-
1 adumbrātus
adumbrātus adj. [P. of adumbro], sketched, shadowed, in outline: dii: imago gloriae.—Apparent, feigned, unreal: comitia: Pippae vir, pretended husband: indicium, fictitious information.* * *adumbrata, adumbratum ADJsketchy, shadowy, unsubstantial, obscure; outline; pretended, feigned, spurious -
2 commentus
commentus adj. [P. of comminiscor], devised, invented, feigned, fictitious: funera, O.: crimen, L.* * *commenta, commentum ADJfeigned, pretended, fabricated, devised, fictitious, invented -
3 falsus
falsus adj. [P. of fallo], deceptive, feigned, spurious, deceitful, false, pretended, delusive, unfounded: nuptiae, T.: lacrimula, T.: indices: testes malitiā: spes, misleading: viri species, O.: crimen, V.: pater, supposed, O.: rumores, Cs.: litterae, forged: opprobria, undeserved, H.: falsi Simoëntis ad undam (i. e. simulati), V.— Deceived, mistaken: ne illi falsi sunt qui expectant, etc., S.: vates, L.* * *falsa, falsum ADJwrong, lying, fictitious, spurious, false, deceiving, feigned, deceptive -
4 commenticius
commentĭcĭus or - tĭus, a, um, adj., [commentus, comminiscor], thought out, devised, fabricated (most freq. in Cicero).I.Opp. to that already existing, invented, new:II.nominibus novis et commenticiis appellata,
Cic. Fin. 5, 30, 90:spectacula (opp. usitata),
Suet. Claud. 21; Dig. 48, 19, 20.—Opp. to that which is actual.A.In gen., feigned, pretended, ideal, imaginary:B.civitas Platonis,
Cic. de Or. 1, 53, 230:commenticii et ficti di,
id. N. D. 2, 28, 70; 1, 11, 28.—In opp. to moral reality, truth, fabricated, feigned, forged, false:crimen,
Cic. Rosc. Am. 15, 42:res,
id. ib. 29, 82:fabula,
id. Off. 3, 9, 39:fraudes,
Gell. 12, 1, 8:epistulae, Cod. Th. 7, 18, 11, § 1: jus,
Dig. 20, 48, 19. -
5 commentitius
commentĭcĭus or - tĭus, a, um, adj., [commentus, comminiscor], thought out, devised, fabricated (most freq. in Cicero).I.Opp. to that already existing, invented, new:II.nominibus novis et commenticiis appellata,
Cic. Fin. 5, 30, 90:spectacula (opp. usitata),
Suet. Claud. 21; Dig. 48, 19, 20.—Opp. to that which is actual.A.In gen., feigned, pretended, ideal, imaginary:B.civitas Platonis,
Cic. de Or. 1, 53, 230:commenticii et ficti di,
id. N. D. 2, 28, 70; 1, 11, 28.—In opp. to moral reality, truth, fabricated, feigned, forged, false:crimen,
Cic. Rosc. Am. 15, 42:res,
id. ib. 29, 82:fabula,
id. Off. 3, 9, 39:fraudes,
Gell. 12, 1, 8:epistulae, Cod. Th. 7, 18, 11, § 1: jus,
Dig. 20, 48, 19. -
6 adsimulātiō
adsimulātiō ōnis, f a feigned assent, Her.* * *likeness, similarity in form; comparison; deceit, pretense -
7 adsimulātus (ass-)
adsimulātus (ass-) adj. [P. of adsimulo], feigned, pretended, fictitious: virtus: consuetudo, N. -
8 causa (caussa)
causa (caussa) ae, f [1 CAV-], a cause, reason, motive, inducement, occasion, opportunity: te causae inpellebant leves, T.: obscura: accedit illa quoque causa: causa, quam ob rem, etc., T.: satis esse causa, quā re, etc., Cs.: si causa nulla est, cur, etc.: causa quod, etc.: ea est causa, ut cloacae subeant, etc., L.: quid causae est quin: nulla causa est quin: causa quo minus, S.: is, qui causa mortis fuit: morbi, V.: nos causa belli sumus, L.: rerum cognoscere causas, V.: Vera obiurgandi causa, T.—Poet.: Bacchus et ad culpam causas dedit (i. e. culparum causa fuit), V.: consurgere in arma, V.: quae rebus sit causa novandis, V.: meo subscribi causa sepulchro, i. e. of my death, O. — In phrases: cum causā, with good reason: sine causā, without good reason: sine ullā apertā causā: his de causis, Cs.: quā de causā: quā ex causa: eā causā, S.: ob eam causam, Cs.: ob eam ipsam causam: quam ob causam, N.: propter eam quam dixi causam: in causā haec sunt, are responsible: vim morbi in causā esse, quo, etc., L.: non paucitatem... causae fuisse cogitabant, to have been the cause, Cs.—Esp., abl. with gen. or possess. adj., on account of, for the sake of: alqm honoris causā nominare, with due respect: omnium nostrum causā: vitandae suspitionis causā: meā causā, T.: meāpte causā, T.: vestrā reique p. causā: vestrarum sedum templorumque causā; cf. quod illi semper sui causā fecerant: additur illius hoc iam causā, quicum agitur.—Meton., an apology, excuse: non causam dico quin ferat, etc., T.: causas nequiquam nectis inanīs, V.—Poet.: Et geminas, causam lacrimis, sacraverat aras, i. e. a place to weep, V.—A feigned cause, pretext, pretence: fingit causas ne det, T.: morae causas facere, reasons for the delay, S.: causas innecte morandi, V.: inferre causam, Cs.: bellandi, N.: per causam exercendorum remigum, under the pretext, Cs.: per causam renovati belli, L.: gratiam per hanc causam conciliare.—In law, a cause, judicial process, lawsuit: causam agere: publicam dicere: proferre: perdere: tenere, O.: causae actor accessi: causam dicere, to defend (oneself or as advocate): linguam causis acuere, for pleading, H.: extra causam esse, not to the point: plura extra causam dixisse: atque peracta est causa prior, i. e. the hearing before the decision, O.—A side, party, faction, cause: condemnare causam illam: et causam et hominem probare, Cs.: publica, the common weal, O.—A relation of friendship, connection: omnes causae et necessitudines veteres: quae mihi sit causa cum Caesare. —A condition, state, situation, relation, position: num enim aliā in causā M. Cato fuit, aliā ceteri, etc.: in eādem causā fuerunt, Cs.: in meliore causā. — A commission, business undertaken, employment: cui senatus dederat publice causam, ut mihi gratias ageret: super tali causā eodem missi, N.—In rhet., a concrete question, case for discussion. -
9 commentīcius
commentīcius (not -tītius), adj. [comminiscor], thought out, devised, fabricated, invented, new: nomina.—Feigned, pretended, ideal, imaginary: civitas Platonis: di: crimen, false.* * *commenticia, commenticium ADJinvented, devised, improvised; imaginary; fabricated/fictitious; forged, false -
10 fictus (finctus, T.)
-
11 languor
languor ōris, m [LAG-], faintness, feebleness, weariness, sluggishness, languor, lassitude: me deambulatio ad languorem dedit, has fatigued, T.: corporis: languore militum periculum augetur, Cs.: ficto languore, feigned illness, O.: aquosus, dropsy, H.: Languorem peperit cibus imperfectus, Iu.—Fig., dullness, apathy, inactivity, listlessness: exspectatio quantum adferat languoris animis: bonorum: amantem languor Arguit, melancholy, H.* * *faintness, feebleness; languor apathy -
12 latebra
latebra ae, f [LAT-], a hiding-place, lurkinghole, covert, retreat: non invenio quae latebra esse possit, etc.—Usu. plur: latebris aut saltibus se eripere, Cs.: te in latebras impellere: latebras animae recludit, hidden seat of life, V.: teli latebras Rescindant penitus, i. e. cut out the arrowhead, V.—Fig., a lurking-place, hidden recess, retreat: adhibuit etiam latebram obscuritatis: in tabellae latebrā: latebras suspitionum peragrare. — A subterfuge, shift, cloak, pretence, feigned excuse: latebram haberes: ne quaeratur latebra periurio: latebras dare vitiis, O.* * *hiding place, retreat, lair; subterfuge -
13 mendāx
mendāx dācis, adj. with comp. [1 MAN-], of men, given to lying, false, mendacious: homo: amicus, pretended, H.: aretalogus, Iu.: Parthis mendacior, H.: Saepe fui mendax pro te mihi, O.: in parentem, H.: quidquid Graecia mendax Audet in historiā, Iu.—As subst m., a liar: quid interest inter periurum et mendacem?—Of things, false, deceptive, feigned, fictitious, counterfeit, not real: visa: fundus, disappointing, H.: infamia, slander, H.: somnus, Tb.: pennae, O.* * *(gen.), mendacis ADJlying, false; deceitful; counterfeit -
14 mentītus
mentītus adj. [P. of mentior], imitated, counterfeit, feigned: tela, V.: figurae, O.: nomen, O. -
15 adsimilatus
adsimilata, adsimilatum ADJsimilar, like, made similar; imitated, feigned, pretended. dissembled -
16 adsimulatus
adsimulata, adsimulatum ADJsimilar, like, made similar; imitated, feigned, pretended. dissembled -
17 assimilatus
assimilata, assimilatum ADJsimilar, like, made similar; imitated, feigned, pretended. dissembled -
18 assimulatus
assimulata, assimulatum ADJsimilar, like, made similar; imitated, feigned, pretended. dissembled -
19 fictus
ficta, fictum ADJfeigned, false; counterfeit -
20 adsimilo
as-sĭmŭlo ( adsĭmŭlo, Ritschl, Lachmann, Fleck., B. and K., Rib., Halm in Tac.; assĭmŭlo, Merk.; adsĭmĭlo, Halm in Quint., Tisch.), āvi, ātum, 1, v. a. and n.I.Lit., to make one thing like another, to consider as similar, to compare (in the class. period rare):II.Linquitur, ut totis animalibus adsimulentur,
that they are like complete animals, Lucr. 2, 914:nolite ergo adsimulari iis,
be like them, Vulg. Matt. 6, 8; 7, 24:simile ex specie comparabili aut ex conferundā atque adsimulandā naturā judicatur,
Cic. Inv. 1, 28, 42:pictor, perceptā semel imitandi ratione, adsimulabit quidquid acceperit,
Quint. 7, 10, 9:nec cohibere parietibus deos neque in ullam humani oris speciem adsimulare,
Tac. G. 9:convivia assimulare freto,
Ov. M. 5, 6:formam totius Britanniae bipenni adsimulavere,
Tac. Agr. 10; so id. A. 1, 28; 15, 39:os longius illi adsimulat porcum,
Claud. Eid. 2, 6:cui adsimilāstis me,
Vulg. Isa. 46, 5; ib. Marc. 4, 30:quam (naturam) Gadareus primus adsimulāsse aptissime visus est,
to have designated by very suitable comparisons, Suet. Tib. 57. —To represent something that is not, as real, to imitate, counterfeit, to pretend, to feign, simulate; constr. usu. with acc.; ante - class. with inf., acc. and inf., or with quasi; v. assimilis (mostly poet. or in post - Aug. prose).(α).With acc.:(β).has bene ut adsimules nuptias,
Ter. And. 1, 1, 141:clipeumque jubasque Divini adsimulat capitis,
Verg. A. 10, 639:Assimulavit anum,
Ov. M. 14, 656:odium cum conjuge falsum Phasias assimulat,
id. ib. 7, 298:fictos timores,
Sil. 7, 136:sermonem humanum,
Plin. 8, 30, 44, § 106:me sic adsimulabam, quasi stolidum,
Plaut. Ep. 3, 3, 40:se laetum,
Ter. Heaut. 5, 1, 15:amicum me,
id. Phorm. 1, 2, 78.—With simple inf.: furere adsimulavit, Pac. ap. Cic. Off. 3, 26, 98:(γ).amare,
Plaut. Cist. 1, 1, 98.—With acc. and inf.:(δ).ego me adsimulem insanire,
Plaut. Men. 5, 2, 79:adsimulet se Tuam esse uxorem,
id. Mil. 3, 1, 195:Nempe ut adsimulem me amore istius differri,
id. ib. 4, 4, 27; id. Poen. 3, 1, 57; id. Truc. 2, 4, 36; 2, 5, 11; 2, 5, 19:venire me adsimulabo,
Ter. And. 4, 3, 20; id. Phorm. 5, 6, 53 al.—With quasi:► The much-discussed question, whether adsimilo or adsimulo is the best orthog.adsimulato quasi hominem quaesiveris,
Plaut. Ep. 2, 2, 11: Ad. Ita nos adsimulabimus. Co. Sed ita adsimulatote, quasi ego sim peregrinus, id. Poen. 3, 2, 23; id. Stich. 1, 2, 27:adsimulabo quasi nunc exeam,
Ter. Eun. 3, 2, 8.—And absol.:Obsecro, Quid si adsimulo, satin est?
Ter. Phorm. 1, 4, 33.—(cf. Gron. Diatr. Stat. c. 6, p. 72 sq., and Hand ad h. l.; Quint. 7, 10, 9 Spald.; id. 10, 2, 11 Frotscher; Suet. Tib. 57 Bremi; Tac. G. 9 Passow; id. Agr. 10 Walch; Bessel, Misc. Phil. Crit. 1, 5 al.), is perh. solved in the foll. remarks: Such is the affinity of the sound of ŭ and ĭ in Lat., that when they stand in two successive syllables, separated by the semivowel l, the u is accommodated to the i. Thus, from consŭl arises consĭlĭum; from exsŭl, exsĭlĭum; from famŭl, famĭlĭa; so the terminations ĭlis and ŭlus, not ŭlis and ĭlus (these few, mutĭlus, nubĭlus, pumĭlus, [p. 181] rutĭlus, appear to be founded in the u of the first syllable; but for the heteroclites gracila, sterila, etc., a nom. sing. gracilus, sterilus, etc., is no more needed than for Bacchanal orum, a nom. Bacchanalium, and for carioras, Manil. ap. Varr. L. L. 7, § 28 MSS., a form cariorus, a, um); and so it is also explained, that from the orig. facul and difficul arose faculter, facultas; difficulter, difficultas; not facŭlis, facŭliter, facŭlītas; difficŭlis, difficŭlĭter, difficŭlĭtas; but facilis, faciliter, facilitas; difficilis, difficiliter, difficilitas. This principle, applied to the derivatives of simul, shows the correctness of the orthography simulo, simulatio, simulator, with similis, similitudo, similitas; adsimulo, adsimulatio, adsimulator, with adsimilis; dissimulo, dissimulatio, dissimulator, with dissimilis and dissimilitudo, etc.; cf. Diom. p. 362 P.: Similo non dicimus, sed similis est. Sane dixerunt auctores simulat per u, hoc est homoiazei. But since the copyists knew that the more rare signif. of making like was not generically connected in the words simulare and adsimulare with the more usual one of imitating, dissembling, they wrote, where the former was required, sim i lo, adsim i lo, and gave occasion thereby to the entirely unfounded supposition that the ancients wrote, for the signif. making like, similo, adsimilo; for that of imitating, feigning, simulo, adsimulo Fr.—Hence, assĭmŭlātus ( ads-), a, um, P. a.A.Made similar, similar, like:B.totis mortalibus adsimulata Ipsa quoque ex aliis debent constare elementis,
Lucr. 2, 980:montibus adsimulata Nubila,
id. 6, 189:litterae lituraeque omnes adsimulatae,
Cic. Verr. 2, 2, 77:Italia folio querno adsimulata,
Plin. 3, 5, 6, § 43:phloginos ochrae Atticae adsimulata,
id. 37, 10, 66, § 179:favillae adsimilatus,
Vulg. Job, 30, 19:adsimilatus Filio Dei,
ib. Heb. 7, 3.—Imitated, i. e. feigned, pretended, dissembled:familiaritas adsimulata,
Cic. Clu. 13:virtus,
id. Cael. 6, 14:adsimulatā castrorum consuetudine,
Nep. Eum. 9, 4:alia vera, alia adsimulata,
Liv. 26, 19:minus sanguinis ac virium declamationes habent quam orationes, quod in illis vera, in his adsimilata materia est,
Quint. 10, 2, 12; 9, 2, 31 al.— Comp., sup., and adv. not in use.—* assĭmŭlanter ( ads-), adv. (qs. from the P. a. assimulans, which is not found), in a similar manner: dicta haec, Nigid. ap. Non. p. 40, 25. ‡ * assĭpondĭum, ii, n. [as-pondus], the weight of one as, a pound weight, Varr. L. L. 5, § 169 Müll.
См. также в других словарях:
Feigned — Feigned, a. Not real or genuine; pretended; counterfeit; insincere; false. A feigned friend. Shak. [1913 Webster] Give ear unto my prayer, that goeth not out of feigned lips. Ps. xvii. 1. {Feign ed*ly}, adv. {Feign ed*ness}, n. [1913 Webster] Her … The Collaborative International Dictionary of English
feigned — I adjective apocryphal, artificial, assumed, bogus, colorable, counterfeit, deceptive, delusive, disguised, dishonest, disingenuous, evasive, fabricated, factitious, faked, false, fictitious, forged, fraudulent, hypocritical, illusory, imaginary … Law dictionary
feigned — feigned; un·feigned; feigned·ly; … English syllables
feigned — [adj] pretended affected, artificial, assumed, counterfeit, fabricated, fake, faked, false, fictitious, imaginary, imagined, imitation, insincere, phony, pretended, pseudo*, put on*, sham*, simulated, spurious; concepts 401,582 Ant. genuine, real … New thesaurus
feigned — [fānd] adj. 1. Now Rare fictitious; imagined 2. pretended; simulated; sham … English World dictionary
feigned — feignedly /fay nid lee/, adv. feignedness, n. /faynd/, adj. 1. pretended; sham; counterfeit: feigned enthusiasm. 2. assumed; fictitious: a feigned name. 3. disguised: a feigned voice. [1325 75; ME; see FEIGN, ED2] * * * … Universalium
Feigned — Feign Feign, v. t. [imp. & p. p. {Feigned}; p. pr. & vb. n. {Feigning}.] [OE. feinen, F. feindre (p. pr. feignant), fr. L. fingere; akin to L. figura figure,and E. dough. See {Dough}, and cf. {Figure}, {Faint}, {Effigy}, {Fiction}.] 1. To give a… … The Collaborative International Dictionary of English
feigned — adjective /ˈfeɪnd/ Pertaining to a pretense, a counterfeit, or something false or fraudulent. 1841 I have passed my word, said Jowl with feigned reluctance, and Ill keep it. When does this match come off? I wish it was over. To night? Charles… … Wiktionary
feigned — adj. Feigned is used with these nouns: ↑indifference, ↑innocence … Collocations dictionary
feigned — [[t]feɪnd[/t]] adj. 1) pretended; sham; counterfeit: feigned enthusiasm[/ex] 2) assumed; fictitious • Etymology: 1325–75 feign•ed•ly ˈfeɪ nɪd li adv … From formal English to slang
feigned — adjective not genuine feigned sympathy • Similar to: ↑insincere … Useful english dictionary