Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

modii

  • 1 modius

    modius, iī, Genet. Plur. gew. iûm, m. (wie griech. μέδιμνος zu Wz. *med, messen), I) das röm. Getreidemaß, das Maß, der Scheffel = sechzehn sextarii od. der sechste Teil eines griech. medimnus = 101/2 Liter, farris modius, Varro: tritici modiûm CC, Cic.: mille fabae modii, Hor. – sprichw., multi modii salis simul edendi sunt, ut amicitiae munus expletum sit, Cic. de amic. 67: modio nummos metiri, v. einem sehr Reichen, Petron. 3, 7: pleno modio, mit vollem Maße, reichlich, Cic. ad Att. 6, 1, 16. – II) übtr.: A) bei den Feldmessern = der dritte Teil eines iugerum, Pallad. u. Gromat. vet. – B) die Höhlung, in der der Mastbaum steht, nach Isid. orig. 19, 2, 9. – / Genet. Plur. modiûm, zB. Cic. Verr. 3, 83 u. 110 111. Auct. b. Afr. 37, 2. Liv. 23, 37, 6. Spart. Sever. 23, 2; vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 172.

    lateinisch-deutsches > modius

  • 2 semicorus

    sēmi-cōrus, ī, m. (corus, ein hebr. Maß = 30 modii, Eccl.), ein halber Kor (ein hebr. Maß) = 15 modii, Ambros. epist. 44. § 7 u. 8.

    lateinisch-deutsches > semicorus

  • 3 semigomor

    sēmi-gomor, n. indecl. (gomor, ein hebr. Maß, = 15 modii, Eccl.) ein halbes Gomor (ein hebr. Maß) = 71/2 modii, Ambros. epist. 9, 76.

    lateinisch-deutsches > semigomor

  • 4 mille

    mille, adj. n. invar. mille, un millier de ( A partir de deux mille on emploie généralement millia (milia), qui se décline sur le plur. de mare; le nom qui suit millia est d'ordinaire au génitif); mille (= un très grand nombre).    - mille homines: mille hommes.    - mille passus: mille pas (un mille romain).    - ab hostium castris mille et quingentis passibus abesse, Caes. BG. 1.22: être à mille cinq cents pas du camp des ennemis.    - mille + gén.: un millier de, mille.    - mille nummûm, Cic. Phil. 6.5.15: un millier d'écus.    - mille militum, Nep. Milt. 5, 1: un millier de soldats, mille soldats.    - mille passuum, Cic.: mille pas.    - mille equitum audebant, Caes. BC. 3, 84: mille cavaliers osaient. ( → verbe au plur.).    - plus mille et centum annorum est, Varr. ap. Gell. 1, 16, 3: il y a plus de onze cents ans. ( → verbe au sing.).    - ibi occiditur mille hominum, Quadrig. ap. Gell. 1, 16, 1: là mille hommes sont tués. ( → verbe au sing.)    - hominum mille versabatur, Cic. Mil. 20.53: mille homme se trouvaient. ( → verbe au sing.).    - Thracum mille aut duo milia, Cic. Phil. 14.5.12: mille ou deux mille Thraces.    - bis mille equi, Hor.: deux mille chevaux.    - armati duo millia, Liv.: deux mille soldats.    - mille modis, Hor.: de mille manières.    - mille sunt usus earum, Plin.: elles servent à une foule d'usages.    - mille passuum mora, Plaut. Truc. 2.3.13: un retard de mille pas, un très long retard.    - mille alia, Quint. 2, 15, 23: mille autres définitions, un très grand nombre de définitions.    - millia crabrorum, Ov.: des milliers de frelons.    - militum tria milia ducenti ou tria milia ducenti milites: 3200 soldats.    - duo millia et quingenti Mysi, Liv.: deux mille cinq cents Mysiens.    - modii centum viginti millia, Caes.: cent vingt mille boisseaux.    - quinque millia hominum capta, Liv.: on fit cinq mille prisonniers. (capta s'accorde avec millia).    - duo millia relicti, Liv.: on laissa deux mille soldats. (relicti s'accorde avec milites s.-ent.).    - millibus peditum in singulas legiones adjectis, Liv.: mille fantassins étant ajoutés par légions.    - multa millia, Nep.: plusieurs milliers. millia (s.-ent. passuum): espace de mille pas, un mille (= 1475 m.).    - ad portam mille (est), Lucil.: il y a un mille jusqu'à la porte.    - quinque millia processit, Liv.: il s'avança à une distance de cinq milles. millia (s.-ent. modiorum): mille boisseaux.    - millia frumenti centum, Hor.: cent mille boisseaux de blé. millia (s.-ent. assium ou sestertiorum): mille as ou mille sesterces.    - millia pro puero centum poscere, Mart.: demander cent mille serterces d'un esclave.
    * * *
    mille, adj. n. invar. mille, un millier de ( A partir de deux mille on emploie généralement millia (milia), qui se décline sur le plur. de mare; le nom qui suit millia est d'ordinaire au génitif); mille (= un très grand nombre).    - mille homines: mille hommes.    - mille passus: mille pas (un mille romain).    - ab hostium castris mille et quingentis passibus abesse, Caes. BG. 1.22: être à mille cinq cents pas du camp des ennemis.    - mille + gén.: un millier de, mille.    - mille nummûm, Cic. Phil. 6.5.15: un millier d'écus.    - mille militum, Nep. Milt. 5, 1: un millier de soldats, mille soldats.    - mille passuum, Cic.: mille pas.    - mille equitum audebant, Caes. BC. 3, 84: mille cavaliers osaient. ( → verbe au plur.).    - plus mille et centum annorum est, Varr. ap. Gell. 1, 16, 3: il y a plus de onze cents ans. ( → verbe au sing.).    - ibi occiditur mille hominum, Quadrig. ap. Gell. 1, 16, 1: là mille hommes sont tués. ( → verbe au sing.)    - hominum mille versabatur, Cic. Mil. 20.53: mille homme se trouvaient. ( → verbe au sing.).    - Thracum mille aut duo milia, Cic. Phil. 14.5.12: mille ou deux mille Thraces.    - bis mille equi, Hor.: deux mille chevaux.    - armati duo millia, Liv.: deux mille soldats.    - mille modis, Hor.: de mille manières.    - mille sunt usus earum, Plin.: elles servent à une foule d'usages.    - mille passuum mora, Plaut. Truc. 2.3.13: un retard de mille pas, un très long retard.    - mille alia, Quint. 2, 15, 23: mille autres définitions, un très grand nombre de définitions.    - millia crabrorum, Ov.: des milliers de frelons.    - militum tria milia ducenti ou tria milia ducenti milites: 3200 soldats.    - duo millia et quingenti Mysi, Liv.: deux mille cinq cents Mysiens.    - modii centum viginti millia, Caes.: cent vingt mille boisseaux.    - quinque millia hominum capta, Liv.: on fit cinq mille prisonniers. (capta s'accorde avec millia).    - duo millia relicti, Liv.: on laissa deux mille soldats. (relicti s'accorde avec milites s.-ent.).    - millibus peditum in singulas legiones adjectis, Liv.: mille fantassins étant ajoutés par légions.    - multa millia, Nep.: plusieurs milliers. millia (s.-ent. passuum): espace de mille pas, un mille (= 1475 m.).    - ad portam mille (est), Lucil.: il y a un mille jusqu'à la porte.    - quinque millia processit, Liv.: il s'avança à une distance de cinq milles. millia (s.-ent. modiorum): mille boisseaux.    - millia frumenti centum, Hor.: cent mille boisseaux de blé. millia (s.-ent. assium ou sestertiorum): mille as ou mille sesterces.    - millia pro puero centum poscere, Mart.: demander cent mille serterces d'un esclave.
    * * *
        Mille, Substantiuum, neutri generis, declinatur hoc mille, huius mille, Un millier. Pluraliter haec millia, horum millium. Genitiuo iungitur. Plaut. Mille annorum viuunt. Mille ans.
    \
        Mille etiam adiectiuum est, et tunc tantum declinatur pluraliter, mille, horum mille, etc. Mille. Plaut. Qui tibi mille passus peperit morae.
    \
        Mille sunt vsus arborum. Plin. On se sert des arbres en mille manieres.

    Dictionarium latinogallicum > mille

  • 5 seni

    sēni, sēnae, sēna [st2]1 [-] chacun six, six à la fois. [st2]2 [-] six.    - gén. plur. senūm, Cic. Verr. 2, 49, 122; Caes. BC. 2, 15.    - universos frumento donavit, ita ut singulis seni modii tritici darentur, Nep.: il donna à tout le monde du blé de façon que chacun reçût six boisseaux de froment.    - senis horis, Liv.: toutes les six heures.    - bis seni dies, Virg.: douze jours.    - senūm pedum crassitudine, Caes.: d'une épaisseur de six pieds.    - seni pedes, Hor. S. 1, 10, 59: vers hexamètre.    - pueri annorum senūm septenūmque denūm, Cic. Verr. 2, 2, 49: enfants de seize ou dix-sept ans.    - au sing. bis senus labor, Sen. Herc. fu. 1282: les douze travaux.
    * * *
    sēni, sēnae, sēna [st2]1 [-] chacun six, six à la fois. [st2]2 [-] six.    - gén. plur. senūm, Cic. Verr. 2, 49, 122; Caes. BC. 2, 15.    - universos frumento donavit, ita ut singulis seni modii tritici darentur, Nep.: il donna à tout le monde du blé de façon que chacun reçût six boisseaux de froment.    - senis horis, Liv.: toutes les six heures.    - bis seni dies, Virg.: douze jours.    - senūm pedum crassitudine, Caes.: d'une épaisseur de six pieds.    - seni pedes, Hor. S. 1, 10, 59: vers hexamètre.    - pueri annorum senūm septenūmque denūm, Cic. Verr. 2, 2, 49: enfants de seize ou dix-sept ans.    - au sing. bis senus labor, Sen. Herc. fu. 1282: les douze travaux.
    * * *
        Seni, senae, sena, A Sex deriuatur. Cic. Six.
    \
        Anni decies seni. Ouid. Dix fois six, Soixante.

    Dictionarium latinogallicum > seni

  • 6 triticum

    trītĭcum, i, n. blé, froment.    - universos frumento donavit, ita ut singulis seni modii tritici darentur, Nep.: il donna à tout le monde du blé de façon que chacun reçût six boisseaux de froment.
    * * *
    trītĭcum, i, n. blé, froment.    - universos frumento donavit, ita ut singulis seni modii tritici darentur, Nep.: il donna à tout le monde du blé de façon que chacun reçût six boisseaux de froment.
    * * *
        Triticum, tritici, pen. cor. Plin. Blé froument.

    Dictionarium latinogallicum > triticum

  • 7 modius

    modius, iī, Genet. Plur. gew. iûm, m. (wie griech. μέδιμνος zu Wz. *med, messen), I) das röm. Getreidemaß, das Maß, der Scheffel = sechzehn sextarii od. der sechste Teil eines griech. medimnus = 101/2 Liter, farris modius, Varro: tritici modiûm CC, Cic.: mille fabae modii, Hor. – sprichw., multi modii salis simul edendi sunt, ut amicitiae munus expletum sit, Cic. de amic. 67: modio nummos metiri, v. einem sehr Reichen, Petron. 3, 7: pleno modio, mit vollem Maße, reichlich, Cic. ad Att. 6, 1, 16. – II) übtr.: A) bei den Feldmessern = der dritte Teil eines iugerum, Pallad. u. Gromat. vet. – B) die Höhlung, in der der Mastbaum steht, nach Isid. orig. 19, 2, 9. – Genet. Plur. modiûm, zB. Cic. Verr. 3, 83 u. 110 111. Auct. b. Afr. 37, 2. Liv. 23, 37, 6. Spart. Sever. 23, 2; vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 172.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > modius

  • 8 semicorus

    sēmi-cōrus, ī, m. (corus, ein hebr. Maß = 30 modii, Eccl.), ein halber Kor (ein hebr. Maß) = 15 modii, Ambros. epist. 44. § 7 u. 8.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > semicorus

  • 9 semigomor

    sēmi-gomor, n. indecl. (gomor, ein hebr. Maß, = 15 modii, Eccl.) ein halbes Gomor (ein hebr. Maß) = 71/2 modii, Ambros. epist. 9, 76.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > semigomor

  • 10 decemmodiae

    dĕcem-mŏdĭus, a, um, adj., containing ten modii (very rare):

    corbulae,

    Col. 12, 50, 8.— Subst.: dĕcemmŏdĭae, ārum, f. (al. decimodiae, sc. corbulae), baskets holding each ten modii, id. 12, 18, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > decemmodiae

  • 11 decemmodius

    dĕcem-mŏdĭus, a, um, adj., containing ten modii (very rare):

    corbulae,

    Col. 12, 50, 8.— Subst.: dĕcemmŏdĭae, ārum, f. (al. decimodiae, sc. corbulae), baskets holding each ten modii, id. 12, 18, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > decemmodius

  • 12 castrensis

    castrēnsis, e (castra), I) zum Lager gehörig, Lager-, ratio, Cic.: verbum, Lagerausdruck, militärischer Ausdruck, Plin.: munia, Tert.: labores, Sen. phil.: flagitia, Arnob.: corona, als Belohnung für den, der zuerst ins feindliche Lager eindrang, Gell.: peculium, im Lager, im Felde erworben, ICt.: exsilium c., sarkastisch = beständiger Kriegsdienst, Iustin.: panes militares castrenses (grobe; Ggstz. panes militares mundi, feine), Vopisc. Aurel. 9, 6: castrensis modius = zwei röm. modii, spät. Kaiszt. (vgl. Mommsen Edict. Diocl. S. 58 f.). – II) (nach castrum no. II, A, 2, b) zur Hofhaltung = zum Hoflager gehörig, ministri, Hofdienerschaft, Lampr. Alex. Sev. 41, 3 (u. dazu Salmasius). Vgl. Heinrich Iuven. 4, 135. / kastrensis geschr., Grom. vet. 354, 2.

    lateinisch-deutsches > castrensis

  • 13 corus [3]

    3. corus, ī, m. (רוכ, κόρος, χόρ), ein hebr. Maß, enthaltend 30 modii), Hieron. in Ezech. 4, 10 u. Vulg.

    lateinisch-deutsches > corus [3]

  • 14 excedo

    ex-cēdo, cessī, cessum, ere, I) intr. A) herausgehen, sich entfernen, 1) eig.: a) v. Pers., absol., Cic. u.a.: urbe, Cic.: oppido, Caes.: finibus, Liv.: ex itinere, ex via, Caes.: viā, Liv.: e medio, Ter.: ex acie, Nep.: ex proelio, Caes.: ex pugna, Sall.: proelio, pugnā, Caes.: extra vallum, Liv.: impers., ita Crotone excessum est, Liv. – m. Ang. wohin? agro hostium in Boeotiam, Liv.: ad deos, Vell. u. Curt.: in exsilium, u. in dems. Sinne bl. exc., ICt. – b) v. Lebl.: α) aus etw. heraustreten, -dringen, si quis umor excesserit, Cels. 8, 10, 5. – β) aus einem Orte hinausgehen, einen Ort verlassen, priusquam ulla navis litore excederet, vom Gestade stieß, Iustin. 11, 5, 6. – γ) heraus-, hervortreten, hervorragen, -springen, sich erstrecken, sich erheben, ut nulla pars huiusce generis excedat extra, Cic.: inferiores dentes longius quam superiores excedunt, Cels.: vertebrae, quae paulum excesserunt, Cels.: quive (pisces) in nimiam magnitudinem excesserunt, Cels. – bes. v. Örtl., ubi in nostra maria tractus excedit, Mela: ab Alpibus incipit in altum excedere (Italia), Mela: rupes quattuor stadia in altitudinem excedit, Curt.: excedentia in nubes iuga, Plin. – 2) übtr.: a) im allg.: ex ephebis (v. Griechen), Komik., e pueris,. Cic., aus dem Knabenalter treten: e memoria, aus dem Gedächtnisse schwinden, Liv.: u. so bl. exc., Sil.: e vita od. bl. vita, Cic., od. de vita, Fronto, od. bl. exc., Tac., aus dem Leben scheiden, verscheiden: exc. palmā, den Preis abtreten, Verg. – b) abgehen, vom Hauptgegenstande abschweifen, paulum ad enarrandum, quam (wie) etc., Liv. 29, 29, 5: in fabellam excessi non ingratam tibi, Sen. ep. 77, 10: si longior fuero in hoc, in quod excessi, Plin. ep. 5, 6, 44. – B) weiter herausgehen; dah. 1) eig., v. Pers. = vordringen, in Pontum, usque Aegyptum, Iustin. – v. Lebl. = hervortreten, hervorragen, ut nulla (pars) excederet ultra, Cic.: excedit os, Cels.: omnia quae excesserunt, alle herausgetretenen Teile, Cels. – 2) übtr.: a) zu etw. gelangen, sich erheben, eo laudis (zu solchem Ruhm) exc., quo etc., Tac.: exc. in tantum amplitudinis imperatorum virtutibus, Val. Max.: ad summum imperii fastigium, Val. Max.: ad clarissimum gloriae lumen, Val. Max. – b) in etw. übergehen, ausschlagen, ne in altercationem excederet res, Liv.: quae (res) studiis in magnum certamen excesserit, Liv.: in hoc tantum saepe lacessiti principis ira excessit, ut etc., Vell. – c) über etw. hinausgehen, supra usitatam rationem, Val. Max.: ultra fidem veri, Val. Max.: cum libertas non ultra vocem excessisset, Liv. – d) sittl. ausschreiten, ne illa in tristitiam, haec in petulantiam excedat, Plin. ep. 8, 21, 1: in lasciviam, Tert. ad nat. 2, 8. – e) chronol. in eine Zeit hinausfallen (v. einer Begebenheit), in annum Cn. Servili et C. Flamini, Liv. 21, 15, 6: insequentia excedunt in eum annum, qui etc., Liv. 30, 26, 1. – II) tr. aus einem Orte herausgehen, A) im allg., einen Ort verlassen, räumen, curiam, urbem, Liv.: patrios muros, Lucan. – B) prägn., über die Grenze eines Ortes hinausgehen; dah. 1) eig., überschreiten, radicem montis, Sall. fr.: terminos agelli sui numquam excessisse, Val. Max. – v. Flüssen, austreten aus usw., Tiberis alveum excessit, Plin. ep. – v. Bergen, überragen, nubes excedit Olympus, Lucan. – u. v. Wasser = etw. überschreiten, über etw. gehen, appositae crepidinis fastigium, Curt.: stagnum altitudine genua non excedens, Plin. – 2) übtr.: a) eine Alterszeit überschreiten, septimum mensem cum excesserunt, Col. 8, 11, 17: qui anuum sextum natu excesserint, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 29, 154. – b) über ein bestimmtes Maß usw. hinausgehen, es überschreiten, übersteigen, fabae magnitudinem, Plin.: modii mensuram, Liv. epit.: staturam iustam, Suet.: summam octoginta milium, Liv.: annos decem, Col.: modum, Liv.: tempus finitum, Liv.: fastigium equestre (Ritterrang), Tac.: praeturae gradum, Suet.: fidem (den Glauben), Vell. u.a.: fidem veritatis, Val. Max.: excessā unione, nachdem man über die Eins hinausgegangen, Tert.: tantum ea clades novitate et magnitudine excessit, ut etc., ging so über das gewöhnliche Maß hinaus, übertraf so alle Vorstellung, Tac. – / Synkop. Perfektform excessis = excesseris, Ter. Andr. 760.

    lateinisch-deutsches > excedo

  • 15 factorium

    factōrium, iī, n. (faetum I), das Quantum von Oliven (100–160 modii), das man auf einmal kelterte, Pallad. 11, 10, 1.

    lateinisch-deutsches > factorium

  • 16 gomor

    gomor, n. indecl. (

    רמע), ein hebr. Maß = 15 modii, Metrol. scriptt. p. 133, 11 u. 142, 9. Isid. 16, 26, 17. Cypr. ep. 69, 14. Vulg. Levit. 16, 16.

    lateinisch-deutsches > gomor

  • 17 medimnum

    medimnum, ī, n. u. medimnus, ī, m. (μέδιμνος), ein griechisches Getreidemaß, ein griechischer Scheffel (= sechs modii), Form -um, Cic., Form -us, Lucil. fr. u. Nep. – / Genet. Plur. gew. medimnûm, Cic. u.a. (Vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 168 u. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 414).

    lateinisch-deutsches > medimnum

  • 18 modium

    modium, iī, n. = modius, Cato r. r. 58 extr. – / Plin. 18, 145 (146) Sillig modia vicena, aber Jan modii viceni, Detl. modi bini.

    lateinisch-deutsches > modium

  • 19 rabo [1]

    1. rabo, ōnis, m., a) scherzh. = arrhabo, Plaut. truc. 688 u. 689 Schoell. – b) als Maß, modii et rabones, urnae et amphorae, Augustin. epist. 102, 23.

    lateinisch-deutsches > rabo [1]

  • 20 sal

    sāl, salis, m. u. n., Plur. salēs (ἅλς), das Salz, I) eig. u. bildl.: 1) eig.: sal et mel, Varro: sal fossicius od. fossilis (Ggstz. marinus), Varro: sal montanus, Colum.: sal coctum, Colum.: sal nitrum, Plin.: sal aliud perlucidum, aliud inquinatum aut nigrum, Fabian. fr. bei Charis. 106, 15: multi modii salis, Cic.: mons ex sale mero magnus, Cato fr.: salis statua, Salzsäule, Sedul.: sale invecto uti, Liv. – Plur. sales, Salzkörner, Salz, sales nimii, Colum.: sales fricti, Pallad.: aspergi solent sales, Varro. Vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 616. – 2) bildl.: a) Salz für »feiner, aber scharfer Witz« im Reden, Scherzen usw., urbani sales, Cic.: amari sales, Quint.: epistulae humanitatis sparsae sale, Cic.: leporem quendam et salem consequi, Cic.: sale et facetiis Caesar vicit omnes, Cic.: delectari sale nigro, bitterem Humor, Hor.: ut quidquid loquitur, sal merum est! Afran. fr. – b) der Verstand, die Klugheit, List, qui habet salem, quod in te est, Ter. eun. 400. – c) die Feinheit, der Geschmack, tectum plus salis quam sumptus habebat, Nep.: nulla venustas, nulla in tam magno est corpore mica salis, Catull. – d) der Reiz zum Hunger, Durst usw., aviditatem naturali sale augent, Plin. 10, 198. – II) meton.: 1) das (salzige) Meerwasser, das Meer, fluctus salis, Catull.: undae salis, Catull.: Tyrrhenus, Verg.: campi salis, Verg.: artus sale tabentes, Verg. – 2) ein wie ein Salzkorn gestalteter Fleck auf Edelsteinen u. Kristallen, sal, Plin. 37, 68: Plur. sales, Plin. 37, 22. – 3) Plur. sales = der Salzgeschmack, sales amari, Ov. met. 15, 286: aequorei, Lucan. 10, 257. – / Nbf. sale, is, n., Enn. ann. 385. Varro b. Non. 223, 17: Abl. Sing. gew. sale, aber auch sali, Veran. bei Fest. 158 (b), 30; vgl. Frgm. Bob. de nom. § 25. p. 560, 31 K. (wo ein Nom. salis angenommen wird). – Über Geschlecht u. Messung von sal s. Bentley Ter. eun. 3, 1, 10. Neue-Wagener Formenl.3 1, 995 f.

    lateinisch-deutsches > sal

См. также в других словарях:

  • Modii — Modius Mo di*us, n.; pl. {Modii}. [L.] (Rom. Antiq.) A dry measure, containing about a peck. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Multi modii salis simul edendi sunt, ut amicitiæ munus expletum sit. — См. Человека узнаешь, когда с ним пуд соли съешь …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Roman agriculture — Ancient Roman agriculture was highly regarded in Roman culture. Of the many commentators who praised simple rural life and endowed it with the aura of ancient Roman virtues, Virgil in his Georgics stands pre eminent. Cicero considered farming the …   Wikipedia

  • Kastell Pfünz —  Karte mit allen Koordinaten: OSM, Google oder …   Deutsch Wikipedia

  • Artabe — ist ein Raummaß der Antike. Dieses wurde besonders für Getreide benutzt und ist heute bei der Untersuchung des Warenverkehrs zwischen Ägypten und Rom von Interesse. Die ägyptische Artabe entsprach wohl 4½ römischen Modii. Das sind 1½ römischen… …   Deutsch Wikipedia

  • Nocturnal Depression — Datos generales Origen París,  Francia Estado …   Wikipedia Español

  • Nocturnal Depression — Жанр депрессивно суицидальный блэк метал Годы 2004  наст. время Страна …   Википедия

  • Freund (Subst.) — 1. Allermanns (Allerwelts) Freund, niemands Freund (jedermanns Geck). – Simrock, 2750; Winckler, X, 16; Eiselein, 185; Kirchhofer, 354; Reinsberg III, 143. Dem Allerweltsfreunde empfiehlt W. Müller: »Willst du der Leute Liebling sein, sei… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • Modius — Mo di*us, n.; pl. {Modii}. [L.] (Rom. Antiq.) A dry measure, containing about a peck. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Nuclear family — Sociology …   Wikipedia

  • Grain supply to the city of Rome — The megalopolis of ancient Rome could never be fed entirely from its own surrounding countryside, especially as this region was increasingly used to produce fruit, vegetables and other perishable goods, and also taken up with the villas and parks …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»