Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

movable

  • 1 hreyfanlegur, færanlegur

    movable, moveable

    Íslensk-ensk orðabók > hreyfanlegur, færanlegur

  • 2 LAUSS

    a.
    1) loose, opp. to fastr, ‘bundinn’ (hon hafði laust hárit sem meyjum er títt); verða l., to get loose; eldr varð l., fire broke out; láta e-t laust, to let loose, yield up; liggja laust fyrir, to be easy to seize upon;
    2) free, unimpeded, unencumbered (gakk þú l. yfir brúna); ríða l., to ride without baggage;
    3) disengaged (free) from, with gen. (vit erum lausir allra svardaga);
    4) void, riot binding (nú er laus veðjan okkar);
    5) vacant (viljum vér gefa yðr Ólafskirkju, því at hón er nú laus);
    6) light (l. svefn);
    7) empty, without a cargo (sigla lausum skipum);
    8) movable; lönd ok lausir aurar, lands and movable property;
    10) in compds. mostly suffixed to a subst., often in gen., - less (mein-, sak-, vit-lauss, athuga-, auðnu-, lýta-lauss).
    * * *
    adj., compar. lausari, superl. lausastr; [Ulf. laus = κενός; A. S. leâs; Engl. loose, release; Germ. los; Dan. lös]:—loose, opp. to fast; fast ok laust; steinn, annarr fastr enn annarr lauss, Pm. 106; (fór) utanborðs seglit ok allt þat er laust var á búlkanum nema menn, Bs. i. 422; verða lauss, to get loose; eldr varð lauss, fire broke loose (cp. Dan. ildlös), Fms. x. 29; láta laust, to let loose, let slip, yield up, vi. 203, Nj. 58, Stj. 184; liggja laust fyrir, to sit loose, be easy to seize upon; þótti eigi svá laust fyrir liggja sem þeir ætluðu, Fms. viii. 357.
    II. metaph. free, unimpeded, Germ. ledig; þar var engi maðr lauss at söðla hest konungs, Ó. H. 15; bændr ok lausir menn, Fs. 23; þessa megin skaltú láta hest þinn, ok gakk þú lauss yfir brúna, leave thy horse behind, and walk loose (i. e. unencumbered) across the bridge, Konr.; skal þat lið á móti því er laust er ok eigi er í fylkingu, Eg. 293: ríða laust, to ride (travel) unencumbered, without luggage, Hrafn. 27; lauss hestr, a led horse, Fms. v. 285.
    2. disengaged, with gen.; en ek skal lauss allra mála ef hann kemr eigi svá út, Ísl. ii. 217; vit erum lausir allra svardaga, Fb. i. 232; lauss einka-mála, Ó. H. 194.
    3. void, not binding; nú er laus veðjan okkar, Fms. vi. 370; laus eru öll nýmæli ef eigi verða upp sögð et þriðja hvert sumar, Grág. (Kb.) i. 37; en ef Sigvaldi kemr eigi þessu fram, sem nú var skilt með þeim, þá skulu mál þeirra öll vera laus, Fms. xi. 100; kuggrinn stár á kjölnum fast en kaup er laust, Stef. Ól.
    4. vacant; viljum vér gefa yðr Ólafs kirkju, þvíat hón er nú laus, Bs. i. 800; lauss biskupsdómr, a vacant bishopric, Mar.; laust brauð, a vacant living for a priest.
    5. with the notion of empty; sigla lausum kili, to sail ‘with a loose keel,’ i. e. without a cargo, Ó. H. 115; sigla lausu skipi, id., Bs. i. 518.
    6. light, of sleep; hann var kominn í hvílu sína ok sofnaðr laust, Mar.; þá seig á hann svefn, ok þó svá lauss, at hann þóttisk vaka, Ó. H. 195, Vkv. 29.
    7. dissolved, of a meeting (þing-lausnir); þing skal laust segja á miðjum degi, Grág. i. 116; dag þann er sóknar-þing er laust, 117.
    8. loose, i. e. personal, property; lönd ok lausa aura (see lausafé, lauseyrir), Eg. 34, Js. 62; lausir penningar, loose money, cash, D. N. v. 488.
    9. not lined, of a garment; þrír dúkar með rautt skinn ok enn fjórði lauss, Vm. 47; hökull lauss, stola laus, 15.
    10. absolved from ban; hann söng yfir þeim miserere, ok segir þeim þó, at þá vóru þeir eigi lausari en áðr, Sturl. ii. 11.
    11. loose, dissolute; lauss í sínum framferðum, Mar.: heedless, lauss ok með litlum athuga, id.
    III. as the last part in compds mostly suffixed to a root word, often in gen., in a negative sense, in Icel, almost in endless instances, of which many remain in English, sak-lauss, sackless; auðnu-auss, luckless; athuga-lauss, thoughtless; mein-lauss, guileless; vit-lauss, witless, insane, etc., from which is formed the neut. subst. termination -leysi.

    Íslensk-ensk orðabók > LAUSS

  • 3 BJÓRR

    I)
    m. beer (öl heitir með mönnum, en með Ásum bjórr).
    (-s, -ar), m.
    1) triangular cut off piece of skin (bjórar þeir, er menn sníða ór skóm sínum fyrir tám eða hæl);
    2) triangular strip of land, = geiri (bjórr lá ónuminn fyrir austan Fljót);
    3) front wall, party wall; engi var bjórrinn milli húsanna, there was no partition between the houses;
    4) a sort of tapestry of triangular shape (var stofan vel tjölduð ok settir upp bjórar).
    (-s, -ar), m. beaver, esp. the beaver’s skin (bjórr ok safali).
    * * *
    1.
    m. [O. H. G. pior or bior; Low Germ. and mod. Germ. bier; Fris. biar; A. S. bior; Engl. beer], no doubt a word of German extraction, öl (öldr), ale, being the familiar word used in prose:—bjór hardly ever occurs, vide however Hkr. iii. 447, Bk. 48, 89, 96 (Norse); and is a foreign word, as is indicated even by the expression in the Alvismál—öl heitir með mönnum, en með Ásum bjór, ale it is called by men, by gods beer: bjór however is very current in poetry, but the more popular poems, such as the Hávamál, only speak of öl or öldr, Hm. 11, 13, 65, 80, 132, 138.
    2.
    m. [Lat. fiber; A. S. beofar], a beaver, esp. the beaver’s skin, Eg. 71, in the phrase, b. ok savali.
    2. a triangular cut off piece of skin, [cp. provincial Swed. bjaur]; þat eru bjórar þeir er menn sníða ór skóm sínum fyrir tám eðr hael, Edda 42; still used in Icel. in that sense.
    II. metaph. a small piece of land (an απ. λεγ. as it seems); bjór lá ónuminn fyrir austan Fljót, Landn. 284.
    3.
    m., must be different from the preceding word, synonymous with brjóstþili, a wall in a house, a party wall, but also in the 13th and 14th centuries freq. a costly tapestry used in halls at festivals and in churches; hrindum hallar bjóri, let us break down the wall of the hall, Hálfs S. Fas. ii. (in a verse); eingi var bjórrinn milli húsanna, there was no partition between the houses, Sturl. iii. 177; gengu þeir í stofuna, var hón vel tjölduð ok upp settir bjórar, 229; annarr hlutrinn stökk útar í bjórinn, svá at þar varð fastr, Háv. 40.
    β. of a movable screen between choir and nave, of cloth or costly stuff, different from tjöld ( hangings) and reflar; hann lét Atla prest penta allt ræfr innan, ok svá allan bjórinn, Bs. i. 132; kirkja á tjöld umhverfis sik með tvennum bjórum, Vm. 153; kirkja tjölduð sæmiligum tjöldum ok þrír bjórar, 171, D. I. i. 402; bjórr framan um kór, tjöld um alla kirkju, Pm. 103; b. slitinn blámerktr yfir altari, 108, Bs. ii. 476, 322; vide bjórþili.

    Íslensk-ensk orðabók > BJÓRR

  • 4 borð-skutill

    m. a small movable table, Bs. i. 537, Mar.

    Íslensk-ensk orðabók > borð-skutill

  • 5 BRYGGJA

    * * *
    f.
    1) gangboard, gangway; skjóta bryggjum, to shoot out the gangway;
    2) landingstage, pier, quay (lágu langskip konungs með endilöngum bryggjum);
    3) rarely, bridge, = brú.
    * * *
    u, f. [v. brú, Scot. brigg]
    1. a pier, landing-stage, gangway, Eg. 75, 530, Hkr. ii. 11, Ld. 190, Fms. i. 158, ix. 478, 503, xi. 102. The piers were movable, and were carried about in trading ships; hence such phrases as, skjóta bryggjum (skut-bryggja), to shoot out the gangway, for embarking or loading the ship.
    2. seldom = bridge, D. I. i. 404. In English local names, Stanfurðu-bryggja, Lundúna-bryggja, Stamford-bridge, London-bridge, Hkr., Fms. vi.
    COMPDS: bryggjubúð, bryggjufótr, bryggjuker, bryggjulægi, bryggjumangari, bryggjusporðr.

    Íslensk-ensk orðabók > BRYGGJA

  • 6 DISKR

    (-s, -ar), m. plate, dish.
    * * *
    m. [a for. word: from Gr. δίσκος; Lat. discus; A. S. and Hel. disc; Engl. desk and disk; Germ. tisch]:—a plate; þá vóru öngir diskar, Ísl. (Heiðarv. S.) ii. 337, O. H. L. 36, Fms. i. 259, Bs. i. 475; silfr-d., gull-d., silver and gold plate are mentioned as a present given to a king, O. H. 154, cp. Fb. iii. 332; both the words used in this sense, diskr and skutill (Lat. scutellum, Germ. schüssel) are of for. origin; cp. also Rm. 4, 39: in the earliest times small movable tables also served as plates.

    Íslensk-ensk orðabók > DISKR

  • 7 eign

    * * *
    f.
    1) property, possession; kasta sinni e., leggja e. sína, á e-t, to take possession of;
    2) estate, landed property, esp. pl. (hann átti eignir í Vík austr).
    * * *
    f. property, possession, patrimony; ríki þessu er ek kalla mína eign, Fms. i. 201; fá til eignar, to get, Stj. 484; kasta sinni eign á e-t, to take into possession, Fms. iv. 238, Eg. 466.
    β. chiefly in pl. estates, landed property, opp. to lausafé or movable; hann átti eignir í Vík austr, Eg. 466, K. Á. 84: sing., en ef eign ( a landed estate) er í þegngildi, Gþl. 131; eignir eða lausafé, N. G. L. i. 121; eignir er hann tekr, 122.
    COMPDS: eignalauss, eignarbúr, eignarhluti, eignarjörð, eignarkona, eignarlýðr, eignarlýrittr, eignarmaðr, eignarmark, eignarnafn, eignarskipti, eignarvitni.

    Íslensk-ensk orðabók > eign

  • 8 floti

    * * *
    m.
    1) float, raft;
    2) fleet.
    * * *
    a, m. [Germ. floss; Dan. flaade], a float, raft, Lat. ratis, Skálda 163, Gþl. 411, Fms. viii. 32.
    2. a fleet, Lat. classis, Hkv. 1. 27, 35, 2. 18, Fms. i. 169, viii. 222, passim.
    II. = flet, a movable seat, bench, Fms. v. 332, v. l., perhaps a misspelling.

    Íslensk-ensk orðabók > floti

  • 9 færi-kvíar

    f. pl. movable pens (of sheep).

    Íslensk-ensk orðabók > færi-kvíar

  • 10 hræri-ligr

    mod. hræran-ligr, adj. movable; ú-hræriligr, immovable, Skálda 173, 204, Stj. 18.

    Íslensk-ensk orðabók > hræri-ligr

  • 11 lausa-fé

    n., gen. fjár, movable property, as opp. to lands or even to land and cattle, Nj. 29, Eg. 13, 67, 395, Fms. i. 25.

    Íslensk-ensk orðabók > lausa-fé

  • 12 lausa-þili

    n. a movable panelling, Gþl. 346.

    Íslensk-ensk orðabók > lausa-þili

  • 13 LEIKA

    * * *
    I)
    (leik; lék, lékum; leikinn), v.
    1) to play (við skulum nú leika fyrst);
    leika leik, to play a play;
    leika tveim skjöldum, to play a double game;
    leika at e-u, to play (amuse oneself) with (Katla sat ok lék at hafri sínum);
    leika at tafli, to play at chess;
    leika sér, to play (hann lék sér þá enn á gólfi með öðrum börnum);
    2) to perform, of a feat or act of prowess (en ek hygg, at engi annarr fái þat leikit);
    3) to move, swing, wave to and fro, hang loosely (leika á lopti);
    landit skalf sem á þræði léki, as if balanced on a string;
    4) of flame, fire, water, waves, to play lightly about or over, lick (eldr tók at leika húsin);
    eldrinn lék skjótt, the fire spread fast;
    leikr hár hiti við himin sjálfan, the lofty blaze plays against the very heavens;
    fig., e-m leikr e-t í skapi (í mun), one feels inclined to, has a mind to (þat leikr mér í skapi at kaupa Íslandsfar);
    5) to deal (hardly) with, to (ill-)treat (leika e-n illa, hart, sárt, sárliga);
    6) to play a trick upon, delude, = leika á e-n (djöfullinn leikr þá alla);
    7) to bewitch, esp. in pp. (maðr sá var leikinn af flagði einu);
    8) with preps.:
    leika á e-n, to play a trick upon (mjök hefir þú á oss leikit);
    fig., lék þat orð á, at, it was rumoured, that;
    e-m leikr öfund á, to envy;
    e-m leikr hugr á, to have a mind to;
    þar leikr minn hugr á, my mind is bent upon that;
    hón segir föður sínum um hvat at leika er, she told her father how things stood;
    leika e-n út, esp. in pp., to ill-treat (konungr sér nú Áka, hversu hann er út leikinn);
    leika við e-n, to play with one;
    leika við, to continue (meinit hafð lengi við leikit);
    9) refl., leikast, to be performed, done;
    ef þat má leikast, if this can be done;
    leikst á e-n, it goes against one, he gets the worst of it (mjök hefir leikizt á minn hluta);
    leikast við, to play one against the other, play a match;
    höfðu þeir leikizt við barna leikum, meðan þeir vóru ungir, they had been playmates.
    (pl. leiku), n. plaything, doll.
    f.
    1) = leika, n.;
    2) play-sister (vér vórum leikur vetr níu).
    * * *
    pres. leik; pret. lék, léku; part. leikinn; [Ulf. laikan = σκιρταν; A. S. lâcan; mid. H. G. leiche; Dan. lege; Swed. leka; North. E. to lake]:—to play, sport, Vsp. 42, Am. 76; hann leikr nú eptir magni, Lv. 28; leika leik, 68; hann lék fyrir honum marga fimleika, Fær. 66; leika at skáktafli, to play at chess, Fms. iv. 366; en er þeir léku at taflinu, þá lék konungr fingrbrjót mikinn, ok sagði hann skyldi annat leika, id.; leika hörpu, to play the harp, Stj. 458; leika sungfæri, 631:—leika sér, to play, esp. of children, passim; as also, leika sér at e-u, to play at a thing, passim.
    2. to delude, play a trick on; Djöfullinn leikr þá alla, Andr. 66: esp. with prepp., leika á e-n, to play a trick on a person, Nj. 155; mjök hefir þú á oss leikit, nær sem vér fáum þess hefnt, Grett. 149; ef aðrir leita á oss, þá má vera at vér leikim þá enn nokkut í mot, to make a counter move, Boll. 346; lék hón feðr sinn af sér, she played him off, Stj. 181; svá at eins leikr þú við flesta vini þína, Fms. ii. 181.
    3. ef svá ílla er, at um þat sé at leika, if that is on the cards, Fms. viii. 102, Al. 132, 134; hón segir föður sínum um hvat at leika er, she told her father how things stood, Ld. 206, Fms. viii. 93.
    4. to perform, of a feat or act of prowess, of a play; þú fékt eigi leikit þat er mjúkleikr var í, Fms. vii. 119; þeir kváðu hann verðan vera at hafa, ef hann léki þat, Finnb. 220; en ek hygg at engi annarr fái þat leikit, Fms. i. 152; hann lék þat optliga, er hann barðisk, er fáir gátu við séð, ii. 106; þat má leikask, Fas. i. 88; þessa þrjá hluti lék hann senn, Eb. 240.
    5. the phrases, leika lauss við, to be free, at large, disengaged (cp. ‘to play fast and lose with’); láti þér hann nú eigi lausan við leika lengi, Fms. xi. 154; en Hákon sjálfr skal leika lauss við svá, H. shall not be engaged in the battle, i. e. be in reserve, 127; leika lausum hala (see hali); leika tveim skjöldum, to play a double game, Hkr. i. (in a verse).
    II. to move, swing, wave to and fro, hang loosely; leika á lopti, Hm. 156; leika á mars baki, Hðm. 12; lék þar grind á járnum, Fms. v. 331; landið skalf sem á þræði léki, Fas. i. 424; skjálfa þótti húsit sem á als oddi léki, 87; lét hann leika laust knéit í brókinni, Fms. vii. 170; árar léku lausar í höndum honum, vi. 446; þeir steypðo golli nýteknu ór afli leikanda ( melted gold) í munn honum, Hom. (St.) 69.
    2. to lick, of flame, to catch, of fire = Lat. lambere; þeir vöknuðu eigi fyrr en logi lék um þá, Fms. i. 292; hiti leikr við himin, Vsp. 57; varð eldr lauss í miðjum bænum, eldrinn lék skjótt, ætluðu þeir at verja eldinum, en þá var þar svá mjök leikit (so much burnt) at þeir máttu ekki við festask, Fb. iii. 175; eldr tók at leika húsin, Gullþ. 28; eldrinn tók at leika vatns-keröldin ok viðinn, Fms. xi. 35; heldr en þar léki eldr yfir, viii. 341; lék eldrinn skjótt tjörgaða spónu í keröldunum, i. 128.
    3. of water, waves, stream, to play, wash; unnir léku, Hkv. 2. 11, Lex. Poët.; þótti honum þat helzt frói at hafa höndina niðri í læknum, ok láta strauminn leika um sárit, Fas. iii. 388; vatnit var djúpt at landinu, ok hafði leikit undan bakkanum, svá at holt var með, the water had washed the earth away, and made the bank hollow, Grett. 131 A:—of wind, veðr var kalt ok lék á nordan, 113 new Ed.: allir ketill lék utan ok innan sem ein sía, Bs. ii. 9.
    4. metaph., lék þat orð á, it was rumoured, Fms. i. 288, Fs. 75; var þá vinátta þeirra kær, þótt þat léki nökkut á ýmsu, though there were ups and downs in their friendship, Fms. vi. 369; leika á tvennu, id., Mag. 33; lék á hinu sama, it went all one way, Fms. v. 252; leika á tveim tungum, ‘to swing on two tongues,’ of various reports of the same thing, ix. 255; leikr þat sízt á tvímæli, hverr fræði-maðr sem frá þeim hefir sagt, Edda (pref.) 147; ef tortrygð leikr á, if there is any suspicion, Js. 26; þar leikr þó minn hugr á, have a mind for a thing, Eg. 520; þat leikr mér í skapi ( I have a mind) at kaupa Íslands-far, Fms. ii. 4; ok ef þér leikr aptr munr at, Ld. 318, v. l.; leika í mun, id., Skv. 3. 39; leika landmunir, to feel homesick, Bjarn.; e-m leikr öfund á e-u, to envy, Fms. vi. 342; leika hugr á, to have a mind to, love; hón er svá af konum, at mér leikr helzt hugr á, vii. 103.
    III. esp. in the part. hag-ridden, bewitched, as madmen or people bedridden or taken by a strange illness were thought to be ‘ridden’ by trolls; syndisk mönnum þann veg helzt sem hann mundi leikinn, þvíat hann fór hjá sér ok talaði við sjálfan sik, Eb. 270; maðr sá er Snorri hét var leikinn af flagði einu, Bs. i. 464.
    2. metaph. to ill-treat, vex; hví ertú svá ílla leikin? Nj. 18, Sd. 169; sárt ertú leikinn, Sámr fóstri, Nj. 114; sagði þeim engan frama at drepa fá menn ok þó áðr ílla leikna, Fms. ix. 47; börðu þeir mik ok léku sárliga, Fb. i. 547; þeir tóku hann ok léku hart ok börðu, Andr. 64; Loka mær hefir leikinn allvald, Loki’s maid (Death) has laid hands on the king, Ýt.:—to vex, annoy, cp. at þjófar né leiki, that the thieves shall not take it, Hm.; þau á vági vindr of lék, the wind swamped them, Gkv. 1; meinit hafði lengi við leikit, the illness had vexed him a long time, Bs. i. 190.
    IV. reflex. to be performed, done; ef þat má leikask, if this can be done, Fas. i. 88; sögðu at þat mætti þá vel leikask, at vinda segl á Orminum ok sigla á haf út, Fms. ii. 326:—leikask á e-n, to get the worst of it; mjök hefir á leikisk minn hluta, I have been utterly worsted, Ísl. ii. 269; ok léksk mjök á mönnum Agða jarls, Fms. iii. 187; ok þótti nú opt á leikask í viðskiptum þeirra Grettis, Grett. 151.
    2. recipr., leikask við, to play a match, to play one against another; ok er þat bezt at vit sjálfir leikimk við, Grett. 99 new Ed., Sturl. i. 23, Fms. ii. 269, Þórð. 15 new Ed.; ok höfðu þeir leikisk við barnleikum allir þrír meðan þeir vóru ungir, they had been playmates, Fms. vi. 343; ef þeir skyldi tveir við leikask, Glúm. 370:—at þér komizt undan með lausafé yðart, en þá leikisk um lönd sem auðit er, escape with the movable property and leave the land to its fate, and let them quarrel about the land as best they can, Eb. 98.

    Íslensk-ensk orðabók > LEIKA

  • 14 renni-staurr

    m. a movable piece of wood in a tether; ef hes er í bandi ok r. fyrir, N. G. L. i. 25, Js. 121.

    Íslensk-ensk orðabók > renni-staurr

  • 15 svipti-kista

    u, f. a movable chest, Eb. 256, Sturl. iii. 304.

    Íslensk-ensk orðabók > svipti-kista

  • 16 víkjanligr

    a. yielding, pliant.
    * * *
    adj. movable.

    Íslensk-ensk orðabók > víkjanligr

  • 17 borðskutill

    m. a small movable table, esp. for a single person.

    Íslensk-ensk orðabók > borðskutill

  • 18 hrœriligr

    Íslensk-ensk orðabók > hrœriligr

  • 19 lausaeyrir

    m. movable property, chattels.

    Íslensk-ensk orðabók > lausaeyrir

  • 20 lausafé

    n. movable property, chattels.

    Íslensk-ensk orðabók > lausafé

См. также в других словарях:

  • movable — mov·able 1 or move·able / mü və bəl/ adj: capable of being moved movable 2 or moveable n: an item of movable property; also: a right or interest (as a chattel mortgage) in an item of movable property bonds and annuities are incorporeal movable s… …   Law dictionary

  • movable — mov‧a‧ble [ˈmʊːvəbl] also moveable adjective if something is movable, it is not fixed and can move, be moved, or change: • Governments may use movable exchange rates to keep their economies competitive. • movable property * * * movable UK US… …   Financial and business terms

  • movable — movable, mobile, motive mean capable of moving or of being moved. Movable applies not to what has independent power of motion but to what can be moved by men or machines (as by lifting, drawing, pushing, or driving) {a movable steam engine} {one… …   New Dictionary of Synonyms

  • Movable — Mov a*ble, a. [Cf. OF. movable. See {Move}.] 1. Capable of being moved, lifted, carried, drawn, turned, or conveyed, or in any way made to change place or posture; susceptible of motion; not fixed or stationary; as, a movable steam engine. [Also… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • movable — movable, mobile Movable generally denotes that something can be moved by applying an external force to it, whereas mobile means that it has the ability to move or be moved as a special characteristic. A mobile phone is designed to be carried… …   Modern English usage

  • movable — [mo͞o′və bəl] adj. 1. a) that can be moved from one place to another; not fixed b) Law designating or of personal property as distinguished from real property 2. changing in date from one year to the next [Thanksgiving is a movable holiday] n. 1 …   English World dictionary

  • movable — (adj.) also moveable, late 14c., disposed to movement; c.1400, capable of being moved, from O.Fr. movable, from moveir (see MOVE (Cf. move) (v.)). A moveable feast (early 15c.) is one in the Church calendar which, though always on the same day of …   Etymology dictionary

  • Movable — Mov a*ble, n.; pl. {Movables}. 1. An article of wares or goods; a commodity; a piece of property not fixed, or not a part of real estate; generally, in the plural, goods; wares; furniture. [Also spelled {moveable}.] [1913 Webster] Furnished with… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • movable — [adj] transportable adaptable, adjustable, ambulatory, conveyable, deployable, detachable, in parts, liftable, loose, mobile, motile, moving, not fastened, not fixed, on wheels, portable, portative, removable, separable, shiftable, transferable,… …   New thesaurus

  • movable — (also moveable) ► ADJECTIVE 1) capable of being moved. 2) denoting a religious feast day occurring on a different date each year. 3) Law (of property) of the nature of a chattel, as distinct from land or buildings …   English terms dictionary

  • movable — That which can be changed in place, as movable property; or in time, as movable feasts or terms of court Compare fixture See also movable estate movable freehold movables @ movable estate A term equivalent to personal estate or personal property …   Black's law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»