Перевод: с польского на русский

с русского на польский

nieprzeciętny

  • 1 nieprzeciętny

    прил.
    • редкий
    * * *
    nieprzeciętn|y
    \nieprzeciętnyi незаурядный, недюжинный; исключительный
    +

    niepospolity, wybitny

    * * *
    незауря́дный, недю́жинный; исключи́тельный
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > nieprzeciętny

  • 2 niecodzienny

    прил.
    • необыкновенный
    • необычный
    * * *
    niecodzienn|y
    \niecodziennyi необычайный, необычный, редкий
    +

    niezwykły, nieprzeciętny, niepospolity

    * * *
    необыча́йный, необы́чный, ре́дкий
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > niecodzienny

  • 3 niepospolity

    прил.
    • выдающийся
    • замечательный
    • необыкновенный
    • необычный
    • странный
    • чрезвычайный
    * * *
    \niepospolityci незаурядный, необыкновенный;

    \niepospolity człowiek незаурядный человек

    + niezwykły, nieprzeciętny

    * * *
    незауря́дный, необыкнове́нный

    niepospolity człowiek — незауря́дный челове́к

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > niepospolity

  • 4 znakomity

    прил.
    • блистательный
    • большой
    • важный
    • великий
    • великолепный
    • видный
    • выдающийся
    • достопримечательный
    • заметный
    • замечательный
    • знаменитый
    • знатный
    • значительный
    • известный
    • изысканный
    • изящный
    • именитый
    • крупный
    • общий
    • отличный
    • отменный
    • первоклассный
    • превосходный
    • прославленный
    • славный
    • совершенный
    * * *
    znakomi|ty
    \znakomityci, \znakomitytszy 1. превосходный, замечательный, великолепный;

    \znakomity smak превосходный вкус; \znakomityta gra великолепная игра;

    2. известный, знаменитый;
    \znakomity pisarz известный писатель
    +

    1. wyśmienity, wyborny;

    świetny, doskonały 2. wybitny, nieprzeciętny
    * * *
    znakomici, znakomitszy
    1) превосхо́дный, замеча́тельный, великоле́пный

    znakomity smak — превосхо́дный вкус

    znakomita gra — великоле́пная игра́

    2) изве́стный, знамени́тый

    znakomity pisarz — изве́стный писа́тель

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > znakomity

  • 5 Wielki

    прил.
    • большой
    • важный
    • великий
    • великолепный
    • величественный
    • возвышенный
    • выдающийся
    • высокий
    • грандиозный
    • громадный
    • громкий
    • замечательный
    • звонкий
    • звучный
    • значительный
    • крупный
    • обширный
    • огромный
    • превосходный
    • резкий
    • сильный
    • толстый
    * * *
    1) (duży, znaczący) большой
    2) rel. wielki (np. tydzień) рел. страстной (напр. неделя)
    3) wielki (nieprzeciętny) великий
    * * *
    wielk|i
    wielcy, większy 1. большой;

    \wielki palec большой палец; \wielki przemysł крупная индустрия;

    2. великий;

    \wielki pisarz великий писатель; \wielki książę великий князь;

    ● Wielki Tydzień церк. Страстная неделя;

    \wielki piec тех. домна; żegluga \wielkiа мор. дальнее плавание; nic \wielkiiego пустяк; \wielkiie mi rzeczy, \wielkia mi sztuka разг. велика важность; подумаешь

    * * *
    астр. Больша́я, Ма́лая Медве́дица

    Słownik polsko-rosyjski > Wielki

  • 6 wielki

    прил.
    • большой
    • важный
    • великий
    • великолепный
    • величественный
    • возвышенный
    • выдающийся
    • высокий
    • грандиозный
    • громадный
    • громкий
    • замечательный
    • звонкий
    • звучный
    • значительный
    • крупный
    • обширный
    • огромный
    • превосходный
    • резкий
    • сильный
    • толстый
    * * *
    1) (duży, znaczący) большой
    2) rel. wielki (np. tydzień) рел. страстной (напр. неделя)
    3) wielki (nieprzeciętny) великий
    * * *
    wielk|i
    wielcy, większy 1. большой;

    \wielki palec большой палец; \wielki przemysł крупная индустрия;

    2. великий;

    \wielki pisarz великий писатель; \wielki książę великий князь;

    ● Wielki Tydzień церк. Страстная неделя;

    \wielki piec тех. домна; żegluga \wielkiа мор. дальнее плавание; nic \wielkiiego пустяк; \wielkiie mi rzeczy, \wielkia mi sztuka разг. велика важность; подумаешь

    * * *
    wielcy, większy
    1) большо́й

    wielki palec — большо́й па́лец

    wielki przemysł — кру́пная инду́стри́я

    2) вели́кий

    wielki pisarz — вели́кий писа́тель

    wielki książę — вели́кий князь

    - wielki piec
    - żegluga wielka
    - nic wielkiego
    - wielkie mi rzeczy
    - wielka mi sztuka

    Słownik polsko-rosyjski > wielki

См. также в других словарях:

  • nieprzeciętny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieprzeciętnyni {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrastający ponad przeciętność; wyjątkowy, niepospolity : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieprzeciętny umysł. Nieprzeciętna twarz, osobowość. Nieprzeciętne uzdolnienia. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nieprzeciętny — nieprzeciętnyni «przewyższający swoje otoczenie; wyróżniający się, niezwykły, niepospolity, wybitny» Nieprzeciętna jednostka, osobowość. Nieprzeciętny talent, umysł. Nieprzeciętne zdolności …   Słownik języka polskiego

  • zdanie — 1. Nie ma dwóch (dwu) zdań; bez dwóch zdań «nie ma wątpliwości, bez wątpienia»: Przyjęcie było wspaniałe, nie ma dwóch zdań. R. Antoszewski, Kariera. Bez dwóch zdań Stasiuk otrzymał w darze od Pana Boga nieprzeciętny talent pisarski (...).… …   Słownik frazeologiczny

  • niecodzienny — niecodziennyni «zdarzający się nie każdego dnia; rzadko spotykany, niezwykły, nieprzeciętny, niepospolity» Niecodzienny widok, wypadek. Niecodzienne powitanie. Niecodzienni goście …   Słownik języka polskiego

  • niepowszedni — «wyróżniający się spośród otoczenia; niecodzienny, niepospolity, nieprzeciętny, rzadki, wyjątkowy» Niepowszedni gość. Niepowszedni talent. Niepowszednie zdolności. Niepowszednia okazja …   Słownik języka polskiego

  • nietuzinkowy — nietuzinkowywi «wyróżniający się spośród ogółu, rzadko spotykany; nieprzeciętny, niepospolity, wybitny» Nietuzinkowy talent. Nietuzinkowa inteligencja. Nietuzinkowa indywidualność …   Słownik języka polskiego

  • niezwykły — niezwykłykli «nie taki, jaki zwykle bywa, wyróżniający się czymś spośród innych; nieprzeciętny, niepospolity, nadzwyczajny» Niezwykły człowiek. Niezwykła indywidualność. Niezwykła historia, przygoda. Niezwykły upór. Osoba niezwykłej dobroci,… …   Słownik języka polskiego

  • ponadprzeciętny — ponadprzeciętnyni «lepszy od przeciętnego, przekraczający określoną normę; nieprzeciętny» Ponadprzeciętny człowiek. Ponadprzeciętna odwaga. Ponadprzeciętne osiągnięcia …   Słownik języka polskiego

  • szczególny — szczególnyni, szczególnyniejszy «odznaczający się, charakteryzujący się czymś osobliwym, zwracający czymś uwagę; niezwykły, wyjątkowy, specjalny, nieprzeciętny» Szczególny gust. Szczególne upodobania, zamiłowania. Szczególne zdolności. Szczególne …   Słownik języka polskiego

  • wielki — wielkilcy, większy 1. «znaczny pod względem rozmiarów, liczby, ilości, wartości; bardzo duży, ogromny» Wielki budynek. Wielkie drzewo. Wielkie miasto. Wielki tłum. Wielki majątek. Wielkie straty. ∆ Wielka litera «litera większego formatu i innego …   Słownik języka polskiego

  • wybitny — wybitnyni, wybitnyniejszy 1. «wybijający się ponad przeciętność, górujący nad otoczeniem, uderzający, niezwykły, nieprzeciętny, wyjątkowy» Wybitny uczony. Wybitny artysta. Wybitna postać, indywidualność. Wybitne dzieło. Wybitne zdolności. 2.… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»