narządu

См. также в других словарях:

• degeneracja — ż I, DCMs. degeneracjacji, blm 1. «odchylenie od przeciętnego, normalnego typu pod względem cielesnym lub umysłowym; wyradzanie się, zwyrodnienie, wynaturzenie» Degeneracja psychiczna, umysłowa. Degeneracja rasy hodowlanej. Ulec degeneracji. 2.… …   Słownik języka polskiego

• operacja — ż I, DCMs. operacjacji; lm D. operacjacji (operacjacyj) 1. «zabieg chirurgiczny polegający na przecięciu skóry i innych tkanek organizmu w miejscu umożliwiającym dotarcie do chorego narządu, dokonywany w celu usunięcia przyczyny choroby,… …   Słownik języka polskiego

• słuchowy — 1. «dotyczący narządu słuchu; wchodzący w skład narządu słuchu» ∆ anat. Trąbka słuchowa «przewód łączący jamę bębenkową ucha z jamą gardła, służący do wyrównywania ciśnienia w jamie bębenkowej z ciśnieniem atmosferycznym; trąbka Eustachiusza» ∆… …   Słownik języka polskiego

• heteromorfoza — ż IV, CMs. heteromorfozazie, blm biol. «szczególny rodzaj regeneracji polegający na wykształceniu się w miejsce narządu zniszczonego nowego, zupełnie innego narządu (np. regeneracja czułka zamiast słupka ocznego u raka)» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• kompensacja — ż I, DCMs. kompensacjacji, blm 1. → kompensata w zn. 2 2. biol. «przejęcie funkcji jakiegoś narządu w razie jego schorzenia lub utraty przez nie uszkodzoną część tego narządu albo przez drugi narząd» 3. fiz. techn. «równoważenie określonego… …   Słownik języka polskiego

• parenchyma — ż IV, CMs. parenchymamie, blm 1. bot. «tkanka roślinna składająca się z żywych komórek, w których odbywają się podstawowe procesy biologiczne; miękisz» 2. zool. «tkanka wypełniająca przestrzenie między narządami a ścianą ciała u niższych… …   Słownik języka polskiego

• perforacja — ż I, DCMs. perforacjacji; lm D. perforacjacji (perforacjacyj) 1. «przebijanie otworów w papierze, płytach itp.; dziurkowanie» 2. «otworki na brzegach taśmy filmowej służące do równomiernego jej przesuwania w aparatach fotograficznych, filmowych,… …   Słownik języka polskiego

• przerost — m IV, D. u, Ms. przerostoście; lm M. y 1. «rozszerzenie, rozrośnięcie się czegoś do nadmiernie wielkich rozmiarów; wybujałość, nadmiar» Przerosty administracyjne. Przerost ambicji. Przerost fantazji, wyobraźni. Przerost uczuciowości. 2. leśn.… …   Słownik języka polskiego

• rozrost — m IV, D. u, Ms. rozrostoście, blm 1. «rozrastanie się, rozrośnięcie się, rośnięcie, rozkrzewianie się» Bujny rozrost korony drzewa. Rośliny znajdujące się w okresie największego rozrostu. ∆ med. Rozrost tkanki, narządu «powiększenie się objętości …   Słownik języka polskiego

• skompensować — dk IV, skompensowaćsuję, skompensowaćsujesz, skompensowaćsuj, skompensowaćował, skompensowaćowany 1. książk. «wyrównać należności, wynagrodzić straty; zrównoważyć jedno z drugim» Pracowitością skompensował brak zdolności. 2. biol. «o narządach w… …   Słownik języka polskiego

• wyłuszczenie — n I 1. rzecz. od wyłuszczyć. 2. lm D. wyłuszczenieeń med. «zabieg operacyjny polegający na usunięciu narządu lub izolowanego ogniska chorobowego z narządu» Wyłuszczenie migdałków podniebiennych …   Słownik języka polskiego