Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

napełniać

См. также в других словарях:

  • napełniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, napełniaćam, napełniaća, napełniaćają, napełniaćany {{/stl 8}}– napełnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, napełniaćnię, napełniaćni, napełniaćpełń || napełniaćnij, napełniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • napełniać się – napełnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się pełnym, wypełnionym czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Beczka napełniła się wodą. Mieszkanie napełniło się dymem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • napełniać — Napełnić kieszenie, kabzę zob. kieszeń 11 …   Słownik frazeologiczny

  • napełnić — dk VIa, napełnićnię, napełnićnisz, napełnićnij a. napełnićpełń, napełnićnił, napełnićniony napełniać ndk I, napełnićam, napełnićasz, napełnićają, napełnićaj, napełnićał, napełnićany 1. «włożyć, wlać, umieścić gdzieś jakąś ilość, liczbę czegoś;… …   Słownik języka polskiego

  • wzbierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, wzbieraća, wzbieraćają, wzbieraćany {{/stl 8}}– wezbrać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, wzbierze, wzbieraćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do wody, rzeki itp …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gwar — m IV, D. u, Ms. gwarze, blm «mieszanina wielu głosów i odgłosów zlewających się w jedną całość; hałas, zgiełk» Gwar miejski. Gwar ptaków. Pełno gwaru. Napełniać dom gwarem …   Słownik języka polskiego

  • lać — ndk Xb, leję, lejesz, lej, lał, lali a. leli, lany 1. «powodować płynięcie, cieknięcie płynu; sączyć, toczyć płyn; napełniać płynem, wlewać, nalewać» Lać wodę, mleko do dzbanka, wino do kieliszków. ∆ Lane kluski «kluski z rzadkiego ciasta wolno… …   Słownik języka polskiego

  • ładować — ndk IV, ładowaćduję, ładowaćdujesz, ładowaćduj, ładowaćował, ładowaćowany «napełniać coś czymś, składać coś do czegoś, na coś w celu przewiezienia, wysłania dokądś; pakować» Ładować coś do torby, do kufra. Ładować coś na wozy, na samochody. ∆… …   Słownik języka polskiego

  • pierze — n I zwykle blm 1. «pióra i puch pokrywające ptaka; upierzenie» Białe, szare, pstre pierze. Gęsi gubiły, roniły pierze. ◊ pot. Ni (to) z pierza, ni (to) z mięsa; ani z pierza, ani z mięsa «pogardliwie o człowieku, o którym nie można powiedzieć nic …   Słownik języka polskiego

  • pompować — ndk IV, pompowaćpuję, pompowaćpujesz, pompowaćpuj, pompowaćował, pompowaćowany «podnosić ciecz z poziomu niższego na wyższy lub przetłaczać ją z obszaru o ciśnieniu niższym do obszaru o ciśnieniu wyższym, napełniać jakiś zbiornik cieczą lub gazem …   Słownik języka polskiego

  • radować — ndk IV, radowaćduję, radowaćdujesz, radowaćduj, radowaćował książk. «wywoływać, wzbudzać radość, zadowolenie; sprawiać komuś radość; napełniać radością, wesołością; cieszyć» Radował ją wiosenny dzień. Coś raduje oczy, serce. radować się «być… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»