Перевод: с польского на русский

с русского на польский

niepospolity

  • 1 niepospolity

    прил.
    • выдающийся
    • замечательный
    • необыкновенный
    • необычный
    • странный
    • чрезвычайный
    * * *
    \niepospolityci незаурядный, необыкновенный;

    \niepospolity człowiek незаурядный человек

    + niezwykły, nieprzeciętny

    * * *
    незауря́дный, необыкнове́нный

    niepospolity człowiek — незауря́дный челове́к

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > niepospolity

  • 2 niepospolity dar

    незаурядный дар

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > niepospolity dar

  • 3 niecodzienny

    прил.
    • необыкновенный
    • необычный
    * * *
    niecodzienn|y
    \niecodziennyi необычайный, необычный, редкий
    +

    niezwykły, nieprzeciętny, niepospolity

    * * *
    необыча́йный, необы́чный, ре́дкий
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > niecodzienny

  • 4 nieprzeciętny

    прил.
    • редкий
    * * *
    nieprzeciętn|y
    \nieprzeciętnyi незаурядный, недюжинный; исключительный
    +

    niepospolity, wybitny

    * * *
    незауря́дный, недю́жинный; исключи́тельный
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > nieprzeciętny

  • 5 niezwykły

    прил.
    • внеочередной
    • выдающийся
    • единовременный
    • единственный
    • единый
    • замечательный
    • исключительный
    • необыкновенный
    • необычный
    • особенный
    • особый
    • превосходный
    • причудливый
    • редкий
    • смешной
    • странный
    • удивительный
    • уникальный
    • чрезвычайный
    • эксцентричный
    * * *
    niezwyk|ły
    \niezwykłyli необыкновенный, необычайный
    +

    nadzwyczajny, niepospolity

    * * *
    необыкнове́нный, необыча́йный
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > niezwykły

См. также в других словарях:

  • niepospolity — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niepospolityici {{/stl 8}}{{stl 7}} niespotykany powszechnie, wyróżniający się pozytywnie spośród jemu podobnych; niepowszedni, nieprzeciętny, wybitny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niepospolity umysł, człowiek. Niepospolita …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • niepospolity — niepospolityici «wybijający się ponad zwykły poziom; wyróżniający się, niezwykły, wybitny, znakomity» Niepospolity człowiek. Niepospolity talent, umysł. Niepospolite zdolności. Niepospolita odwaga, siła …   Słownik języka polskiego

  • genialny — genialnyni 1. «obdarzony geniuszem, niezwykle twórczy, utalentowany, zdolny; niepospolity» Genialny człowiek, myśliciel, uczony, artysta. Genialny umysł. 2. «mający na sobie piętno geniuszu; niezwykły, niepospolity» Genialny wynalazek. Genialne… …   Słownik języka polskiego

  • fantastyczny — fantastycznyni, fantastycznyniejszy 1. «należący do dziedziny fantazji, wyobraźni, urojony, zmyślony; nierealny, nieprawdopodobny, dziwaczny» Fantastyczne przygody, opowiadania, sny, marzenia. Fantastyczne szczyty gór, obłoki. ∆ Powieść… …   Słownik języka polskiego

  • nadzwyczajny — [wym. nad zwyczajny] nadzwyczajnyni 1. «wybijający się ponad przeciętność, bardzo rzadko się zdarzający; niepospolity, niezwykły, niebywały, wyjątkowy» Nadzwyczajna pamięć, siła. Nadzwyczajne zdolności. Nadzwyczajny człowiek. Nie wydarzyło się… …   Słownik języka polskiego

  • nie- — «pierwszy człon wyrazów złożonych pisany łącznie (wyjątkowo z łącznikiem)» a) «będący częścią przymiotnika złożonego oznaczającą zwykłe zaprzeczenie (cechy wyrażanej przez przymiotnik podstawowy), np. nieczytelny, niepełnoletni, nieżonaty, nierad …   Słownik języka polskiego

  • niecodzienny — niecodziennyni «zdarzający się nie każdego dnia; rzadko spotykany, niezwykły, nieprzeciętny, niepospolity» Niecodzienny widok, wypadek. Niecodzienne powitanie. Niecodzienni goście …   Słownik języka polskiego

  • niepospolicie — «w sposób niepospolity, wyróżniający się; niezwykle, nadzwyczajnie, wybitnie» Niepospolicie piękna twarz …   Słownik języka polskiego

  • niepospolitość — ż V, DCMs. niepospolitośćści, blm rzecz. od niepospolity Był przekonany o swojej niepospolitości …   Słownik języka polskiego

  • niepowszedni — «wyróżniający się spośród otoczenia; niecodzienny, niepospolity, nieprzeciętny, rzadki, wyjątkowy» Niepowszedni gość. Niepowszedni talent. Niepowszednie zdolności. Niepowszednia okazja …   Słownik języka polskiego

  • nieprzeciętny — nieprzeciętnyni «przewyższający swoje otoczenie; wyróżniający się, niezwykły, niepospolity, wybitny» Nieprzeciętna jednostka, osobowość. Nieprzeciętny talent, umysł. Nieprzeciętne zdolności …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»