Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

n+rar

  • 101 mann-vit

    n. [Dan. mande-vid], ‘man-wit’ understanding, with the notion of ‘mothers-wit,’ good sense, as opp. to bók-vit (‘book-wit’); úbrigðra vin fær maðr alldregi, en m. mikit, Hm. 6, 10, Hbl. 3; mál ok m., Sdm. 4; minni ok m., Fms. xi. 298 (in a verse); önd skynsamleg ok m., Ver. 2; ok urðu þeir (the dwarfs) vitandi mannvits ok höfðu manns líki, Edda 9; því at hann (the dog) hefir manns mannvit, Fms. x. 254; siðgæði þat má engi eignask nema hann hafi m. með, ok eigu þessir hlutir mannviti at fylgja, Sks. 437; mannvits ok góðrar náttúru, 475; hljóta sumir spádóms anda, sumir mannvits anda ok spektar, 561; m. ok skilning, 49; at mannviti, réttlæti eða sannsýni, 474: learning, þér hafit minna m. numit en ek, Mag. 3; lærðr til alls mannvits, Sks. 474.
    COMPDS: mannvitsbrekka, mannvitslauss, mannvitsmaðr, mannvitsamligr.

    Íslensk-ensk orðabók > mann-vit

  • 102 megin-húfr

    m. the main hull of a ship, opp. to róðrar-húfr, N. G. L. ii. 283.

    Íslensk-ensk orðabók > megin-húfr

  • 103 mein-vættr

    f. a noxious wight, an ogre, = Germ. unhold, of giants, ghosts, monsters, or the like, Fb. i. 526: trölla ok meinvætta, ii. 314; þar mun liggja meinvættr nökkur, Grett. 110: fyrir þeim meinvættum (of highwaymen) er menn hugðu úti liggja, Fs. 4; Steinrauðr enn rammi er mörgum manni vann bót þeim er aðrar meinvættir görðu mein, Landn. 212: má þar engi maðr vera um nætr fyrir trölla gangi ok meinvætta, O. H. L. 57: metaph. a noxious creature, tak meinvætti þessa, Flóv. 34; var hvers-vetna í leitað at eyða þeim meinvættum, ok hafði ekki at sök (of mice), Bs. i. 194; hvat sem meinvætta mæltu þóptar, Bb.

    Íslensk-ensk orðabók > mein-vættr

  • 104 meldr

    (gen. -rs and -rar), m.
    1) grinding (standa at meldri);
    2) flour; Fenju m., Fróða þýja m., gold.
    * * *
    m., gen. meldrs and meldrar; [mala; Swed. mäld; Ivar Aascn mælder; Scot. melder; Mælder-skin, the name of a mountain glacier in Norway, from its likeness to a flour-bag]:— flour or corn in the mill: koma til melds, to go to the mill, Gs. 4; standa at meldri, 23; Fenju meldr, the flour of Fenja = gold, Lex. Poët.; græðis meldr, sea-flour = sand (?), Edda (in a verse); the word is obsolete and poët., but remains in Sweden and Norway.

    Íslensk-ensk orðabók > meldr

  • 105 miðr

    I)
    (mið, mitt), a. middle, lying in the middle; nær miðri veröldinni, near the middle of the world; G. leggr í móti atgeirinum ok kom á hann miðjan, and struck him in the middle; áin var opin um mitt, in the middle; mið nótt, midnight (þá var mið nótt); m. dagr, midday (þat var nær miðjum degi, er þeir fundust); m. aptann, six o’clock p. m.; m. morginn, six o’clock a. m.; at miðjum vetri, um miðjan vetr, at midwinter; mitt sumar, midsummer; miðrar brautar, in the middle of the road.
    adv. = minnr, less.
    * * *
    adv. = minnr, less; see minni, minnr.

    Íslensk-ensk orðabók > miðr

  • 106 minning

    * * *
    (pl. -ar), f.
    1) memory, recollection, remembrance; í m. e-s, in memory of (í hverja m. heldr þú þenna dag?);
    2) in pl. traces (engar minningar vóru eptir hans meina);
    3) gift, present;
    4) requital, revenge (þótti sjá m. betri en eigi);
    5) admonition, foreboding (þessi m. varð náliga hverja nótt);
    6) mention, suggestion, proposal (gørði G. þá m., at).
    * * *
    f. memory, recollection, remembrance; en nú ritu vér þau tíðendi með nokkurri minningu, er görðusk …, Ó. H. (pref.); í minning e-s, in memory of, remembrance of, Rb. 336, MS. 623. 96, Nj. 157, Sks. 112; göra minning e-s, Fms. i. 31, Blas. 43, Grett. 137; góðrar, ágætrar minningar, of good, blessed memory, H. E. i. 529, Dipl. i. 3:—with a notion of vengeance, ok þótti sjá minning betri en engi, Ld. 234, Fms. xi. 443: with a notion of gratitude, a gift, present, Eg. 63; þenna varning vil ek at þér þiggit at mér, herra, þótt smæri minningar sé görvar en vera ætti, Fms. xi. 328.
    2. admonition, foreboding; þessi minning varð náliga hverja nótt. Fms. vii. 187.
    COMPDS: minningarmark, minningartíð, minningarverðr.

    Íslensk-ensk orðabók > minning

  • 107 MÆR

    I)
    a. = mjór (poet.).
    (gen. meyjar, dat. mey or meyju, acc. mey, pl. meyjar), f.
    1) maid, girl, virgin (úfröm sem ungar meyjar);
    * * *
    f., gen. meyjar, dat. meyju, acc. mey; pl. meyjar, dat. meyjum: meyja, u, f. a later form in MSS. of the 14th century, sú meyja, meyjan, Stj. 136, Bs. ii. 27; þú meyja (voc.), Fb. ii. 194, Skáld H. 1. 9; as also nom. mey, Fas. iii. 177; [Ulf. mawi = κοράσιον, παις; A. S. meowle = meyla, q. v.; Swed. and Dan. mö; the Engl. maid and Germ. magd are derivatives]:—a maid, girl, virgin; þaðan koma meyjar, Vsp. 20; mey, Hm. 81, 96; meyjar orð, 83; mörg góð mær, 101; en horska mær, 95, Vþm. 47; meyja, 49; meyjar ástir, Alm. 8; mér tíða mey, Skm. 7; mær (voc.), 23, 25, 26; mær er mér tíðari, 7; mær heitir fyrst hver, en kerlingar er gamlar eru, Edda 108; leizt honum mærin fögr, Eg. 23; Egill sá þar mey fagra, … mærin var úkát ok grét … Egill mælti við meyna, 481, 483; mær tvítug eða ellri, Grág. i. 307, 465; ekkjur ok meyjar tvítöga ok ellri, ii. 108; eigi mær heldr göfuglig ekkja, Fms. x. 294: a girl, hón lék sér á gólfi við aðrar meyjar, hversu lízt þér á mey þessa, þykkir þér eigi fögr! ærit fögr er mær sjá, Nj. 2; Þóra ól barn um sumarit, ok var þat mær, Eg. 166; litlu síðarr fæddi hón barn, þat var mær, Steinn hélt meyjunni undir skírn, hét sú mær Þóra, Steinn gaf meyjunni fingrgull, Ó. H. 144; hvárt sem er sveinn eða mær, N. G. L. i:—a virgin, Gefjon, hón er mær ok henni þjóna þær er meyjar andask, Edda 21; hón var mær alla æfi, 655 ix. C. 1: allit., brúðr Guðs, mær ok móðir, Mar., esp. of the Virgin Mary, Lil.; mær meyja, the maid of maids, Hdl. (begin.):—of the zodiac, Rb. (1812) 16.
    2. freq. in poetry = a daughter, thus answering to mögr; Gýmis meyjar, the daughter of G., Skm. 12; mey átti hann, Rm. 36 (Bugge); hefir minn faðir heitið meyju sinni, Hkv. 1. 18; Hýmis meyjar, Ls. 34; meyjar Mögþrasis, Vþm. 48; Billings mey, Hm. 96; Högna mær, Hkv.; fögr mær fíra, Vkv. 2: allit., Loka mær, the daughter of L. = Hel. Ýt.; mær ok mögr, daughter and son, Og. 9.
    COMPDS: meyjarmál, meyjarmundr.

    Íslensk-ensk orðabók > MÆR

  • 108 Norðr-á

    f. ‘North-water,’ the name of a river, Landn.; whence Norðrár-dalr, m.

    Íslensk-ensk orðabók > Norðr-á

  • 109 nýjung

    * * *
    f. innovation (landsfólkit var gjarnt á alla nýjung).
    * * *
    f. newness, novelty, news, innovation, mostly in a bad sense; fals ok n., Fms. xi. 308; lands-fólkit var gjarnt á alla nýjung (= novarum rerum cupidi), i. 203; ganga undir sektir eða aðrar nýjungar; þeir vildu undir engar nýjungar ganga af Auðunni biskupi, Bs. i. 835; þá kom út til Íslands Álfr or Króki, hann hafði mörg konungs-bréf ok margar nýjungar, 807:—news, hann segir nú allt þat er verðr í nýjungu, Mag. 1.
    COMPDS: nýjungagirni, nýjungagjarn.

    Íslensk-ensk orðabók > nýjung

  • 110 NÆFR

    (pl. -rar), f. bark of the birch.
    * * *
    1.
    (i. e. nœfr), adj., næfr, næfrt, clever, skilled; hygginn ok næfr um alla hluti, Fms. v. 221; hón var næfr kona ok kunni vel fyrir sér Bs. i. 339; all-næfrir jöfrar, Sighvat; orð-næfr, wordy.
    2.
    f., dat. næfri (Stj. 330), pl. næfrar; [Swed. näfver; Dan. næver]:—the bark of the birch, used for roofing; þurra skíða ok þakinna næfra, Hm. 59; við ok næfrar ok hálm, Fms. ix. 44; berki ok næfri, Stj. 330; but, berki næfr ok aldini, id.: næfr ok börkr, 77; næfrar skal eigi ljósta til sölu, Gþl. 430; næfrum var þakt um ræfrit, Eg. 90; eldrinn logaði upp í upsina ok svá í næfrina, 238; gengu þá klæði af þeim svá at þeir spenntu næfrum at fótleggjum sér, kölluðu menn þá Birkibeina, Fms. vii. 320.
    COMPDS: næfrabaggi, næfrakimbull, næfrakolla, næframaðr, næfrastúka.
    II. poët., hildar næfr, ‘war-bark,’ i. e. armour, Km.; nykra borgar næfr or hæings hallar næfr = the ‘bark of the nick-town’ or the salmon hall, i. e. the ice, Lex. Poët.; Sváfnis-sal-næfrar, the roof of the hall of Odin = the shields, Edda (in a verse).

    Íslensk-ensk orðabók > NÆFR

  • 111 næsta-bræðra

    1.
    u, f. a female second cousin; ef maðr liggr með næstabraeðru sinni, Grág. i. 345, Bjarn. 50; Þórdísi næstabræðru mína, 52.
    2.
    -bræðri, m., either indecl., the bræðra being a gen. pl., or decl. as a weak noun, second cousins; næstubræðra eigu upp at rísa, Grág. i. 69; þeim mönnum er honum eru firnari en næstabræðri, 285; næstabræðrar, 229; næstabræðrum, ii. 172.

    Íslensk-ensk orðabók > næsta-bræðra

  • 112 pína

    I)
    f.
    1) fine (undir pínu tólf aura gjalds);
    2) torment, torture.
    (-da, -dr), v.
    2) to torment, torture (á krossi píndr).
    * * *
    1.
    u, f. [Lat. poena], a fine; undir pínu tólf aura gjalds, Bs. i. 733; hverjar pínur skyldask á þá menn, K. Á. 224; banns-pína.
    2. in mod. usage, pine, torment, Vídal., Pass.
    2.
    d, [A. S. pînan], to torment, torture, Fms. i. 4, Mork. 221, Grág. ii. 129; pína e-n til sagna, i. 347; þar skulu djöflar pína yðr, Hom. 158, passim.
    2. to punish; verk pínt ok lofat, punished or allowed, Mar.; píndr er stuldr, Skálda 204 (in a verse); til þess ér hafit yðrar syndir píndar, Hom. 158.

    Íslensk-ensk orðabók > pína

  • 113 plokka

    * * *
    (að), v.
    1) to pluck (tók Randvér hauk sinn ok plokkaði af fjaðrarnar); fig., p. e-t af e-m, to pluck it out of one;
    * * *
    að, plukka, Art. 4, [Engl. pluck; Dan. plukke; Germ. pflücken; for. and borrowed, for reyta (q. v.) is the genuine Icel. word]:— to pluck the feathers of a bird; tók Randvér hauk sinn ok plokkaði af fjaðrarnar, Edda 77; ok plokkuðu hann, svá at af honum eru allar fjaðrar, Fms. i. 118; p. skegg sitt, Karl. 322:—plokka e-t af e-m, to pluck it out of one, to pluck; muntú þau hvárki p. af mér með mútu-gjöfum né heitan, Ld. 150; víða plokkaði hann menn með ráni, Ver. 54; tak ekki meir af henni nauðugri en einn koss, en ef þú plukkar nokkura konu, þá heit ömbun ok halt vel, Art. 4.

    Íslensk-ensk orðabók > plokka

  • 114 prófa

    * * *
    (að), v.
    1) to try (p. má ek þetta);
    2) to examine (p. sök, mil);
    3) to find out; ef ek prófa þetta sannindi, if find this to be true;
    * * *
    and próva, að, [Engl. prove; Germ. prüfen; Lat. probare]:—to try, put on trial, Al. 88, Stj. 145; þá skulum vit til prófa, Grett. 158 A; þeir vildu prófa hvárt …, Fms. vi. 156; prófa má ek þetta, Ísl. ii. 12: to shew, give evidence, ok prófa slíkir af sjálfum sér at lítil mildi muni búa í annars brjósti, Al. 96.
    2. to examine; prófa mál, Al. 7; p. ok dæma, Bs. i. 720; en ef þetta er prófat á þingi, Nj. 99: to enquire, Fms. x. 131; þá skal próva ef nokkurir vissu, K. Á. 18; ef ek p. þetta allt sannindi, if I find it all to be true, Fms. i. 295; p. með líkindum, Stj. 105.
    II. reflex., prófaðisk svá til, it proved so, Stj. 160; sem síðan prófaðisk, Fms. i. 59.
    2. part., prófaðr, proved, convicted of; sem at öðru verða prófaðir, Gþl. (pref. ix); nú höfu vér prófat, we have found that …, Mar.; ok er svá próvað fyrir biskupi, K. Á. 64, Bs. i. 755; nema þeir fengi af sér prófat, unless they can clear themselves of it; sökum prófaðrar harðfengi, Eb. 42.

    Íslensk-ensk orðabók > prófa

  • 115 pústr

    (gen. -rs, pl. -rar), m. box on the ear (konungr sló hana p.).
    * * *
    m., the r is radical, [early Swed. puster], a box on the ear, a blow with the fist in the face, Fas. iii. 479, Gþl. 177, Karl. 65; konungr sló hana pústr. Fms. vi. 4; ætla ek at þar muni þá vera hrundningar eða pústrar, Eg. 765; svívirðr með pústrum, Mar.

    Íslensk-ensk orðabók > pústr

  • 116 RATA

    (að), v.
    1) to travel, roam; r. viða, to travel far (vits er þörf, þeim er víða ratar); fig., r. í e-t, to fall into (misfortune); ek hefi ratat í vandræði míkit, I have fallen into a great strait;
    2) to meet wilh find, with acc. (laxa skulu vér veiða, ef vér rötum eigi sauðina); to find the way (ok ratar hann harðla stóra fjallvegu);
    3) to collapise, fall down (grjótbjörg gnata, en gífr rata).
    * * *
    að, originally vrata, [Ulf. wraton = πορεύεσθαι], to travel, fare, journey: in the old allit. phrase, rata víða (prop. allit. vrata víða), to fare widely; sá einn veit, er víða ratar | ok hefir fjöld um farit, Hm. 17; vits er þörf þeim er víða ratar, 5; Vingþórr ek heiti, ek hefi víða ratað, Am. 6: with acc. to find the way, ok ratar hann harðla stóra fjallvegu, Fas. ii. 258: to hit, find, þat varð stundum, at menn viltusk á mörkum, at menn rötuðu þá til þeirra heimkynna, iii. 4: allvel hefir þetta til borit, Þorgils, er ek hefi þik hér ratað, Ld. 176; þat skip hafði ratað í hafinu várkulda ok aðrar raunir, Bs. ii. 439.
    2. in mod. usage absol. to find the way; eg rata ekki, I do not know the way.
    3. metaph. to fall into, of misfortune; ek hefi ratað í vandræði mikit, Nj. 98; er þú skalt ratað hafa í svá mikla úhamingju, Ó. H. 115; rata í mikla heimsku, Andr. 71; rata í ólukku, Fb. ii. 74; rata í stór áfelli, Al. 83; þessir stórhlutir, er vér höfum í ratað (hratað Ed.), Fms. i. 295:—reflex. in the phrase, opt ratask kjöptugum satt á munn, even a gabbler may by chance speak a true word.
    II. to reel, collapse; gífr rata, Vsp. 52; ratar görliga ( collapses) ráð Sigurðar, Skv. 1. 36, (rare.)

    Íslensk-ensk orðabók > RATA

  • 117 reiði

    I)
    m.
    1) tackle, rigging (allr var r. vandaðr mjök með skipunu);
    2) harness of a horse, riding-gear.
    n. = reiði, m. (knörr með rá ok reiði; hestr með öllu reiði).
    f. wrath, anger; r. hleypr (rennr) á e-n, one gets angry; r. rennr e-m or af e-m, one’s anger passes off; biðja af sér r. e-s, to ask one’s pardon.
    * * *
    1.
    n., prop. ‘implements,’ the rigging of a ship; nú fyrnisk skip, förlask reiði (reiðir Ed.), Gþl. 77; knörr með rá ok reiði, Bs. i. 411; enda skal hann fá húsrúm til reiðis þeirra, Grág. (Kb.) ii. 71; gjald fyrir róðr ok reiði ok allar útvinnur, Fms. viii. 173; þeir tóku frá reiðin öll frá skipunum, xi. 142.
    2. harness; góðir hestar með enu bezta reiði, Fms. xi. 193; hestr með öllu reiði, Edda 38; söðul-reiði, Ó. H. 15.
    2.
    a, m. tackle, rigging, all that belongs to a ship; bjarga skipi ok reiða, Gþl. 371; skip, reiða ok árar, Ó. H. 103; langskip með reiða öllum, Eg. 35; allr var reiði vandaðr mjök með skipinu, 68; róðrar-skútu ok þar með reiða allan, svá tjöld ok vistir, 76; setja upp skip þeirra eðr búa um reiða þeirra, Ld. 82; reiða-fang, -kaup, purchase of rigging, N. G. L. i. 197, 199, Jb. 387.
    2. the harness of a horse, Fms. v. 41, Grág. ii. 262, Eg. 547, 579, Edda 38: mod. the crupper of a saddle.
    COMPDS: reiðalaust, reiðaspell.

    Íslensk-ensk orðabók > reiði

  • 118 rekstr

    (gen. -rar), m. driving, chasing; trouble, annoyance.
    * * *
    m. a driving, chasing, Fms. ix. 409, 497, land-r.:—a drove of cattle, fjár-rekstr:—a beaten track, þjóðgata, sætrgata ok allir rekstar, N. G. L. i. 44, Gþl. 409 (Jb. 280): the right of driving cattle into the commons (almenningar), jörðin á rekstr öllu geldfé ok lömbum í Glerárdal, Dipl. v. 19. rekstrar-gata, -vegr, m. a cattle-track, N. G. L. ii. 131.

    Íslensk-ensk orðabók > rekstr

  • 119 SAMA

    * * *
    (samdi, samat), v. to beseem, befit, become; e-t samir vel, illa, it befits well, ill (mart ferr nú annan veg en bezt mundi s.); e-m samir e-t vel, illa, it becomes one well, ill (illa samir þér at berjast í móti mér); vil ek sjá, hvernig þér sami skyrtan, how it fits thee; s. sér vel, to look well (Hallgerðr sat á palli ok samdi sér vel).
    * * *
    pres. samir; pret. samði; pres. subj. sami; pret. semði; part. samat, Al. 125; with suffixed neg. samir-a, it befits not, Hkr. i. 154, Ísl. ii. 253 (in a verse); other tenses are taken from sóma or sæma, q. v.; [akin to sam]:—to beseem, befit, become; e-t samir vel, ílla …, it befits well, ill; or also, e-m samir e-t vel, ílla …, it becomes one well, ill; sem þeim sami (subj.) þat sízt, at …, Ld. 264; eigi samir þér þat, Ísl. ii. 242; samir þér þat ílla at veita mér útrúleik, Fms. i. 50, Ó. H. 216; sem þér semdi bezt, Fms. vi. 150; samir þat eigi, xi. 123; hitt þótti oss ílla sama, vi. 260; mart ferr nú annan veg en bezt mundi sama, v. 76; svört eru augun, systir, ok samir þat eigi, it does not look well, Korm. 20; veittu alla þjónustu þá er samði, Fms. x. 149, Skv. 3. 17; þann umbúnað er góðum mönnum semði, Fms. v. 94 (sómði, Ó. H. 224, l. c.); svá samdi Kristi at láta pínask, Hom. (St.) Luke xxiv. 26: láta sér e-t sama, to put up with a thing, Sks. 476: sama sér, to look well; mundi Guðrún ekki þurfa at falda sik til at sama betr en aðrar kouur, Ld. 210; Hallgerdr sat á palli ok samði sér vel, Nj. 25; vil ek sjá hvernig þér sami skyrtan, how it fits thee, Fas. ii. 201; veiztu annan konung þann er jafn-vel sami sér í herklæðum sem ek? Karl. 466.

    Íslensk-ensk orðabók > SAMA

  • 120 SANNR

    I)
    (sónn, satt), a.
    1) true (sónn saga); hón sagði þór satt frá Geirróði, she told Thor the truth about G.; nú skal ek segja þér it sanna, now I will tell thee the truth; hafa e-t fyrir satt, to be sure (convinced) of; hafa sannara, to be in the right (skal konungr um segja, hvárir sannara hafi); gøra e-t satt, to make good, prove (hvern veg gørir þú þat satt); s. sem dagr, true as day, clear as noonday (= dagsannr); sönnu sagðr, justly charged; með sönnu, at sönnu, in truth, truly; til sanns, certainly, for certain (vita e-t til sanns);
    2) meet, proper (væri þat sannara, at þú værir drepinn);
    3) s. at e-u, convicted of, (proved) guilty of (s. at sökinni).
    m.
    1) truth (vita sann á e-u); fœra e-m heim sanninn, to tell one the bitter truth;
    2) fairness; e-t er nær sanni, is fair or reasonable; ástir þeirra vóru at góðum sanni, they loved each other fittingly;
    3) estimation; bœtta e-t við góðra manna sann, according to the estimate of good men.
    * * *
    adj., fem. sönn, neut. satt for sannt, Dan. sandt; an older form saðr, as also saðrar, saðri, see introduction to letter N; cp. sannari, sannastr: with suffix satt-na, Bs. i. 469, v. l.: [Goth. sunis is assumed from Ulf. sunjeins = ἀληθής, sunja = ἀλήθεια; A. S. and Hel. sôð; Engl.sooth; O. H. G. sunnis; old Frank, sone; cp. Germ. ver-söhnen, all with a radical u sound, whereas Swed.-Dan. sann, sand; Lat. -sons, -sontis, is the same word; the old Norse law term, sannr at sök, or ú-sannr, eigi sannr at sök, exactly answers to the Lat. law term ‘in-sons’; thus Lat. injuriae insons is literally rendered in Icel. by ‘ú-sannr at sök.’]:—sooth, true; allit., vitni salt ok sært, D. N. ii. 140; sönn saga, Ld. 52; sönn sök, Hm. 119; sannar jarteinir, Eg. 476; segja satt, to say sooth, Vþm. 43, Ld. 194, Eb. 47 new Ed.; hafa e-t fyrir satt, to believe to be true, be convinced of, Nj. 10; eigi er þat satt, Fs. 97; þat er satt, ‘tis true, Bs. i. 469; hverir sannara hafa, Fas. i. 317, N. G. L. i. 40; hann kveðsk sagt hafa sem hann vissi sannast, Ld. 194; it sannasta, Vþm. 42; mála sannast, Ísl. ii. 125:—at sönnu. forsooth, Sks. 491 B, MS. 655 xiii. A. 2, 633. 31: in mod. used as Germ. zwar (‘tis true enough …, but); með sönnu, Ld. 76; til sanns. forsooth, Fms. vi. 41, 128, Gþl. 315, Eg. 458, 568; vera, verða sannr at e-n, to be convicted of, be guilty of; þeir báru Gunnar sannan at sökinni, Nj. 87, Eb. 22 new Ed.; þeir er sannir urðu at á verkum við Sigurð konung, Fms. vii. 248; er áðr hefir kuðr ok saðr orðinn at þjófskap, Grág. ii. 189, Fs. 97, 159; er hann sönnu sagðr, is he justly charged? Bret. 12; þá þykkir þú bleyði borinn eða sönnu sagðr, Sdm. 25.
    2. sincere; með sönnu hugskoti, Mar.: due, meet, væri þat sannara at þú værir drepinn, Gísl. 50.

    Íslensk-ensk orðabók > SANNR

См. также в других словарях:

  • rar — RAR, Ă, rari, e, adj., s.f. I. adj. 1. Care, într un şir de lucruri sau de fiinţe de acelaşi fel, se află faţă de celelalte la o distanţă mai mare decât cea obişnuită. 2. (Despre un întreg) Care are elementele componente mai depărtate unele de… …   Dicționar Român

  • RAR — Расширение .rar, .rev, .r00, .r01. MIME …   Википедия

  • RAR (Format De Fichier) — Pour les articles homonymes, voir RAR. Roshal ARchive Extension de fichier .rar Type MIME application/x rar compressed Développé par …   Wikipédia en Français

  • Rar (Format De Fichier) — Pour les articles homonymes, voir RAR. Roshal ARchive Extension de fichier .rar Type MIME application/x rar compressed Développé par …   Wikipédia en Français

  • Rar (format de fichier) — Pour les articles homonymes, voir RAR. Roshal ARchive Extension de fichier .rar Type MIME application/x rar compressed Développé par …   Wikipédia en Français

  • RAR — Desarrollador Eugene Roshal Información general Extensión de archivo .rar, .rev .r00, .r01, etc. Tipo de MIME …   Wikipedia Español

  • Rar — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. {{{image}}}   Sigles d une seule lettre   Sigles de deux lettres > Sigles de trois lettres …   Wikipédia en Français

  • RAR-related orphan receptor beta — RAR related orphan receptor B PDB rendering based on 1k4w …   Wikipedia

  • RAR-related orphan receptor alpha — RAR related orphan receptor A PDB rendering based on 1n83 …   Wikipedia

  • RAR (disambiguation) — RAR is a three letter acronym that may refer to the following:*Grupo RAR, a Portuguese company *RAR, an archive file format *Rarotonga International Airport, whose airport code is RAR *Remote Access Router *Rock Against Racism, a movement in the… …   Wikipedia

  • RAR-related orphan receptor gamma — (ROR γ) is a member of the nuclear receptor family of transcription factors. ROR γ is encoded by the gene|RORC gene (RAR related orphan receptor C). PBB Summary section title = summary text = The protein encoded by this gene is a DNA binding… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»