-
1 modny
-
2 modny
-
3 modny
modny modebewusst, modisch; słowo, zawód Mode- -
4 aktuell
-
5 flott
flott [flɔt]( fam)I. adj1) ( zügig, flink, schwungvoll) Arbeiter, Tänzer zwinny, żwawy; Auto, Tempo szybki, chyży; Schritt, Entscheidung prędki, dziarski, raźny; Bedienung, Sportler sprawny, rzutki; Händ-, Augenbewegung żywy, ruchliwy; Musik, Rythmus skoczny\flott vorankommen posuwać się żwawo naprzód2) ( schick und lebenslustig) Person szykowny, atrakcyjny dziewczyna, chłopak zgrabny, przystojny (i beztroski)ein \flotter Kerl ( fam) fajny facetII. adv1) ( zügig) sprawnie, żwawoaber ein bisschen \flott! ( fam) ale z życiem! -
6 modern
-
7 modisch
-
8 trendbar
-
9 trendy
См. также в других словарях:
modny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, modnyni, modnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który jest zgodny z obowiązującą modą; będący obecnie w modzie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Modny strój, płaszcz. Modne tańce. Jogging staje się modny. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
modny — modnyni, modnyniejszy «zgodny z modą, będący w modzie; wykonany, ubrany według ostatniej mody» Modny garnitur, kapelusz, strój. Modna fryzura. Modna literatura, architektura. Modni pisarze. Najmodniejszy taniec, krój spodni, fason sukni. Coś jest … Słownik języka polskiego
bagatela — ż I, DCMs. bagatelali; lm D. bagatelali 1. «rzecz bez znaczenia; drobiazg, drobnostka, błahostka (częściej z przeczeniem)» To nie bagatela taki wydatek. Dla mnie to bagatela. Poszło im o bagatelę. 2. ndm «wyraz często o zabarwieniu ironicznym,… … Słownik języka polskiego
berżeretka — ż III, CMs. berżeretkatce; lm D. berżeretkatek 1. lit. «utwór liryczny w poezji francuskiej XVIII w., także lekka piosenka o charakterze sentymentalnym, mające za treść motywy pasterskie» 2. «taniec w szybkim tempie zbliżony do saltarella, modny… … Słownik języka polskiego
beż — I ndm «będący koloru jasnej kawy, piaskowy; beżowy» Nosić suknię beż. ‹fr.› II m II, D. u; lm M. e, D. ów «kolor beż mlecznej kawy; ubranie, jakaś rzecz mająca ten kolor» Ciemny, jasny beż. Chodzić w beżu, w beżach. Modne beże, wszystkie odcienie … Słownik języka polskiego
bikiniarz — m II, D. a; lm M. e, DB. y przestarz. «młody człowiek ubierający się ekstrawagancko, w sposób przesadnie modny» ‹od nazwy atolu› … Słownik języka polskiego
fason — m IV, D. u, Ms. fasonnie; lm M. y 1. «krój, wzór, model ubioru» Modny, nowy, stary fason. Fason czapki, sukni, kołnierza. Dobrać, wybrać fason. Kapelusz stracił fason. ◊ pot. Przerobić kogoś na swój fason «urobić kogoś na swój sposób;… … Słownik języka polskiego
kontredans — m IV, D. a, zwykle B.=D., Ms. kontredanssie; lm M. e ( y) «figurowy taniec towarzyski, modny w XVIII i na pocz. XIX w., tańczony parami ustawiającymi się naprzeciw siebie; muzyka do tego tańca» Tańczyć kontredansa. Zagrać kontredansa. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
lambeth-walk — [wym. lambet uok] m III, DB. a, N. lambeth walkkiem; lm M. i «taniec towarzyski modny na początku XX wieku» Grać, tańczyć lambeth walka. ‹ang.› … Słownik języka polskiego
melonik — m III, D. a, N. melonikkiem; lm M. i «sztywny kapelusz męski o zaokrąglonej główce (przypominającej kształtem połowę melona) i wąskim, podgiętym rondzie; modny w drugiej połowie XIX i na początku XX w.» Czarny melonik. ‹z fr.› … Słownik języka polskiego
panama — ż IV, CMs. panamamie; lm D. panamaam (w wyrażeniu: kapelusz panama ndm) 1. «letni, jasny kapelusz o płaskiej główce i zwykle szerokim rondzie, wyplatany z włókien palmy rosnącej w Ameryce Płd., modny na przełomie XIX i XX w.; dziś także kapelusz… … Słownik języka polskiego