-
1 namówić
глаг.• вызывать• науськать• переубедить• переубеждать• побуждать• подговорить• разубеждать• склонять• убедить• убеждать• уговаривать• уговорить* * *namówi|ć\namówićony сов. уговорить, убедить; подговорить (do zlego);\namówić do wyjazdu уговорить уехать; \namówić do kradzieży подговорить (подбить) на кражу (воровство); (nie) dać się \namówić (не) дать себя уговорить
+ nakłonić, zachęcić* * *namówiony сов.уговори́ть, убеди́ть; подговори́ть ( do złego)namówić do wyjazdu — уговори́ть уе́хать
namówić do kradzieży — подговори́ть (подби́ть) на кра́жу (воровство́)
dać się namówić — (не) дать себя́ уговори́тьSyn:
См. также в других словарях:
namówić — dk VIa, namówićwię, namówićwisz, namówićmów, namówićwił, namówićwiony namawiać ndk I, namówićam, namówićasz, namówićają, namówićaj, namówićał, namówićany 1. «nakłonić, zachęcić kogoś do czegoś; przekonać, skłonić» Namawiać kogoś do jedzenia, do… … Słownik języka polskiego
