-
1 nawymyślać
глаг.• выдумать• выдумывать• измышлять• изобрести• изобретать• придумывать• разбранить• разбраниться* * *сов. komu выбранить, выругать, отругать кого+zwymyślać, wyłajać, zbesztać
* * *сов. komuвы́бранить, вы́ругать, отруга́ть когоSyn: -
2 naubliżać
глаг.• оскорбить* * *сов. komu оскорбить, обругать, осыпать ругательствами кого;\naubliżać sobie поругаться, обругать друг друга
+ nawymyślać* * *сов. komuоскорби́ть, обруга́ть, осы́пать руга́тельствами когоnaubliżać sobie — поруга́ться, обруга́ть друг дру́га
Syn: -
3 skląć
глаг.• выругаться• клясть• клясться• отругать• присягать• ругать• ругаться• ругнуть• ругнуться• чертыхаться* * *skl|ąć\skląćnę, \skląćnie, \skląćnij, \skląćety сов. выругать, отругать, изругать+nazłorzeczyć, nawymyślać
* * *sklnę, sklnie, sklnij, sklęty сов.вы́ругать, отруга́ть, изруга́тьSyn:nazłorzeczyć, nawymyślać -
4 skrzyczeć
глаг.• накричать* * *skrzycz|eć\skrzyczećany сов. kogo накричать на кого, обругать кого+złajać, nawymyślać, zbesztać
* * *skrzyczany сов. kogoнакрича́ть на кого, обруга́ть когоSyn: -
5 wyzwać
глаг.• вызвать* * *1) обозвать, обругать2) wyzwać (na pojedynek) вызвать (на поединок)wezwać вызвать (позвать)spowodować, wywołać, wzbudzić вызвать (послужить причиной)* * *wyzw|ać\wyzwaćie, \wyzwaćij, \wyzwaćany сов. 1. вызвать (на что-л.);\wyzwać na pojedynek вызвать на дуэль;
2 разг. обозвать, обругать;\wyzwać od leniuchów обозвать лентяем+1. wezwać 2. zwymyślać, nawymyś-lać
* * *wyzwie, wyzwij, wyzwany сов.1) вы́звать (на что-л.)wyzwać na pojedynek — вы́звать на дуэ́ль
2) разг. обозва́ть, обруга́тьwyzwać od leniuchów — обозва́ть лентя́ем
Syn: -
6 wyzwać się
сов.1) вы́звать друг дру́га (на что-л.)2) разг. обозва́ть (обруга́ть) друг дру́гаSyn: -
7 zawahać się
сов.заколеба́ться, поколеба́тьсяnie zawahał się nawet nawymyślać ojcu — он посме́л да́же обруга́ть отца́
nie zawahał się nawet na chwilę — он ничу́ть не заду́мался, он да́же не заду́мался
-
8 zawahać\ się
zawah|ać sięсов. заколебаться, поколебаться;nie \zawahać\ sięał się nawet nawymyślać ojcu он посмел даже обругать отца; nie \zawahać\ sięał się nawet na chwilę он ничуть не задумался, он даже не задумался
См. также в других словарях:
nawymyślać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, nawymyślaćam, nawymyślaća, nawymyślaćają, nawymyślaćany, pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obrzucić kogoś obelgami, wyzwiskami; zwymyślać; zmieszać kogoś z błotem, naurągać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nawymyślać — komuś od ostatnich, od najgorszych zob. zwymyślać … Słownik frazeologiczny
nawymyślać — dk I, nawymyślaćam, nawymyślaćasz, nawymyślaćają, nawymyślaćaj, nawymyślaćał, nawymyślaćany 1. «obrzucić kogoś wymysłami, obelgami; zwymyślać, wyłajać» Nawymyślać niegrzecznemu dziecku. ◊ Nawymyślać komuś od ostatnich «użyć w stosunku do kogoś… … Słownik języka polskiego
wymyślać [nawymyślać] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}od ostatnich [od najgorszych] {{/stl 13}}{{stl 7}} ordynarnie, wulgarnie wyzywać kogoś, obrzucać kogoś obelgami, wyzwiskami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wścibskiej sąsiadce nawymyślała od najgorszych. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nakrzyczeć — dk VIIb, nakrzyczećczę, nakrzyczećczysz, nakrzyczećkrzycz, nakrzyczećczał, nakrzyczećczeli pot. «narobić krzyku, dużo, głośno krzyczeć; nawymyślać» Nakrzyczeć na nieposłuszne dziecko. nakrzyczeć się «krzyczeć długo; nawymyślać do woli» Dzieci… … Słownik języka polskiego
obsobaczyć — dk VIb, obsobaczyćczę, obsobaczyćczysz, obsobaczyćbacz, obsobaczyćczył, obsobaczyćczony obsobaczać ndk I, obsobaczyćam, obsobaczyćasz, obsobaczyćają, obsobaczyćaj, obsobaczyćał, obsobaczyćany, posp. «obrzucić kogoś wyzwiskami, przekleństwami,… … Słownik języka polskiego
gorszy — Najgorszy leń, łotr, oszust itp. jakiego (kiedykolwiek) ziemia nosiła zob. nosić 2. Zwymyślać, skląć kogoś, nawymyślać, wymyślać komuś od najgorszych zob. zwymyślać … Słownik frazeologiczny
ostatni — 1. podn. Do ostatniego tchnienia «do śmierci»: (...) dochowa wierności do ostatniego tchnienia... T. Parnicki, Orły. 2. Do ostatniej koszuli «do wyczerpania całych zasobów np. pieniężnych»: (...) to anioł nie człowiek, gdy ktoś w potrzebie,… … Słownik frazeologiczny
słuch — 1. Powiedzieć coś komuś do słuchu «ostro do kogoś przemówić, nawymyślać komuś»: No, coś podobnego – pomyślał z oburzeniem pan Jankowiak. – Nie, nie zmilczy. Powie mu coś do słuchu. M. Musierowicz, Dziecko. 2. Zamienić się w słuch «słuchać bardzo… … Słownik frazeologiczny
ulżyć — sobie «nawymyślać komuś, wykrzyczeć swoje żale, pretensje»: Julek zdał sobie sprawę, że Marian może mieć rację. Rozgniewało go to, więc żeby sobie ulżyć, kopnął z impetem kamień, leżący na drodze. I. Jurgielewiczowa, Ten obcy … Słownik frazeologiczny
zrobić — 1. Coś zrobiło swoje «coś dało spodziewany rezultat»: Pochlebstwo zrobiło swoje. Z oczu gospodyni znikła nieufność, a na jej wargach pojawił się niedowarzony uśmiech. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Ktoś dużo, tyle itp. dla kogoś zrobił «ktoś okazał komuś … Słownik frazeologiczny
