-
1 губить
глаг.• blamować• ginąć• gubić• marnować• niedosłyszeć• przegrać• przegrywać• speszyć• stracić• tracić• zabłądzić• zaginąć• zaprzepaszczać• zgubić* * *( doprowadzać do zguby) gubić, pogrążać перен., wykańczać, zaprzepaszczać -
2 затерять
глаг.• blamować• gubić• niedosłyszeć• podziać• przegrać• przegrywać• speszyć• stracić• tracić• zabłądzić• zagubić• zapodziać• zawieruszyć• zgubić* * *zaprzepaścić, zawieruszyć -
3 лишать
глаг.• blamować• gubić• niedosłyszeć• obrabować• obrabowywać• odebrać• ogałacać• ogołacać• pozbawiać• pozbawić• przegrać• przegrywać• rozczarować• speszyć• stracić• tracić• wynaradawiać• wyzuwać• zabrać• zabłądzić• zawieść• zgubić* * *odzierać перен., pozbawiać, wyzuwać -
4 лишаться
глаг.• blamować• gubić• niedosłyszeć• przegrać• przegrywać• speszyć• stracić• tracić• zabłądzić• zgubić* * *zatracać co -
5 проигрывать
глаг.• blamować• gubić• niedosłyszeć• przegrać• przegrywać• przygrywać• speszyć• stracić• tracić• zabłądzić• zgubić* * *przegrywać, przerzynać -
6 терять
глаг.• baranieć• blamować• gubić• niedosłyszeć• przegrać• przegrywać• speszyć• stracić• tracić• zabłądzić• zawieruszać• zgubić* * *gubić, ( лишаться) tracić, zaprzepaszczać, zatracać -
7 недочути
nedoczutyдієсл. -
8 hören
1. vtsłuchać, usłyszeć2. vischwer hö́ren — źle słyszeć, niedosłyszeć
ugs. usłuchać ( auf j-n kogoś) -
9 überhören
vt -
10 недослышать
глаг.• blamować• gubić• niedosłyszeć• przegrać• przegrywać• speszyć• stracić• tracić• zabłądzić• zgubić -
11 потерять
глаг.• blamować• gubić• marnować• niedosłyszeć• potracić• przegrać• przegrywać• speszyć• stracić• tracić• utracić• zabłądzić• zgubić -
12 проиграть
глаг.• blamować• gubić• niedosłyszeć• przegrać• przegrywać• speszyć• stracić• tracić• zabłądzić• zgubić -
13 утерять
глаг.• blamować• gubić• niedosłyszeć• podziać• przegrać• przegrywać• speszyć• stracić• tracić• zabłądzić• zapodziać• zawieruszyć• zgubić -
14 утратить
глаг.• blamować• gubić• niedosłyszeć• postradać• przegrać• przegrywać• speszyć• stracić• tracić• utracić• zabłądzić• zatracić• zgubić
См. также в других словарях:
niedosłyszeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, niedosłyszećszę, niedosłyszećszy, niedosłyszećszał, niedosłyszećszeli {{/stl 8}}{{stl 7}} mieć częściowo uszkodzony, słaby słuch : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mów głośniej, bo ona niedosłyszy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niedosłyszeć — ndk VIIb, niedosłyszećszę, niedosłyszećszysz, niedosłyszećszał, niedosłyszećszeli «słabo słyszeć» Niedosłyszeć z powodu zapalenia ucha. Niedosłyszy na starość … Słownik języka polskiego
niedo- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «będący częścią rzeczownika złożonego oznaczającego stan, sytuację z uwydatnieniem nie wystarczającego zasobu, nasilenia tego, co oznacza wyraz podstawowy, np. niedobór, niedomiar, niedorozwój, niedowład,… … Słownik języka polskiego
niedosłyszenie — n I 1. rzecz. od niedosłyszeć. 2. «niezupełna, lekka głuchota; częściowe niesłyszenie» Skarżyć się na niedosłyszenie … Słownik języka polskiego