Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

non+facilis+e

  • 101 expostulo

    ex-postŭlo, āvi, ātum, 1, v. a. and n.
    I.
    To demand vehemently or urgently, to demand, require (mostly post-Aug. for class. exposco; not in Cic., since in Rosc. Com. 17, 50, the true read. is: et postulare; cf.

    also: peto, exigo, flagito, postulo): aures meae auxilium expostulant,

    Plaut. Pers. 4, 3, 25:

    quae ne civilium quidem bellorum victores expostulaverint,

    Tac. A. 1, 19:

    primas sibi partes,

    id. ib. 15, 53:

    cum quid expostulabit usus,

    Col. 12, 2, 3:

    tarda sunt quae in commune expostulantur,

    Tac. A. 1, 28:

    Armeniam praesidiis vacuam fieri, expostulabat,

    id. ib. 15, 17:

    expostulat, ut, etc.,

    id. ib. 12, 46:

    quibus clamoribus expostulatum est, ne, etc.,

    Plin. Pan. 75, 4.— Absol.:

    expostulante consensu populi, pax inita,

    Vell. 2, 77, 1.—
    B.
    In partic. (cf. exposco, II.), to require to be delivered up, to demand one for punishment:

    Marium Celsum ad supplicium expostulabant,

    Tac. H. 1, 45; cf. id. ib. 1, 73:

    auctores caedis ad poenam,

    Suet. Dom. 23.—
    II.
    Cum aliquo ( de aliqua re or aliquid) or absol., to find fault, dispute, expostulate with one respecting something; to complain of one (class.; syn.: calumnior, reprehendo, vitupero, increpo, improbo, etc.).—With acc. rei, and cum with abl. pers.:

    lenis a te et facilis existimari debeo, qui nihil tecum de his ipsis rebus expostulem,

    Cic. Fam. 5, 2, 9; cf. id. ib. 3, 10, 6:

    cum illo injuriam,

    Ter. And. 4, 1, 15:

    ne illum quidem Juventium tecum expostulavi,

    Cic. Planc. 24, 58. —With acc. alone:

    qui putant sibi fieri injuriam ultro, si quam fecere ipsi, expostules,

    Ter. Ad. 4, 3, 4.—With acc. and inf. as object:

    tum obstetrix expostulavit mecum, parum missum sibi,

    Plaut. Mil. 3, 1, 103:

    sed locus esse videtur tecum expostulandi,

    Cic. Fam. 2, 17, 6.—With de and abl. rei:

    regna omnia de nostris cupiditatibus et injuriis expostulant,

    id. Verr. 2, 3, 89, § 207.—With quia or cur:

    expostulare, quia, etc.,

    Plaut. Most. 2, 2, 88:

    mittebat oratores, qui suo nomine expostularent, cur, etc.,

    Tac. A. 13, 37:

    cur non mecum questus es? aut... iracundius ac vehementius expostulasti?

    Cic. Sull. 15, 44; cf.:

    ne expostulent et querantur, se, etc.,

    id. Tusc. 5, 5, 14:

    verecunde,

    Dig. 1, 12, 1, § 8.

    Lewis & Short latin dictionary > expostulo

  • 102 facultas

    făcultas, ātis ( gen. plur.:

    facultatum,

    Cic. Off. 1, 9, 29 al.:

    facultatium,

    Dig. 32, 1, 78, § 1; Col. 1, 4, 8), f. [facul, facilis; cf.: difficultas, simultas], capability, possibility, power, means, opportunity; skill, ability to do any thing easily (class.; syn.: dotes, virtutes, [p. 719] ingenium, indoles).
    I.
    Lit.:

    facultates sunt, aut quibus facilius fit, aut sine quibus aliquid confici non potest,

    Cic. Inv. 1, 27, 41.—Constr. with gen., ad, ut, inf., or absol.
    (α).
    With gen. of gerund.:

    facultas pariendi,

    Ter. And. 1, 4, 5:

    summa copia facultasque dicendi,

    Cic. Quint. 2, 8:

    sibi facultatem dicendi parare,

    Quint. 11, 2, 49:

    Miloni manendi nulla facultas,

    Cic. Mil. 17, 45:

    suscipiendi maleficii,

    id. Rosc. Am. 33, 92:

    laedendi,

    id. Fl. 8, 19:

    redimendi,

    id. de Imp. Pomp. 7, 18:

    facultatem judicandi facere,

    id. Verr. 2, 2, 73, § 179 et saep.—So with ellipsis of dicendi:

    extemporalis facultas,

    of extemporaneous speaking, Suet. Aug. 84; cf.:

    facultas summa,

    Plin. Ep. 1, 20, 18; id. ib. 6, 29, 5.—With a gen. subst.:

    talium sumptuum facultatem fructum divitiarum putat,

    Cic. Off. 2, 16, 56:

    quod reliquis fugae facultas daretur,

    Caes. B. G. 1, 32 fin.:

    Demostheni facultatem defuisse hujus rei,

    Quint. 6, 3, 2: si facultas tui praesentis esset, if I could but meet you face to face, Planc. in Cic. Fam. 10, 4:

    facultates medicamentorum,

    virtue, efficacy, Cels. 5 praef. init.; id. ib. 17.—
    (β).
    With ad:

    ne irato facultas ad dicendum data esse videatur,

    Cic. Font. 10, 22 (6, 12); cf.:

    ad explicandas tuas litteras,

    id. Rep. 1, 9; and:

    ad ducendum bellum,

    Caes. B. G. 1, 38, 4.— In plur.:

    ingenii facultates,

    Cic. Att. 3, 10:

    multae mihi ad satis faciendum reliquo tempore facultates dabuntur,

    Cic. Clu. 4, 10.—Rarely with dat.:

    si facultas sit alendis sarmentis,

    Col. 4, 29, 1.—
    (γ).
    With in:

    modica in dicendo facultas,

    Suet. Galb. 3. —
    (δ).
    With ut:

    nonnumquam improbo facultas dari, ut, etc.,

    Cic. Caecin. 25, 71; id. Rab. Perd. 6, 18:

    L. Quintius oblatam sibi facultatem putavit, ut, etc.,

    id. Clu. 28, 77; id. Fam. 1, 7, 4:

    erit haec facultas in eo, quem volumus esse eloquentem, ut, etc.,

    id. Or. 33, 117.—
    (ε).
    With inf. (post-Aug. and very rare):

    nobis saevire facultas,

    Stat. Th. 4, 513; 12, 36; Val. Fl. 3, 16; Auct. B. Afr. 78.—
    (ζ).
    Absol.:

    cave quicquam, quod ad meum commodum attineat, nisi maximo tuo commodo et maxima tua facultate cogitaris,

    Cic. Q. Fr. 3, 9, 4:

    urges istam occasionem et facultatem,

    id. Fam. 7, 8, 2:

    poëtica quaedam,

    id. Rep. 1, 14:

    facultas ex ceteris rebus comparata,

    id. de Or. 2, 12, 50:

    si facultas erit,

    id. de Inv. 1, 46 fin.; cf.:

    hinc abite, dum est facultas,

    while you can, Caes. B. G. 7, 50 fin.:

    quoad facultas feret,

    Cic. Inv. 2, 3, 10.
    II.
    Transf., concr., for copia, opes, a sufficient or great number, abundance, plenty, supply, stock, store; plur., goods, riches, property (syn.: opes, bona, silva, divitiae, fortunae, copia, vis).
    (α).
    Sing.:

    nummorum facultas,

    Cic. Quint. 4, 16:

    cujus generis (virorum) erat in senatu facultas maxima,

    id. Sull. 14, 42:

    facultas vacui ac liberi temporis,

    id. de Or. 3, 15, 57:

    omnium rerum, quae ad bellum usui erant, summa erat in eo oppido facultas,

    Caes. B. G. 1, 38, 3:

    navium,

    id. ib. 3, 9, 6:

    si facultas ejus succi sit copiosior,

    Col. 12, 38, 8 al.: pro facultate quisque, in proportion to his ability or wealth, Suet. Aug. 29.—
    (β).
    Plur.:

    anquirunt ad facultates rerum atque copias, ad potentiam, etc.,

    Cic. Off. 1, 3, 9:

    mutandis facultatibus et commodis,

    id. ib. 2, 4, 15:

    facultates commodorum praetermittere,

    id. Att. 1, 17, 5:

    me tuae facultates sustinent,

    id. Q. Fr. 1, 3, 7:

    videndum ne major benignitas sit quam facultates,

    id. Off. 1, 14, 42:

    facultates ad largiendum magnas comparasse,

    Caes. B. G. 1, 18, 4:

    facultates patrimonii nostri aliis relinquemus,

    Quint. 6 praef. §

    16: Gaius attritis facultatibus urbe cessit,

    Suet. Galb. 3:

    modicus facultatibus,

    Plin. Ep. 6, 32, 2 et saep.:

    Tantas videri Italiae facultates, ut, etc.,

    supplies, resources, Caes. B. G. 6, 1, 3;

    with copia,

    id. B. C. 1, 49, 2:

    ministrare alicui de facultatibus suis,

    Vulg. Luc. 8, 3:

    qui facultates suas suspectas habet,

    i. e. doubts his own solvency, Gai. Inst. 2, 154.

    Lewis & Short latin dictionary > facultas

  • 103 languesco

    languesco, gŭi, 3, v. inch. n. [langueo], to become faint, weak, languid (class.; syn.: torpesco, marcesco).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    corpore languescit,

    Cic. Fin. 4, 24, 65:

    orator metuo ne languescat senectute,

    id. de Sen. 9, 28:

    corpora,

    Ov. Tr. 3, 3, 39; Plin. Pan. 18:

    vites languescunt,

    Plin. 18, 15, 37, § 138:

    cum flos, succisus aratro, languescit moriens,

    droops, withers, Verg. A. 9, 436: Bacchus in amphora Languescit, becomes mild or mellow, Hor. C. 3, 16, 34:

    luna languescit,

    becomes obscured, Tac. A. 1, 28:

    color in luteum languescens,

    inclining to, Plin. 27, 13, 109, § 133.—
    B.
    In partic., to be enfeebled by disease, to be ill, to languish ( poet. and post-Aug.):

    nec mea languescent corpora,

    Ov. Tr. 3, 3, 39:

    ter omnino per quatuordecim annos languit,

    Suet. Ner. 51.—
    II.
    Trop., to grow languid, listless, or inactive, to decline, decrease:

    consensus populi, si nos languescimus debilitetur necesse est,

    Cic. Phil. 8, 2, 4:

    Martia legio hoc nuntio languescet et mollietur,

    id. ib. 12, 3, 8:

    quare non est, cur eorum spes infringatur aut languescat industria,

    should relax, id. Or. 2, 6:

    militaria studia,

    are on the decline, Plin. Pan. 18:

    affectus omnes,

    Quint. 11, 3, 2:

    mens languescit,

    id. 1, 2, 18: omnium rerum cupido languescit, cum facilis occasio est, Plin. Ep. 8, 20, 1:

    paulatim atrocibus irae languescunt animis,

    Sil. 13, 325:

    illa rabies languit,

    Luc. 7, 246.

    Lewis & Short latin dictionary > languesco

  • 104 perfacilis

    per-făcĭlis, e, adj.
    I.
    Very easy (class.):

    perfacilis et expedita defensio,

    Cic. Fin. 3, 11, 36 Madv. N. cr.:

    disciplina cognitu perfacilis,

    id. Tusc. 4, 3, 6; id. Leg. 2, 7, 17:

    perfacile factu esse conata perficere,

    Caes. B. G. 1, 3.—
    II.
    In partic., very courteous (class.):

    perfacilis in audiendo,

    Cic. de Or. 1, 20, 93.—Hence, adv., in two forms: perfacile (class.) and ‡ perfacul.
    A. 1.
    Very easily (class.):

    perfacile hunc hominem de medio tolli posse,

    Cic. Rosc. Am. 7, 20:

    sese tueri,

    id. Verr. 2, 5, 4, § 8:

    apparere,

    id. Fin. 2, 33, 209.—
    2.
    Very willingly (ante-class.): perfacile patior, Att. ap. Non. 5, 40 (Trag. Rel. v. 9 Rib.); Plaut. Most. 3, 1, 93.—
    B.
    perfăcŭl antiqui et per se facul dicebant, quod nunc facile dicimus, Fest. p. 214 Müll.; cf. Paul. ex Fest. p. 215 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > perfacilis

  • 105 perfacul

    per-făcĭlis, e, adj.
    I.
    Very easy (class.):

    perfacilis et expedita defensio,

    Cic. Fin. 3, 11, 36 Madv. N. cr.:

    disciplina cognitu perfacilis,

    id. Tusc. 4, 3, 6; id. Leg. 2, 7, 17:

    perfacile factu esse conata perficere,

    Caes. B. G. 1, 3.—
    II.
    In partic., very courteous (class.):

    perfacilis in audiendo,

    Cic. de Or. 1, 20, 93.—Hence, adv., in two forms: perfacile (class.) and ‡ perfacul.
    A. 1.
    Very easily (class.):

    perfacile hunc hominem de medio tolli posse,

    Cic. Rosc. Am. 7, 20:

    sese tueri,

    id. Verr. 2, 5, 4, § 8:

    apparere,

    id. Fin. 2, 33, 209.—
    2.
    Very willingly (ante-class.): perfacile patior, Att. ap. Non. 5, 40 (Trag. Rel. v. 9 Rib.); Plaut. Most. 3, 1, 93.—
    B.
    perfăcŭl antiqui et per se facul dicebant, quod nunc facile dicimus, Fest. p. 214 Müll.; cf. Paul. ex Fest. p. 215 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > perfacul

  • 106 transitus

    1.
    transĭtus, a, um, Part. of transeo.
    2.
    transĭtus, ūs, m. [transeo], a going over, passing over, passage (class.; syn. trajectus).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    fossae,

    Cic. Tusc. 5, 20, 59:

    flumine impeditus transitus,

    Hirt. B. G. 8, 20; 8, 13; Caes. B. G. 5, 55; 6, 7; 7, 57; Liv. 21, 20, 2; 28, 1, 1; Tac. A. 15, 10; id. H. 1, 70; 3, 59; 4, 65; Just. 1, 8, 2; 15, 4, 12:

    in urbem nostram Junonis,

    removal, Val. Max. 1, 8, 3.—
    2.
    Concr., a passage-way, passage:

    spiritus,

    i. e. the windpipe, Plin. 22, 24, 51, § 111; cf.

    auditus,

    the auditory passage, id. 23, 2, 28, § 59. —
    B.
    In partic.
    1.
    A passing over, desertion to another party:

    facilis ad proximos et validiores,

    Tac. H. 1, 76:

    transitūs mora,

    id. Agr. 38:

    ad Vitellium,

    id. H. 1, 76:

    in alienam familiam,

    a passing over, adoption into, Gell. 5, 19, 8.—
    2.
    Law t. t., a transfer of possession, Cod. Just. 2, 13, 20. —
    3.
    A passing over, passing away:

    tempestatis,

    Cic. Att. 2, 21, 2.—
    4.
    A passing by:

    capta in transitu urbs Ninos,

    Tac. A. 12, 13.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., a passing over, passing, change:

    in illo a pueritiā ad adulescentiam transitu,

    Quint. 11, 3, 28:

    opportunos magnis conatibus transitus rerum,

    revolutions, Tac. H. 1, 21. —
    B.
    In partic.
    1.
    A means of passing, a transition from one step to another:

    medius quidem gradus, nihil ipse significans sed praebens transitum,

    Quint. 8, 6, 38:

    in figuras alias,

    Plin. 11, 36, 43, § 120. — Of the transition of colors in shading, Plin. 35, 5, 11, § 29; 37, 2, 8, § 21; Ov. M. 6, 66.—Of transition in sound, Quint. 12, 10, 68.—
    2.
    In speaking.
    a.
    A transition:

    hinc erit ad alia transitus,

    Quint. 7, 6, 5:

    ad diversa,

    id. 9, 3, 65: metabolê, id est transitus in aliud genus rhythmi, id. 9, 4, 50:

    in Armeniam transitum facimus,

    Just. 42, 2, 7.—In plur.:

    unde venusti transitus fiunt,

    Quint. 9, 2, 61.—
    b.
    In transitu, in passing, by the way:

    quae leviter in transitu attigeram,

    Quint. 7, 3, 27:

    in transitu aliquid tractare,

    id. 6, 2, 2:

    in transitu non omittemus,

    id. 2, 10, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > transitus

См. также в других словарях:

  • NOVITII — servi proprie dicti sunt recentes: Veteratores vero sive Veterani, reliqui. Ulpianus l. 37. ff. de Aedil. Ed. Praecipiunt Aediles ne veterator pro novitio veneat. Item, Quia Venalitiarii seiunt, facile decurri ad Novitiorum emptionem, idcirco… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • facile — [ fasil ] adj. • 1441; lat. facilis « qui se fait aisément », de facere 1 ♦ Qui se fait, qui s obtient sans peine, sans effort. ⇒ aisé, 1. commode, élémentaire, enfantin, simple; et aussi faisable, possible. Affaire, opération facile. « La vie… …   Encyclopédie Universelle

  • Wasser — 1. Alle kleinen Wasser laufen in die grossen. – Simrock, 11227; Körte, 6528; Braun, I, 4928. »Die kleinen Wasser allgemein laufen in die grossen hinein.« Die Russen: Das Wasser, was die Ladoga der Newa gibt, gibt die Newa dem Finnischen Meerbusen …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • PILA — I. PILA apici obelisci, in Campo Martio, addita a Manilio Mathematico, cuius vertice umbra colligeretur in ipsa pila, occurrit apud Plin. l. 36. c. 10. Ei (obelisco) qui est in Campo Divus Augustus addidit mirabilem usum, ad deprehendendas Solis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Problem of Apollonius — In Euclidean plane geometry, Apollonius problem is to construct circles that are tangent to three given circles in a plane (Figure 1); two circles are tangent if they touch at a single point. Apollonius of Perga (ca. 262 BC ndash; ca. 190 BC)… …   Wikipedia

  • PLUMEUM Tomentum — exsculpere conantur nonnulli, ex illo Martialis, l. 14. Epigr. 162. cui tit. Foenum. Fraudatâ tumeat facilis tibi culcita plamâ, Non venit ad duros pallida cura toros. Et Hadr. Iunius tomentum Lingonicum (Leuconicum appellatum ipsi, quasi a… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Jacques Peletier du Mans — Pour les articles homonymes, voir Pelletier. Les Jardins Jacques Pelletier du Mans Jacques Peletier du Mans ou Pelletier, né au Mans, le 25 juillet 1517 …   Wikipédia en Français

  • MARIA — I. MARIA Angliae Regina. Filia Henrici VIII. ex Catharina Arragonia, Eduardo VI. non sine veneni suspicione exstincto, successit A. C. 1553. Iohannâ Suffolciâ, quam Rex heredem scripserat, cum marito et socero Dudlaeo, aliisque, capite plexâ. Mox …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PARADISUS — I. PARADISUS apud recentiores Scriptores, atrium est porticibus circumdatum ante aedes sacras. ex Graeco Παράδεισος, qui ab Hesychio definitur τόπος εν ᾧ παριπάτοι, locus porticibus et deambulatoriis circumdatus, Gallis vero Parvis. Hâc notione… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Teufel — (s. ⇨ Teixel). 1. A mol muess ma m Teuffel uff de Wedel treta. – Birlinger, 1036. 2. All, wat de Düwel nich lesen kann (will), dat sleit he vörbi (oder: sleit he äwer). – Frommann, II, 389, 123; Eichwald, 346; Goldschmidt, 57; Kern, 1430. 3. Als… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • Dichterische Freiheit — Lateinische Phrasen   A B C D E F G H I L M N O P …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»