-
1 unwise
[ʌn'waɪz]adj* * *(not wise; foolish: an unwise suggestion; It was rather unwise of you to agree to do that.) niemądry- unwisely -
2 foolish
['fuːlɪʃ]adj* * *1) (having no sense: He is a foolish young man.) głupi, niemądry2) (ridiculous: He looked very foolish.) śmieszny -
3 silly
['sɪlɪ]adjgłupi, niemądryto do something silly — robić (zrobić perf) coś głupiego
* * *['sili](foolish; not sensible: Don't be so silly!; silly children.) głupi -
4 simpering
См. также в других словарях:
niemądry — niemądrydrzy «dość głupi, naiwny; będący wyrazem głupoty» Niemądre dziecko. Niemądra decyzja. Niemądra gadanina. Niemądre pytania … Słownik języka polskiego
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
durny — durnyni, durnyniejszy «niemądry, nierozsądny, głupi, naiwny» Durny chłopak. Durne rady. Polały się łzy me czyste, rzęsiste, na me dzieciństwo sielskie, anielskie, na moją młodość górną i durną, na mój wiek męski, wiek klęski. (Mickiewicz) … Słownik języka polskiego
kopnięty — kopniętyęci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. kopnąć (p.) kopnięty w użyciu przym., posp. «niemądry, niespełna rozumu» … Słownik języka polskiego
niedorzeczny — niedorzecznyni, niedorzecznyniejszy «pozbawiony logiki, sensu, niemądry» Niedorzeczny lęk. Niedorzeczna gadanina. Wpaść na niedorzeczny pomysł … Słownik języka polskiego
niemądrze — przysłów. od niemądry Postępować, zachowywać się niemądrze … Słownik języka polskiego
nierozgarnięty — nierozgarniętyęci «pozbawiony bystrości umysłu; niemądry, tępy» Nierozgarnięty uczeń. Od małego był nierozgarnięty … Słownik języka polskiego
nierozumny — nierozumnyni «nie mający rozumu, niemądry, głupi; świadczący o braku rozumu, niedorzeczny, nierozsądny» Nierozumne dziecko. Nierozumne stworzenie, zwierzę. Nierozumne postępowanie … Słownik języka polskiego
stuknięty — stukniętyęci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. stuknąć (p.) stuknięty w użyciu przym., posp. «niespełna rozumu, niemądry; kopnięty» Uważano go za mocno stukniętego … Słownik języka polskiego
szurnięty — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. szurnąć (p.) szurnięty szurniętyęci w użyciu przym., posp. «niespełna rozumu, niemądry; stuknięty, kopnięty» Obchodzili się z nim ostrożnie, uchodził za szurniętego … Słownik języka polskiego
trzaśnięty — trzaśniętyęci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. trzasnąć (p.) trzaśnięty w użyciu przym., posp. «niemądry, niespełna rozumu» … Słownik języka polskiego
