-
1 monogrammos
monogrammos on, adj., μονόγραμμοσ, of a mere line, outlined, sketched: di, shadowy.* * *monogrammos, monogrammon ADJsketched in outline; insubstantial, shadowy; jasper marked w/single line -
2 monogrammos
monogrammos, on (μονογραμμος), I) mit einer Linie od. einem Streifen versehen, einlinig, einstreifig (Ggstz. polygrammos), Beiname einer Jaspisart, Plin. 37, 118. – II) aus bloßen Linien od. Umrissen bestehend, skizziert; dah. übtr.: a) v. körperlosen Göttern: di, die nur die Umrisse einer Gestalt haben (nicht einen wirklichen Körper u. wirkliches Blut), Schattengötter, Cic. de nat. deor. 2, 59. – b) scherzh., abgefleischt, abgemagert, ein Schatten, Lucil. 59 u. 725.
-
3 monogrammos
monogrammos, on (μονογραμμος), I) mit einer Linie od. einem Streifen versehen, einlinig, einstreifig (Ggstz. polygrammos), Beiname einer Jaspisart, Plin. 37, 118. – II) aus bloßen Linien od. Umrissen bestehend, skizziert; dah. übtr.: a) v. körperlosen Göttern: di, die nur die Umrisse einer Gestalt haben (nicht einen wirklichen Körper u. wirkliches Blut), Schattengötter, Cic. de nat. deor. 2, 59. – b) scherzh., abgefleischt, abgemagert, ein Schatten, Lucil. 59 u. 725.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > monogrammos
-
4 monogrammos
mŏnogrammus or - os, - on, adj., = monogrammos, lit. of pictures, that consist of lines merely, outlined, sketched; hence transf.,I.Of incorporeal gods, shadowy:II.Epicurus monogrammos Deos et nihil agentes commentus est,
Cic. N. D. 2, 23, 59.—Hence, as subst.: mŏnogrammus, i, m., comically, a skeleton, a shadow:monogrammi dicti sunt homines macie pertenues ac decolores: tractum a picturā, quae priusquam coloribus corporatur, umbra fingitur,
Non. 37, 11 sq.; Lucil. ap. Non. l. l.—A species of jasper:quae zmaragdo similis traversā lineā albā praecingitur et monogrammos vocatur,
Plin. 37, 9, 37, § 118. -
5 monogrammos
-
6 monogrammon
mŏnogrammus or - os, - on, adj., = monogrammos, lit. of pictures, that consist of lines merely, outlined, sketched; hence transf.,I.Of incorporeal gods, shadowy:II.Epicurus monogrammos Deos et nihil agentes commentus est,
Cic. N. D. 2, 23, 59.—Hence, as subst.: mŏnogrammus, i, m., comically, a skeleton, a shadow:monogrammi dicti sunt homines macie pertenues ac decolores: tractum a picturā, quae priusquam coloribus corporatur, umbra fingitur,
Non. 37, 11 sq.; Lucil. ap. Non. l. l.—A species of jasper:quae zmaragdo similis traversā lineā albā praecingitur et monogrammos vocatur,
Plin. 37, 9, 37, § 118. -
7 monogrammus
mŏnogrammus or - os, - on, adj., = monogrammos, lit. of pictures, that consist of lines merely, outlined, sketched; hence transf.,I.Of incorporeal gods, shadowy:II.Epicurus monogrammos Deos et nihil agentes commentus est,
Cic. N. D. 2, 23, 59.—Hence, as subst.: mŏnogrammus, i, m., comically, a skeleton, a shadow:monogrammi dicti sunt homines macie pertenues ac decolores: tractum a picturā, quae priusquam coloribus corporatur, umbra fingitur,
Non. 37, 11 sq.; Lucil. ap. Non. l. l.—A species of jasper:quae zmaragdo similis traversā lineā albā praecingitur et monogrammos vocatur,
Plin. 37, 9, 37, § 118. -
8 comminiscor
com-minīscor, mentus sum, minīscī (vgl. memini, mens, μένος), I) sich etwas ins Gedächtnis zurückrufen, sich auf etw. (darauf) besinnen, Plaut. most. 662 u. 668. – II) aussinnen, ersinnen, a) noch nicht Vorhandenes = erfinden, monogrammos deos, Cic.: vectigal, Liv. u. Suet.: litteras novas, Suet. – b) Unwahres = erdichten, vorgeben, absol., verb. confingere et c., Cornif. rhet: ingeniosior ad comminiscendum, Cornif. rhet. – m. Acc. mendacium, Plaut.: tantum scelus, Quint.: crimen ex re fortuita, Liv.: m. folg. indir. Fragesatz, Plaut. aul. 69 u. 76. – Partiz. commentus, a, um, passiv = ersonnen, erdichtet, erlogen, amicus, App. Caec. fr.: fraus, ICt.: gemitus ficti commenta que funera, Ov. – / Aktive Nbf. comminīsco, ere, Apul. met. 4, 11.
-
9 commentus
commentus, a, um part. passé de comminiscor. [st2]1 [-] qui a inventé, qui a imaginé. [st2]2 [-] sens passif: inventé, imaginé, faux, imaginaire.* * *commentus, a, um part. passé de comminiscor. [st2]1 [-] qui a inventé, qui a imaginé. [st2]2 [-] sens passif: inventé, imaginé, faux, imaginaire.* * *Commentus, Participium actiuae significationis: vt Monogrammos deos et nihil agentes commentus est Epicurus. Cic. A inventé.\Commentus, Participium passiuae significationis: vt Sacra commenta. Ouid. Feinds, Simulez. -
10 comminiscor
com-minīscor, mentus sum, minīscī (vgl. memini, mens, μένος), I) sich etwas ins Gedächtnis zurückrufen, sich auf etw. (darauf) besinnen, Plaut. most. 662 u. 668. – II) aussinnen, ersinnen, a) noch nicht Vorhandenes = erfinden, monogrammos deos, Cic.: vectigal, Liv. u. Suet.: litteras novas, Suet. – b) Unwahres = erdichten, vorgeben, absol., verb. confingere et c., Cornif. rhet: ingeniosior ad comminiscendum, Cornif. rhet. – m. Acc. mendacium, Plaut.: tantum scelus, Quint.: crimen ex re fortuita, Liv.: m. folg. indir. Fragesatz, Plaut. aul. 69 u. 76. – Partiz. commentus, a, um, passiv = ersonnen, erdichtet, erlogen, amicus, App. Caec. fr.: fraus, ICt.: gemitus ficti commenta que funera, Ov. – ⇒ Aktive Nbf. comminīsco, ere, Apul. met. 4, 11.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > comminiscor
-
11 comminiscor
com-mĭniscor ( con-m-), mentus, 3, v. a. dep. [miniscor, whence also reminiscor, stem men, whence mens, memini; cf. Varr. L. L. 6, § 44] (lit. to ponder carefully, to reflect upon; hence, as a result of reflection; cf. 1. commentor, II.), to devise something by careful thought, to contrive, invent, feign.I.(Class., of something untrue;B.esp. freq. in Plaut.) Reperi, comminiscere, cedo calidum consilium cito,
Plaut. Mil. 2, 2, 71:fabricare quidvis, quidvis comminiscere,
id. As. 1, 1, 89:mendacium,
id. Ps. 2, 3, 23:dolum docte,
id. ib. 4, 7, 64:maledicta,
id. Bacch. 4, 9, 58:quid agam? aut quid comminiscar,
Ter. Heaut. 4, 2, 7:nec me hoc commentum putes,
Cic. Att. 6, 1, 8: tantum scelus, * Quint. 5, 13, 30.—With relative - clause:neque quo pacto celem probrum queo comminisci,
Plaut. Aul. 1, 1, 30; 1, 1, 37:fac Amphitruonem ab aedibus Ut abigas quovis pacto commentus sies,
id. Am. 3, 3, 24 (cf. infra, P. a.).—Of philosophic fiction (cf. commenticius), as antith. to actual, real:II.Epicurus monogrammos deos et nihil agentes commentus est,
Cic. N. D. 2, 23, 59; so,occurrentia nescio quae,
id. Fin. 4, 16, 43:quaedam,
id. Fat. 3, 5.—In gen., to devise, invent, contrive:► 1.nihil adversus tale machinationis genus parare aut comminisci oppidani conabantur,
Liv. 37, 5, 5:id vectigal commentum alterum ex censoribus satis credebant,
id. 29, 37, 4:novas litteras,
Suet. Claud. 41:novum balinearum usum,
id. Calig. 37; Flor. 2, 6, 27:Phoenices, litteras et litterarum operas, aliasque etiam artes, maria navibus adire, classe confligere, etc.,
Mel. 1, 12, 1:excubias nocturnas vigilesque,
Suet. Aug. 30; id. Ner. 34; id. Vesp. 23.P. a.: commentus, a, um, in pass. signif., devised, invented, feigned, contrived, fictitious:2.dat gemitus fictos commentaque funera narrat,
Ov. M. 6, 565:sacra,
id. ib. 3, 558; 4, 37; id. A. A. 1, 319:crimen,
Liv. 26, 27, 8:fraus,
Paul. Sent. 5, 4, 8.—Hence,Subst.: commentum, i, n.A.(Class.) An invention, fabrication, fiction, falsehood:B.ipsis commentum placet,
Ter. And. 1, 3, 20:opinionum commenta delet dies,
Cic. N. D. 2, 2, 5 (cf. just before:opiniones fictas atque vanas): non sine aliquo commento miraculi,
Liv. 1, 19, 5:mixta rumorum,
Ov. M. 12, 54:animi,
id. ib. 13, 38.—Since the Aug. per., sometimes, a contrivance, Liv. 29, 37, 6; Suet. Vesp. 18; Just. 22, 4, 3 al.—C. D.A stratagem, in war, Flor. 1, 11, 2.—E.A rhetorical figure, equiv. to commentatio, = enthumêma, Vitellius ap. Quint. 9, 2, 107; cf. id. ib. 5, 10, 1. -
12 conminiscor
com-mĭniscor ( con-m-), mentus, 3, v. a. dep. [miniscor, whence also reminiscor, stem men, whence mens, memini; cf. Varr. L. L. 6, § 44] (lit. to ponder carefully, to reflect upon; hence, as a result of reflection; cf. 1. commentor, II.), to devise something by careful thought, to contrive, invent, feign.I.(Class., of something untrue;B.esp. freq. in Plaut.) Reperi, comminiscere, cedo calidum consilium cito,
Plaut. Mil. 2, 2, 71:fabricare quidvis, quidvis comminiscere,
id. As. 1, 1, 89:mendacium,
id. Ps. 2, 3, 23:dolum docte,
id. ib. 4, 7, 64:maledicta,
id. Bacch. 4, 9, 58:quid agam? aut quid comminiscar,
Ter. Heaut. 4, 2, 7:nec me hoc commentum putes,
Cic. Att. 6, 1, 8: tantum scelus, * Quint. 5, 13, 30.—With relative - clause:neque quo pacto celem probrum queo comminisci,
Plaut. Aul. 1, 1, 30; 1, 1, 37:fac Amphitruonem ab aedibus Ut abigas quovis pacto commentus sies,
id. Am. 3, 3, 24 (cf. infra, P. a.).—Of philosophic fiction (cf. commenticius), as antith. to actual, real:II.Epicurus monogrammos deos et nihil agentes commentus est,
Cic. N. D. 2, 23, 59; so,occurrentia nescio quae,
id. Fin. 4, 16, 43:quaedam,
id. Fat. 3, 5.—In gen., to devise, invent, contrive:► 1.nihil adversus tale machinationis genus parare aut comminisci oppidani conabantur,
Liv. 37, 5, 5:id vectigal commentum alterum ex censoribus satis credebant,
id. 29, 37, 4:novas litteras,
Suet. Claud. 41:novum balinearum usum,
id. Calig. 37; Flor. 2, 6, 27:Phoenices, litteras et litterarum operas, aliasque etiam artes, maria navibus adire, classe confligere, etc.,
Mel. 1, 12, 1:excubias nocturnas vigilesque,
Suet. Aug. 30; id. Ner. 34; id. Vesp. 23.P. a.: commentus, a, um, in pass. signif., devised, invented, feigned, contrived, fictitious:2.dat gemitus fictos commentaque funera narrat,
Ov. M. 6, 565:sacra,
id. ib. 3, 558; 4, 37; id. A. A. 1, 319:crimen,
Liv. 26, 27, 8:fraus,
Paul. Sent. 5, 4, 8.—Hence,Subst.: commentum, i, n.A.(Class.) An invention, fabrication, fiction, falsehood:B.ipsis commentum placet,
Ter. And. 1, 3, 20:opinionum commenta delet dies,
Cic. N. D. 2, 2, 5 (cf. just before:opiniones fictas atque vanas): non sine aliquo commento miraculi,
Liv. 1, 19, 5:mixta rumorum,
Ov. M. 12, 54:animi,
id. ib. 13, 38.—Since the Aug. per., sometimes, a contrivance, Liv. 29, 37, 6; Suet. Vesp. 18; Just. 22, 4, 3 al.—C. D.A stratagem, in war, Flor. 1, 11, 2.—E.A rhetorical figure, equiv. to commentatio, = enthumêma, Vitellius ap. Quint. 9, 2, 107; cf. id. ib. 5, 10, 1. -
13 grammatias
grammătĭas, ae, m., = grammatias, jasper striped with white lines, Plin. 37, 9, 37, § 118 (dub.; Jan. monogrammos).
См. также в других словарях:
MONOCHROMATOS Pictura — apud Plin. l. 35. c. 3. De Pictuvae initiis incerta Graeci alii Sicyone, alii apud corint hios repertam affirmant, omnes umbrâ hominis lineis circumductâ. Itaque talem primam fuisse: secundam singulis coloribus et monochromaton dictam, postquam… … Hofmann J. Lexicon universale
monogram — {{11}}monogram (n.) two or more letters intertwined, 1690s, from Fr. monogramme or directly from L.L. monogramma (5c.), from Late Gk. monogrammon a character formed of several letters in one design, especially in reference to the signature of the … Etymology dictionary