-
41 zacięcie
( predyspozycja) bent; (werwa, zapał) verve* * *n.1. (= nacięcie) cut.2. (= rowek) groove.4. pot. (= zapał) verve; (robić coś) z zacięciem (do sth) with verve.adv.(= zawzięcie) relentlessly, persistently.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zacięcie
-
42 борозда
сущ.• bruzda• karb• kreska• nacięcie• rowek• wcięcie• wpust• wyżłobienie• zmarszczka* * * -
43 зарубка
-
44 насечка
karb, nacięcie -
45 отступ
-
46 порез
сущ.• cięcie• nacięcie• skaleczenie• zacięcie* * *draśnięcie, skaleczenie -
47 прекращение
сущ.• cięcie• koniec• końcówka• nacięcie• odstawienie• opamiętanie• postój• przerwa• przerwanie• przystanek• skaleczenie• umorzenie• wstrzymanie• wstrzymywanie• wypowiedzenie• zakończenie• zamknięcie• zastój• zatrzymanie• zwłoka* * * -
48 резание
сущ.• cięcie• krojenie• krój• nacięcie• obcinanie• porcjowanie• przekrój• rozbiór• skaleczenie• szrama• ścinanie* * * -
49 углубление
сущ.• alkowa• depresja• dziupla• dziura• dół• framuga• jama• nacięcie• niż• osowiałość• otwór• pogłębienie• przerwa• wgłębienie• wklęsłość• wklęśnięcie• wnęka• wydrążenie• wyżłobienie• zagłębienie• zakamarek• zapadlina• zapadlisko• zastój* * *dołek, wgłębienie, zagłębienie -
50 черта
сущ.• cecha• kierunek• krecha• kreska• linia• nacięcie• rys• wierszowanie• właściwość* * *(характе́рная) cecha, kreska, pręga, rys -
51 indentation
[ɪndɛn'teɪʃən]n ( TYP)akapit m; ( in surface) wgłębienie nt* * *[inden-]1) (a V-shaped cut (in the edge or outline of an object).) nacięcie2) (an indent.) wcięcie (akapitu)3) (a deep inward curve in a coastline.) wgłębienie, wcięcie -
52 notch
-
53 score
[skɔː(r)] 1. n( total number of points) wynik m; ( MUS) partytura f; (to film, play) muzyka f; ( twenty) dwudziestka f2. vtgoal, point zdobywać (zdobyć perf); mark wydrapywać (wydrapać perf), wyryć ( perf); leather, wood, card robić (zrobić perf) nacięcie w +loc; success odnosić (odnieść perf)3. vi( in game) zdobyć ( perf) punkt; (FOOTBALL etc) zdobyć ( perf) bramkę; ( keep score) notować wyniki, liczyć punktyto settle an old score with sb ( fig) — wyrównać ( perf) z kimś stare porachunki
scores of — dziesiątki +gen
on that score — w tej mierze, w tym względzie
to score well — osiągnąć ( perf) dobry wynik
to score six out of ten — uzyskać ( perf) sześć punktów na dziesięć (możliwych)
to score (a point) over sb ( fig) — zdobyć ( perf) przewagę nad kimś
Phrasal Verbs:* * *[sko:] 1. plurals - scores; noun1) (the number of points, goals etc gained in a game, competition etc: The cricket score is 59 for 3.) wynik2) (a written piece of music showing all the parts for instruments and voices: the score of an opera.) partytura3) (a set or group of twenty: There was barely a score of people there.) dwadzieścia2. verb1) (to gain (goals etc) in a game etc: He scored two goals before half-time.) zdobywać punkty2) ((sometimes with off or out) to remove (eg a name) from eg a list by putting a line through it: Please could you score my name off (the list)?; Is that word meant to be scored out?) wykreślić, przekreślić3) (to keep score: Will you score for us, please?) notować wyniki•- scorer- score-board
- on that score
- scores of
- scores
- settle old scores -
54 slit
[slɪt] 1. n 2. vt; pt, pp slitto slit sb's throat — poderżnąć ( perf) komuś gardło
* * *[slit] 1. present participle - slitting; verb(to make a long cut in: She slit the envelope open with a knife.) rozcinać2. noun(a long cut; a narrow opening: a slit in the material.) rozcięcie -
55 засечка
сущ.• cięcie• karb• kreska• nacięcie• przecięcie• skaleczenie• wcięcie -
56 ник
сущ.• karb• ksywa• nacięcie• wcięcie -
57 kerf
część słyszalnanacięcie piłąprzecięcierzazszczelina po cięciu gazowym -
58 re-cut
pilnik regenerowany przez powtórne nacięcie -
59 score
kreskanacięcie znak -
60 upcut
dowierzchnianacięcie górne pilnikaprzecinka
См. также в других словарях:
nacięcie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. naciąć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}nacięcie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. nacięciecięć {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nacięcie — n I 1. rzecz. od naciąć. 2. lm D. nacięciecięć «znak, rowek, wgłębienie dokonane na czymś ostrym narzędziem» Nacięcia na lasce tworzyły geometryczny ornament. 3. lm D. nacięciecięć «mały zabieg chirurgiczny polegający na przecięciu odcinka skóry» … Słownik języka polskiego
felc — m II, D. u; lm M. e, D. ów 1. → falc 2. techn. «nacięcie w kancie deski, kamienia itp. służące do mocniejszego spojenia dwóch części; wpust» Wyrwać coś (np. deskę) z felców. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
karb — m IV, D. u, Ms. karbie; lm M. y 1. «wycięty znak (kreska, rysa itp.) zwykle rejestrujący liczbę czegoś; nacięcie wklęsłe lub wypukłe stanowiące ornament w drzewie, kamieniu lub metalu» Karby na lasce. Wycinać, nacinać karby. ◊ Kłaść, złożyć,… … Słownik języka polskiego
laparoskopia — ż I, DCMs. laparoskopiapii; lm D. laparoskopiapii (laparoskopiapij) med. «zabieg diagnostyczny polegający na oglądaniu wnętrza jamy brzusznej za pomocą specjalnego wziernika wprowadzonego przez niewielkie nacięcie powłok brzusznych» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
nacios — m IV, D. u, Ms. naciossie; lm M. y «znak od naciosania; nacięcie» Naciosami na pniach drzew oznaczano granicę wyrębu … Słownik języka polskiego
naciosać — dk I, naciosaćam, naciosaćasz, naciosaćają, naciosaćaj, naciosaćał, naciosaćany, rzad. IX, naciosaćcioszę (naciosaćcieszę), naciosaćcioszesz (naciosaćcieszesz), naciosaćciosz (naciosaćciesz) naciosywać ndk VIIIa, naciosaćsuję, naciosaćsujesz,… … Słownik języka polskiego
śrubokręt — m IV, D. u, Ms. śrubokrętęcie; lm M. y «narzędzie do wkręcania i wykręcania wkrętów (śrub), składające się z trzonka i osadzonego w nim pręta metalowego o spłaszczonym końcu, który wkłada się w nacięcie śruby; wkrętak» … Słownik języka polskiego
terpentynowy — przym. od terpentyna Pasta terpentynowa. Zapach terpentynowy. ∆ Olejek terpentynowy «terpentyna oczyszczona» ∆ bot. Drzewo terpentynowe «Pistacia terebinthus, gatunek pistacji, krzew lub drzewko, z którego przez nacięcie kory otrzymuje się… … Słownik języka polskiego
wrąb — m IV, D. wrębu, Ms. wrębie; lm M. wręby 1. «wgłębienie, rowek, nacięcie w czymś; wcięcie w krawędzi jednego drewnianego elementu służące do łączenia tego elementu z innym, mającym krawędź wypukłą» Wrąb ościeżnicy. 2. «brzeg, krawędź czegoś,… … Słownik języka polskiego
zakarbować — dk IV, zakarbowaćbuję, zakarbowaćbujesz, zakarbowaćbuj, zakarbowaćował, zakarbowaćowany 1. pot. «utrwalić coś w pamięci, dobrze zapamiętać, zanotować» Zakarbował sobie w głowie tę wiadomość. Zakarbuj to sobie w notesie. 2. przestarz. «zaznaczyć… … Słownik języka polskiego