Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

monogrammos

  • 1 monogrammos

        monogrammos on, adj., μονόγραμμοσ, of a mere line, outlined, sketched: di, shadowy.
    * * *
    monogrammos, monogrammon ADJ
    sketched in outline; insubstantial, shadowy; jasper marked w/single line

    Latin-English dictionary > monogrammos

  • 2 monogrammos

    monogrammos, on (μονογραμμος), I) mit einer Linie od. einem Streifen versehen, einlinig, einstreifig (Ggstz. polygrammos), Beiname einer Jaspisart, Plin. 37, 118. – II) aus bloßen Linien od. Umrissen bestehend, skizziert; dah. übtr.: a) v. körperlosen Göttern: di, die nur die Umrisse einer Gestalt haben (nicht einen wirklichen Körper u. wirkliches Blut), Schattengötter, Cic. de nat. deor. 2, 59. – b) scherzh., abgefleischt, abgemagert, ein Schatten, Lucil. 59 u. 725.

    lateinisch-deutsches > monogrammos

  • 3 monogrammos

    monogrammos, on (μονογραμμος), I) mit einer Linie od. einem Streifen versehen, einlinig, einstreifig (Ggstz. polygrammos), Beiname einer Jaspisart, Plin. 37, 118. – II) aus bloßen Linien od. Umrissen bestehend, skizziert; dah. übtr.: a) v. körperlosen Göttern: di, die nur die Umrisse einer Gestalt haben (nicht einen wirklichen Körper u. wirkliches Blut), Schattengötter, Cic. de nat. deor. 2, 59. – b) scherzh., abgefleischt, abgemagert, ein Schatten, Lucil. 59 u. 725.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > monogrammos

  • 4 monogrammos

    mŏnogrammus or - os, - on, adj., = monogrammos, lit. of pictures, that consist of lines merely, outlined, sketched; hence transf.,
    I.
    Of incorporeal gods, shadowy:

    Epicurus monogrammos Deos et nihil agentes commentus est,

    Cic. N. D. 2, 23, 59.—Hence, as subst.: mŏnogrammus, i, m., comically, a skeleton, a shadow:

    monogrammi dicti sunt homines macie pertenues ac decolores: tractum a picturā, quae priusquam coloribus corporatur, umbra fingitur,

    Non. 37, 11 sq.; Lucil. ap. Non. l. l.—
    II.
    A species of jasper:

    quae zmaragdo similis traversā lineā albā praecingitur et monogrammos vocatur,

    Plin. 37, 9, 37, § 118.

    Lewis & Short latin dictionary > monogrammos

  • 5 monogrammos

    on adj. (греч.)
    1) линейный, эскизный PM
    2) бестелесный, бесплотный, невещественный ( dii C); шутл. измождённый, исхудавший, похожий на тень LM

    Латинско-русский словарь > monogrammos

  • 6 monogrammon

    mŏnogrammus or - os, - on, adj., = monogrammos, lit. of pictures, that consist of lines merely, outlined, sketched; hence transf.,
    I.
    Of incorporeal gods, shadowy:

    Epicurus monogrammos Deos et nihil agentes commentus est,

    Cic. N. D. 2, 23, 59.—Hence, as subst.: mŏnogrammus, i, m., comically, a skeleton, a shadow:

    monogrammi dicti sunt homines macie pertenues ac decolores: tractum a picturā, quae priusquam coloribus corporatur, umbra fingitur,

    Non. 37, 11 sq.; Lucil. ap. Non. l. l.—
    II.
    A species of jasper:

    quae zmaragdo similis traversā lineā albā praecingitur et monogrammos vocatur,

    Plin. 37, 9, 37, § 118.

    Lewis & Short latin dictionary > monogrammon

  • 7 monogrammus

    mŏnogrammus or - os, - on, adj., = monogrammos, lit. of pictures, that consist of lines merely, outlined, sketched; hence transf.,
    I.
    Of incorporeal gods, shadowy:

    Epicurus monogrammos Deos et nihil agentes commentus est,

    Cic. N. D. 2, 23, 59.—Hence, as subst.: mŏnogrammus, i, m., comically, a skeleton, a shadow:

    monogrammi dicti sunt homines macie pertenues ac decolores: tractum a picturā, quae priusquam coloribus corporatur, umbra fingitur,

    Non. 37, 11 sq.; Lucil. ap. Non. l. l.—
    II.
    A species of jasper:

    quae zmaragdo similis traversā lineā albā praecingitur et monogrammos vocatur,

    Plin. 37, 9, 37, § 118.

    Lewis & Short latin dictionary > monogrammus

  • 8 comminiscor

    com-minīscor, mentus sum, minīscī (vgl. memini, mens, μένος), I) sich etwas ins Gedächtnis zurückrufen, sich auf etw. (darauf) besinnen, Plaut. most. 662 u. 668. – II) aussinnen, ersinnen, a) noch nicht Vorhandenes = erfinden, monogrammos deos, Cic.: vectigal, Liv. u. Suet.: litteras novas, Suet. – b) Unwahres = erdichten, vorgeben, absol., verb. confingere et c., Cornif. rhet: ingeniosior ad comminiscendum, Cornif. rhet. – m. Acc. mendacium, Plaut.: tantum scelus, Quint.: crimen ex re fortuita, Liv.: m. folg. indir. Fragesatz, Plaut. aul. 69 u. 76. – Partiz. commentus, a, um, passiv = ersonnen, erdichtet, erlogen, amicus, App. Caec. fr.: fraus, ICt.: gemitus ficti commenta que funera, Ov. – / Aktive Nbf. comminīsco, ere, Apul. met. 4, 11.

    lateinisch-deutsches > comminiscor

  • 9 commentus

    commentus, a, um part. passé de comminiscor. [st2]1 [-] qui a inventé, qui a imaginé. [st2]2 [-] sens passif: inventé, imaginé, faux, imaginaire.
    * * *
    commentus, a, um part. passé de comminiscor. [st2]1 [-] qui a inventé, qui a imaginé. [st2]2 [-] sens passif: inventé, imaginé, faux, imaginaire.
    * * *
        Commentus, Participium actiuae significationis: vt Monogrammos deos et nihil agentes commentus est Epicurus. Cic. A inventé.
    \
        Commentus, Participium passiuae significationis: vt Sacra commenta. Ouid. Feinds, Simulez.

    Dictionarium latinogallicum > commentus

  • 10 comminiscor

    com-minīscor, mentus sum, minīscī (vgl. memini, mens, μένος), I) sich etwas ins Gedächtnis zurückrufen, sich auf etw. (darauf) besinnen, Plaut. most. 662 u. 668. – II) aussinnen, ersinnen, a) noch nicht Vorhandenes = erfinden, monogrammos deos, Cic.: vectigal, Liv. u. Suet.: litteras novas, Suet. – b) Unwahres = erdichten, vorgeben, absol., verb. confingere et c., Cornif. rhet: ingeniosior ad comminiscendum, Cornif. rhet. – m. Acc. mendacium, Plaut.: tantum scelus, Quint.: crimen ex re fortuita, Liv.: m. folg. indir. Fragesatz, Plaut. aul. 69 u. 76. – Partiz. commentus, a, um, passiv = ersonnen, erdichtet, erlogen, amicus, App. Caec. fr.: fraus, ICt.: gemitus ficti commenta que funera, Ov. – Aktive Nbf. comminīsco, ere, Apul. met. 4, 11.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > comminiscor

  • 11 comminiscor

    com-mĭniscor ( con-m-), mentus, 3, v. a. dep. [miniscor, whence also reminiscor, stem men, whence mens, memini; cf. Varr. L. L. 6, § 44] (lit. to ponder carefully, to reflect upon; hence, as a result of reflection; cf. 1. commentor, II.), to devise something by careful thought, to contrive, invent, feign.
    I.
    (Class., of something untrue;

    esp. freq. in Plaut.) Reperi, comminiscere, cedo calidum consilium cito,

    Plaut. Mil. 2, 2, 71:

    fabricare quidvis, quidvis comminiscere,

    id. As. 1, 1, 89:

    mendacium,

    id. Ps. 2, 3, 23:

    dolum docte,

    id. ib. 4, 7, 64:

    maledicta,

    id. Bacch. 4, 9, 58:

    quid agam? aut quid comminiscar,

    Ter. Heaut. 4, 2, 7:

    nec me hoc commentum putes,

    Cic. Att. 6, 1, 8: tantum scelus, * Quint. 5, 13, 30.—With relative - clause:

    neque quo pacto celem probrum queo comminisci,

    Plaut. Aul. 1, 1, 30; 1, 1, 37:

    fac Amphitruonem ab aedibus Ut abigas quovis pacto commentus sies,

    id. Am. 3, 3, 24 (cf. infra, P. a.).—
    B.
    Of philosophic fiction (cf. commenticius), as antith. to actual, real:

    Epicurus monogrammos deos et nihil agentes commentus est,

    Cic. N. D. 2, 23, 59; so,

    occurrentia nescio quae,

    id. Fin. 4, 16, 43:

    quaedam,

    id. Fat. 3, 5.—
    II.
    In gen., to devise, invent, contrive:

    nihil adversus tale machinationis genus parare aut comminisci oppidani conabantur,

    Liv. 37, 5, 5:

    id vectigal commentum alterum ex censoribus satis credebant,

    id. 29, 37, 4:

    novas litteras,

    Suet. Claud. 41:

    novum balinearum usum,

    id. Calig. 37; Flor. 2, 6, 27:

    Phoenices, litteras et litterarum operas, aliasque etiam artes, maria navibus adire, classe confligere, etc.,

    Mel. 1, 12, 1:

    excubias nocturnas vigilesque,

    Suet. Aug. 30; id. Ner. 34; id. Vesp. 23.
    1.
    P. a.: commentus, a, um, in pass. signif., devised, invented, feigned, contrived, fictitious:

    dat gemitus fictos commentaque funera narrat,

    Ov. M. 6, 565:

    sacra,

    id. ib. 3, 558; 4, 37; id. A. A. 1, 319:

    crimen,

    Liv. 26, 27, 8:

    fraus,

    Paul. Sent. 5, 4, 8.—Hence,
    2.
    Subst.: commentum, i, n.
    A.
    (Class.) An invention, fabrication, fiction, falsehood:

    ipsis commentum placet,

    Ter. And. 1, 3, 20:

    opinionum commenta delet dies,

    Cic. N. D. 2, 2, 5 (cf. just before:

    opiniones fictas atque vanas): non sine aliquo commento miraculi,

    Liv. 1, 19, 5:

    mixta rumorum,

    Ov. M. 12, 54:

    animi,

    id. ib. 13, 38.—
    B.
    Since the Aug. per., sometimes, a contrivance, Liv. 29, 37, 6; Suet. Vesp. 18; Just. 22, 4, 3 al.—
    C.
    Nefanda, a project, plan, Just. 21, 4, 3:

    callidum,

    Dig. 27, 9, 9. —
    D.
    A stratagem, in war, Flor. 1, 11, 2.—
    E.
    A rhetorical figure, equiv. to commentatio, = enthumêma, Vitellius ap. Quint. 9, 2, 107; cf. id. ib. 5, 10, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > comminiscor

  • 12 conminiscor

    com-mĭniscor ( con-m-), mentus, 3, v. a. dep. [miniscor, whence also reminiscor, stem men, whence mens, memini; cf. Varr. L. L. 6, § 44] (lit. to ponder carefully, to reflect upon; hence, as a result of reflection; cf. 1. commentor, II.), to devise something by careful thought, to contrive, invent, feign.
    I.
    (Class., of something untrue;

    esp. freq. in Plaut.) Reperi, comminiscere, cedo calidum consilium cito,

    Plaut. Mil. 2, 2, 71:

    fabricare quidvis, quidvis comminiscere,

    id. As. 1, 1, 89:

    mendacium,

    id. Ps. 2, 3, 23:

    dolum docte,

    id. ib. 4, 7, 64:

    maledicta,

    id. Bacch. 4, 9, 58:

    quid agam? aut quid comminiscar,

    Ter. Heaut. 4, 2, 7:

    nec me hoc commentum putes,

    Cic. Att. 6, 1, 8: tantum scelus, * Quint. 5, 13, 30.—With relative - clause:

    neque quo pacto celem probrum queo comminisci,

    Plaut. Aul. 1, 1, 30; 1, 1, 37:

    fac Amphitruonem ab aedibus Ut abigas quovis pacto commentus sies,

    id. Am. 3, 3, 24 (cf. infra, P. a.).—
    B.
    Of philosophic fiction (cf. commenticius), as antith. to actual, real:

    Epicurus monogrammos deos et nihil agentes commentus est,

    Cic. N. D. 2, 23, 59; so,

    occurrentia nescio quae,

    id. Fin. 4, 16, 43:

    quaedam,

    id. Fat. 3, 5.—
    II.
    In gen., to devise, invent, contrive:

    nihil adversus tale machinationis genus parare aut comminisci oppidani conabantur,

    Liv. 37, 5, 5:

    id vectigal commentum alterum ex censoribus satis credebant,

    id. 29, 37, 4:

    novas litteras,

    Suet. Claud. 41:

    novum balinearum usum,

    id. Calig. 37; Flor. 2, 6, 27:

    Phoenices, litteras et litterarum operas, aliasque etiam artes, maria navibus adire, classe confligere, etc.,

    Mel. 1, 12, 1:

    excubias nocturnas vigilesque,

    Suet. Aug. 30; id. Ner. 34; id. Vesp. 23.
    1.
    P. a.: commentus, a, um, in pass. signif., devised, invented, feigned, contrived, fictitious:

    dat gemitus fictos commentaque funera narrat,

    Ov. M. 6, 565:

    sacra,

    id. ib. 3, 558; 4, 37; id. A. A. 1, 319:

    crimen,

    Liv. 26, 27, 8:

    fraus,

    Paul. Sent. 5, 4, 8.—Hence,
    2.
    Subst.: commentum, i, n.
    A.
    (Class.) An invention, fabrication, fiction, falsehood:

    ipsis commentum placet,

    Ter. And. 1, 3, 20:

    opinionum commenta delet dies,

    Cic. N. D. 2, 2, 5 (cf. just before:

    opiniones fictas atque vanas): non sine aliquo commento miraculi,

    Liv. 1, 19, 5:

    mixta rumorum,

    Ov. M. 12, 54:

    animi,

    id. ib. 13, 38.—
    B.
    Since the Aug. per., sometimes, a contrivance, Liv. 29, 37, 6; Suet. Vesp. 18; Just. 22, 4, 3 al.—
    C.
    Nefanda, a project, plan, Just. 21, 4, 3:

    callidum,

    Dig. 27, 9, 9. —
    D.
    A stratagem, in war, Flor. 1, 11, 2.—
    E.
    A rhetorical figure, equiv. to commentatio, = enthumêma, Vitellius ap. Quint. 9, 2, 107; cf. id. ib. 5, 10, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > conminiscor

  • 13 grammatias

    grammătĭas, ae, m., = grammatias, jasper striped with white lines, Plin. 37, 9, 37, § 118 (dub.; Jan. monogrammos).

    Lewis & Short latin dictionary > grammatias

См. также в других словарях:

  • MONOCHROMATOS Pictura — apud Plin. l. 35. c. 3. De Pictuvae initiis incerta Graeci alii Sicyone, alii apud corint hios repertam affirmant, omnes umbrâ hominis lineis circumductâ. Itaque talem primam fuisse: secundam singulis coloribus et monochromaton dictam, postquam… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • monogram — {{11}}monogram (n.) two or more letters intertwined, 1690s, from Fr. monogramme or directly from L.L. monogramma (5c.), from Late Gk. monogrammon a character formed of several letters in one design, especially in reference to the signature of the …   Etymology dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»