:

    oboedire et parere alicujus voluntati,

    id. N. D. 1, 8, 19:

    non ut pareret et dicto audiens esset huic ordini, etc.,

    id. Phil. 7, 1, 2:

    (noster populus) in bello sic paret, ut regi,

    id. Rep. 1, 40, 163:

    legibus,

    id. Off. 2, 11, 40:

    religionibus,

    id. N. D. 2, 3, 8:

    imperio,

    Caes. B. G. 5, 2:

    populo patiente atque parente,

    Cic. Rep. 2, 36, 61:

    alicujus imperiis,

    Juv. 14, 331.— Impers. pass.:

    dicto paretur,

    Liv. 9, 32:

    remissius imperanti melius paretur,

    Sen. Clem. 1, 24, 1:

    ut arbitri sententiae pareatur,

    Dig. 4, 8, 23:

    si paritum fuerit condicioni,

    ib. 40, 4, 12.— Poet., with respective acc.:

    non adeo parebimus omnia matri,

    Stat. Ach. 1, 660. —Of inanim. and abstr. subjects:

    lucra petituras freta per parentia ventis Ducunt instabiles sidera certa rates,

    Tib. 1, 9, 9; cf. Ov. M. 8, 472; Quint. 11, 3, 65.—
    b.
    To be subject to, dependent on; to be subservient to:

    nulla fuit civitas, quin Caesari pareret,

    Caes. B. C. 3, 81:

    oppidum, quod regi paret,

    Plin. 6, 28, 32, § 145:

    negat se ei parere posse qui se feminam malit esse, quam virum,

    Just. 1, 3, 3:

    quae homines arant, navigant, aedificant, virtuti omnia parent,

    Sall. C. 2, 7; Hor. S. 2, 3, 96.—
    c.
    To submit to, comply with, indulge, gratify, yield to:

    necessitati,

    Cic. Or. 60, 202:

    et tempori et voluntati,

    id. Vatin. 1, 2:

    cupiditatibus,

    id. Fin. 1, 16, 53:

    dolori et iracundiae,

    id. Att. 2, 21, 4:

    extremo furori,

    Val. Fl. 7, 154.—
    d.
    To yield to one's promises or representations, to fulfil, accomplish them; to satisfy, give, pay:

    promissis,

    Ov. F. 5, 504:

    pensionibus,

    Dig. 19, 2, 54: usuris, Cod. 4, 26, 8.— —
    B.
    Impers.: paret, it is clear, evident, manifest (class.):

    quid porro quaerendum est? factumne sit? at constat. A quo? at paret,

    Cic. Mil. 6, 15.—Esp. in the formula si paret, if it appear, if it be proved, Cic. Rosc. Com. 4, 11; id. Verr 2, 2, 12, § 31; cf.:

    si paret adversum edictum fecisse,

    id. ib. 2, 3, 28, § 69; 2, 3, 22, § 55; Fest. p. 233 Müll.:

    paritum est,

    Dig. 31, 1, 67; ib. 6, 1, 5; Petr. 137; cf. II. 2. a. supra.—Hence, pārens, entis, P. a., obedient:

    parentiores exercitus,

    Cic. Off. 1, 22, 76 (al. paratiores).—
    II.
    Subst.: pārens, entis, comm., a subject:

    parentes abunde habemus,

    Sall. J. 102, 7:

    vi quidem regere patriam aut parentes quamquam possis, etc.,

    id. ib. 3, 2:

    ex voluntate parentium occupare principatum,

    Vell. 2, 108; and so Tac. A. 1, 59, acc. to Bötticher (but parentes, in this passage, signifies parents; cf. Kritz on Sall. C. 6, 5).

    Lewis & Short latin dictionary > pareo

  • 65 parreo

    pārĕo ( parrĕo), ŭi, pārĭtum, 2, v. n. [ intr. form of paro, to make ready; părio, to bring forth; hence, to be ready, at hand], to come forth, appear, be visible, show one's self; to be present or at hand.
    I.
    Lit. (rare;

    not in Cic. or Cæs.): immolanti jocinera replicata paruerunt,

    Suet. Aug. 95:

    quoties paruit Hermogenes,

    Mart. 12, 29, 18:

    haec (fenestra) videt Inarimen, illi Prochyta aspera paret,

    Stat. S. 2, 2, 76:

    quae si parent simul,

    Quint. 1, 12, 4:

    caeli cui sidera parent,

    are open, intelligible, Verg. A. 10, 176; cf. Suet. Calig. 8.—So freq. in eccl. Lat.:

    parebit signum filii hominis in caelo,

    Vulg. Matt. 24, 30.— Impers.:

    paret = videtur: si paret eum dare oportere,

    Gai. Inst. 3, 91; 4, 4; 34 al.—
    II.
    In partic.
    A.
    To appear (as a servant) at a person's commands, to attend, wait upon (very rare, for the usual apparere):

    magistratibus in provincias euntibus parere et praeministrare servorum vice,

    Gell. 10, 3, 19:

    ad memoriam,

    Spart. Pesc. 7.—
    2.
    Transf.
    a.
    To obey, be obedient to; to submit to, comply with (the class. signif. of the word;

    syn.: oboedio, obsequor, obtempero): parere, obedire,

    Fest. p. 221 Müll.: animadverte ac dicto pare, Enn. ap. Cic. Rab. Post. 11, 29 (Trag. v. 299 Vahl.):

    hic parebit et oboediet praecepto illi veteri,

    Cic. Tusc. 5, 12, 36:

    oboedire et parere alicujus voluntati,

    id. N. D. 1, 8, 19:

    non ut pareret et dicto audiens esset huic ordini, etc.,

    id. Phil. 7, 1, 2:

    (noster populus) in bello sic paret, ut regi,

    id. Rep. 1, 40, 163:

    legibus,

    id. Off. 2, 11, 40:

    religionibus,

    id. N. D. 2, 3, 8:

    imperio,

    Caes. B. G. 5, 2:

    populo patiente atque parente,

    Cic. Rep. 2, 36, 61:

    alicujus imperiis,

    Juv. 14, 331.— Impers. pass.:

    dicto paretur,

    Liv. 9, 32:

    remissius imperanti melius paretur,

    Sen. Clem. 1, 24, 1:

    ut arbitri sententiae pareatur,

    Dig. 4, 8, 23:

    si paritum fuerit condicioni,

    ib. 40, 4, 12.— Poet., with respective acc.:

    non adeo parebimus omnia matri,

    Stat. Ach. 1, 660. —Of inanim. and abstr. subjects:

    lucra petituras freta per parentia ventis Ducunt instabiles sidera certa rates,

    Tib. 1, 9, 9; cf. Ov. M. 8, 472; Quint. 11, 3, 65.—
    b.
    To be subject to, dependent on; to be subservient to:

    nulla fuit civitas, quin Caesari pareret,

    Caes. B. C. 3, 81:

    oppidum, quod regi paret,

    Plin. 6, 28, 32, § 145:

    negat se ei parere posse qui se feminam malit esse, quam virum,

    Just. 1, 3, 3:

    quae homines arant, navigant, aedificant, virtuti omnia parent,

    Sall. C. 2, 7; Hor. S. 2, 3, 96.—
    c.
    To submit to, comply with, indulge, gratify, yield to:

    necessitati,

    Cic. Or. 60, 202:

    et tempori et voluntati,

    id. Vatin. 1, 2:

    cupiditatibus,

    id. Fin. 1, 16, 53:

    dolori et iracundiae,

    id. Att. 2, 21, 4:

    extremo furori,

    Val. Fl. 7, 154.—
    d.
    To yield to one's promises or representations, to fulfil, accomplish them; to satisfy, give, pay:

    promissis,

    Ov. F. 5, 504:

    pensionibus,

    Dig. 19, 2, 54: usuris, Cod. 4, 26, 8.— —
    B.
    Impers.: paret, it is clear, evident, manifest (class.):

    quid porro quaerendum est? factumne sit? at constat. A quo? at paret,

    Cic. Mil. 6, 15.—Esp. in the formula si paret, if it appear, if it be proved, Cic. Rosc. Com. 4, 11; id. Verr 2, 2, 12, § 31; cf.:

    si paret adversum edictum fecisse,

    id. ib. 2, 3, 28, § 69; 2, 3, 22, § 55; Fest. p. 233 Müll.:

    paritum est,

    Dig. 31, 1, 67; ib. 6, 1, 5; Petr. 137; cf. II. 2. a. supra.—Hence, pārens, entis, P. a., obedient:

    parentiores exercitus,

    Cic. Off. 1, 22, 76 (al. paratiores).—
    II.
    Subst.: pārens, entis, comm., a subject:

    parentes abunde habemus,

    Sall. J. 102, 7:

    vi quidem regere patriam aut parentes quamquam possis, etc.,

    id. ib. 3, 2:

    ex voluntate parentium occupare principatum,

    Vell. 2, 108; and so Tac. A. 1, 59, acc. to Bötticher (but parentes, in this passage, signifies parents; cf. Kritz on Sall. C. 6, 5).

    Lewis & Short latin dictionary > parreo

  • 66 pertendo

    per-tendo, di, sum, and tum, 3, v. a., and n.—Prop., to stretch out, extend [p. 1358] hence, transf., *
    I.
    Act., to carry out, go on with, perform any thing:

    video non licere ut coeperam hoc pertendere,

    Ter. Heaut. 5, 5, 9.—
    II.
    Neutr.
    A.
    Prop., to strive forward, to push on to a place; hence, to go right on, proceed to (not in Cic. or Cæs.; ap. Cic. Balb. 5, 11, the correct reading is perpendemus):

    pars maxima Romam pertenderunt,

    Liv. 5, 8:

    pertendit ad alteram ripam,

    Suet. Caes. 32; id. Vit. Plin.; id. Caes. 4.—
    B.
    Trop., to keep on, persevere, persist:

    verum si incipies, neque pertendes naviter,

    Ter. Eun. 1, 1, 6:

    a qua re sit pertinacia quom quaeritur, ostenditur esse a pertendendo... in quo non debet pertendi, etc.,

    Varr. L. L. 5, § 2 Müll.; Prop. 2, 15 (3, 7), 17.—
    C.
    To attend, be attentive (late Lat.), Laurent. Hom. 1.

    Lewis & Short latin dictionary > pertendo

  • 67 tecto

    tĕgo, xi, ctum, 3, v. a. [Gr. stegô, to cover; tegos, stegos, roof; Sanscr. sthag-, to hide; Germ. decken; Engl thatch], to cover (syn. operio).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    amica corpus ejus (Alcibiadis) texit suo pallio,

    Cic. Div 2, 69, 143:

    capite se totum tegit,

    Plaut. Trin. 4, 2, 9:

    (tegillo) tectus esse soleo, si pluvit,

    id. Rud. 2, 7, 19: fere res omnes aut corio sunt Aut etiam conchis [p. 1846] aut callo aut cortice tectae, covered, clothed, Lucr. 4, 936; cf.:

    bestiae aliae coriis tectae sunt, aliae villis vestitae,

    Cic. N. D. 2, 47, 121:

    ut tecti, ut vestiti, ut salvi esse possemus,

    id. ib. 2, 69, 150:

    corpora veste villosā,

    Tib. 2, 3, 76:

    caput galea,

    Prop. 4 (5), 3, 44:

    Mars tunicā adamantinā tectus,

    Hor. C. 1, 6, 13:

    ensis Vaginā tectus,

    id. S. 2, 1, 4. —In Greek constr.:

    primā tectus lanugine malas,

    Ov. M. 12, 291:

    cucullo caput tectus,

    Mart. 5, 14, 6:

    quae (casae) more Gallorum stramentis erant tectae,

    Caes. B. G. 5, 43:

    tectas casas testudinum superficie,

    Plin. 6, 24, 28, § 109:

    musculum,

    Caes. B. C. 2, 10:

    domum,

    Dig. 19, 1, 18: naves tectae, covered with decks, decked ( = constratae), Caes. B. C. 1, 56; Liv. 36, 43, 13 (opp. apertae);

    31, 46, 6: tectae instrataeque scaphae,

    Caes. B. C. 3, 100:

    incepto tegeret cum lumina somno,

    Verg. G. 4, 414:

    utne tegam spurco Damae latus?

    i. e. to go by the side of, walk cheek by jowl with, Hor. S. 2, 5, 18; so,

    latus alicui,

    Suet. Claud. 24; cf. aliquem, to surround, attend, accompany:

    omnis eum stipata tegebat Turba ducum,

    Verg. A. 11, 12; Stat. S. 5, 1, 26: sarta tecta; v. sartus. —
    B.
    In partic.
    1.
    To cover, hide, conceal (rare in lit. sense;

    syn.: abscondo, occulto): Caesar tectis insignibus suorum occultatisque signis militaribus, etc.,

    Caes. B. G. 7, 45:

    fugientem silvae texerunt,

    id. ib. 6, 30:

    oves (silva),

    Ov. M. 13, 822:

    quas (tabellas) tegat in tepido sinu,

    id. A. A. 3, 622:

    ferae latibulis se tegunt,

    Cic. Rab. Post. 15, 42; cf.:

    nebula matutina texerat inceptum,

    Liv. 41, 2, 4:

    Scipionem nebulae possiderent ac tegerent,

    Vop. prol. 2. —
    2.
    To shelter, protect, defend (rare in lit. sense); constr., in analogy with defendere and tueri, aliquid ab aliquo or ab aliquā re:

    qui portus ab Africo tegebatur, ab Austro non erat tutus,

    Caes. B. C. 3, 26:

    ut alter (ordo propugnatorum) ponte ab incidentibus telis tegeretur,

    Hirt. B. G. 8, 9:

    aliquem conservare et tegere,

    id. ib. 1, 85:

    tempestas et nostros texit et naves Rhodias afflixit,

    Caes. B. C. 3, 27; Hirt. B. G. 8, 5; Sall. J. 101, 4:

    triumpho, si licet me latere tecto abscedere,

    i. e. with a whole skin, safe, unhurt, Ter. Heaut. 4, 2, 5.— Pass. in mid. force:

    tegi magis Romani quam pugnare,

    Liv. 4, 37, 11.—
    3.
    To cover over, bury, enclose ( poet.):

    te modo terra tegat,

    Prop. 2, 26, 44 (3, 22, 24):

    sit tibi terra levis mollique tegaris harenā,

    Mart. 9, 29, 11:

    ossa tegebat humus,

    Ov. M. 15, 56:

    ossa tegit tumulus,

    id. Am. 2, 6, 59:

    Sicanio tegitur sepulcro,

    Luc. 2, 548. —
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to cover (very rare):

    tempestas, mihi quae modestiam omnem, Detexit tectus quā fui,

    Plaut. Most. 1, 3, 7. —
    B.
    In partic.
    1.
    (Acc. to I. B. 1.) To cloak, hide, veil, conceal, keep secret (freq. and class.):

    triumphi nomine tegere atque velare cupiditatem suam,

    Cic. Pis. 24, 56:

    multis simulationum involucris tegitur et quasi velis quibusdam obtenditur unius cujusque natura,

    id. Q. Fr. 1, 1, 5, § 15:

    ignaviam suam tenebrarum ac parietum custodiis tegere,

    id. Rab. Perd. 7, 21:

    animus ejus vultu, flagitia parietibus tegebantur,

    id. Sest. 9, 22:

    summam prudentiam simulatione stultitiae,

    id. Brut. 14, 53:

    honestā praescriptione rem turpissimam,

    Caes. B. C. 3, 32; cf.:

    turpia facta oratione,

    Sall. J. 85, 31:

    aliquid mendacio,

    Cic. Quint. 26, 81:

    nomen tyranni humanitate,

    Nep. Dion, 1:

    commissum,

    Hor. Ep. 1, 18, 38; id. A. P. 200:

    non uti corporis vulnera, ita exercitus incommoda sunt tegenda,

    Caes. B. C. 2, 31:

    nostram sententiam,

    Cic. Tusc. 5, 4, 11:

    dira supplicia,

    Verg. A. 6, 498:

    causam doloris,

    Ov. M. 13, 748:

    pectoribus dabas multa tegenda meis,

    id. Tr. 3, 6, 10: ignobilitatis tegendae causā, Cap. Max. 8. —
    2.
    (Acc. to I. B. 2.) To defend, protect, guard:

    aliquid excusatione amicitiae,

    Cic. Lael. 12, 43; id. Clu. 11:

    quod is meam salutem atque vitam suā benevolentiā, praesidio custodiāque texisset,

    id. Planc. 1, 1:

    nostri clarissimorum hominum auctoritate leges et jura tecta esse voluerunt,

    id. de Or. 1, 59, 253:

    pericula facile innocentiā tecti repellemus,

    id. Imp. Pomp. 24, 70:

    qui a patrum crudelibus suppliciis tegere liberos sciant,

    Liv. 1, 53, 8:

    aliquem tegere ac tueri, Cic Fam. 13, 66, 2: libertatem, patriam, parentisque armis tegere,

    Sall. C. 6, 5: ut legatos cura magistratuum magis quam jus gentium ab irā impetuque hominum tegeret, Liv. 8, 6, 7:

    legationisque jure satis tectum se arbitraretur,

    Nep. Pelop. 5, 1.—Hence, tec-tus, a, um, P. a., covered, i. e. hidden, concealed.
    A.
    Lit.:

    cuniculi,

    Hirt. B. G. 8, 41. —
    B.
    Trop., hidden, not frank, open, or plain; secret, concealed, disguised; close, reserved, cautious:

    sermo verbis tectus,

    covered, enveloped, Cic. Fam. 9, 22, 1; cf.

    verba (opp. apertissima),

    id. ib. 9, 22, 5:

    occultior atque tectior cupiditas,

    id. Rosc. Am. 36, 104:

    amor,

    Ov. R. Am. 619. —

    Of persons: occultus et tectus,

    Cic. Fin. 2, 17, 54:

    tecti esse ad alienos possumus,

    id. Rosc. Am. 40, 116; cf. in comp.:

    tectior,

    id. Phil. 13, 3, 6:

    te in dicendo mihi videri tectissimum,

    id. de Or. 2, 73, 296:

    silet ille, tectusque recusat Prodere quemquam,

    Verg. A. 2, 126; cf.:

    quis consideratior illo? Quis tectior?

    Cic. Deiot. 6, 16. — Hence, adv.: tectō, covertly, privily, cautiously:

    et tamen ab illo aperte, tecte quicquid est datum, libenter accepi,

    Cic. Att. 1, 14, 4. — Comp.:

    tectius,

    Cic. Fam. 9, 22, 2; id. Planc. 10, 8, 5; Ov. A. A. 1, 276.

    Lewis & Short latin dictionary > tecto

  • 68 tego

    tĕgo, xi, ctum, 3, v. a. [Gr. stegô, to cover; tegos, stegos, roof; Sanscr. sthag-, to hide; Germ. decken; Engl thatch], to cover (syn. operio).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    amica corpus ejus (Alcibiadis) texit suo pallio,

    Cic. Div 2, 69, 143:

    capite se totum tegit,

    Plaut. Trin. 4, 2, 9:

    (tegillo) tectus esse soleo, si pluvit,

    id. Rud. 2, 7, 19: fere res omnes aut corio sunt Aut etiam conchis [p. 1846] aut callo aut cortice tectae, covered, clothed, Lucr. 4, 936; cf.:

    bestiae aliae coriis tectae sunt, aliae villis vestitae,

    Cic. N. D. 2, 47, 121:

    ut tecti, ut vestiti, ut salvi esse possemus,

    id. ib. 2, 69, 150:

    corpora veste villosā,

    Tib. 2, 3, 76:

    caput galea,

    Prop. 4 (5), 3, 44:

    Mars tunicā adamantinā tectus,

    Hor. C. 1, 6, 13:

    ensis Vaginā tectus,

    id. S. 2, 1, 4. —In Greek constr.:

    primā tectus lanugine malas,

    Ov. M. 12, 291:

    cucullo caput tectus,

    Mart. 5, 14, 6:

    quae (casae) more Gallorum stramentis erant tectae,

    Caes. B. G. 5, 43:

    tectas casas testudinum superficie,

    Plin. 6, 24, 28, § 109:

    musculum,

    Caes. B. C. 2, 10:

    domum,

    Dig. 19, 1, 18: naves tectae, covered with decks, decked ( = constratae), Caes. B. C. 1, 56; Liv. 36, 43, 13 (opp. apertae);

    31, 46, 6: tectae instrataeque scaphae,

    Caes. B. C. 3, 100:

    incepto tegeret cum lumina somno,

    Verg. G. 4, 414:

    utne tegam spurco Damae latus?

    i. e. to go by the side of, walk cheek by jowl with, Hor. S. 2, 5, 18; so,

    latus alicui,

    Suet. Claud. 24; cf. aliquem, to surround, attend, accompany:

    omnis eum stipata tegebat Turba ducum,

    Verg. A. 11, 12; Stat. S. 5, 1, 26: sarta tecta; v. sartus. —
    B.
    In partic.
    1.
    To cover, hide, conceal (rare in lit. sense;

    syn.: abscondo, occulto): Caesar tectis insignibus suorum occultatisque signis militaribus, etc.,

    Caes. B. G. 7, 45:

    fugientem silvae texerunt,

    id. ib. 6, 30:

    oves (silva),

    Ov. M. 13, 822:

    quas (tabellas) tegat in tepido sinu,

    id. A. A. 3, 622:

    ferae latibulis se tegunt,

    Cic. Rab. Post. 15, 42; cf.:

    nebula matutina texerat inceptum,

    Liv. 41, 2, 4:

    Scipionem nebulae possiderent ac tegerent,

    Vop. prol. 2. —
    2.
    To shelter, protect, defend (rare in lit. sense); constr., in analogy with defendere and tueri, aliquid ab aliquo or ab aliquā re:

    qui portus ab Africo tegebatur, ab Austro non erat tutus,

    Caes. B. C. 3, 26:

    ut alter (ordo propugnatorum) ponte ab incidentibus telis tegeretur,

    Hirt. B. G. 8, 9:

    aliquem conservare et tegere,

    id. ib. 1, 85:

    tempestas et nostros texit et naves Rhodias afflixit,

    Caes. B. C. 3, 27; Hirt. B. G. 8, 5; Sall. J. 101, 4:

    triumpho, si licet me latere tecto abscedere,

    i. e. with a whole skin, safe, unhurt, Ter. Heaut. 4, 2, 5.— Pass. in mid. force:

    tegi magis Romani quam pugnare,

    Liv. 4, 37, 11.—
    3.
    To cover over, bury, enclose ( poet.):

    te modo terra tegat,

    Prop. 2, 26, 44 (3, 22, 24):

    sit tibi terra levis mollique tegaris harenā,

    Mart. 9, 29, 11:

    ossa tegebat humus,

    Ov. M. 15, 56:

    ossa tegit tumulus,

    id. Am. 2, 6, 59:

    Sicanio tegitur sepulcro,

    Luc. 2, 548. —
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to cover (very rare):

    tempestas, mihi quae modestiam omnem, Detexit tectus quā fui,

    Plaut. Most. 1, 3, 7. —
    B.
    In partic.
    1.
    (Acc. to I. B. 1.) To cloak, hide, veil, conceal, keep secret (freq. and class.):

    triumphi nomine tegere atque velare cupiditatem suam,

    Cic. Pis. 24, 56:

    multis simulationum involucris tegitur et quasi velis quibusdam obtenditur unius cujusque natura,

    id. Q. Fr. 1, 1, 5, § 15:

    ignaviam suam tenebrarum ac parietum custodiis tegere,

    id. Rab. Perd. 7, 21:

    animus ejus vultu, flagitia parietibus tegebantur,

    id. Sest. 9, 22:

    summam prudentiam simulatione stultitiae,

    id. Brut. 14, 53:

    honestā praescriptione rem turpissimam,

    Caes. B. C. 3, 32; cf.:

    turpia facta oratione,

    Sall. J. 85, 31:

    aliquid mendacio,

    Cic. Quint. 26, 81:

    nomen tyranni humanitate,

    Nep. Dion, 1:

    commissum,

    Hor. Ep. 1, 18, 38; id. A. P. 200:

    non uti corporis vulnera, ita exercitus incommoda sunt tegenda,

    Caes. B. C. 2, 31:

    nostram sententiam,

    Cic. Tusc. 5, 4, 11:

    dira supplicia,

    Verg. A. 6, 498:

    causam doloris,

    Ov. M. 13, 748:

    pectoribus dabas multa tegenda meis,

    id. Tr. 3, 6, 10: ignobilitatis tegendae causā, Cap. Max. 8. —
    2.
    (Acc. to I. B. 2.) To defend, protect, guard:

    aliquid excusatione amicitiae,

    Cic. Lael. 12, 43; id. Clu. 11:

    quod is meam salutem atque vitam suā benevolentiā, praesidio custodiāque texisset,

    id. Planc. 1, 1:

    nostri clarissimorum hominum auctoritate leges et jura tecta esse voluerunt,

    id. de Or. 1, 59, 253:

    pericula facile innocentiā tecti repellemus,

    id. Imp. Pomp. 24, 70:

    qui a patrum crudelibus suppliciis tegere liberos sciant,

    Liv. 1, 53, 8:

    aliquem tegere ac tueri, Cic Fam. 13, 66, 2: libertatem, patriam, parentisque armis tegere,

    Sall. C. 6, 5: ut legatos cura magistratuum magis quam jus gentium ab irā impetuque hominum tegeret, Liv. 8, 6, 7:

    legationisque jure satis tectum se arbitraretur,

    Nep. Pelop. 5, 1.—Hence, tec-tus, a, um, P. a., covered, i. e. hidden, concealed.
    A.
    Lit.:

    cuniculi,

    Hirt. B. G. 8, 41. —
    B.
    Trop., hidden, not frank, open, or plain; secret, concealed, disguised; close, reserved, cautious:

    sermo verbis tectus,

    covered, enveloped, Cic. Fam. 9, 22, 1; cf.

    verba (opp. apertissima),

    id. ib. 9, 22, 5:

    occultior atque tectior cupiditas,

    id. Rosc. Am. 36, 104:

    amor,

    Ov. R. Am. 619. —

    Of persons: occultus et tectus,

    Cic. Fin. 2, 17, 54:

    tecti esse ad alienos possumus,

    id. Rosc. Am. 40, 116; cf. in comp.:

    tectior,

    id. Phil. 13, 3, 6:

    te in dicendo mihi videri tectissimum,

    id. de Or. 2, 73, 296:

    silet ille, tectusque recusat Prodere quemquam,

    Verg. A. 2, 126; cf.:

    quis consideratior illo? Quis tectior?

    Cic. Deiot. 6, 16. — Hence, adv.: tectō, covertly, privily, cautiously:

    et tamen ab illo aperte, tecte quicquid est datum, libenter accepi,

    Cic. Att. 1, 14, 4. — Comp.:

    tectius,

    Cic. Fam. 9, 22, 2; id. Planc. 10, 8, 5; Ov. A. A. 1, 276.

    Lewis & Short latin dictionary > tego

См. также в других словарях:

  • Not Quite Human II — Written by Seth McEvoy (book series), Kevin Osborn (character), Eric Luke (written by) Directed by Eric Luke Starring Jay Underwood Alan Thicke Robyn Lively …   Wikipedia

  • Attend — At*tend , v. t. [imp. & p. p. {Attended}; p. pr. & vb. n. {Attending}.] [OE. atenden, OF. atendre, F. attendre, to expect, to wait, fr. L. attendre to stretch, (sc. animum), to apply the mind to; ad + tendere to stretch. See {Tend}.] 1. To direct …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Not Like the Movies — Single promotionnel par Katy Perry extrait de l’album Teenage Dream Sortie 3 août 2010 Enregistrement 2010 Durée 4:01 Genre Pop, ballade …   Wikipédia en Français

  • Attend — At*tend , v. i. 1. To apply the mind, or pay attention, with a view to perceive, understand, or comply; to pay regard; to heed; to listen; usually followed by to. [1913 Webster] Attend to the voice of my supplications. Ps. lxxxvi. 6. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Not for Sale Campaign — Not for Sale is a 501(c)(3) non profit organization based out of California. According to their mission statement, Not For Sale equips and mobilizes Smart Activists to re abolish slavery in their own backyards and across the globe. Not For Sale… …   Wikipedia

  • Not All Dogs Go to Heaven — Family Guy episode Stewie with the Star Trek: The Next Generation cast …   Wikipedia

  • Not Pictured — Veronica Mars episode Episode no. Season 2 Episode 22 Directed by John Kretchmer Telepla …   Wikipedia

  • Not My Kid — Directed by Michael Tuchner Produced by Patricia Finnegan Sheldon Pinchuk Written by Christopher …   Wikipedia

  • attend */*/*/ — UK [əˈtend] / US verb Word forms attend : present tense I/you/we/they attend he/she/it attends present participle attending past tense attended past participle attended Get it right: attend: When attend means to be present at an event or activity …   English dictionary

  • attend — attender, n. attendingly, adv. /euh tend /, v.t. 1. to be present at: to attend a lecture; to attend church. 2. to go with as a concomitant or result; accompany: Fever may attend a cold. Success attended her hard work. 3. to take care of;… …   Universalium

  • attend — v. 1 tr. a be present at (attended the meeting). b go regularly to (attends the local school). 2 intr. a be present (many members failed to attend). b be present in a serving capacity; wait. 3 a tr. escort, accompany (the king was attended by… …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»