niepospolity

См. также в других словарях:

• niepospolity — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niepospolityici {{/stl 8}}{{stl 7}} niespotykany powszechnie, wyróżniający się pozytywnie spośród jemu podobnych; niepowszedni, nieprzeciętny, wybitny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niepospolity umysł, człowiek. Niepospolita …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• niepospolity — niepospolityici «wybijający się ponad zwykły poziom; wyróżniający się, niezwykły, wybitny, znakomity» Niepospolity człowiek. Niepospolity talent, umysł. Niepospolite zdolności. Niepospolita odwaga, siła …   Słownik języka polskiego

• genialny — genialnyni 1. «obdarzony geniuszem, niezwykle twórczy, utalentowany, zdolny; niepospolity» Genialny człowiek, myśliciel, uczony, artysta. Genialny umysł. 2. «mający na sobie piętno geniuszu; niezwykły, niepospolity» Genialny wynalazek. Genialne… …   Słownik języka polskiego

• fantastyczny — fantastycznyni, fantastycznyniejszy 1. «należący do dziedziny fantazji, wyobraźni, urojony, zmyślony; nierealny, nieprawdopodobny, dziwaczny» Fantastyczne przygody, opowiadania, sny, marzenia. Fantastyczne szczyty gór, obłoki. ∆ Powieść… …   Słownik języka polskiego

• nadzwyczajny — [wym. nad zwyczajny] nadzwyczajnyni 1. «wybijający się ponad przeciętność, bardzo rzadko się zdarzający; niepospolity, niezwykły, niebywały, wyjątkowy» Nadzwyczajna pamięć, siła. Nadzwyczajne zdolności. Nadzwyczajny człowiek. Nie wydarzyło się… …   Słownik języka polskiego

• nie- — «pierwszy człon wyrazów złożonych pisany łącznie (wyjątkowo z łącznikiem)» a) «będący częścią przymiotnika złożonego oznaczającą zwykłe zaprzeczenie (cechy wyrażanej przez przymiotnik podstawowy), np. nieczytelny, niepełnoletni, nieżonaty, nierad …   Słownik języka polskiego

• niecodzienny — niecodziennyni «zdarzający się nie każdego dnia; rzadko spotykany, niezwykły, nieprzeciętny, niepospolity» Niecodzienny widok, wypadek. Niecodzienne powitanie. Niecodzienni goście …   Słownik języka polskiego

• niepospolicie — «w sposób niepospolity, wyróżniający się; niezwykle, nadzwyczajnie, wybitnie» Niepospolicie piękna twarz …   Słownik języka polskiego

• niepospolitość — ż V, DCMs. niepospolitośćści, blm rzecz. od niepospolity Był przekonany o swojej niepospolitości …   Słownik języka polskiego

• niepowszedni — «wyróżniający się spośród otoczenia; niecodzienny, niepospolity, nieprzeciętny, rzadki, wyjątkowy» Niepowszedni gość. Niepowszedni talent. Niepowszednie zdolności. Niepowszednia okazja …   Słownik języka polskiego

• nieprzeciętny — nieprzeciętnyni «przewyższający swoje otoczenie; wyróżniający się, niezwykły, niepospolity, wybitny» Nieprzeciętna jednostka, osobowość. Nieprzeciętny talent, umysł. Nieprzeciętne zdolności …   Słownik języka polskiego