-
1 niedbały
adj* * *a.1. (= nierzetelny) negligent; ( pracownik) negligent, inattentive.2. (= niechlujny) slapdash, sloppy.3. (= nonszalancki) casual; ( strój) untidy, sloppy; (poza, gest) offhand.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niedbały
-
2 niedbały
niedbały (persf-li) (-le) (niestaranny) nachlässig, nicht sorgfältig; styl, poza, gest lässig; JUR fahrlässig -
3 niedbały
-
4 niedbały
-
5 niedbały
adjnachlässig; schlampig -
6 niedbały
[нєдбали]adj -
7 niedbały
1. недбалий;2. байдужий -
8 niedbały
1 Pabayâ2 lingát -
9 niedbały
ינלשר -
10 нерадивый
-
11 fahrlässig
niedbały -
12 liederlich
niedbały -
13 schlampig
niedbały -
14 nieporządny
прил.• беспорядочный• неправильный• нерегулярный* * *nieporządn|y\nieporządnyi небрежный, неаккуратный; неряшливый (niechlujny)+* * *небре́жный, неаккура́тный; неря́шливый ( niechlujny)Syn: -
15 niestaranny
прил.• беспечный• небрежный• неточный* * *niestarann|y\niestarannyi небрежный, неаккуратный+* * *небре́жный, неаккура́тныйSyn: -
16 zaniedbany
zaniedban|y\zaniedbanyi 1. запущенный, заброшенный;2. неряшливый, неопрятный+1. opuszczony 2. niedbały, niechlujny
* * *1) запу́щенный, забро́шенный2) неря́шливый, неопря́тныйSyn: -
17 careless
['kɛəlɪs]adj( not careful) nieostrożny; (negligent, heedless, casual) niedbały; ( with money) rozrzutny* * *adjective (not careful (enough): This work is careless; a careless worker.) niedbały, niestaranny -
18 negligent
-
19 slapdash
['slæpdæʃ]adj* * *adjective (careless and hurried: He does everything in such a slapdash manner.) niedbały -
20 niedbali
См. также в других словарях:
niedbały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niedbałyali {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku: wykonujący jakąś pracę niestarannie, niedokładnie, po partacku; także: lekceważący coś, nierzetelny : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niedbały — niedbałyali 1. «nie dbający o coś, lekceważący coś; wykonujący coś niestarannie, źle» Niedbały uczeń, pracownik. 2. «będący wynikiem, wyrazem niedbania o coś; niestaranny, nie wykończony, zbyt swobodny» Niedbały strój. Niedbały styl. Niedbała… … Słownik języka polskiego
gest — 1. Gest teatralny «gest przesadny, sztuczny, nienaturalny, patetyczny»: Szczupły, wysoki, miękki i jakiś niedbały, wykonywał rękami sztuczne, teatralne gesty. T. Różewicz, Opowiadania. 2. Mieć (szeroki, pański) gest «być hojnym, szczodrym,… … Słownik frazeologiczny
flejtuchowaty — flejtuchowatyaci «brudny, niechlujny, nieporządny, niedbały; zachowujący się jak flejtuch» Flejtuchowaty dzieciak. Flejtuchowate mieszkanie … Słownik języka polskiego
negliż — m II, D. u; lm M. e, D. y «swobodny strój domowy poranny lub nocny; ubiór skąpy, niekompletny, niedbały; bielizna» Poranny, nocny negliż. Być w negliżu. ‹fr. z łac.› … Słownik języka polskiego
niedbale — przysłów. od niedbały Pisać, rysować niedbale. Ubierać się niedbale. Niedbale posprzątany pokój … Słownik języka polskiego
niedbaluch — m III, DB. a; lm M. y, D. ów, B.=M. (także B.=D. tylko o mężczyznach) pot. «człowiek niedbały, niestaranny, nieporządny» … Słownik języka polskiego
nieobowiązkowy — nieobowiązkowywi 1. «nie mający poczucia obowiązku; niesumienny, niedbały» Nieobowiązkowy uczeń, pracownik. 2. «nie obowiązujący» Nieobowiązkowy przedmiot, wykład na uczelni … Słownik języka polskiego
nieporządny — nieporządnyni, nieporządnyniejszy 1. «nie utrzymujący porządku, ładu; niechlujny, niedbały» Nieporządny człowiek. Nieporządna sprzątaczka. 2. «nie utrzymany w porządku, w należytym stanie; bezładny, chaotyczny, nie uporządkowany,… … Słownik języka polskiego
niestaranny — niestarannyni, niestarannyniejszy «nie będący starannym, nie wkładający starania w coś, niedbały; świadczący o braku starania» Niestaranny pracownik. Niestaranne wykonanie czegoś … Słownik języka polskiego
nonszalancja — ż I, DCMs. nonszalancjacji, blm «niedbały, swobodny, bezceremonialny sposób zachowania się; lekceważący stosunek do otoczenia» Cechująca kogoś nonszalancja. Zachowywać się z nonszalancją. Odnosić się do czegoś z nonszalancją. ‹fr.› … Słownik języka polskiego