Перевод: с польского на русский

с русского на польский

nawiązać

  • 1 nawiązać

    глаг.
    • завязать
    • навязать
    * * *
    1) (kontynuować, wrócić) вернуться, продолжить
    2) nawiązać (np. rozmowę) завязать (напр. разговор), установить
    3) nawiązać (odnieść się, powołać się) обратиться, сослаться
    4) nawiązać (przywiązać) навязать (привязать)
    narzucić навязать (принудить)
    pozwiązywać навязать (связать в большом количестве)
    * * *
    nawiążę, nawiązany сов.
    1) привяза́ть, прицепи́ть (много чего-л.)
    2) завяза́ть, установи́ть, нала́дить

    nawiązać korespondencję — завяза́ть перепи́ску

    nawiązać rokowania — нача́ть перегово́ры

    3) do czego обрати́ться к чему; продо́лжить что

    nawiązać do tradycji — обрати́ться к тради́ции

    mówca nawiązał do artykułu w gazecie — выступа́ющий косну́лся вопро́сов, затро́нутых в газе́тной статье́

    4) навяза́ть, связа́ть (много чего-л.)

    Słownik polsko-rosyjski > nawiązać

  • 2 nawiązać się

    сов.
    завяза́ться, установи́ться, нала́диться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > nawiązać się

  • 3 nawiązać\ się

    сов. завязаться, установиться, наладиться
    +

    zawiązać się, zadzierzgnąć się

    Słownik polsko-rosyjski > nawiązać\ się

  • 4 nawiązać kontakt

    завязать контакт

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nawiązać kontakt

  • 5 nawiązać łączność

    завязать связь

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nawiązać łączność

  • 6 nawiązać nić

    завязать нить

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nawiązać nić

  • 7 obowiązek nawiązać

    долг завязать

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > obowiązek nawiązać

  • 8 навязать

    Słownik polsko-rosyjski > навязать

  • 9 dyplomatyczny

    прил.
    • дипломатический
    • дипломатичный
    * * *
    dyplomatyczn|y
    \dyplomatycznyi дипломатический;

    korpus \dyplomatyczny, ciało \dyplomatycznye дипломатический корпус; immunitet \dyplomatyczny дипломатическая неприкосновенность; nawiązać stosunki \dyplomatycznye установить дипломатические отношения

    * * *
    дипломати́ческий

    korpus dyplomatyczny, ciało dyplomatyczne — дипломати́ческий ко́рпус

    immunitet dyplomatyczny — дипломати́ческая неприкоснове́нность

    nawiązać stosunki dyplomatyczne — установи́ть дипломати́ческие отноше́ния

    Słownik polsko-rosyjski > dyplomatyczny

  • 10 łączność

    сущ.
    • донесение
    • знакомство
    • извещение
    • коммуникация
    • общение
    • связь
    • совмещение
    • согласованность
    • соединение
    • сообщение
    • сочетание
    • уведомление
    * * *
    łącznoś|ć
    ♀ 1. связь; сообщение ň;

    \łączność radiowa радиосвязь; радиовидимость; poza zasięgiem \łącznośćci radiowej вне зоны радиовидимости; \łączność satelitarna спутниковая связь; \łączność elektroniczna электронная связь; nawiązać \łączność установить связь (контакт);

    2. узы lm.; общность;
    3. воен. связь, служба связи; oddziały \łącznośćci подразделения связи
    +

    2. związek, więź, wspólnota

    * * *
    ж
    1) связь; сообще́ние n

    łączność radiowa — радиосвя́зь; радиови́димость

    poza zasięgiem łączności radiowej — вне зо́ны радиови́димости

    łączność satelitarna — спу́тниковая связь

    łączność elektroniczna — электро́нная связь

    nawiązać łączność — установи́ть связь (конта́кт)

    2) у́зы lm; о́бщность
    3) воен. связь, слу́жба свя́зи

    oddziały łączności — подразделе́ния свя́зи

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > łączność

  • 11 nawiązywać

    глаг.
    • заложить
    • навязывать
    * * *
    1) (kontynuować, wracać) возвращаться, продолжать
    2) nawiązywać (np. rozmowę) завязывать (напр. разговор), устанавливать
    3) nawiązywać (odnosić się, powoływać się) обращаться, ссылаться
    4) nawiązywać (przywiązywać) навязывать (привязывать)
    pozwiązywać навязывать (вязать в большом количестве)
    narzucać навязывать (принуждать)
    * * *
    nawiązywa|ć
    \nawiązywaćny несов. 1. привязывать, прицеплять;
    2. завязывать, устанавливать, налаживать; 3. do czego обращаться к чему; продол жать что; nawiązując do przedmówcy... в связи с тем, что было сказано предыдущим оратором (выступающим)...; ср. nawiązać 1-3
    * * *
    nawiązywany несов.
    1) привя́зывать, прицепля́ть
    2) завя́зывать, устана́вливать, нала́живать
    3) do czego обраща́ться к чему; продолжа́ть что

    nawiązując do przedmówcy… — в связи́ с тем, что бы́ло ска́зано предыду́щим ора́тором (выступа́ющим)…; ср. nawiązać 1)-3)

    Słownik polsko-rosyjski > nawiązywać

  • 12 spisać się

    показать себя, проявить себя, зарекомендовать себя
    nawiązać korespondencję списаться (установить связь)
    zwolnić się (z załogi) списаться (уволиться с корабля)
    * * *
    сов.
    показа́ть (прояви́ть) себя́

    dobrze (dzielnie) się spisać się — показа́ть себя́ молодцо́м

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > spisać się

  • 13 zawiązać

    глаг.
    • вязать
    • завязать
    • завязывать
    • навязывать
    • обвязывать
    • повязать
    • связывать
    • сжимать
    • скреплять
    • стискивать
    * * *
    1) (założyć) образовать, основать
    2) zawiązać (związać) завязать, повязать, перевязать
    nawiązać (np. rozmowę) завязать (напр. разговор)
    skończyć, przestać разг. завязать (прекратить)
    * * *
    zawią|zać
    \zawiązaćże, \zawiązaćž, \zawiązaćzany сов. завязать
    * * *
    zawiąże, zawiąż, zawiązany сов.
    завяза́ть

    Słownik polsko-rosyjski > zawiązać

  • 14 zawieść

    глаг.
    • выдавать
    • изменять
    • лишать
    • обмануть
    • обманывать
    • предавать
    • разочаровать
    • разочаровывать
    * * *
    1) (nie spełnić oczekiwań) подвести, разочаровать
    2) zawieść (stać się niesprawnym) отказать (стать неисправным)
    3) zawieść (zaszwankować) изменить (напр. о памяти)
    nawiązać, rozpocząć, wszcząć завести(начать)
    założyć (np. rodzinę) завести(обзавестись)
    zaprowadzić (odprowadzić) завести(отвести)
    nakręcić, uruchomić, zapuścić, pot. odpalić завести(привести в действие)
    nabyć, sprawić sobie завести(приобрести, обзавестись)
    mieć (dziecko) завести(ребёнка)
    zaprowadzić (ustalić) завести(установить)
    pot. nakręcić, podniecić разг. завести(побудить)
    * * *
    zawi|eść
    \zawieśćodę, \zawieśćedzie, \zawieśćódł, \zawieśćodła, \zawieśćedli, \zawieśćedziony сов. 1. завести; привести;

    ślady \zawieśćodły nas do nory следы привели нас к норе;

    2. обмануть; подвести;

    on nie \zawieśćedzie он не подведёт (не подкачает), на него можно положиться;

    \zawieść czyjeś nadzieje не оправдать чьйх-л. надежд;

    nie \zawieść nadziei оправдать надежды;

    \zawieść zaufanie обмануть доверие
    +

    1. zaprowadzić 2. sprawić zawód

    * * *
    zawiodę, zawiedzie, zawiódł, zawiodła, zawiedli, zawiedziony сов.
    1) завести́; привести́

    ślady zawiodły nas do nory — следы́ привели́ нас к норе́

    2) обману́ть; подвести́

    on nie zawiedzieон не подведёт (не подкача́ет), на него́ мо́жно положи́ться

    zawieść czyjeś nadzieje — не оправда́ть чьи́х-л. наде́жд

    nie zawieść nadziei — оправда́ть наде́жды

    zawieść zaufanie — обману́ть дове́рие

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zawieść

См. также в других словарях:

  • nawiązać — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}nawiązywać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}nawiązać II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, nawiązaćwiążę, nawiązaćwiąże, nawiązaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} wiążąc, wiele czegoś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nawiązać — dk IX, nawiązaćwiążę, nawiązaćwiążesz, nawiązaćwiąż, nawiązaćał, nawiązaćany nawiązywać ndk VIIIa, nawiązaćzuję, nawiązaćzujesz, nawiązaćzuj, nawiązaćywał, nawiązaćywany 1. «wiązaniem przyczepić coś do czegoś» Nawiązać haczyki na sznurek. ◊… …   Słownik języka polskiego

  • nawiązać się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}nawiązywać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}nawiązać się II {{/stl 13}}{{stl 33}} wiele czegoś związać; zmęczyć się tym; mieć dość wiązania :{{/stl 33}}{{stl 10}}Nawiązać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nawiązywać się – nawiązać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o pozytywnych relacjach między ludźmi, uczuciach: powstawać, być nawiązywanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nawiązuje się między nimi przyjaźń. Nawiązała się między kimś a kimś nić porozumienia. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nawiązywać — → nawiązać …   Słownik języka polskiego

  • namotać — nawiązać znajomośści …   Słownik gwary warszawskiej

  • nawiązywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, nawiązywaćzuję, nawiązywaćzuje, nawiązywaćany {{/stl 8}}– nawiązać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, nawiązywaćwiążę, nawiązywaćwiąże, nawiązywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wejść — dk, wejdę, wejdziesz, wejdź, wszedł, weszła, weszli, wszedłszy wchodzić ndk VIa, wejśćdzę, wejśćdzisz, wchodź, wejśćdził 1. «idąc, posuwając się naprzód, dostać się dokądś, do wnętrza czegoś, znaleźć się gdzieś, przekroczyć jakieś granice,… …   Słownik języka polskiego

  • łączność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. łącznośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kontakt, związek, wzajemna zależność; wspólnota, więź : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieprzerwana, bliska łączność. Łączność z krajem.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • unikać — Unikać, strzec się, wystrzegać się kogoś, czegoś jak ognia, jak morowego powietrza, jak (morowej) zarazy; stronić od kogoś, od czegoś jak od ognia, jak od morowego powietrza, jak od (morowej) zarazy «unikać, strzec się kogoś, czegoś bardzo… …   Słownik frazeologiczny

  • wrócić — 1. Wracajmy, wróćmy do rzeczywistości a) «po dygresji mówmy znów na właściwy, wcześniejszy temat» b) «przestańmy się łudzić, bądźmy realistami» 2. Wrócić do świata, do ludzi a) «po dłuższej przerwie nawiązać kontakty towarzyskie, zacząć się… …   Słownik frazeologiczny

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»