-
1 nieskończony
-
2 nieskończony
mat. бесконечныйKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > nieskończony
-
3 bezgraniczny
прил.• безбрежный• безграничный• безмерный• беспредельный• гигантский• неизмеримый• необъятный* * *bezgraniczn|y\bezgranicznyi безграничный, беспредельный;\bezgranicznyе zaufanie безграничное доверие
+ niezmierzony, nieskończony* * *безграни́чный, беспреде́льныйbezgraniczne zaufanie — безграни́чное дове́рие
Syn:niezmierzony, nieskończony -
4 bezkresny
прил.• бескрайний• беспредельный* * *bezkresn|yбезграничный, бескрайний, беспредельный+bezgraniczny, nieskończony
* * *безграни́чный, бескра́йний, беспреде́льныйSyn: -
5 ciąg
m 1. mat. последовательность 2. (powietrza) тяга 3. lotn. тяга, сила тяги 4. geod. ход ciąg liczb naturalnych mat. натуральный ряд ciąg nieskończony бесконечная последовательность ciąg skończony конечная последовательность ciąg śmigła lotn. тяга винта ciąg wentylacyjny вентиляционная тягаKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > ciąg
См. также в других словарях:
nieskończony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciągnący się aż po horyzont, zajmujący ogromny obszar, wydający się nie mieć końca; bezkresny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Droga wiodła przez nieskończone… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nieskończony — 1. książk. «nie mający końca, nie kończący się; bezgraniczny, bezkresny» Nieskończona przestrzeń. Nieskończone lasy. Nieskończony bezmiar pustyni. 2. książk. «trwający niezwykle długo, nieustający; osiągający najwyższy stopień nasilenia» Grzmiały … Słownik języka polskiego
nieskończoność — ż V, DCMs. nieskończonośćści, blm 1. «nieskończona przestrzeń, nieskończony czas; bezmiar, bezkres» Nieskończoność nieba, morza. Nieskończoność uczuć, wspomnień. 2. mat. «pojęcie używane w różnych działach matematyki i logiki, oznaczające… … Słownik języka polskiego
pęk — m III, D. u, N. pękkiem; lm M. i «większa liczba przedmiotów (zwykle jednorodnych) związanych razem lub występujących razem w sposób naturalny, rzadziej skłębionych, splątanych» Pęk piór, wstążek, skór. Pęki chrustu. Pęk kluczy. Pęk narcyzów,… … Słownik języka polskiego
przestrzeń — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. przestrzeńeni; lm M. przestrzeńenie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieskończony, nieokreślony obszar trójwymiarowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szybować w przestrzeni. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Беркли, Джордж — У этого термина существуют и другие значения, см. Беркли. Эта статья или раздел нуждается в переработке. Цитаты следует переработать в … Википедия
granica — 1. Bez granic a) «niedający się ogarnąć, niemający miary; bezgraniczny, nieskończony, ogromny, wielki»: Słowa gniewnego nie rzekł. Ani w spojrzeniu jego nie było gniewu, tylko gorycz zawodu i zdumienie bez granic. T. Parnicki, Orły. b)… … Słownik frazeologiczny
bezgraniczny — bezgranicznyni 1. «wydający się bez granic; rozległy, niezmierzony, nieskończony» Bezgraniczne bagna, puszcze, stepy. 2. «mający duże nasilenie; bardzo duży, nieograniczony, niezmierny» Bezgraniczne lenistwo. Bezgraniczne przywiązanie, zaufanie.… … Słownik języka polskiego
bezkresny — poet. «wydający się nie mieć kresu, granic; nieskończony» Bezkresne obszary morza. Bezkresna puszcza … Słownik języka polskiego
bezmierny — «nie dający się zmierzyć; bardzo duży; nieskończony, nieogarniony» Bezmierne bogactwa. Bezmierna przestrzeń. Bezmierna rozpacz, radość … Słownik języka polskiego
ciąg — m III, D. u, N. ciąggiem; lm M. i 1. «nieprzerwana ciągłość, tok czegoś» a) «w przestrzeni: droga, ulica, szlak, trasa; pasmo, pas» Ciąg pieszy, komunikacyjny, uliczny, spacerowy, przewozowy, handlowy, wystawowy, usługowy, widokowy. Ciąg zieleni … Słownik języka polskiego