nierób

См. также в других словарях:

• nierób — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIa, Mc. nieróbrobie, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} pogardliwie o stroniącym od pracy, leniwym mężczyźnie; próżniak, wałkoń {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}nierób II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż I,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nierób — m IV, DB. nieróbroba, Ms. nieróbrobie; lm M. ci nieróbrobi, te nieróbroby, DB. nieróbrobów (także B.=M. zwykle o kobietach) pogard. «człowiek leniwy, próżniak» …   Słownik języka polskiego

• nierób — Człowiek regularnie wymigujący się od pracy lub zaniedbujący obowiązki Eng. A person who regulary and chronically avoids work; a shirker …   Słownik Polskiego slangu

• Laurence Fishburne — Laurence Fishburne, September 2008 Born Laurence John Fishburne III July 30, 1961 (1961 07 30) (age 50) …   Wikipedia

• Gina Torres — Infobox actor name = Gina Torres caption = Gina Torres and her husband Laurence Fishburnedeletable image caption birthname = birthdate = birth date and age|1969|04|25 birthplace = Manhattan, New York, U.S.A. othername = occupation = actress… …   Wikipedia

• leniuch — m III, DB. a; lm M. y, DB. ów (także B.=M. tylko o kobietach) «człowiek leniwy, gnuśny; próżniak, nierób» Straszny, ostatni leniuch …   Słownik języka polskiego

• leń — m I, DB. lenia; lm M. lenie, DB. leni a. leniów «człowiek leniwy; próżniak, nierób» Leń patentowany. Leń do nauki, do roboty …   Słownik języka polskiego

• miglanc — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów pot. «człowiek leniwy a sprytny, wykręcający się od pracy, szukający łatwego, lekkiego życia; nierób, cwaniak, spryciarz» ‹jidysz.› …   Słownik języka polskiego

• nie- — «pierwszy człon wyrazów złożonych pisany łącznie (wyjątkowo z łącznikiem)» a) «będący częścią przymiotnika złożonego oznaczającą zwykłe zaprzeczenie (cechy wyrażanej przez przymiotnik podstawowy), np. nieczytelny, niepełnoletni, nieżonaty, nierad …   Słownik języka polskiego

• próżniak — m III, DB. a, N. próżniakkiem; lm M. ci próżniakacy, te i, DB. ów «człowiek pędzący życie bezczynne, próżnujący; leń, wałkoń, nierób» …   Słownik języka polskiego

• wałkoń — m I, DB. wałkońonia; lm M. ci, te wałkońonie, DB. wałkońoni a. wałkońoniów (także B.=M. zwykle o kobietach) pot. «człowiek leniwy; leń, próżniak, nierób» Uchodziła w szkole za największego wałkonia. Bierz się do roboty, wałkoniu …   Słownik języka polskiego