-
1 niezręczny
прил.• бестактный• неловкий• неуклюжий* * *niezręczn|y\niezręcznyi 1. неловкий, неуклюжий;2. перен. неудачный; бестактный; неловкий; \niezręcznyа sytuacja неловкое положение+1. niezgrabny, niezdarny 2. niefortunny, niestosowny;
kłopotliwy* * *1) нело́вкий, неуклю́жий2) перен. неуда́чный; беста́ктный; нело́вкийniezręczna sytuacja — нело́вкое положе́ние
Syn: -
2 niezręczny język
неловкий языкOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > niezręczny język
-
3 niezręczny mechanizm
неловкий механизмOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > niezręczny mechanizm
-
4 niezręczny moment
неловкий моментOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > niezręczny moment
-
5 niezręczny ruch
неловкое движениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > niezręczny ruch
-
6 kłopotliwy
прил.• докучливый• затруднительный• мучительный• надоедливый• неприятный• неудобный• трудный• тягостный* * *kłopotliw|y\kłopotliwyi затруднительный; беспокойный;\kłopotliwye milczenie неловкое молчание
+ nieprzyjemny, przykry, niezręczny* * *затрудни́тельный; беспоко́йныйkłopotliwe milczenie — нело́вкое молча́ние
Syn: -
7 nieporadny
прил.• неловкий• неуклюжий* * *nieporadn|y\nieporadnyi неловкий, неуклюжий; неумелый;\nieporadny życiowo непрактичный, не приспособленный к жизни
+ nieudolny, niezręczny, niezgrabny* * *нело́вкий, неуклю́жий; неуме́лыйnieporadny życiowo — непракти́чный, не приспосо́бленный к жи́зни
Syn: -
8 nietaktowny
прил.• бестактный• неловкий• неуклюжий* * *nietaktown|y\nietaktownyi бестактный, нетактичный+niedelikatny, niezręczny, niestosowny, nieodpowiedni
* * *беста́ктный, нетакти́чныйSyn: -
9 nieumiejętny
nieumiejętn|y\nieumiejętny1. неумелый+niewprawny, niezręczny
* * *неуме́лыйSyn: -
10 niezdarny
прил.• бестактный• глупый• неловкий• неуклюжий* * *niezdarn|y\niezdarnyi 1. неловкий, неуклюжий, неповоротливый;2. неудачный, неуклюжий, неумелый+1. niezgrabny, niezręczny 2. nieudolny, niedołężny, nieumiejętny
* * *1) нело́вкий, неуклю́жий, неповоро́тливый2) неуда́чный, неуклю́жий, неуме́лыйSyn: -
11 linkisch
linkisch niezręczny, niezdarny -
12 peinlich
es ist mir peinlich przykro mi;jemanden peinlich berühren razić (A);peinlich genau bardzo dokładnie, skrupulatnie -
13 tapsig
tapsig niezgrabny, niezręczny -
14 ungeschickt
ungeschickt adj niezręczny
См. также в других словарях:
niezręczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niezręcznyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozbawiony zręczności, zwinności, niezdarny, niezgrabny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niezręczny kelner. Niezręczne ręce. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niezręczny — niezręcznyni «nie odznaczający się zręcznością; niezgrabny, niezdarny» Niezręczny człowiek. Niezręczny w ruchach, w tańcu. przen. «niewłaściwy, niestosowny, nieudany, chybiony; kłopotliwy, żenujący» Niezręczny dowcip. Niezręczna sytuacja … Słownik języka polskiego
godny — Pożałowania, ubolewania godny a) «przykry, niezręczny, będący wynikiem nieporozumienia»: Wtedy to zaszedł ten godny pożałowania incydent, który nas wszystkich napełnił smutkiem i wstydem. B. Schulz, Sanatorium. b) «dyskredytujący kogoś lub coś;… … Słownik frazeologiczny
słoń — 1. Jak słoń w składzie porcelany «w sposób nieumiejętny, niezgrabny, niezręczny»: Ktoś, kto jest z zewnątrz, będzie się zachowywał jak słoń w składzie porcelany. Ponaraża się od razu większości profesury i nic nie zrobi. GPol (tyg) 1/1998. 2.… … Słownik frazeologiczny
ciężkawy — ciężkawywi «nieco ciężki, ociężały, powolny» Na starość zrobiłem się ciężkawy, nie lubię podróży. przen. «dość trudny, zawiły, niezręczny, nieudolny» Ciężkawa rozmowa. Ciężkawy dowcip … Słownik języka polskiego
ciężki — ciężkiżcy, ciężkiższy 1. «mający duży ciężar, dużo ważący; dający się z trudem dźwigać» Ciężki kamień, bagaż, pakunek, plecak. Ciężka zbroja. Ciężki wóz z węglem. Jesteś cięższa niż ja. ∆ Ciężki bombowiec «bombowiec przystosowany do zabierania… … Słownik języka polskiego
dowcip — m IV, D. u, Ms. dowcippie; lm M. y 1. «powiedzenie zawierające treść komiczną, pobudzające do śmiechu; anegdota, żart, kawał» Niewinny, nieprzyzwoity, niewybredny, zjadliwy dowcip. Sadzić się, silić się na dowcipy. Powiedzieć dowcip. Sypać… … Słownik języka polskiego
dowcipas — m IV, Ms. dowcipassie; lm M. y 1. D. u, B.=M. pot. «niezręczny, niesmaczny dowcip» 2. D. a, B.=D.; lm DB. ów pot. «człowiek opowiadający takie dowcipy» … Słownik języka polskiego
drewniany — drewnianyni «zrobiony z drewna» Drewniany stół, most, płot. Drewniana łyżka. Drewniane domki. Buty na drewnianych podeszwach. ∆ Budownictwo drewniane «dział budownictwa obejmujący budynki i konstrukcje z drewna, wyróżniający się odrębną… … Słownik języka polskiego
gafa — ż IV, CMs. gafie; lm D. gaf «niezręczny postępek, niestosowne odezwanie się; nietakt, niezręczność» Gafa towarzyska. Popełnić gafę. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
głupi — głupipszy 1. pot. pogard. «pozbawiony bystrości, mający ciasne horyzonty myślowe, nieinteligentny, ograniczony; rzadziej: chory umysłowo, obłąkany» Bezdennie głupi. Głupi jak but, jak stołowe nogi, jak tabaka w rogu. Dziewczyna ładna, ale głupia … Słownik języka polskiego