-
1 monstrum
mōnstrum, ī, n. (eig. monestrum v. moneo, s. AeliusStilo bei Fest. 138, 18), I) das Wahrzeichen der Götter als naturwidrige Erscheinung, dah. verb. monstra atque portenta, Cic.: monstro exterritus, Phaedr. – II) übtr., jede widernatürliche, gegen das Gefühl gehende Erscheinung in der Menschenwelt u. Natur, a) v. leb. Wesen, Ungeheuer, Unhold, Scheusal, im milderen Sinne Wunder, α) v. Menschen, teils der Gestalt nach, m. horrendum, v. Polyphem, Verg.: m. hominis, Ter.: aliquid monstri alunt, ein Scheusal, eine Vogelscheuche, Ter.: domus tota illi monstro relicta, Plin. ep. – teils den Sitten, dem Charakter nach, m. mulieris, Plaut.: immanissimum ac foedissimum m., v. Klodius, Cic. – bimembri hoc m. puero comparo, Wunder, höchst seltsame Erscheinung, Iuven. – β) v. Tieren, wie von Seeungeheuern, v. den Hunden der Scylla u. dgl., Verg.: monstra illa immania hominum ac ferarum, Apul. flor. 22. – b) v. Lebl., wie vom trojan. Pferde, Verg., v. Schiffe Argo, Catull.: v. Meere, Verg. – v. Handlungen, non mihi iam furtum, sed monstrum ac prodigium videbatur, eine Unnatürlichkeit, Ungeheuerlichkeit (= eine unnatürliche u. unheilvolle Tat), Cic. Verr. 3, 171. – v. widernatürlichen, abenteuerlichen Erdichtungen, Vorstellungen, Meinungen, ein Wunder, Unglaubliches, Ungereimtes (eine Ungereimtheit), Abenteu erliches, monstra nuntiare, dicere, Cic.: nonne hoc monstri simile est? klingt das nicht wunderbar (abenteuerlich)? Ter.: sed tu omnia monstra facis, du bauschst alles gewaltig auf, machst aus einer Mücke einen Elefanten, Catull.: monstro propiora posse videri, ans Abenteuerliche grenzen, abenteuerlich klingen, Plin.: adversum iracundiam et invidiam atque avaritiam ceteraque humani animi monstra et flagitia philosophus iste (Crates) Hercules fuit, Apul. flor. 22. – / Synk. Form mostrum, Plaut. trin. 948 Schoell.
-
2 monstrum
mōnstrum, ī, n. (eig. monestrum v. moneo, s. Aelius Stilo bei Fest. 138, 18), I) das Wahrzeichen der Götter als naturwidrige Erscheinung, dah. verb. monstra atque portenta, Cic.: monstro exterritus, Phaedr. – II) übtr., jede widernatürliche, gegen das Gefühl gehende Erscheinung in der Menschenwelt u. Natur, a) v. leb. Wesen, Ungeheuer, Unhold, Scheusal, im milderen Sinne Wunder, α) v. Menschen, teils der Gestalt nach, m. horrendum, v. Polyphem, Verg.: m. hominis, Ter.: aliquid monstri alunt, ein Scheusal, eine Vogelscheuche, Ter.: domus tota illi monstro relicta, Plin. ep. – teils den Sitten, dem Charakter nach, m. mulieris, Plaut.: immanissimum ac foedissimum m., v. Klodius, Cic. – bimembri hoc m. puero comparo, Wunder, höchst seltsame Erscheinung, Iuven. – β) v. Tieren, wie von Seeungeheuern, v. den Hunden der Scylla u. dgl., Verg.: monstra illa immania hominum ac ferarum, Apul. flor. 22. – b) v. Lebl., wie vom trojan. Pferde, Verg., v. Schiffe Argo, Catull.: v. Meere, Verg. – v. Handlungen, non mihi iam furtum, sed monstrum ac prodigium videbatur, eine Unnatürlichkeit, Ungeheuerlichkeit (= eine unnatürliche u. unheilvolle Tat), Cic. Verr. 3, 171. – v. widernatürlichen, abenteuerlichen Erdichtungen, Vorstellungen, Meinungen, ein Wunder, Unglaubliches, Ungereimtes (eine Ungereimtheit), Abenteu-————erliches, monstra nuntiare, dicere, Cic.: nonne hoc monstri simile est? klingt das nicht wunderbar (abenteuerlich)? Ter.: sed tu omnia monstra facis, du bauschst alles gewaltig auf, machst aus einer Mücke einen Elefanten, Catull.: monstro propiora posse videri, ans Abenteuerliche grenzen, abenteuerlich klingen, Plin.: adversum iracundiam et invidiam atque avaritiam ceteraque humani animi monstra et flagitia philosophus iste (Crates) Hercules fuit, Apul. flor. 22. – ⇒ Synk. Form mostrum, Plaut. trin. 948 Schoell.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > monstrum
-
3 monstrum
-
4 monstrum
-
5 monstrum
-
6 monstrum
-
7 monstrum
-
8 Monstrum
Monstrum ['mɔnstrʊm] <-s, Monstren> nt -
9 monstrum
(DE) Monstrum {r} -
10 monstrum
f razg.Amokläufer m -
11 Monstrum
n монстр -
12 monstrum
m vidi čudovište, neman -
13 монстр
-
14 monster
Monstrum n, Mißgeburt f, Mißbildung f -
15 monster
1. noun1) Ungeheuer, das; Monster, das; (huge thing) Ungetüm, das; Monstrum, das2. attributive adjectivewhat a monster! — (in surprise or admiration) das ist ja ungeheuer!
* * *['monstə]1) (( also adjective) (something) of unusual size, form or appearance: a monster tomato.) Riesen-...2) (a huge and/or horrible creature: prehistoric monsters.) das Ungeheuer3) (a very evil person: The man must be a monster to treat his children so badly!) das Ungeheuer•- academic.ru/47867/monstrous">monstrous- monstrously* * *mon·ster[ˈmɒn(t)stəʳ, AM ˈmɑ:n(t)stɚ]I. nthe Loch Ness \monster das Ungeheuer von Loch Nessa \monster from outer space ein Weltraummonster nta \monster of a fish/truck ein Ungetüm nt von Fisch/Lastwagen\monster meeting Mammutsitzung f* * *['mɒnstə(r)]1. na real monster of a fish — ein wahres Monstrum or Ungeheuer von (einem) Fisch
a monster of a book — ein richtiger Schinken (inf), ein Mammutwerk
2) (= abnormal animal) Ungeheuer nt, Monster nt, Monstrum nt; (= legendary animal) (groteskes) Fabelwesen2. attr1) (= enormous) riesenhaft2) (= to do with monsters) Monster-* * *A s2. Monstrum n:a) Missgeburt f, -gestalt f, -bildung fB adj ungeheuer(lich), Riesen…, Monster…:monster film Monsterfilm m;monster meeting Massenversammlung f* * *1. noun1) Ungeheuer, das; Monster, das; (huge thing) Ungetüm, das; Monstrum, das2. attributive adjectivewhat a monster! — (in surprise or admiration) das ist ja ungeheuer!
* * *n.Missgeburt f.Monster - n.Scheusal -e n.Ungeheuer n.Untier -e n.Wechselbalg m. -
16 prodigium
prōd-igium, iī, n. (eig. prōd-agium, das Vorhersagen, zu aio aus *agjo), eine hervorgetretene, meist Unglück bedeutende Erscheinung, das Wunderzeichen, I) eig.: ex quo illa ostenta, monstra, portenta, prodigia dicuntur, Cic.: prod. laetum, Plin.: prodigiorum interpres, Val. Max.: multa eo anno prodigia evenere, Tac.: prodigia procurare, Liv.: prodigia suscipere curareque, Liv.: multa prodigia eius vim declarant, Cic.: orta ex ea (egestate) fames in prodigium accipiebatur, Tac. – II) übtr., a) jede widernatürliche, gegen das Gefühl gehende Handlung, die Ungeheuerlichkeit, non mihi iam furtum, sed monstrum ac prodigium videbatur civitatum frumentum improbare, suum probare, eine Unnatürlichkeit und Ungeheuerlichkeit (eine unnatürliche u. ungeheuerliche, unheilvolle Tat), Cic. Verr. 3, 171. – b) das Ungeheuer, pr. triplex, v. Zerberus, Ov.: illud palaestricum prodigium, Claud. or. fr.: dah. fatale portentum prodigiumque rei publicae, v. Klodius, Cic.: monstrum atque prodigium, Cic. – / Im Vulgärlat. masc., hunc prodigium, Fortunat. art. rhet. 3, 4. p. 123, 10 H.
-
17 prodigium
prōd-igium, iī, n. (eig. prōd-agium, das Vorhersagen, zu aio aus *agjo), eine hervorgetretene, meist Unglück bedeutende Erscheinung, das Wunderzeichen, I) eig.: ex quo illa ostenta, monstra, portenta, prodigia dicuntur, Cic.: prod. laetum, Plin.: prodigiorum interpres, Val. Max.: multa eo anno prodigia evenere, Tac.: prodigia procurare, Liv.: prodigia suscipere curareque, Liv.: multa prodigia eius vim declarant, Cic.: orta ex ea (egestate) fames in prodigium accipiebatur, Tac. – II) übtr., a) jede widernatürliche, gegen das Gefühl gehende Handlung, die Ungeheuerlichkeit, non mihi iam furtum, sed monstrum ac prodigium videbatur civitatum frumentum improbare, suum probare, eine Unnatürlichkeit und Ungeheuerlichkeit (eine unnatürliche u. ungeheuerliche, unheilvolle Tat), Cic. Verr. 3, 171. – b) das Ungeheuer, pr. triplex, v. Zerberus, Ov.: illud palaestricum prodigium, Claud. or. fr.: dah. fatale portentum prodigiumque rei publicae, v. Klodius, Cic.: monstrum atque prodigium, Cic. – ⇒ Im Vulgärlat. masc., hunc prodigium, Fortunat. art. rhet. 3, 4. p. 123, 10 H.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > prodigium
-
18 monstrosity
noun1) (outrageous thing) Ungeheuerlichkeit, die2) (hideous building etc.) Ungetüm, das* * *mon·stros·ity[mɒnˈstrɒsəti, AM mɑ:nˈstrɑ:sət̬i]n1. (awfulness) Scheußlichkeit f, Abscheulichkeit f; (outrageousness) Ungeheuerlichkeit f, Monstrosität f; (hugeness) Riesengröße f, Unförmigkeit fthe new office building is a real \monstrosity das neue Bürogebäude ist ein richtiges Monstrum* * *[mɒn'strɒsItɪ]n(= quality) Ungeheuerlichkeit f, Monstrosität f; (= thing) Monstrosität f; (= cruel deed) Gräueltat fit's a monstrosity that... — es ist unmenschlich or schändlich, dass...
* * *1. Ungeheuerlichkeit f* * *noun1) (outrageous thing) Ungeheuerlichkeit, die2) (hideous building etc.) Ungetüm, das* * *n.Ungeheuerlichkeit f. -
19 monstrosity
mon·stros·ity [mɒnʼstrɒsəti, Am mɑ:nʼstrɑ:sət̬i] n1) ( awfulness) Scheußlichkeit f, Abscheulichkeit f; ( outrageousness) Ungeheuerlichkeit f, Monstrosität f; ( hugeness) Riesengröße f, Unförmigkeit fthe new office building is a real \monstrosity das neue Bürogebäude ist ein richtiges Monstrum -
20 monster
См. также в других словарях:
Monstrum — may refer to: Latin monstrum, an unnatural portent and the origin of the English word monster Vriesea monstrum, a bromeliad plant species an element in the game Tomb Raider: The Angel of Darkness AZX Monstrum computer project Monstrum, a novel by … Wikipedia
Monstrum — »Ungeheuer; großer, unförmiger Gegenstand; Ungeheuerliches, Riesiges; Fehlbildung, Missgeburt (Med.)«: Das Fremdwort wurde im 16. Jh. aus gleichbed. lat. monstrum entlehnt, das mit einer Grundbedeutung »Mahnzeichen« zu lat. monere »mahnen« (vgl.… … Das Herkunftswörterbuch
Monstrum — Sn Ungeheuer std. (16. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. mōnstrum (eigentlich mahnendes Zeichen der Götter durch eine widernatürliche Erscheinung ), zu l. monēre erinnern, mahnen ; dann verallgemeinert. Selben Ursprungs sind das französische… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
monstrum — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n V, lm M. monstrumra {{/stl 8}}{{stl 7}} potwór, poczwara, straszydło : {{/stl 7}}{{stl 10}}Monstrum o dwóch głowach. Wyglądać jak monstrum. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
monstrum — mònstrum ž DEFINICIJA 1. pat. strukturno abnormalna ili groteskno deformirana životinja, biljka ili predmet 2. mit. biće iz priče, filma i sl. koje djeluje zastrašujuće; čudovište, nakaza, neman 3. pren. ekspr. iznimno pokvaren i zao čovjek… … Hrvatski jezični portal
Monstrum — (lat.), 1) organisch auffallend mißgebildete Wesen; 2) Ungeheuer; 3) Mißgeburt; bes. Geburt, die keinen menschlichen Kopf hat; 4) alles Seltsame u. Wunderbare. Daher Monströs, mißgebildet; Monstrosität, 1) Mißbildung; 2) auffallende Abweichung;… … Pierer's Universal-Lexikon
Monstrum — (lat.), Ungeheuer; jeder Gegenstand, der in seiner Gestaltung von Gegenständen derselben Art in auffallender Weise abweicht, sowohl im physischen als im moralischen Sinne gebraucht. Das Adjektiv ist monströs. Vgl. Mißbildung … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Monstrum — Monstrum, lat., Ungeheuer, organisch mißbildetes Wesen; daher monströs, mißgestaltet … Herders Conversations-Lexikon
MONSTRUM — in Inventario Ecclesiae Eboracensis in Monastico Anglic. Tom. 3. p. 173. idem est, quod Monstrantia in Actis S. Quirini Martyris num. 11, phylacterium videl. vel arcula, in qua Latiane Ecclesiae homines reliquias vel Eucharistiam recondere solent … Hofmann J. Lexicon universale
mònstrum — ž 1. {{001f}}pat. strukturno abnormalna ili groteskno deformirana životinja, biljka ili predmet 2. {{001f}}mit. biće iz priče, filma i sl. koje djeluje zastrašujuće; čudovište, neman, nakaza 3. {{001f}}pren. ekspr. iznimno pokvaren i zao čovjek ✧ … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
monstrum — s. neutro, lat. (propr. mostro , cosa meravigliosa ), usato in ital. al masch. [fatto, evento o persona portentosi, eccezionali, in senso sia positivo sia negativo] ▶◀ portento, prodigio, [di persona] fenomeno, [di persona] mostro … Enciclopedia Italiana