naczynie

См. также в других словарях:

• naczynie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. naczynieyń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedmiot używany do różnych celów, zwłaszcza w życiu codziennym, służący do przechowywania, przyrządzania czegoś, najczęściej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• naczynie — n I; lm D. naczynieyń 1. «przedmiot użytkowy o różnych kształtach, różnych rozmiarów i z rozmaitego materiału, służący do przechowywania, przyrządzania lub umieszczania różnorodnych zawartości» Naczynie aluminiowe, blaszane, emaliowane, fajansowe …   Słownik języka polskiego

• naczynie — Zasada naczyń połączonych «zależność jednych elementów od drugich»: Rewolucja powstanie jako metoda zdobycia niepodległości posiada szanse sukcesu tylko wówczas, jeżeli działa na zasadzie naczyń połączonych. Gdyby rewolucja typu budapesztańskiego …   Słownik frazeologiczny

• pojemnik — m III, D. a, N. pojemnikkiem; lm M. i 1. «naczynie, zbiornik określonej pojemności służące do pomiaru objętościowego cieczy» 2. «naczynie lub zbiornik do gromadzenia i czasowego przechowywania ciał ciekłych, materiałów sypkich lub drobnych… …   Słownik języka polskiego

• ampułka — ż III, CMs. ampułkałce; lm D. ampułkałek 1. «naczynko ze szkła lub sztucznego tworzywa, szczelnie zasklepione, zawierające dozowany i wyjałowiony lek do jednorazowego użytku» Ampułki z surowicą. 2. «w starożytności i w średniowieczu: naczynie do… …   Słownik języka polskiego

• bania — ż I, DCMs. baniani; lm D. bań a. baniani 1. «pękaty, wydęty, kulisty przedmiot, najczęściej szklane naczynie, kopuła» Szklana, kryształowa bania. Lampy w kształcie bań. Banie cerkwi. Głowę miał jak bania. Coś jest wielkie, okrągłe jak karmelicka… …   Słownik języka polskiego

• butelka — ż III, CMs. butelkalce; lm D. butelkalek «naczynie, zwykle szklane, z wąską szyjką i małym otworem, używane do przechowywania płynów; także płyn wypełniający to naczynie» Pękata, płaska, smukła butelka. Litrowa, półlitrowa butelka. Butelka piwa,… …   Słownik języka polskiego

• donica — ż II, DCMs. donicacy; lm D. donicaic 1. «głęboka gliniana misa; dzieża, makutra» Wiercić mak w donicy. 2. «forma gliniana do pieczenia bab» Ciasto rosło w donicach. 3. «duża doniczka; naczynie gliniane lub drewniane służące do hodowania roślin… …   Słownik języka polskiego

• dzban — m IV, D. a, Ms. dzbannie; lm M. y «duże naczynie zwykle zwężone u góry, z jednym uchem lub z dwoma, czasem z dziobkiem, dawniej naczynie użytkowe, dziś dekoracyjne; zawartość tego naczynia» Dzban gliniany, cynowy. Dzban miodu. Dzban na wino.… …   Słownik języka polskiego

• fasa — ż IV, CMs. fasie; lm D. fas 1. «duże naczynie drewniane z klepek służące do przechowywania produktów; duża beczka do piwa, wina; stągiew, kadź; pojemność takiego naczynia» Fasa ze słoniną. Fasa miodu, wina. 2. «naczynie do garbowania skór wkopane …   Słownik języka polskiego

• kubeł — m IV, D. kubełbła, Ms. kubełble; lm M. kubełbły 1. «naczynie walcowatego kształtu, zwykle rozszerzone u góry, z pałąkiem, używane do noszenia, przetrzymywania w nim wody, śmieci, węgla itp.; także: zawartość tego naczynia; wiadro» Kubeł blaszany …   Słownik języka polskiego