Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

monstrum+fl

  • 1 monstrum

    mōnstrum, ī, n. (eig. monestrum v. moneo, s. AeliusStilo bei Fest. 138, 18), I) das Wahrzeichen der Götter als naturwidrige Erscheinung, dah. verb. monstra atque portenta, Cic.: monstro exterritus, Phaedr. – II) übtr., jede widernatürliche, gegen das Gefühl gehende Erscheinung in der Menschenwelt u. Natur, a) v. leb. Wesen, Ungeheuer, Unhold, Scheusal, im milderen Sinne Wunder, α) v. Menschen, teils der Gestalt nach, m. horrendum, v. Polyphem, Verg.: m. hominis, Ter.: aliquid monstri alunt, ein Scheusal, eine Vogelscheuche, Ter.: domus tota illi monstro relicta, Plin. ep. – teils den Sitten, dem Charakter nach, m. mulieris, Plaut.: immanissimum ac foedissimum m., v. Klodius, Cic. – bimembri hoc m. puero comparo, Wunder, höchst seltsame Erscheinung, Iuven. – β) v. Tieren, wie von Seeungeheuern, v. den Hunden der Scylla u. dgl., Verg.: monstra illa immania hominum ac ferarum, Apul. flor. 22. – b) v. Lebl., wie vom trojan. Pferde, Verg., v. Schiffe Argo, Catull.: v. Meere, Verg. – v. Handlungen, non mihi iam furtum, sed monstrum ac prodigium videbatur, eine Unnatürlichkeit, Ungeheuerlichkeit (= eine unnatürliche u. unheilvolle Tat), Cic. Verr. 3, 171. – v. widernatürlichen, abenteuerlichen Erdichtungen, Vorstellungen, Meinungen, ein Wunder, Unglaubliches, Ungereimtes (eine Ungereimtheit), Abenteu erliches, monstra nuntiare, dicere, Cic.: nonne hoc monstri simile est? klingt das nicht wunderbar (abenteuerlich)? Ter.: sed tu omnia monstra facis, du bauschst alles gewaltig auf, machst aus einer Mücke einen Elefanten, Catull.: monstro propiora posse videri, ans Abenteuerliche grenzen, abenteuerlich klingen, Plin.: adversum iracundiam et invidiam atque avaritiam ceteraque humani animi monstra et flagitia philosophus iste (Crates) Hercules fuit, Apul. flor. 22. – / Synk. Form mostrum, Plaut. trin. 948 Schoell.

    lateinisch-deutsches > monstrum

  • 2 monstrum

    mōnstrum, ī, n. (eig. monestrum v. moneo, s. Aelius Stilo bei Fest. 138, 18), I) das Wahrzeichen der Götter als naturwidrige Erscheinung, dah. verb. monstra atque portenta, Cic.: monstro exterritus, Phaedr. – II) übtr., jede widernatürliche, gegen das Gefühl gehende Erscheinung in der Menschenwelt u. Natur, a) v. leb. Wesen, Ungeheuer, Unhold, Scheusal, im milderen Sinne Wunder, α) v. Menschen, teils der Gestalt nach, m. horrendum, v. Polyphem, Verg.: m. hominis, Ter.: aliquid monstri alunt, ein Scheusal, eine Vogelscheuche, Ter.: domus tota illi monstro relicta, Plin. ep. – teils den Sitten, dem Charakter nach, m. mulieris, Plaut.: immanissimum ac foedissimum m., v. Klodius, Cic. – bimembri hoc m. puero comparo, Wunder, höchst seltsame Erscheinung, Iuven. – β) v. Tieren, wie von Seeungeheuern, v. den Hunden der Scylla u. dgl., Verg.: monstra illa immania hominum ac ferarum, Apul. flor. 22. – b) v. Lebl., wie vom trojan. Pferde, Verg., v. Schiffe Argo, Catull.: v. Meere, Verg. – v. Handlungen, non mihi iam furtum, sed monstrum ac prodigium videbatur, eine Unnatürlichkeit, Ungeheuerlichkeit (= eine unnatürliche u. unheilvolle Tat), Cic. Verr. 3, 171. – v. widernatürlichen, abenteuerlichen Erdichtungen, Vorstellungen, Meinungen, ein Wunder, Unglaubliches, Ungereimtes (eine Ungereimtheit), Abenteu-
    ————
    erliches, monstra nuntiare, dicere, Cic.: nonne hoc monstri simile est? klingt das nicht wunderbar (abenteuerlich)? Ter.: sed tu omnia monstra facis, du bauschst alles gewaltig auf, machst aus einer Mücke einen Elefanten, Catull.: monstro propiora posse videri, ans Abenteuerliche grenzen, abenteuerlich klingen, Plin.: adversum iracundiam et invidiam atque avaritiam ceteraque humani animi monstra et flagitia philosophus iste (Crates) Hercules fuit, Apul. flor. 22. – Synk. Form mostrum, Plaut. trin. 948 Schoell.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > monstrum

  • 3 monstrum

    monstrum n (6. -u; - ter) Monstrum n

    Čeština-německý slovník > monstrum

  • 4 monstrum

    monstrum n (6. -u; - ter) Monstrum n

    Čeština-německý slovník > monstrum

  • 5 monstrum

    monster ['mɔnstər] (-et; -), monstrum n Ungeheuer n, Scheusal n, Monstrum n

    Svensk-tysk ordbok > monstrum

  • 6 monstrum

    monstrum ['mɔnsdʀom] <- (m)et; - (m)er> Monstrum n, Ungetüm n, Ungeheuer n

    Dansk-tysk Ordbog > monstrum

  • 7 monstrum

    monstrum [mɔw̃strum] nt
    inv in Sg Monstrum nt

    Nowy słownik polsko-niemiecki > monstrum

  • 8 Monstrum

    Monstrum ['mɔnstrʊm] <-s, Monstren> nt
    1) ( Monster) monstrum nt, potwór m
    2) ( grausamer Mensch) okrutnik m, potwór m
    3) ( Missgeburt) potworek m

    Neue deutsche Polnisch-Deutsch > Monstrum

  • 9 monstrum

    (DE) Monstrum {r}

    Magyar-német-angol szótár > monstrum

  • 10 monstrum

    f razg.
    Amokläufer m

    Kroatisch-Deutsch Wörterbuch > monstrum

  • 11 Monstrum

    n монстр

    Русско-немецкий карманный словарь > Monstrum

  • 12 monstrum

    m vidi čudovište, neman

    Hrvatski-Njemački rječnik > monstrum

  • 13 монстр

    Руccко-немецкий медицинский малый словарь > монстр

  • 14 monster

    Monstrum n, Mißgeburt f, Mißbildung f

    Fachwörterbuch Medizin Englisch-Deutsch > monster

  • 15 monster

    1. noun
    1) Ungeheuer, das; Monster, das; (huge thing) Ungetüm, das; Monstrum, das

    what a monster!(in surprise or admiration) das ist ja ungeheuer!

    2) (inhuman person) Unmensch, der; (iron.): (naughty child) Monster, das (scherzh.)
    2. attributive adjective
    * * *
    ['monstə]
    1) (( also adjective) (something) of unusual size, form or appearance: a monster tomato.) Riesen-...
    2) (a huge and/or horrible creature: prehistoric monsters.) das Ungeheuer
    3) (a very evil person: The man must be a monster to treat his children so badly!) das Ungeheuer
    - academic.ru/47867/monstrous">monstrous
    - monstrously
    * * *
    mon·ster
    [ˈmɒn(t)stəʳ, AM ˈmɑ:n(t)stɚ]
    I. n
    1. (imaginary creature) Monster nt, Ungeheuer nt
    the Loch Ness \monster das Ungeheuer von Loch Ness
    a \monster from outer space ein Weltraummonster nt
    2. (unpleasant person) Scheusal nt, Ungeheuer nt a. hum, Monster nt; (inhuman person) Unmensch m
    a little \monster ( also hum) child ein kleines Monster [o Ungeheuer
    3. ( fam: huge thing) Ungetüm nt, Monstrum nt, Koloss m, Mordsding nt fam
    a \monster of a fish/truck ein Ungetüm nt von Fisch/Lastwagen
    II. adj attr, inv ( fam: huge) ungeheuer, riesig, Mords- fam
    \monster meeting Mammutsitzung f
    \monster tree Riesenbaum m, Mordsbaum m fam
    * * *
    ['mɒnstə(r)]
    1. n
    1) (= big animal, thing) Ungetüm nt, Monstrum nt; (= animal) Ungeheuer nt, Ungetüm nt

    a real monster of a fishein wahres Monstrum or Ungeheuer von (einem) Fisch

    2) (= abnormal animal) Ungeheuer nt, Monster nt, Monstrum nt; (= legendary animal) (groteskes) Fabelwesen
    3) (= cruel person) Unmensch m, Ungeheuer nt
    2. attr
    1) (= enormous) riesenhaft
    2) (= to do with monsters) Monster-
    * * *
    monster [ˈmɒnstə(r); US ˈmɑn-]
    A s
    1. Monster n, Ungeheuer n, Scheusal n (auch fig): green-eyed 2
    2. Monstrum n:
    a) Missgeburt f, -gestalt f, -bildung f
    b) fig Ungeheuer n, (etwas) Ungeheuerliches oder Unförmiges, Koloss m
    B adj ungeheuer(lich), Riesen…, Monster…:
    monster film Monsterfilm m;
    monster meeting Massenversammlung f
    * * *
    1. noun
    1) Ungeheuer, das; Monster, das; (huge thing) Ungetüm, das; Monstrum, das

    what a monster! (in surprise or admiration) das ist ja ungeheuer!

    2) (inhuman person) Unmensch, der; (iron.): (naughty child) Monster, das (scherzh.)
    2. attributive adjective
    * * *
    n.
    Missgeburt f.
    Monster - n.
    Scheusal -e n.
    Ungeheuer n.
    Untier -e n.
    Wechselbalg m.

    English-german dictionary > monster

  • 16 prodigium

    prōd-igium, iī, n. (eig. prōd-agium, das Vorhersagen, zu aio aus *agjo), eine hervorgetretene, meist Unglück bedeutende Erscheinung, das Wunderzeichen, I) eig.: ex quo illa ostenta, monstra, portenta, prodigia dicuntur, Cic.: prod. laetum, Plin.: prodigiorum interpres, Val. Max.: multa eo anno prodigia evenere, Tac.: prodigia procurare, Liv.: prodigia suscipere curareque, Liv.: multa prodigia eius vim declarant, Cic.: orta ex ea (egestate) fames in prodigium accipiebatur, Tac. – II) übtr., a) jede widernatürliche, gegen das Gefühl gehende Handlung, die Ungeheuerlichkeit, non mihi iam furtum, sed monstrum ac prodigium videbatur civitatum frumentum improbare, suum probare, eine Unnatürlichkeit und Ungeheuerlichkeit (eine unnatürliche u. ungeheuerliche, unheilvolle Tat), Cic. Verr. 3, 171. – b) das Ungeheuer, pr. triplex, v. Zerberus, Ov.: illud palaestricum prodigium, Claud. or. fr.: dah. fatale portentum prodigiumque rei publicae, v. Klodius, Cic.: monstrum atque prodigium, Cic. – / Im Vulgärlat. masc., hunc prodigium, Fortunat. art. rhet. 3, 4. p. 123, 10 H.

    lateinisch-deutsches > prodigium

  • 17 prodigium

    prōd-igium, iī, n. (eig. prōd-agium, das Vorhersagen, zu aio aus *agjo), eine hervorgetretene, meist Unglück bedeutende Erscheinung, das Wunderzeichen, I) eig.: ex quo illa ostenta, monstra, portenta, prodigia dicuntur, Cic.: prod. laetum, Plin.: prodigiorum interpres, Val. Max.: multa eo anno prodigia evenere, Tac.: prodigia procurare, Liv.: prodigia suscipere curareque, Liv.: multa prodigia eius vim declarant, Cic.: orta ex ea (egestate) fames in prodigium accipiebatur, Tac. – II) übtr., a) jede widernatürliche, gegen das Gefühl gehende Handlung, die Ungeheuerlichkeit, non mihi iam furtum, sed monstrum ac prodigium videbatur civitatum frumentum improbare, suum probare, eine Unnatürlichkeit und Ungeheuerlichkeit (eine unnatürliche u. ungeheuerliche, unheilvolle Tat), Cic. Verr. 3, 171. – b) das Ungeheuer, pr. triplex, v. Zerberus, Ov.: illud palaestricum prodigium, Claud. or. fr.: dah. fatale portentum prodigiumque rei publicae, v. Klodius, Cic.: monstrum atque prodigium, Cic. – Im Vulgärlat. masc., hunc prodigium, Fortunat. art. rhet. 3, 4. p. 123, 10 H.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > prodigium

  • 18 monstrosity

    noun
    1) (outrageous thing) Ungeheuerlichkeit, die
    2) (hideous building etc.) Ungetüm, das
    3) (creature) Ungeheuer, das; Monster, das
    * * *
    mon·stros·ity
    [mɒnˈstrɒsəti, AM mɑ:nˈstrɑ:sət̬i]
    n
    1. (awfulness) Scheußlichkeit f, Abscheulichkeit f; (outrageousness) Ungeheuerlichkeit f, Monstrosität f; (hugeness) Riesengröße f, Unförmigkeit f
    2. (huge thing) Ungetüm nt, Monstrum nt, Koloss m
    the new office building is a real \monstrosity das neue Bürogebäude ist ein richtiges Monstrum
    * * *
    [mɒn'strɒsItɪ]
    n
    (= quality) Ungeheuerlichkeit f, Monstrosität f; (= thing) Monstrosität f; (= cruel deed) Gräueltat f

    it's a monstrosity that... — es ist unmenschlich or schändlich, dass...

    * * *
    monstrosity [mɒnˈstrɒsətı; US mɑnˈstrɑs-] s
    1. Ungeheuerlichkeit f
    2. academic.ru/47863/monster">monster A 2
    * * *
    noun
    1) (outrageous thing) Ungeheuerlichkeit, die
    2) (hideous building etc.) Ungetüm, das
    3) (creature) Ungeheuer, das; Monster, das
    * * *
    n.
    Ungeheuerlichkeit f.

    English-german dictionary > monstrosity

  • 19 monstrosity

    mon·stros·ity [mɒnʼstrɒsəti, Am mɑ:nʼstrɑ:sət̬i] n
    1) ( awfulness) Scheußlichkeit f, Abscheulichkeit f; ( outrageousness) Ungeheuerlichkeit f, Monstrosität f; ( hugeness) Riesengröße f, Unförmigkeit f
    2) ( huge thing) Ungetüm nt, Monstrum nt, Koloss m;
    the new office building is a real \monstrosity das neue Bürogebäude ist ein richtiges Monstrum

    English-German students dictionary > monstrosity

  • 20 monster

    monster ['mɔnstər] (-et; -), monstrum n Ungeheuer n, Scheusal n, Monstrum n

    Svensk-tysk ordbok > monster

См. также в других словарях:

  • Monstrum — may refer to: Latin monstrum, an unnatural portent and the origin of the English word monster Vriesea monstrum, a bromeliad plant species an element in the game Tomb Raider: The Angel of Darkness AZX Monstrum computer project Monstrum, a novel by …   Wikipedia

  • Monstrum — »Ungeheuer; großer, unförmiger Gegenstand; Ungeheuerliches, Riesiges; Fehlbildung, Missgeburt (Med.)«: Das Fremdwort wurde im 16. Jh. aus gleichbed. lat. monstrum entlehnt, das mit einer Grundbedeutung »Mahnzeichen« zu lat. monere »mahnen« (vgl.… …   Das Herkunftswörterbuch

  • Monstrum — Sn Ungeheuer std. (16. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. mōnstrum (eigentlich mahnendes Zeichen der Götter durch eine widernatürliche Erscheinung ), zu l. monēre erinnern, mahnen ; dann verallgemeinert. Selben Ursprungs sind das französische… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • monstrum — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n V, lm M. monstrumra {{/stl 8}}{{stl 7}} potwór, poczwara, straszydło : {{/stl 7}}{{stl 10}}Monstrum o dwóch głowach. Wyglądać jak monstrum. <łac.> {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • monstrum — mònstrum ž DEFINICIJA 1. pat. strukturno abnormalna ili groteskno deformirana životinja, biljka ili predmet 2. mit. biće iz priče, filma i sl. koje djeluje zastrašujuće; čudovište, nakaza, neman 3. pren. ekspr. iznimno pokvaren i zao čovjek… …   Hrvatski jezični portal

  • Monstrum — (lat.), 1) organisch auffallend mißgebildete Wesen; 2) Ungeheuer; 3) Mißgeburt; bes. Geburt, die keinen menschlichen Kopf hat; 4) alles Seltsame u. Wunderbare. Daher Monströs, mißgebildet; Monstrosität, 1) Mißbildung; 2) auffallende Abweichung;… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Monstrum — (lat.), Ungeheuer; jeder Gegenstand, der in seiner Gestaltung von Gegenständen derselben Art in auffallender Weise abweicht, sowohl im physischen als im moralischen Sinne gebraucht. Das Adjektiv ist monströs. Vgl. Mißbildung …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Monstrum — Monstrum, lat., Ungeheuer, organisch mißbildetes Wesen; daher monströs, mißgestaltet …   Herders Conversations-Lexikon

  • MONSTRUM — in Inventario Ecclesiae Eboracensis in Monastico Anglic. Tom. 3. p. 173. idem est, quod Monstrantia in Actis S. Quirini Martyris num. 11, phylacterium videl. vel arcula, in qua Latiane Ecclesiae homines reliquias vel Eucharistiam recondere solent …   Hofmann J. Lexicon universale

  • mònstrum — ž 1. {{001f}}pat. strukturno abnormalna ili groteskno deformirana životinja, biljka ili predmet 2. {{001f}}mit. biće iz priče, filma i sl. koje djeluje zastrašujuće; čudovište, neman, nakaza 3. {{001f}}pren. ekspr. iznimno pokvaren i zao čovjek ✧ …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • monstrum — s. neutro, lat. (propr. mostro , cosa meravigliosa ), usato in ital. al masch. [fatto, evento o persona portentosi, eccezionali, in senso sia positivo sia negativo] ▶◀ portento, prodigio, [di persona] fenomeno, [di persona] mostro …   Enciclopedia Italiana

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»