Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

miseria

  • 1 miseria

    miseria, ae, f. (miser), I) das Elend, 1) im allg., der Jammer, unglückliche Zustand, die Not, das Unglück, in miseria esse, Cic.: in miseriis versari, Cic.: oneri miseriaeque fuere, Sall.: eripere alqm ex miseriis, Cic.: nullā ratione ab illa miseria se eripere posse, Cic.: eorum, qui occĭderunt, miserias lugere, Cic.: acerbissimos dolores miseriasque percipere, Cic.: et tu, quem ego multis miseriis, laboribus usque adhuc quaesivi, Plaut.: proloqui caelo atque terrae Medeai (= Medeae) miserias, Enn. fr.: nullum meis dat finem miseriis, Acc. fr.: tantis tuis miseriis meae miseriae sublevantur, Cic.: frustra suscipi miseriam voluntariam, Cic.: miseriā perditus, Cic.: miseria est (es ist ein Elend) m. folg. Infin. od. Acc. u. Infin., servire amanti miseria est, Plaut. Poen. 820: nimiast miseria nimis pulchrum esse hominem, Plaut. mil. 68. – 2) insbes.: a) die Mühseligkeit, Beschwerlichkeit, est nimiae miseriae, ist zu mühselig, Quint.: miseriam omnem capere, Ter. – b) die peinliche Ängstlichkeit, Stoici omnia cum sollicitudine et miseria credunt, Cic. de div. 2, 86. – II) personif., Miseria, die Tochter des Erebus u. der Nox, Cic. de nat. deor. 3, 44. Hyg. fab. praef. – / arch. Abl. Plur. miserieis, Plaut. Men. 1133 Sch. mit cod. A.

    lateinisch-deutsches > miseria

  • 2 miseria

    miseria, ae, f. (miser), I) das Elend, 1) im allg., der Jammer, unglückliche Zustand, die Not, das Unglück, in miseria esse, Cic.: in miseriis versari, Cic.: oneri miseriaeque fuere, Sall.: eripere alqm ex miseriis, Cic.: nullā ratione ab illa miseria se eripere posse, Cic.: eorum, qui occĭderunt, miserias lugere, Cic.: acerbissimos dolores miseriasque percipere, Cic.: et tu, quem ego multis miseriis, laboribus usque adhuc quaesivi, Plaut.: proloqui caelo atque terrae Medeai (= Medeae) miserias, Enn. fr.: nullum meis dat finem miseriis, Acc. fr.: tantis tuis miseriis meae miseriae sublevantur, Cic.: frustra suscipi miseriam voluntariam, Cic.: miseriā perditus, Cic.: miseria est (es ist ein Elend) m. folg. Infin. od. Acc. u. Infin., servire amanti miseria est, Plaut. Poen. 820: nimiast miseria nimis pulchrum esse hominem, Plaut. mil. 68. – 2) insbes.: a) die Mühseligkeit, Beschwerlichkeit, est nimiae miseriae, ist zu mühselig, Quint.: miseriam omnem capere, Ter. – b) die peinliche Ängstlichkeit, Stoici omnia cum sollicitudine et miseria credunt, Cic. de div. 2, 86. – II) personif., Miseria, die Tochter des Erebus u. der Nox, Cic. de nat. deor. 3, 44. Hyg. fab. praef. – arch. Abl. Plur. miserieis, Plaut. Men. 1133 Sch. mit cod. A.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > miseria

  • 3 Miseria

    mĭsĕrĭa, ae, f. [miser], wretchedness, unhappy condition, misfortune, misery; affliction, distress, etc.
    I.
    Lit.
    A.
    (Class.) Nam invidere alii bene esse, tibi male esse, miseriast, Plaut. Truc. 4, 2, 31: Proloqui Caelo atque terrae Medeaï miserias, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 26, 63 (Trag. v. 292 Vahl.): quibus servitutem meā miseriā deprecor, id. ap. Non. 290, 19 (Trag. v. 173 ib.):

    miserias voluptate sedare,

    Plaut. Poen. 5, 4, 93:

    ubi virtus est, ibi esse miseria et aerumna non potest,

    Cic. Fin. 5, 32, 95:

    in miserias incidere,

    id. Phil. 2, 10, 24:

    de miseriis in quibus versamur,

    id. Fam. 7, 3, 1:

    in miseriā esse,

    id. Fin. 3, 14, 48:

    oneri miseriaeque esse,

    Sall. C. 10, 2.—
    B.
    Trouble, fatigue, irksomeness:

    miseriam capere,

    Ter. Ad. 5, 4, 22:

    nimiae miseriae est,

    is too irksome, Quint. 1, 8, 18:

    nimia est miseria nimis pulchrum esse hominem,

    Plaut. Mil. 1, 1, 68:

    ne (Stoici) omnia superstitiosā sollicitudine et miseriā crederent,

    anxiety, Cic. Div. 2, 41, 86.— Plur.:

    miseriae plebis crescebant,

    Liv. 6, 34, 1.—
    II.
    Personified: Mĭsĕrĭa, the daughter of Erebus and Nox, Cic. N. D. 3, 17 fin.; Hyg. Fab. praef.

    Lewis & Short latin dictionary > Miseria

  • 4 miseria

    mĭsĕrĭa, ae, f. [miser], wretchedness, unhappy condition, misfortune, misery; affliction, distress, etc.
    I.
    Lit.
    A.
    (Class.) Nam invidere alii bene esse, tibi male esse, miseriast, Plaut. Truc. 4, 2, 31: Proloqui Caelo atque terrae Medeaï miserias, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 26, 63 (Trag. v. 292 Vahl.): quibus servitutem meā miseriā deprecor, id. ap. Non. 290, 19 (Trag. v. 173 ib.):

    miserias voluptate sedare,

    Plaut. Poen. 5, 4, 93:

    ubi virtus est, ibi esse miseria et aerumna non potest,

    Cic. Fin. 5, 32, 95:

    in miserias incidere,

    id. Phil. 2, 10, 24:

    de miseriis in quibus versamur,

    id. Fam. 7, 3, 1:

    in miseriā esse,

    id. Fin. 3, 14, 48:

    oneri miseriaeque esse,

    Sall. C. 10, 2.—
    B.
    Trouble, fatigue, irksomeness:

    miseriam capere,

    Ter. Ad. 5, 4, 22:

    nimiae miseriae est,

    is too irksome, Quint. 1, 8, 18:

    nimia est miseria nimis pulchrum esse hominem,

    Plaut. Mil. 1, 1, 68:

    ne (Stoici) omnia superstitiosā sollicitudine et miseriā crederent,

    anxiety, Cic. Div. 2, 41, 86.— Plur.:

    miseriae plebis crescebant,

    Liv. 6, 34, 1.—
    II.
    Personified: Mĭsĕrĭa, the daughter of Erebus and Nox, Cic. N. D. 3, 17 fin.; Hyg. Fab. praef.

    Lewis & Short latin dictionary > miseria

  • 5 miseria

    miserĭa, ae, f. [st2]1 [-] malheur, adversité, disgrâce, détresse. [st2]2 [-] peine, ennui, fatigue, difficulté. [st2]3 [-] douleur, chagrin, affliction, souci, inquiétude, tourment. [st2]4 [-] la Misère (personnifiée).
    * * *
    miserĭa, ae, f. [st2]1 [-] malheur, adversité, disgrâce, détresse. [st2]2 [-] peine, ennui, fatigue, difficulté. [st2]3 [-] douleur, chagrin, affliction, souci, inquiétude, tourment. [st2]4 [-] la Misère (personnifiée).
    * * *
        Miseria, miseriae. Cic. Misere, Malheur, Adversité.

    Dictionarium latinogallicum > miseria

  • 6 miseria

    miseria miseria, ae f горе, беда

    Латинско-русский словарь > miseria

  • 7 miseria

    miseria miseria, ae f несчастье

    Латинско-русский словарь > miseria

  • 8 miseria

        miseria ae, f    [miser], wretchedness, unhappiness, misfortune, misery, woe, suffering, affliction, distress: mihi lenire miseriam, T.: eis divitiae oneri miseriaeque fuere, S.: satis diu fuit in miseriis.— Trouble, weariness, irksomeness, anxiety: miseriam capere, T.: sollicitudine et miseriā: miseriae plebis crescebant, L.—Person., C.
    * * *
    misery, distress, woe, wretchedness, suffering

    Latin-English dictionary > miseria

  • 9 miseria

    ae f. [ miser ]
    1) горе, беда, несчастье, бедственное положение (in miseria esse C; in miseriis versari C)
    2) трудность, тягостность, утомительность (nimiae miseriae— gen.— esse Q); тяжёлый труд ( miseriam omnem capere Ter)
    3) боязнь, страх (sollicitudo et m. C)

    Латинско-русский словарь > miseria

  • 10 miseria

    бедствие, несчастье;

    exsilii miseriae (1. 23 C. 9, 47).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > miseria

  • 11 miseria

    , ae f
      несчастье, бедствие, горе

    Dictionary Latin-Russian new > miseria

  • 12 Ignis aurum probat, miseria fortes viros

    Life is not a bowl of cherries, or, literally, Fire tests gold; adversity tests strong men

    Latin Quotes (Latin to English) > Ignis aurum probat, miseria fortes viros

  • 13 aberro

    ăberro, āre, āvi, ātum - intr. - [st1]1 [-] s'écarter du chemin, errer loin de, s’éloigner, s’égarer, se fourvoyer.    - aberrare ab aliqua re: s’écarter de qqch.    - aberrare a praescriptione, Cic.: s'écarter d'une prescription.    - aberrantes ex agmine naves Liv. 37, 13, 1, des navires allant à l'aventure loin du gros de la flotte.    - qui pecore aberrasset, Liv. 41, 13, 2: [un taureau] qui errait égaré loin de son troupeau.    - aberrare verbo, conjecturā, Cic.: se tromper sur un mot, dans ses conjectures.    - artificem ne in melius quidem sinas aberrare, Plin. Ep. 4: ne souffre pas que le peintre s'écarte de l'original, même pour l'embellir.    - aberrare ad alia: s’égarer sur d’autres idées.    - puer inter homines aberravit a patre, Plaut. Men. 31: l'enfant s'égara au milieu des hommes loin de son père. [st1]2 [-] se distraire, faire diversion.    - nullo modo a miseria aberrare possum, Cic.: je ne puis en aucune façon me distraire de mes peines.    - absol. ego hic scribendo dies totos nihil equidem levor, sed tamen aberro Cic. Att. 12, 38, 1: en passant ici toutes mes journées à écrire, je ne me sens nullement consolé, mais je me distrais de mes pensées pénibles.
    * * *
    ăberro, āre, āvi, ātum - intr. - [st1]1 [-] s'écarter du chemin, errer loin de, s’éloigner, s’égarer, se fourvoyer.    - aberrare ab aliqua re: s’écarter de qqch.    - aberrare a praescriptione, Cic.: s'écarter d'une prescription.    - aberrantes ex agmine naves Liv. 37, 13, 1, des navires allant à l'aventure loin du gros de la flotte.    - qui pecore aberrasset, Liv. 41, 13, 2: [un taureau] qui errait égaré loin de son troupeau.    - aberrare verbo, conjecturā, Cic.: se tromper sur un mot, dans ses conjectures.    - artificem ne in melius quidem sinas aberrare, Plin. Ep. 4: ne souffre pas que le peintre s'écarte de l'original, même pour l'embellir.    - aberrare ad alia: s’égarer sur d’autres idées.    - puer inter homines aberravit a patre, Plaut. Men. 31: l'enfant s'égara au milieu des hommes loin de son père. [st1]2 [-] se distraire, faire diversion.    - nullo modo a miseria aberrare possum, Cic.: je ne puis en aucune façon me distraire de mes peines.    - absol. ego hic scribendo dies totos nihil equidem levor, sed tamen aberro Cic. Att. 12, 38, 1: en passant ici toutes mes journées à écrire, je ne me sens nullement consolé, mais je me distrais de mes pensées pénibles.
    * * *
        Aberro, aberras, aberrare. Plaut. S'esgarer, Se desvoyer, Se fourvoyer, Se tordre, ou destordre.
    \
        Aberrare, per metaphoram. Cic. Sed redeat vnde aberrauit oratio. Faisons que nostre propos revienne au poinct dont il s'estoit esgaré ou sorti, Retournons ou rentrons en nostre propos.
    \
        Aberrare a regula et praescriptione vitae. Cic. Se desvoyer de la reigle et ordre de vie.
    \
        Aberrat ad alia oratio. Ci. Quand le propos s'esgare et extravague.
    \
        Aberrare a communi vtilitate. Cic. S'esloigner du profict commun.
    \
        Non multum ab Herilli leuitate aberrabimus. Cic. Nous serons presque aussi legiers que Herillus.
    \
        Aberrare a miseria. Cic. Destourner et divertir sa fantasie et son esprit de penser à sa misere.
    \
        Aberrare proposito, vel a proposito. Ci. Sortir hors de propos.
    \
        Aberrare coniectura, vel a coniectura. Cic. Ne deviner point au vray, Mal conjecturer, Errer en conjecture.
    \
        Aberrare verbo. Cic. Faillir en parlant, ou à parler, ou en parolle.
    \
        Aberrare nutu. Cic. Faillir à faire signe des yeulx, ou de la teste.
    \
        Aberrant inter se orationes. Liu. Sont differentes, N'accordent point ensemble.
    \
        Rogo, vt artificem quem elegeris, ne in melius quidem sinas aberrare. Plin. iunior. Ne permets point que l'ouvrier face rien autrement que le patron qu'on luy a baillé, encore qu'il sceust mieulx faire.

    Dictionarium latinogallicum > aberro

  • 14 Misericordia

    mĭsĕrĭcordĭa, ae, f. [misericors], tender-heartedness, pity, compassion, mercy.
    I.
    Lit. (class.):

    misericordia est aegritudo ex miseriā alterius injuriā laborantis,

    Cic. Tusc. 4, 8, 18:

    (Stoici) misericordiam, cupiditatem, metum, morbos animi appellant,

    Lact. 6, 14:

    misericordiam aliis commovere... misericordiā capi,

    Cic. de Or. 2, 47, 195:

    misericordiā commotus,

    id. Mur. 31, 65:

    mentes hominum ad lenitatem misericordiamque revocare,

    id. de Or. 1, 12, 53: misericordiam implorare et exposcere, id. [p. 1151] Mil. 34, 92:

    vestram misericordiam implorat,

    id. Mur. 40, 86:

    captare,

    id. Phil. 2, 34:

    populi concitare,

    id. de Or. 1, 53, 227:

    tribuere alicui,

    to give, bestow, id. Planc. 1, 3:

    adhibere,

    to show, id. Rab. Perd. 2, 5:

    praebere, Aug. Civ. Dei, 9, 5: exercere,

    to exercise, Dig. 16, 3, 7:

    misericordiam facere (eccl. Lat.),

    Vulg. Gen. 20, 13 al.:

    alienā misericordiā vivo,

    on the compassion of others, Cic. Rosc. Am. 50, 145:

    cum ipse patitur, miseria, cum aliis compatitur, misericordia dici solet,

    Aug. Conf. 3, 2, 1:

    ad misericordiam inducere,

    to move, Cic. Brut. 50, 188:

    ad misericordiam vocare,

    id. Mur. 3:

    misericordiam magnam habere,

    to have, entertain, id. ib. 40, 86.— Plur.:

    misericordias habere,

    Plaut. Most. 2, 3, 115.—With gen.:

    puerorum,

    for the children, Cic. Att. 7, 12:

    haec magnā cum misericordiā fletuque pronuntiantur,

    with great pathos, Caes. B. C. 2, 12 fin.:

    remotā misericordiā discutere,

    without compassion, Aug. Conf. 9, 13, 1.— Esp., plur.:

    misericordiae,

    works of charity, Salv. adv. Avar. 2, 1.—
    * B.
    Transf., a condition to excite compassion, wretchedness, misery:

    quantum misericordiae nobis tuae preces et tua salus allatura sit,

    Cic. Q. Fr. 1, 3, 8.—
    II.
    Personified: Mĭ-sĕrĭcordĭa, the goddess Mercy or Compassion, App. M. 1, p. 263, 38; cf. Quint. 5, 11, 38; Claud. B. Gild. 404.

    Lewis & Short latin dictionary > Misericordia

  • 15 misericordia

    mĭsĕrĭcordĭa, ae, f. [misericors], tender-heartedness, pity, compassion, mercy.
    I.
    Lit. (class.):

    misericordia est aegritudo ex miseriā alterius injuriā laborantis,

    Cic. Tusc. 4, 8, 18:

    (Stoici) misericordiam, cupiditatem, metum, morbos animi appellant,

    Lact. 6, 14:

    misericordiam aliis commovere... misericordiā capi,

    Cic. de Or. 2, 47, 195:

    misericordiā commotus,

    id. Mur. 31, 65:

    mentes hominum ad lenitatem misericordiamque revocare,

    id. de Or. 1, 12, 53: misericordiam implorare et exposcere, id. [p. 1151] Mil. 34, 92:

    vestram misericordiam implorat,

    id. Mur. 40, 86:

    captare,

    id. Phil. 2, 34:

    populi concitare,

    id. de Or. 1, 53, 227:

    tribuere alicui,

    to give, bestow, id. Planc. 1, 3:

    adhibere,

    to show, id. Rab. Perd. 2, 5:

    praebere, Aug. Civ. Dei, 9, 5: exercere,

    to exercise, Dig. 16, 3, 7:

    misericordiam facere (eccl. Lat.),

    Vulg. Gen. 20, 13 al.:

    alienā misericordiā vivo,

    on the compassion of others, Cic. Rosc. Am. 50, 145:

    cum ipse patitur, miseria, cum aliis compatitur, misericordia dici solet,

    Aug. Conf. 3, 2, 1:

    ad misericordiam inducere,

    to move, Cic. Brut. 50, 188:

    ad misericordiam vocare,

    id. Mur. 3:

    misericordiam magnam habere,

    to have, entertain, id. ib. 40, 86.— Plur.:

    misericordias habere,

    Plaut. Most. 2, 3, 115.—With gen.:

    puerorum,

    for the children, Cic. Att. 7, 12:

    haec magnā cum misericordiā fletuque pronuntiantur,

    with great pathos, Caes. B. C. 2, 12 fin.:

    remotā misericordiā discutere,

    without compassion, Aug. Conf. 9, 13, 1.— Esp., plur.:

    misericordiae,

    works of charity, Salv. adv. Avar. 2, 1.—
    * B.
    Transf., a condition to excite compassion, wretchedness, misery:

    quantum misericordiae nobis tuae preces et tua salus allatura sit,

    Cic. Q. Fr. 1, 3, 8.—
    II.
    Personified: Mĭ-sĕrĭcordĭa, the goddess Mercy or Compassion, App. M. 1, p. 263, 38; cf. Quint. 5, 11, 38; Claud. B. Gild. 404.

    Lewis & Short latin dictionary > misericordia

  • 16 aberro

    ab-erro, āvī, ātum, āre
    1) отклоняться (ab aliqua re, ad alia C)
    2) блуждать, заблудиться, сбиться (с дороги), потеряться ( puer aberravit Pt); отрываться ( ex agmine L); уходить далеко ( a patre Pl)
    3) заблуждаться, отходить, уклоняться, отступать ( a regula C)
    a. in melius PJ — перетолковывать в лучшую сторону, т. е. приукрашивать
    4) мысленно удаляться, рассеиваться, отвлекаться
    5) впадать в безумие, помрачаться (ubi non aberravit animus, sc. Claudii Su)

    Латинско-русский словарь > aberro

  • 17 contabefacio

    con-tābefacio, —, —, ere
    замучить, изнурить, истощить ( miseria et cura contabefacit me Pl)

    Латинско-русский словарь > contabefacio

  • 18 eripio

    ēripio, ripuī, reptum, ere [ e + rapio ]
    1) вырывать, исторгать (aliquid e manibus alicujus QC, Q; alicui gladium Pl); выхватывать ( ensem vaginā V); похищать, отнимать, лишать
    e. alicui vitam Sl — лишить кого-л. жизни
    e. alicui favorem Pt — затмить (превзойти) кого-л.
    eripitur persona, manet res Lcr — маска скрывается, суть остаётся
    4) спасать, избавлять (aliquem ex mediā morte и a morte C; a miseriā C; e. aliquem poenae Pt); освобождать (e. alicui dolorem, errorem C)
    e. alicui timorem C — избавить кого-л. от страха
    5) похитить (uxor fato erepta L; e. virginem ab aliquo Ter)

    Латинско-русский словарь > eripio

  • 19 foedo

    āvī, ātum, āre [ foedus 1. \]
    1) марать, пачкать, обезображивать, изгаживать (vultum cinĕre O; omnia tactu immundo V); пятнать, обагрять ( aliquid cruore O)
    2) обесславить, опорочить, осквернить, опозорить (f. gloriam majorum Pl; annus foedatus cladibus L)
    3) увечить, ранить, поражать ( volucres ferro V); ударять, бить ( pectora pugnis V); убивать ( hostium copias Pl); царапать ( unguibus ora V); мучить, терзать (aliquem perenni miseriā Poëta ap. C)

    Латинско-русский словарь > foedo

  • 20 is

    ea, id
    ea mentio C — это упоминание, т. е. упоминание об этом
    ea (= id) summa miseria est C — это — верх несчастья
    is... qui C etc. — тот... который
    quo... eo C etc. — чем..тем
    3) он
    4) такой, таков
    non is sum, qui mortis periculo terrear Cs — я не таков, чтобы пугаться смертельной опасности
    5)
    isque или et (atque) is — и это, да и то, и притом, и к тому же, а именно
    cum unā legione eāque vacillante C — с одним легионом, да и то ненадёжным
    studiis deditus, idque a puero C — преданный наукам и, притом, с (самого) детства
    nec (neque) is — да и то не, и притом не (plurimae litterae neque eae vulgares C)
    id estто есть (hodie, id est calendis Octobribus C)
    quibus id consilii est, ut... Cs — план которых таков, чтобы...
    idne estis auctores mihi? Ter — вы это, что-ли, советуете мне?
    (in) id — потому, оттого ( id gaudeo C)
    in eo est (ut) — положение таково, дело обстоит так, дошло до того (что) (jam in eo erat, ut milites in muros ascenderent L)

    Латинско-русский словарь > is

См. также в других словарях:

  • miseria — sustantivo femenino 1. (no contable) Pobreza grande, falta de lo más necesario para poder vivir: Esos chicos viven en la más absoluta miseria, no tienen nada para comer. 2. (en plural) Sufrimientos, penas, desgracias, mala suerte: Santiago se… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • miseria — (Del lat. miserĭa). 1. f. Desgracia, trabajo, infortunio. 2. Estrechez, falta de lo necesario para el sustento o para otra cosa, pobreza extremada. 3. Avaricia, mezquindad y demasiada parsimonia. 4. Plaga pedicular, producida de ordinario por el… …   Diccionario de la lengua española

  • miseria — /mi zɛrja/ s.f. [dal lat. miseria, der. di miser misero ]. 1. [mancanza di ciò che è necessario per vivere, cui conseguono squallore e senso di desolazione: una vita di m. ] ▶◀ bisogno, indigenza, (lett.) inopia, (non com.) meschinità, (region.)… …   Enciclopedia Italiana

  • miseria — miseria, miseria y compañía expr. muy poco. ❙ « Dos en diez años. Miseria y compañía.» M. Vázquez Montalbán, El delantero centro fue asesinado al atardecer. ❙ «...patatas y garbanzos, nada, miseria y compañía...» Juan Marsé, Si te dicen que caí.… …   Diccionario del Argot "El Sohez"

  • Miseria — MISERIA, æ, (⇒ Tab. I.) des Erebus und der Nacht Tochter. Hyg. Præf. p. 2 …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • miseria — index adversity Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • miséria — s. f. 1. Estado ou qualidade de miserável. 2. Pobreza. 3. Abjeção, vileza. 4. Lástima. 5. Ridicularia, bagatela. 6. Avareza. 7.  [Botânica] Árvore de Cabo Verde …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • miseria — (Del lat. miseria.) ► sustantivo femenino 1 Estado de pobreza o escasez extrema: ■ las ayudas internacionales no son suficientes para paliar la miseria de los países del tercer mundo. SINÓNIMO penuria indigencia pobreza ANTÓNIMO riqueza 2 Estado… …   Enciclopedia Universal

  • miseria — mi·sè·ria s.f. FO 1. condizione di grande povertà, di estrema indigenza: vivere nella miseria; non conoscere miseria: non essere in ristrettezze economiche Sinonimi: bisogno, indigenza, povertà, ristrettezza. Contrari: agiatezza, benessere,… …   Dizionario italiano

  • miseria — s f 1 Pobreza extrema en la que vive alguien: vivir en la miseria, estar en la miseria 2 Poquísima cantidad de algo, en particular de dinero: ganar una miseria, Les pagan una verdadera miseria 3 Desgracia extrema que sufre alguien durante cierto… …   Español en México

  • miseria — {{#}}{{LM M26071}}{{〓}} {{SynM26727}} {{[}}miseria{{]}} ‹mi·se·ria› {{《}}▍ s.f.{{》}} {{<}}1{{>}} Pobreza o estrechez extremadas: • vivir en la miseria.{{○}} {{<}}2{{>}} Desgracia, penalidad o sufrimiento: • las miserias de la guerra.{{○}}… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»