Перевод: с польского на русский

с русского на польский

niedołęga

  • 1 niedołęga

    сущ.
    • растяпа
    * * *
    niedołęg|a
    ♂, ♀:

    , мн. РВ. \niedołęgaów растяпа, тюфяк

    + niezdara, niedorajda

    * * *
    м, ж, мн РВ niedołęgów
    растя́па, тюфя́к m
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > niedołęga

  • 2 stary niedołęga

    старый растяпа

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > stary niedołęga

  • 3 fajtłapa

    сущ.
    • размазня
    • растяпа
    * * *
    fajtłap|a
    ♂, мн. РВ. \fajtłapaów разг. недотёпа, растяпа, рохля
    +

    niezdara, niedołęga, ciapa

    * * *
    м, мн РВ fajtłapów разг.
    недотёпа, растя́па, ро́хля
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > fajtłapa

  • 4 niedojda

    сущ.
    • мужлан
    • недотёпа
    * * *
    niedoj|da
    ♂, ♀, мн. Р. \niedojdad/\niedojdadów презр. недотёпа, растяпа, размазня, рохля
    +

    niedołęga, safandu-ła, oferma

    * * *
    м, ж, мн Р niedojd / niedojdów презр.
    недотёпа, растя́па, размазня́, ро́хля
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > niedojda

  • 5 niezdara

    сущ.
    • лоб
    • увалень
    * * *
    niezda|ra
    ♂, ♀, мн. Р. \niezdarar/\niezdararów неловкий (неуклюжий) человек, растяпа, недотёпа pot
    +

    nie-zgrabiasz, niedołęga, fajtłapa

    * * *
    м, ж, мн Р niezdar / niezdarów
    нело́вкий (неуклю́жий) челове́к, растя́па, недотёпа pot.
    Syn:
    niezgrabiasz, niedołęga, fajtłapa

    Słownik polsko-rosyjski > niezdara

  • 6 oferma

    сущ.
    • недотепа
    • недотёпа
    • растяпа
    * * *
    ♂, ♀ разг. растяпа, недотёпа, размазня
    +

    ofiara, niedołęga, fajtłapa

    * * *
    м, ж разг.
    растя́па, недотёпа, размазня́
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > oferma

  • 7 ofiara

    сущ.
    • добыча
    • жертва
    • пожертвование
    * * *
    ofi|ara
    ♀, ДП \ofiaraerze 1. жертва;

    \ofiaraary w ludziach человеческие жертвы;

    2. пожертвование ň;
    składać \ofiaraary na coś давать пожертвования на что-л.; 3. разг. растяпа, размазня, недотёпа;

    ● robić z siebie \ofiaraarę прикидываться казанской сиротой;

    składać (złożyć) w \ofiaraerze coś приносить (принести) в жертву что-л., жертвовать (пожертвовать) чём-л.
    +

    3. oferma, fajtłapa, niedołęga

    * * *
    ж, ДП ofierze
    1) же́ртва

    ofiary w ludziach — челове́ческие же́ртвы

    2) поже́ртвование n

    składać ofiary na coś — дава́ть поже́ртвования на что́-л.

    3) разг. растя́па, размазня́, недотёпа
    - składać w ofierze coś
    - złożyć w ofierze coś
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > ofiara

  • 8 safanduła

    safandu|ła
    ♂, ♀, мн. И. \safandułały, Р. \safandułał/\safandułałów растяпа, рохля, тюфяк
    +

    niedołęga, niedorajda

    * * *
    м, ж, мн И safanduły, P safanduł / safandułów
    растя́па, ро́хля, тюфя́к m
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > safanduła

  • 9 nocować

    глаг.
    • ночевать
    * * *
    несов. ночевать;
    ● \nocować kogoś предоставлять ночлег кому-л. под|a ♀, мн. Р. nóg 1. нога;

    przednie, tylne \nocowaći передние, задние ноги; \nocować stołu ножка стола;

    2. (о kimś) разг. растяпа ♂, ž, размазня ♂, ž;

    ● do \nocowaći broń! воен. к ноге! (команда); wlec się \nocować za \nocowaćą тащиться (плестись) нога за ногу; wstać lewą \nocowaćą встать с левой (не с той) ноги;

    na jednej nodze на одной ноге; одна нога здесь, другая там;

    nakryć się (przykryć się) \nocowaćami полететь вверх тормашками;

    głupi jak stołowe \nocowaći глуп как пробка
    +

    2. niedołęga, oferma

    * * *
    несов.
    ночева́ть

    Słownik polsko-rosyjski > nocować

  • 10 noga

    сущ.
    • голень
    • лапа
    • нога
    • ножка
    • подножие
    * * *
    ж, мн Р nóg
    1) нога́

    przednie, tylne nogi — пере́дние, за́дние но́ги

    noga stołu — но́жка стола́

    2) ( o kimś) разг. растя́па m, ż, размазня́ m, ż
    - wlec się noga za nogą - nakryć się nogami
    - przykryć się nogami
    - głupi jak stołowe nogi
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > noga

См. также в других словарях:

  • niedołęga — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIb, CMc. niedołęgaędze {{/stl 8}}{{stl 7}} niezręczny, niezaradny życiowo mężczyzna, człowiek niedołężny, o kiepskiej kondycji fizycznej; niedojda, oferma {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • niedołęga — ż a. m odm. jak ż III, CMs. niedołęgaędze; lm MB. niedołęgagi, D. niedołęgałęg (także DB. niedołęgagów tylko o mężczyznach) «człowiek niezręczny, niesprawny fizycznie, niezaradny; niezdara, niedorajda» …   Słownik języka polskiego

  • niedołęga — Człowiek niezdarny, niezręczny, powolny, lub nieskuteczny Eng. An awkward, sluggish, inept, clumsy, or ineffectual person; a bungler; a fumbler …   Słownik Polskiego slangu

  • ciemięga — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIb, CMc. ciemięgaędze {{/stl 8}}{{stl 7}} z ironią, lekceważeniem o mężczyźnie, chłopcu niezdarnym, nieudolnym, ślamazarnym; niezdara, niedołęga : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ten piekielny ciemięga znowu się spóźnia!… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • niedojda — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIa, CMc. niedojdajdzie {{/stl 8}}{{stl 7}} niezaradny, niezdarny mężczyzna; niedołęga, niedorajda : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po co ja wyszłam za takiego życiowego niedojdę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • niezdara — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIa, CMc. niezdaraarze {{/stl 8}}{{stl 7}} lekceważąco o mężczyźnie, chłopcu niezdarnym, niezręcznym, niezgrabnym, niesprawnym fizycznie; niezgrabiasz, niedołęga : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okropny niezdara z niego! Nie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • niezguła — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIa, CMc. niezgułaule, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} lekceważąco o mężczyźnie, chłopcu nieporadnym, niezręcznym; niezdara, niedołęga, fajtłapa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prawdziwy niezguła z niego! Nie mógł spokojnie patrzeć… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • beznadziejny — beznadziejnyni 1. «nie dający nadziei na pomyślny wynik; rozpaczliwy» Beznadziejny stan chorego. Beznadziejna sprawa, sytuacja. Beznadziejne życie. 2. pot. «odznaczający się wielkim natężeniem; straszny, okropny (zwykle na określenie kogoś… …   Słownik języka polskiego

  • cielę — n IV, D. cielęęcia; lm M. cielęęta; D. cielęląt «małe, młode krowy, łani, sarny i innych przeżuwaczy» ◊ pot. Ostatnie cielę z obory «ostatnia rzecz (z jakiegoś zapasu), zwłaszcza: ostatnie pieniądze» ◊ Chodzić za kimś jak cielę za krową «nie… …   Słownik języka polskiego

  • ciemięga — ż a. m odm. jak ż III, CMs. ciemięgaędze; lm MB. ciemięgagi, D. ciemięgaęg (także DB. ciemięgagów tylko o mężczyznach) pot. «człowiek niezdarny, ślamazarny, ospały, nieenergiczny; niedołęga» …   Słownik języka polskiego

  • cztery — + ż. rzecz.; czterej, czterech, m. os.; DMs. czterech, C. czterem, B. m. os. czterech, ż. rzecz. cztery, N. czterema 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 4» Czterech mężczyzn idzie. Czterej mężczyźni idą. Cztery jabłka leżą na stole.… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»