-
1 nomisma
nŏmisma ( nŭm-), ătis (also num-misma, Ven. Vit. S. Martin. 2, 338), n., = nomisma, a piece of money, a coin (not ante-Aug.).I.Lit.A.In gen.:B.acceptos, regale nomisma, Philippos,
Hor. Ep. 2, 1, 234:largae nomismata mensae,
Mart. 12, 62, 11:immensa nomismata,
Ser. Samm. 28, 525.—In partic., a coin not in circulation, a medal, Dig. 34, 2, 27 fin.:* II.nomismata aurea vel argentea vetera,
ib. 7, 1, 28.—Esp., a medal or token given to the knights at the door of the theatre, and entitling the bearer to be served with wine:cum data sint equiti bis quina nomismata, quare bis deciens solus, Sextiliane, bibis?
Mart. 1, 11, 1 sq. —Transf., a stamp, an image on a coin: en Caesar agnoscit suum Nomisma nummis inditum, Prud. steph. 2, 95. -
2 nomisma
coin/piece of money; coinage; token/voucher; medal (L+S); stamp; image on coin -
3 nomisma (num-)
nomisma (num-) atis, n, νόμισμα, a piece of money, coin: regale, H. -
4 nummisma
nŏmisma ( nŭm-), ătis (also num-misma, Ven. Vit. S. Martin. 2, 338), n., = nomisma, a piece of money, a coin (not ante-Aug.).I.Lit.A.In gen.:B.acceptos, regale nomisma, Philippos,
Hor. Ep. 2, 1, 234:largae nomismata mensae,
Mart. 12, 62, 11:immensa nomismata,
Ser. Samm. 28, 525.—In partic., a coin not in circulation, a medal, Dig. 34, 2, 27 fin.:* II.nomismata aurea vel argentea vetera,
ib. 7, 1, 28.—Esp., a medal or token given to the knights at the door of the theatre, and entitling the bearer to be served with wine:cum data sint equiti bis quina nomismata, quare bis deciens solus, Sextiliane, bibis?
Mart. 1, 11, 1 sq. —Transf., a stamp, an image on a coin: en Caesar agnoscit suum Nomisma nummis inditum, Prud. steph. 2, 95. -
5 rēgālis
rēgālis ē, adj. [rex], of a king, kingly, royal, regal: civitatis genus, ruled by kings: nomen (i. e. regio), title: sceptrum, O.: nomisma, H.: virtus et sapientia: ut sapere, sic divinare regale ducebant: virgo, a king's daughter, O.: comae, i. e. Lavinia, V.: carmen, treating of kings, O.: situs pyramidum, founded by kings, H.— Usual with kings, worthy of a king, royal, regal, splendid: sententia: luxus, V.: divitiae, H.: animus, L.* * *regalis, regale ADJroyal, regal -
6 numisma
-
7 regales
I.Lit.A.Adj.: regalis corporis custodias agere, Naev. ap. Non. p. 323, 1: genus civitatis. Cic. Rep. 2, 23, 41; id. Leg. 3, 7, 15; cf.: res publica, id. Rep. 3, 35, 47:B.nomen,
id. ib. 2, 30, 53 (shortly afterwards:nomen regis): imperium,
id. ib. 1, 38, 60:sceptrum,
Ov. M. 5, 422:domus,
id. ib. 1, 171:praesidium,
Hor. Ep. 2, 2, 30:nomisma,
id. ib. 2, 1, 234:virtus et sapientia,
Cic. Rep. 2, 12, 24:quiddam praestans et regale,
id. ib. 1, 45, 69; cf.:ut sapere, sic divinare regale ducebant,
id. Div. 1, 40, 89: virgo, a king ' s daughter, Ov. A. A. 1, 697.— Poet.:comae,
i. e. of Lavinia, Verg. A. 7, 75:carmen,
treating of kings, Ov. P. 4, 16, 9:scriptum,
id. Tr. 2, 553:situs pyramidum,
Hor. C. 3, 30, 2: regalia fulmina, quorum vi tangitur vel comitium vel principalia urbis liberae loca, quorum significatio regnum civitati minatur, Caecin. ap. Sen. Q. N. 2, 49, 2.— Comp.:regum rex regalior,
Plaut. Capt. 4, 2, 45. — Sup.:munus, quod regalissimum est,
Jul. Val. Res Gest. Alex. 2, 30. —Subst.: rēgāles, ĭum, m.1.Those belonging to a royal family, princes of the blood royal, basilikoi:2.regales decem,
Amm. 16, 12, 26; so Cod. Th. 7, 19; cf. Gramm. ap. Putsch. p. 2205.—REGALIVM ORDO, an unexplained phrase in an inscr. at Formiae, Inscr. Orell. 3884.—C.Subst.: rēgālĭa, ĭum, the residence of the king, Cassiod. Hist. Eccl. 9, 30; 11, 17.—II.Hence, trop.: animae regalia in capite,
Cael. Aur. Acut. 1, 8, 56.—Transf., usual with kings, worthy of a king, regal, splendid:2.ornatus,
Cic. Fin. 2, 21, 69:sententia,
id. Off. 1, 13, 38:luxus,
Verg. A. 1, 637:cultus,
Hor. C. 4, 9, 15:divitiae,
id. Ep. 1, 12, 6:impendia,
Plin. 36, 15, 24, § 110:animus,
Liv. 27, 19 et saep.—Hence, adv.: rēgā-lĭter, royally, regally; in a good sense, splendidly, magnificently:sacrificio regaliter Minervae confecto,
Liv. 42, 51, 2:revocatus,
Amm. 30, 1. 4. — Comp.:postea vero regalius initiabatur,
Jul. Val. Res Gest. Alex. 1, 7.—In a bad sense, despotically, domineeringly:precibus minas regaliter addere,
Ov. M. 2, 397:turgidus,
Amm. 29, 1, 18. -
8 regalia
I.Lit.A.Adj.: regalis corporis custodias agere, Naev. ap. Non. p. 323, 1: genus civitatis. Cic. Rep. 2, 23, 41; id. Leg. 3, 7, 15; cf.: res publica, id. Rep. 3, 35, 47:B.nomen,
id. ib. 2, 30, 53 (shortly afterwards:nomen regis): imperium,
id. ib. 1, 38, 60:sceptrum,
Ov. M. 5, 422:domus,
id. ib. 1, 171:praesidium,
Hor. Ep. 2, 2, 30:nomisma,
id. ib. 2, 1, 234:virtus et sapientia,
Cic. Rep. 2, 12, 24:quiddam praestans et regale,
id. ib. 1, 45, 69; cf.:ut sapere, sic divinare regale ducebant,
id. Div. 1, 40, 89: virgo, a king ' s daughter, Ov. A. A. 1, 697.— Poet.:comae,
i. e. of Lavinia, Verg. A. 7, 75:carmen,
treating of kings, Ov. P. 4, 16, 9:scriptum,
id. Tr. 2, 553:situs pyramidum,
Hor. C. 3, 30, 2: regalia fulmina, quorum vi tangitur vel comitium vel principalia urbis liberae loca, quorum significatio regnum civitati minatur, Caecin. ap. Sen. Q. N. 2, 49, 2.— Comp.:regum rex regalior,
Plaut. Capt. 4, 2, 45. — Sup.:munus, quod regalissimum est,
Jul. Val. Res Gest. Alex. 2, 30. —Subst.: rēgāles, ĭum, m.1.Those belonging to a royal family, princes of the blood royal, basilikoi:2.regales decem,
Amm. 16, 12, 26; so Cod. Th. 7, 19; cf. Gramm. ap. Putsch. p. 2205.—REGALIVM ORDO, an unexplained phrase in an inscr. at Formiae, Inscr. Orell. 3884.—C.Subst.: rēgālĭa, ĭum, the residence of the king, Cassiod. Hist. Eccl. 9, 30; 11, 17.—II.Hence, trop.: animae regalia in capite,
Cael. Aur. Acut. 1, 8, 56.—Transf., usual with kings, worthy of a king, regal, splendid:2.ornatus,
Cic. Fin. 2, 21, 69:sententia,
id. Off. 1, 13, 38:luxus,
Verg. A. 1, 637:cultus,
Hor. C. 4, 9, 15:divitiae,
id. Ep. 1, 12, 6:impendia,
Plin. 36, 15, 24, § 110:animus,
Liv. 27, 19 et saep.—Hence, adv.: rēgā-lĭter, royally, regally; in a good sense, splendidly, magnificently:sacrificio regaliter Minervae confecto,
Liv. 42, 51, 2:revocatus,
Amm. 30, 1. 4. — Comp.:postea vero regalius initiabatur,
Jul. Val. Res Gest. Alex. 1, 7.—In a bad sense, despotically, domineeringly:precibus minas regaliter addere,
Ov. M. 2, 397:turgidus,
Amm. 29, 1, 18. -
9 regalis
I.Lit.A.Adj.: regalis corporis custodias agere, Naev. ap. Non. p. 323, 1: genus civitatis. Cic. Rep. 2, 23, 41; id. Leg. 3, 7, 15; cf.: res publica, id. Rep. 3, 35, 47:B.nomen,
id. ib. 2, 30, 53 (shortly afterwards:nomen regis): imperium,
id. ib. 1, 38, 60:sceptrum,
Ov. M. 5, 422:domus,
id. ib. 1, 171:praesidium,
Hor. Ep. 2, 2, 30:nomisma,
id. ib. 2, 1, 234:virtus et sapientia,
Cic. Rep. 2, 12, 24:quiddam praestans et regale,
id. ib. 1, 45, 69; cf.:ut sapere, sic divinare regale ducebant,
id. Div. 1, 40, 89: virgo, a king ' s daughter, Ov. A. A. 1, 697.— Poet.:comae,
i. e. of Lavinia, Verg. A. 7, 75:carmen,
treating of kings, Ov. P. 4, 16, 9:scriptum,
id. Tr. 2, 553:situs pyramidum,
Hor. C. 3, 30, 2: regalia fulmina, quorum vi tangitur vel comitium vel principalia urbis liberae loca, quorum significatio regnum civitati minatur, Caecin. ap. Sen. Q. N. 2, 49, 2.— Comp.:regum rex regalior,
Plaut. Capt. 4, 2, 45. — Sup.:munus, quod regalissimum est,
Jul. Val. Res Gest. Alex. 2, 30. —Subst.: rēgāles, ĭum, m.1.Those belonging to a royal family, princes of the blood royal, basilikoi:2.regales decem,
Amm. 16, 12, 26; so Cod. Th. 7, 19; cf. Gramm. ap. Putsch. p. 2205.—REGALIVM ORDO, an unexplained phrase in an inscr. at Formiae, Inscr. Orell. 3884.—C.Subst.: rēgālĭa, ĭum, the residence of the king, Cassiod. Hist. Eccl. 9, 30; 11, 17.—II.Hence, trop.: animae regalia in capite,
Cael. Aur. Acut. 1, 8, 56.—Transf., usual with kings, worthy of a king, regal, splendid:2.ornatus,
Cic. Fin. 2, 21, 69:sententia,
id. Off. 1, 13, 38:luxus,
Verg. A. 1, 637:cultus,
Hor. C. 4, 9, 15:divitiae,
id. Ep. 1, 12, 6:impendia,
Plin. 36, 15, 24, § 110:animus,
Liv. 27, 19 et saep.—Hence, adv.: rēgā-lĭter, royally, regally; in a good sense, splendidly, magnificently:sacrificio regaliter Minervae confecto,
Liv. 42, 51, 2:revocatus,
Amm. 30, 1. 4. — Comp.:postea vero regalius initiabatur,
Jul. Val. Res Gest. Alex. 1, 7.—In a bad sense, despotically, domineeringly:precibus minas regaliter addere,
Ov. M. 2, 397:turgidus,
Amm. 29, 1, 18. -
10 regaliter
I.Lit.A.Adj.: regalis corporis custodias agere, Naev. ap. Non. p. 323, 1: genus civitatis. Cic. Rep. 2, 23, 41; id. Leg. 3, 7, 15; cf.: res publica, id. Rep. 3, 35, 47:B.nomen,
id. ib. 2, 30, 53 (shortly afterwards:nomen regis): imperium,
id. ib. 1, 38, 60:sceptrum,
Ov. M. 5, 422:domus,
id. ib. 1, 171:praesidium,
Hor. Ep. 2, 2, 30:nomisma,
id. ib. 2, 1, 234:virtus et sapientia,
Cic. Rep. 2, 12, 24:quiddam praestans et regale,
id. ib. 1, 45, 69; cf.:ut sapere, sic divinare regale ducebant,
id. Div. 1, 40, 89: virgo, a king ' s daughter, Ov. A. A. 1, 697.— Poet.:comae,
i. e. of Lavinia, Verg. A. 7, 75:carmen,
treating of kings, Ov. P. 4, 16, 9:scriptum,
id. Tr. 2, 553:situs pyramidum,
Hor. C. 3, 30, 2: regalia fulmina, quorum vi tangitur vel comitium vel principalia urbis liberae loca, quorum significatio regnum civitati minatur, Caecin. ap. Sen. Q. N. 2, 49, 2.— Comp.:regum rex regalior,
Plaut. Capt. 4, 2, 45. — Sup.:munus, quod regalissimum est,
Jul. Val. Res Gest. Alex. 2, 30. —Subst.: rēgāles, ĭum, m.1.Those belonging to a royal family, princes of the blood royal, basilikoi:2.regales decem,
Amm. 16, 12, 26; so Cod. Th. 7, 19; cf. Gramm. ap. Putsch. p. 2205.—REGALIVM ORDO, an unexplained phrase in an inscr. at Formiae, Inscr. Orell. 3884.—C.Subst.: rēgālĭa, ĭum, the residence of the king, Cassiod. Hist. Eccl. 9, 30; 11, 17.—II.Hence, trop.: animae regalia in capite,
Cael. Aur. Acut. 1, 8, 56.—Transf., usual with kings, worthy of a king, regal, splendid:2.ornatus,
Cic. Fin. 2, 21, 69:sententia,
id. Off. 1, 13, 38:luxus,
Verg. A. 1, 637:cultus,
Hor. C. 4, 9, 15:divitiae,
id. Ep. 1, 12, 6:impendia,
Plin. 36, 15, 24, § 110:animus,
Liv. 27, 19 et saep.—Hence, adv.: rēgā-lĭter, royally, regally; in a good sense, splendidly, magnificently:sacrificio regaliter Minervae confecto,
Liv. 42, 51, 2:revocatus,
Amm. 30, 1. 4. — Comp.:postea vero regalius initiabatur,
Jul. Val. Res Gest. Alex. 1, 7.—In a bad sense, despotically, domineeringly:precibus minas regaliter addere,
Ov. M. 2, 397:turgidus,
Amm. 29, 1, 18.
См. также в других словарях:
Nomisma — de Michel V Le nomisma (pluriel : nomismata) est une monnaie d or, héritière du solidus romain et frappée dans l empire byzantin jusqu à la réforme monétaire d Alexis Ier Comnène en 1092. C est la plus forte dénomination monétaire de l… … Wikipédia en Français
Nomisma — (gr.), Geld, Münze … Pierer's Universal-Lexikon
NOMISMA — Demostheni coeterisque Scriptoribus Graecis consuetudinem, morem et legem non scriptam notat: inde nomen haesit nummo, quia ex privatorum more et consensu sit institutus. Maxime vero usurpatur vox, de nummi figura ac imagine. Glossarium Lat. MS.… … Hofmann J. Lexicon universale
Nomisma — For the Byzantine coin known as nomisma , see solidus (coin). Nomisma (Greek: νόμισμα) was the ancient Greek word for money and is derived from nomos (νόμος) anything assigned, a usage, custom, law, ordinance .[1] ....but money has become by… … Wikipedia
nomisma — noun /nə(ʊ)ˈmɪzmə/lang=el a) currency (modern) For a quarter century after, this decline continued, to the point where six different nomismata, of as many metals, were in circulation. b) money (ancient) en Caesar agnoscit suum Nomisma nummis… … Wiktionary
nomisma — no·mì·sma s.m. TS numism. 1. unità base del sistema monetario bizantino coniata da Costantino il Grande 2. estens., genericamente, moneta {{line}} {{/line}} VARIANTI: numisma. DATA: av. 1589 nell accez. 2. ETIMO: dal gr. nómisma propr.… … Dizionario italiano
Nomisma — See Coinage … Historical dictionary of Byzantium
nomisma — no·mis·ma … English syllables
nomisma — … Useful english dictionary
Coinage — Constantine I (q.v.) introduced the gold nomisma (Latin solidus) at 72 nomismata per pound of gold. The nomisma was used primarily by the state to pay its soldiers and bureaucrats, and in its relations with other states. Beyond that it served… … Historical dictionary of Byzantium
Histamenon — of Constantine VIII (r. 1025–1028). Histamenon (Greek: νόμισμα ἱστάμενον, standard coin ) was the name given to the gold Byzantine solidus when the slightly lighter tetarteron was introduced in the 960s. To distinguis … Wikipedia