narzędnik

См. также в других словарях:

• narzędnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania {{/stl 7}}{{stl 8}}kim? czym? {{/stl 8}}{{stl 7}}, pełniący w zdaniu funkcję dopełnienia, okolicznika lub orzecznika; też: wyraz… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• narzędnik — m III, D. a, N. narzędnikkiem; lm M. i «szósty przypadek w deklinacji polskiej odpowiadający na pytania kim? czym?, pełniący funkcję dopełnienia bliższego lub dalszego, występujący także jako orzecznik lub okolicznik; forma wyrazowa tego… …   Słownik języka polskiego

• Polnische Sprache — Polnisch (język polski) Gesprochen in Polen, als Minderheitensprache: Litauen, Tschechien, Ukraine, Weißrussland, Deutschland, Großbritannien, Frankreich, USA, Kanada, Brasilien, Argentinien, Australien, Irland, Israel …   Deutsch Wikipedia

• Польский язык — Самоназвание: język polski, polszczyzna Страны: Польша, США …   Википедия

• Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… …   Deutsch Wikipedia

• konkretny — konkretnyni «istniejący materialnie, określony pod względem czasu, miejsca, warunków; realny, rzeczywisty, nieabstrakcyjny» Konkretne fakty, warunki. ∆ jęz. Przypadki konkretne «przypadki w deklinacji będące głównymi wykładnikami kierunku, ruchu… …   Słownik języka polskiego

• narzędnikowy — przym. od narzędnik Forma narzędnikowa rzeczownika …   Słownik języka polskiego