-
1 niesłuszny
adj(decyzja, wniosek) erroneous; ( podejrzenie) unfair* * *a.1. (= bezpodstawny) groundless.2. (= niesprawiedliwy) unjust, unfair.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niesłuszny
-
2 niesłuszny
-
3 niesłuszny
niesłuszny [ɲɛswuʃnɨ] adj -
4 niesłuszny
прил.• незаконный• неподобающий• несправедливый* * *неправильный; несправедливый* * *непра́вильный; несправедли́выйSyn: -
5 niesłuszny
1. illégitime2. indu3. injuste -
6 niesłuszny
1 contráilte 2 iomarcach 3 mírialta 4 éagórach -
7 niesłuszny
haksız -
8 niesłuszny
[нєслушни]adj -
9 niesłuszny
несправедливий, неправий -
10 niesłuszny
ynsapsyz -
11 niesłuszny
άδικος -
12 niesłuszny kurs
неправильный курсOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > niesłuszny kurs
-
13 niesłuszny obowiązek
неправильный долгOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > niesłuszny obowiązek
-
14 zarzut
-
15 fälschlich
fälschlich ['fɛlʃlɪç]I. adj (opp: richtig) Annahme błędny, mylny; Behauptung fałszywy, nieprawdziwy; Beschuldigung, Verdacht niesłusznyII. advjdn \fälschlich verdächtigen kogoś niesłusznie podejrzewać2) ( versehentlich) omyłkowo -
16 ungerecht
-
17 unrecht
См. также в других словарях:
niesłuszny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} nieoparty na słusznych przesłankach, niemający uzasadnienia; bezpodstawny, niesprawiedliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wysuwać niesłuszne zarzuty. Wypowiadać niesłuszne sądy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niesłuszny — «nie mający uzasadnienia; bezpodstawny, nie usprawiedliwiony» Niesłuszny sąd. Niesłuszna decyzja, opinia, sprawa. Niesłuszne podejrzenia. Niesłuszne postępowanie. Niesłuszne wnioski. ∆ praw. Niesłuszne wzbogacenie «uzyskanie korzyści majątkowej… … Słownik języka polskiego
bezpodstawny — «nie mający podstawy; nieuzasadniony, niesłuszny» Bezpodstawne pretensje, roszczenia, zarzuty. ∆ praw. Bezpodstawne wzbogacenie «uzyskanie korzyści majątkowej cudzym kosztem, bez podstawy prawnej, np. przez przelew kwoty na niewłaściwy rachunek… … Słownik języka polskiego
insynuacja — ż I, DCMs. insynuacjacji; lm D. insynuacjacji (insynuacjacyj) «przypisywanie, wmawianie komuś postępków, myśli, intencji itp. nieprawdziwych, krzywdzących daną osobę; niesłuszny zarzut, wymysł (o kimś)» Złośliwe insynuacje. Insynuacje pod czyimś… … Słownik języka polskiego
niesłusznie — przysłów. od niesłuszny Niesłusznie kogoś podejrzewać, posądzać. Niesłusznie postępować … Słownik języka polskiego
niesłuszność — ż V, DCMs. niesłusznośćści, blm rzecz. od niesłuszny Oczywista niesłuszność. Niesłuszność zarzutów … Słownik języka polskiego
nieuzasadniony — «nie mający uzasadnienia, podstaw; bezpodstawny, niesłuszny» Nieuzasadnione pretensje, roszczenia, zarzuty. Nieuzasadnione hipotezy … Słownik języka polskiego
omyłka — ż III, CMs. omyłkałce; lm D. omyłkałek «spostrzeżenie, sąd niezgodny z rzeczywistością; niesłuszny postępek; błąd, pomyłka» Drobna, niewielka, poważna omyłka. Omyłka w liczeniu, w rachunkach. Sprostować omyłkę. Zrobić coś przez omyłkę. Liczyć bez … Słownik języka polskiego
trafiać — ndk I, trafiaćam, trafiaćasz, trafiaćają, trafiaćaj, trafiaćał, trafiaćany trafić dk VIa, trafiaćfię, trafiaćfisz, traf, trafiaćfił, trafiaćfiony 1. «o strzelającym, rzucającym czymś; o pocisku: dosięgać celu; nie chybiać, nie pudłować» Trafiać… … Słownik języka polskiego
zaboleć — dk VIIa, zabolećboli, zabolećbolał (z podmiotem nieżywotnym) 1. «sprawić ból zmysłowe wrażenie cierpienia; zacząć boleć, rozboleć» Zabolała kogoś głowa, ręka. Rana ostro zabolała. Zabolało kogoś w krzyżu, w kolanie. ◊ Zabolało kogoś serce… … Słownik języka polskiego
bezpodstawny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, za którym nie stoi żadna racja; niemający uzasadnienia, podstaw; niesłuszny, bezprawny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezpodstawne posądzenie. Bezpodstawne żale. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień