Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

minae

  • 81 inde

    [st1]1 [-] delà, de ce lieu.    - legiones sese receperunt inde, quo temere erant progressae, Caes. BC. 3, 45, 6: les légions se retirèrent de l'endroit, où elles s'étaient aventurées témérairement.    - inde loci, Lucr. 5, 438: de là. [st1]2 [-] inde = ex ea re.    - inde = ex ea re. --- Cic. Amer. 75.    - inde est quod, Plin. Ep. 7, 5, 1: de là vient que.    - inde quod, Ter. Haut. 54 = ex eo, quod: de ce fait que. --- cf. Quint. 3, 2, 2. [st1]3 [-] inde = ex iis.    - inde = ex iis: d'eux, d'entre eux, parmi eux.    - nati filii duo: inde ego hunc majorem adoptavi, Ter. Ad. 47: il a eu deux fils, et parmi eux j'ai adopté l'aîné.    - rege inde sumpto, Liv. 1, 18, 5: en choisissant un roi dans leur peuple (de chez les Sabins). [st1]4 [-] inde = ab iis.    - inde = ab iis, Curt. 3, 1, 8: d'eux, de leur part. [st1]5 [-] à partir de là, à partir de ce moment-là.    - jam inde, Liv. 3, 36, 1: à partir de ce moment.    - jam inde ab ortu, Cic. Nat. 2, 124: dès la naissance.    - jam inde a principio hujus imperii, Cic. Prov. 33: depuis l'origine de notre domination.    - deinceps inde, Cic. Br. 12: à partir de là successivement.    - altera castra sunt adorti, inde tertia, deinceps reliqua, Caes. BC. 3, 9: ils attaquèrent le second camp, puis le troisième et successivement tous les autres.    - inde ab initio: depuis le début.    - jam inde ab initio: dès le début.    - jam inde ab incunabulis, Liv. 4, 36: dès le berceau.
    * * *
    [st1]1 [-] delà, de ce lieu.    - legiones sese receperunt inde, quo temere erant progressae, Caes. BC. 3, 45, 6: les légions se retirèrent de l'endroit, où elles s'étaient aventurées témérairement.    - inde loci, Lucr. 5, 438: de là. [st1]2 [-] inde = ex ea re.    - inde = ex ea re. --- Cic. Amer. 75.    - inde est quod, Plin. Ep. 7, 5, 1: de là vient que.    - inde quod, Ter. Haut. 54 = ex eo, quod: de ce fait que. --- cf. Quint. 3, 2, 2. [st1]3 [-] inde = ex iis.    - inde = ex iis: d'eux, d'entre eux, parmi eux.    - nati filii duo: inde ego hunc majorem adoptavi, Ter. Ad. 47: il a eu deux fils, et parmi eux j'ai adopté l'aîné.    - rege inde sumpto, Liv. 1, 18, 5: en choisissant un roi dans leur peuple (de chez les Sabins). [st1]4 [-] inde = ab iis.    - inde = ab iis, Curt. 3, 1, 8: d'eux, de leur part. [st1]5 [-] à partir de là, à partir de ce moment-là.    - jam inde, Liv. 3, 36, 1: à partir de ce moment.    - jam inde ab ortu, Cic. Nat. 2, 124: dès la naissance.    - jam inde a principio hujus imperii, Cic. Prov. 33: depuis l'origine de notre domination.    - deinceps inde, Cic. Br. 12: à partir de là successivement.    - altera castra sunt adorti, inde tertia, deinceps reliqua, Caes. BC. 3, 9: ils attaquèrent le second camp, puis le troisième et successivement tous les autres.    - inde ab initio: depuis le début.    - jam inde ab initio: dès le début.    - jam inde ab incunabulis, Liv. 4, 36: dès le berceau.
    * * *
        Inde, Aduerbium de loco. Plaut. De ce lieu là, De là.
    \
        - ad meam maiorem filiam inuiso domum: Siquis me quaeret, inde vocatote. Plaut. Appelez moy de là, Envoyez moy querir là, ou leans.
    \
        Videre inde esse. Plaut. Il semble que tu sois de là.
    \
        Inde, ad personam relatum. Terentius, - vxorem duxit: nati filii Duo. inde ego hunc maiorem adoptaui mihi. De luy.
    \
        Abs te inde. Plaut. Minae viginti quas abs te inde est instipulatus. De toy.
    \
        Inde, pro Ob id. Terentius, Haec inter nos nuper notitia admodum est, Inde adeo, quod agrum in proximo hic mercatus es. Pource que, A cause que.
    \
        Inde est, quod magnam partem noctium in imagine tua vigil exigo. Plin. iunior. De cela vient que, etc.
    \
        Inde, pro Deinde. Liu. Puis apres.
    \
        Inde ab ineunte aetate, vel ab incunabulis. Plautus. Liu. Dés son jeune aage.
    \
        Iam inde ab initio minime laetus nouae origine vrbis. Liuius. Tout du commencement.
    \
        Inde vsque repetens. Cic. Depuis ce temps là.

    Dictionarium latinogallicum > inde

  • 82 malus

    [st1]1 [-] mālus, i, m.: - [abcl][b]a - mât (de navire). - [abcl]b - poutre.[/b]    - malos scandere: grimper aux mâts. [st1]2 [-] mālus, i, f.: pommier. [st1]3 [-] mălus, a, um: - [abcl][b]a - mauvais, de mauvaise qualité. - [abcl]b - qui n'est pas dans l'ordre, erroné; peu fondé, faux. - [abcl]c - laid, difforme. - [abcl]d - méchant, vicieux, dépravé, pervers. - [abcl]e - malin, fourbe, rusé. - [abcl]f - dommageable, pernicieux. - [abcl]g - funeste, malheureux.[/b]    - mala opinio de aliquo: opinion fausse que l'on a de qqn.    - mali, ōrum, m.: les méchants.    - me malum esse oportet, Plaut.: il faut que je sois un vaurien.    - malus ager, Virg.: champ stérile.    - malum pondus, Plaut.: faux poids.    - mala verba, Cic.: injures.    - mala res, Sall.: indigence.    - mala pugna: combat malheureux, défaite.    - abi in malam rem, Ter.: va te faire pendre.    - malum carmen, Plin.: enchantement, maléfice.
    * * *
    [st1]1 [-] mālus, i, m.: - [abcl][b]a - mât (de navire). - [abcl]b - poutre.[/b]    - malos scandere: grimper aux mâts. [st1]2 [-] mālus, i, f.: pommier. [st1]3 [-] mălus, a, um: - [abcl][b]a - mauvais, de mauvaise qualité. - [abcl]b - qui n'est pas dans l'ordre, erroné; peu fondé, faux. - [abcl]c - laid, difforme. - [abcl]d - méchant, vicieux, dépravé, pervers. - [abcl]e - malin, fourbe, rusé. - [abcl]f - dommageable, pernicieux. - [abcl]g - funeste, malheureux.[/b]    - mala opinio de aliquo: opinion fausse que l'on a de qqn.    - mali, ōrum, m.: les méchants.    - me malum esse oportet, Plaut.: il faut que je sois un vaurien.    - malus ager, Virg.: champ stérile.    - malum pondus, Plaut.: faux poids.    - mala verba, Cic.: injures.    - mala res, Sall.: indigence.    - mala pugna: combat malheureux, défaite.    - abi in malam rem, Ter.: va te faire pendre.    - malum carmen, Plin.: enchantement, maléfice.
    * * *
    I.
        Malus, mali, f. gen. priore producta, Pommier.
    \
        Malum, mali, n. g. Une pomme.
    \
        Orbiculatum. Plin. Pomme de paradis.
    \
        Persicum. Plin. Une pesche.
    \
        Punicum. Colum. Pomme de grenade.
    II.
        Malus, mali, masc. ge. priore prod. Cic. Le mas, ou l'arbre d'une navire.
    \
        Malus, Adiectiuum, priore correpta. Cic. Mauvais, Mauvaise, Mal, Male.
    \
        Dolus malus, Vide DOLVS Malengin.
    \
        Ambitio mala. Horat. Male ambition.
    \
        Forma mala mulier. Plaut. Laide.
    \
        Viginti minae bonae, mala opera partae. Plaut. Par meschanceté.
    \
        Pondus malum. Plaut. Pois qui n'est pas assez pesant, Faulx pois.
    \
        Malum, substantiue positum. Cic. Non fuit malum scribi. Il n'y avoit point de mal de l'escripre.
    \
        Malum, Mal, Dommage, Peine, Travail.
    \
        Dare malum. Plaut. Faire quelque mal.
    \
        Vi, malo, plagis adductus est, vt frumenti daret, non quantum haberet, sed quantum cogeretur. Cic. De mal qu'on luy a faict.
    \
        Foenebre. Tacit. Le mal et meschanceté des usures.
    \
        Cauere malum. Cic. Se donner garde de quelque mal.
    \
        Habere malum. Cic. Avoir et endurer mal.
    \
        Leuare malum arte Apollinea. Ouid. Guarir.
    \
        Subire malum. Cic. Endurer du mal.
    \
        Malum, Interiectio irascentis. Teren. Quid tua (malum) id refert? Que malencontre en as tu à faire? Que gibet, Que diable.

    Dictionarium latinogallicum > malus

  • 83 murus

    mūrus, i, m. [st2]1 [-] mur, clôture, enceinte. [st2]2 [-] rempart, muraille d’une ville. [st2]3 [-] levée de terre, remblai, retranchement, chaussée, digue. [st2]4 [-] rempart, protection, défense, secours, abri.    - muros subruere: saper les murs.    - Graiûm murus Achilles, Ov. M. 13.280: Achille, le rempart des Grecs.    - hic murus aeneus esto, Hor. Ep. 1, 1, 60: que ce soit ici pour nous un mur d'airain. - voir hors site murus.
    * * *
    mūrus, i, m. [st2]1 [-] mur, clôture, enceinte. [st2]2 [-] rempart, muraille d’une ville. [st2]3 [-] levée de terre, remblai, retranchement, chaussée, digue. [st2]4 [-] rempart, protection, défense, secours, abri.    - muros subruere: saper les murs.    - Graiûm murus Achilles, Ov. M. 13.280: Achille, le rempart des Grecs.    - hic murus aeneus esto, Hor. Ep. 1, 1, 60: que ce soit ici pour nous un mur d'airain. - voir hors site murus.
    * * *
        Murus, muri. Cic. Un meur, Une muraille.
    \
        Minae murorum ingentes. Virgil. Les creneaux.
    \
        Partem muri disiicere. Sueton. Abatre, Faire bresche.
    \
        Humiles muri. Ouid. Bas.
    \
        Diuidimus muros, et moenia pandimus vrbis. Virg. Nous faisons bresche et ouverture és murailles.
    \
        In planum effundere muros. Lucan. Raser, Jecter par terre.
    \
        Fodere murum. Ouid. Ceper une muraille, La rompre et desmolir ou miner par le pied. Aucuns dient Saper.
    \
        Labentes renouare muros. Seneca. Refaire, Reparer.
    \
        Murus, Agger etiam dicitur sine fossa. Varro. Une chaussee sans fosse.

    Dictionarium latinogallicum > murus

  • 84 pereo

    perĕo, īre, ĭī (qqf. īvī), ĭtum - intr. - [st2]1 [-] passer par, passer à travers. [st2]2 [-] périr; mourir. [st2]3 [-] être perdu, être désespéré. [st2]4 [-] en parl. des ch.: périr, être détruit, se perdre. [st2]5 [-] être perdu (pour qqn), être enlevé (à qqn). [st2]6 [-] être violemment épris, brûler d'amour. [st2]7 - tr. - aimer ardemment.    - perierat imperium si Fabius tantum ausus esset quantum ira suadebat, Sen. Ir. 1, 11, 5: c'en était fait de l'empire, si Fabius avait osé tout ce que son ressentiment lui conseillait.    - perire amore (tour poét.): mourir d'amour.
    * * *
    perĕo, īre, ĭī (qqf. īvī), ĭtum - intr. - [st2]1 [-] passer par, passer à travers. [st2]2 [-] périr; mourir. [st2]3 [-] être perdu, être désespéré. [st2]4 [-] en parl. des ch.: périr, être détruit, se perdre. [st2]5 [-] être perdu (pour qqn), être enlevé (à qqn). [st2]6 [-] être violemment épris, brûler d'amour. [st2]7 - tr. - aimer ardemment.    - perierat imperium si Fabius tantum ausus esset quantum ira suadebat, Sen. Ir. 1, 11, 5: c'en était fait de l'empire, si Fabius avait osé tout ce que son ressentiment lui conseillait.    - perire amore (tour poét.): mourir d'amour.
    * * *
        Pereo, peris, periui, et per syncopam perii, peritum, penul. corr. perire. Plaut. Estre perdu, Perir.
    \
        Ne pueri pereant fame. Plaut. Meurent de faim.
    \
        - prudens, sciens, Viuus, vidensque pereo. Terent. Je meurs.
    \
        Quod si fit, pereo funditus. Terent. C'est faict du tout de moy.
    \
        Perit ab animo. Plaut. Le courage luy default.
    \
        Lustris perire. Lucret. Se tuer d'yvrongner et paillarder.
    \
        Metagenes certe periit. Cic. Il ha faict banque route, Il ha tout perdu, Il a fauché et fené, Il n'ha plus rien, Il est destruict de fond en comble.
    \
        Perierunt aedes. Plaut. Sont rompues et cheutes.
    \
        Nullus otio perit dies apibus. Pli. Les mousches à miel ne perdent point une journee, qu'elles ne besongnent.
    \
        Niues pereunt tepente sole. Ouid. Se fondent.
    \
        - tua arte viginti minae Pro psaltria periere. Terent. Sont consumees et despendues.
    \
        Pudor illi periit. Plaut. Il est eshonté, Il n'ha plus de honte, Il a perdu toute honte.
    \
        Telum pereat rubigine. Horat. Se gaste.
    \
        Funditus pereunt vrbes. Horat. Perissent.
    \
        Perire ab aliquo. Plin. Estre tué par aucun.
    \
        Fortiter perire. Horat. Mourir vaillamment.
    \
        Morbo perire. Caes. Mourir par maladie.
    \
        Peream. Brutus ad Ciceronem. Une maniere de jurer des payens, Je puisse mourir.
    \
        Male pereat Lesbia. Horat. De male mort puist elle mourir, La male mort la puisse tuer.

    Dictionarium latinogallicum > pereo

  • 85 mina

    сущ.
    • ария
    • вид
    • воздух
    • выражение
    • гримаса
    • копь
    • лик
    • лицо
    • мелодия
    • мина
    • облик
    • обличье
    • образ
    • песня
    • шахта
    * * *
    min|a
    %1 выражение лица, мина; вид ♂;

    kwaśna \mina кислое лицо; ● rzadka \mina неуверенный (растерянный) вид; nadrabiać \minaą не подавать виду;

    zrzedła komuś \mina лицо вытянулось у кого-л.;

    robić dobrą \minaę (do złej gry) делать хорошую мину при плохой игре

    zakładać \minay закладывать (устанавливать) мины;

    oczyścić z min разминировать;
    miotacz min миномёт; stawiacz min минный заградитель
    * * *
    I ж
    выраже́ние лица́, ми́на; вид m

    kwaśna mina — ки́слое лицо́

    - robić dobrą minę
    - robić dobrą minę do złej gry
    II ж воен.
    ми́на

    zakładać miny — закла́дывать (устана́вливать) ми́ны

    oczyścić z min — размини́ровать

    stawiacz min — ми́нный загради́тель

    Słownik polsko-rosyjski > mina

  • 86 εικοσαμναίου

    εἰκοσαμναῖος
    weighing twenty minae: masc /neut gen sg

    Morphologia Graeca > εικοσαμναίου

  • 87 εἰκοσαμναίου

    εἰκοσαμναῖος
    weighing twenty minae: masc /neut gen sg

    Morphologia Graeca > εἰκοσαμναίου

  • 88 μολβίς

    μολβίς
    weight of seven minae: fem nom sg

    Morphologia Graeca > μολβίς

  • 89 μόλγης

    μόλγης
    weight of seven minae: fem nom sg

    Morphologia Graeca > μόλγης

  • 90 πεντεκαιδεκαμναίου

    πεντεκαιδεκαμναῖος
    weighing fifteen minae: masc /neut gen sg

    Morphologia Graeca > πεντεκαιδεκαμναίου

  • 91 πεντηκονταμναίου

    πεντηκονταμναῖος
    weighing fifty minae: masc /fem /neut gen sg

    Morphologia Graeca > πεντηκονταμναίου

  • 92 τριακονταμναίου

    τριακονταμναῖος
    weighing thirty minae: masc /neut gen sg

    Morphologia Graeca > τριακονταμναίου

  • 93 τριακονταμναίους

    τριακονταμναῖος
    weighing thirty minae: masc acc pl

    Morphologia Graeca > τριακονταμναίους

  • 94 mina

    English-Ukrainian dictionary > mina

  • 95 abscedo

    abs-cēdo, cessī, cessum, ere, weg-, fortgehen, sich entfernen, sich fortmachen, sich zurückziehen (Ggstz. accedere), I) eig.: a) v. Pers.: abscede etiamnunc, Plaut.: procul, Ov.: retro, Sil.: hinc intro, Plaut.: paululum istuc, Plaut.: e conspectu, Plaut.: a curia, e foro, Liv.: paulum ab illis, Plaut.: triclinio, Suet.: Rhodum, Tac. – als milit. t.t., abziehen, sich zurückziehen, inde, Liv.: a Capua, Liv.: ab Hannibale, non vestigium ab Hannibale, Liv.: nec ab armis aut loco suo, Liv.: a moenibus, Liv.: moenibus, Liv.: Spartā, Nep.: Thyrio, Liv.: Armeniā, Tac.: obsidione, Liv.: inde irrito incepto, Liv.: proelio victus abscesserat, Capit. – impers., non ante abscessum est, quam etc., Liv.: Regio abscessum est, Liv.: d.h. (wohl sprichw.) tecto latere abscedere, mit heiler Haut davonkommen, Ter. heaut. 672. – b) v. Lebl.: α) im allg.: illorum navis longe in altum abscesserat, Plaut. rud. prol. 66. – verschwindend sich fortmachen, verschwinden, cor abscedet, Cic.: quamquam abscesserat imago (das Traumbild, Gespenst), Plin. ep. – β) vom Monde = abnehmen, luna accedens... abscedens, Plin. 2, 221. – γ) v. Örtlichk. = sich aus dem Gesichtskreis entfernen, quantum mare abscedebat, Liv. 27, 47, 11. – δ) (t.t. der Malerei) in der Perspektive zurücktreten (Ggstz. prominere), Vitr. 1, 2, 2 u. 7. pr. § 11. – ε) (mediz. t.t.) von zurückgetrete-
    ————
    nen od. stockenden Säften, die in Eiter übergehen u. Geschwüre bilden, sich ablagern, aliquid sub lingua abscedit, es bildet sich ein Eitergeschwür, Abszeß, Cels.: u. so omnia abscedentia, alle Abszesse, Cels. – II) übtr.: a) v. Pers.: α) der Zeit nach sich entfernen, neque admodum a pueris abscessit (ist entfernt) neque admodum adolescentulust, Naev. com. 26. – β) vom Beruf usw. abgehen, sich zurückziehen, non militaribus modo sed civilibus quoque muneribus, Liv. 9, 3, 5. – γ) von einer Forderung (Klage) zurücktreten, abgehen, nachgeben, nec ille abscessit, Tac. ann. 2, 34. – δ) sich jmds. Macht entziehen, Pallada abscessisse mihi, Ov. met. 5, 376. – ε) aus der Welt gehen, hinscheiden = sterben, cogitet, quam purus abscedat, Lact. 7, 27, 8: u. so Cypr. ep. 55, 11 u. 17. Corp. inscr. Lat. 6, 1884. – b) v. Lebl.: α) v. Zuständen, weichen, vergehen, somnus ut abscessit, Ov.: labor a vobis recedet, benefactum a vobis, dum vivitis, non abscedet, Cato. – bes. v. Gemütszuständen, cito ab eo haec ira abscedet, Ter. – β) vermindernd abgehen, wegfallen (Ggstz. accedere), cives earum urbium, quae regno (Antiochi) abscedunt, Liv.: cui aliquid accedere potest, id imperfectum est; cui aliquid abscedere potest, id imperpetuum, Sen. – bes. von einer Geldsumme abgehen, abscedent enim minae, non accedent (im Wortspiel), Plaut.: ne quid abscederet, Suet. – Archaist. abscessem = absce-
    ————
    ssissem, Sil. 8, 109.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > abscedo

  • 96 Aeacus

    Aeacus, ī, m. (Αἰακός), myth. König von Ägina, Sohn des Jupiter u. der Ägina od. Europa, Vater des Peleus u. Telamon und somit Stammvater der Äaciden (s. unten Aeacides), wegen seiner Frömmigkeit (dah. templorum fabricator, s. Arnob. 6, 3) und Gerechtigkeit nach seinem Tode mit Minos und Rhadamanthus Richter der Schatten in der Unterwelt, Hyg. fab. 52. Ov. met. 13, 25. Cic. Tusc. 1, 98: griech. Akk. Aeacon, Ov. met. 9, 435. – Dav. abgeleitet: A) Aeacidēs, ae, m. (Αἰακίδης), ein männl. Abkömmling des Äakus, ein Äacide, Enn., Cic. u.a. – Insbes., a) einer seiner Söhne, wie Peleus, Ov. met. 12, 365; Phokus, ibid. 7, 668. – b) sein Enkel Achilles, Verg. u. Ov. – c) sein Urenkel Pyrrhus, des Achilles Sohn, Verg. Aen. 3, 296. Ov. her. 8, 7 u. 55. – d) einer seiner Nachkommen, wie Pyrrhus, König in Epirus, Enn. ann. 186; u. der König Perseus, Verg. Aen. 6, 839 u. Sil. 1, 627. – Genet. auch Aeacidis, Sen. Troad. 46 (s. Leo z. St.). Dracont. carm. 5, 155: Akk. Aeacidem, Dracont. carm. min. 8, 192, Aeaciden, Verg. Aen. 6, 839. Stat. Silv. 5, 3, 194 u.ö.: Voc. Aeacide, Ov. her. 3, 87 u. 8, 7, od. Aeacida, Enn. ann. 186: Gen. Plur. Aeacidarum, Enn. ann. 187, u. Aeacidum, Sil. 15, 292. Val. Flacc. 5, 573. – Dav. wieder: 1) Aeacidēius, a, um, zu den Äaciden gehörig, äacidëisch, regna, die Insel Ägina, Ov. met. 7,
    ————
    472. – 2) Aeacidīnus, a, um, eines Äaciden (Achilles) würdig, minae, Plaut. asin. 405. – B) Aeacius, a, um, äacisch, flos, die Hyazinthe (nach der Sage aus dem Blute des telamonischen Ajax entsprossen), Col. poët. 10, 175.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Aeacus

  • 97 alibi

    alībī, Adv. (alius u. ibi), 1) anderswo = an einem andern Orte, anderwärts, sonst noch, a) übh.: St. Hicine nos habitare censes? Ch. Ubinam ego alibi censeam? Plaut. (u. so al. habitare, Liv.): rarum alibi animal, Curt.: Romae... al., al.... Romae, Liv.: al. quam in Capitolio, Liv.: al. quam Romae, al. quam in theatro, Tac. – alibi... alibi (auch noch mehrmals), an dem einen Orte... an dem andern, hier... dort = hic... illic, alibi preces, alibi minae audiebantur, Liv.; dah. auch zuw. hic od. illic... alibi, zB. alibi pavorem, alibi gaudium ingens facit, Liv.: alibi primum, alibi postremum agmen, alibi etc., an einem Orte der Vortrab, am andern... am dritten usw., Liv.: hic segetes, illic veniunt felicius uvae, arborei foetus alibi, Verg. georg. 1, 54: sogar alibi... deinde, Curt. 7, 4 (18), 26 sq.: alibi gentium, Apul. flor. 18, p. 29, 20 Kr.: alibi gentium et civitatium, ibid. 16. p. 24, 13 Kr.: alius alibi, der eine hier, der andere dort; der eine auf diese, der andere auf jene Weise, Lucr., Sall. u.a.: alius alibi gentium, Apul. de deo Socr. 15 extr.: u. so aliter al. od. al. aliter, Cic. u. Liv. – alibi atque alibi, das eine Mal hier, das andere Mal dort, Plin. 34, 144. – mit Negationen, nec alibi, Verg.: nusquam alibi, Cic.: nec usquam alibi, Cic. – alibi quam (vergleichend), anderswo als, gew. mit der Negat. non, nusquam etc., nirgend anderswo als,
    ————
    Liv., Plin. u.a. – b) anderswo = an einer andern Stelle einer Schrift, Quint. 2, 21, 6 u.a. Cels. 7, 16: im Ggstz. zum prooemium, Quint. 4, 1, 53; 6, 4, 4: u. in einem andern Teil des Satzes, Quint. 9, 4, 106. – II) übtr., 1) in andern Dingen, in etwas anderem, Komik., Liv. u.a. (s. Weißenb. Liv. 10, 20, 16). – 2) v. Personen, bei jemand anderem, Ter. u. Liv. – 3) für alioqui, sonst, Plin. u. Curt.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > alibi

  • 98 blandimentum

    blandīmentum, ī, n. (blandior), die Schmeichelei, Liebkosung, als Mittel, jmd. zu gewinnen, gew. im Plur.: I) eig. (Ggstz. convicium, minae), blandimenta tua, Plaut.: muliebria, Tac.: blandimenta dare alci, Liv.: blandimentis corrumpere, Cic.: per blandimenta aggredi, Tac.: alci blandimentis elicere libros (Ggstz. convicio extorquere), Plin. ep.: captus blandimentis, Plin. ep.: blandimentis adversum plebem, Tac. ann. 12, 55. – im Sing., ibi blandimentum sublevavit metum, Tac. ann. 14, 4. – II) übtr.: A) alles die Sinne Gewinnende, Reizende, die Annehmlichkeit, blandimenta voluptatis, Cic.: blandimenta vitae, Reize, Tac.: sine apparatu, sine blandimentis (Gaumenkitzel) expellunt famem, Tac. – B) die sanfte Behandlung, sorgfältige Pflege, einer Pflanze, Plin. 17, 98.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > blandimentum

  • 99 blanditia

    blanditia, ae, f. (blandus), das Schöntun, die Schmeichelei, Liebkosung ( wie ἀρέσκεια im guten u. üblen Sinne, während assentatio = die Schmeichelei, die nach dem Munde redet, u. übh. jede Art von Liebedienerei, u. adulatio = die kriechende Schmeichelei), I) eig.: a) Sing.: blanditiā certare, Lucil. fr.: sic habendum est, nullam in amicitiis pestem esse maiorem quam adulationem, blanditiam, assentationem, Cic.: in cive excelso atque homine nobili blanditiam, ostentationem, ambitionem notam esse levitatis, Cic.: opus est magno opere blanditiā, Q. Cic. – b) Plur. = Schmeicheleien, Schmeichelworte, Liebkosungen, schmeichelndes Kosen, Höflichkeiten, Artigkeiten (Ggstz. minae), quot blanditiae, Plaut.: blanditiae et assentationes, Cic.: bl. pueriles, Ov.: benevolentiam civium blanditiis et assentando colligere, Cic.: adhibere blanditias, Ov., adhibere puellae, Liv.: blanditiis alqd elicere, Plin. ep.: blanditiis ab alqo nummulorum aliquid exprimere, Cic.: per blanditias, Suet. – II) übtr., die Annehmlichkeit, das Reizende, Anlockende, der liebliche Genuß, blanditiae praesentium voluptatum, Cic.: blanditiae eius (voluptatis) illecebraeque, Cic.: rerum talium blanditiā, Quint. – Nbf. blanditiēs, ēī, f., Apul. met. 9, 28 in. Augustin. serm. 115, 11.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > blanditia

  • 100 cado

    cado, cecidī, cāsūrus, ere (altind. çad-, Perf. çaçáda, Fut. çatsyanti, »abfallen, ausfallen«), fallen, sinken, zuw. auch sich senken, I) im allg.: A) eig.: a) v. lebl. Subjj., absol.: quare calix, si cecidit, frangitur; spongia, si cecidit, non frangitur, Sen.: bis patriae cecidere manus, Verg.: articulus ad numerum cadens, der nach dem Takte sich senkende Finger, Cic. – a mento cadit manus, Ov.: arma alci cadunt de manibus, Cic. (u. arma de manibus alcis delapsa cadunt, Cic.): cadere ex muro, Liv.: ex arbore, Plin.: e celsiore scopulo, von einer steilen Höhe herabstürzen (bildl.), Amm.: de tertio cenaculo deorsum, ulg.: tum arbores in te cadent, Plaut.: caelo u. de caelo (v. Meteorsteinen), Liv.: sinu, Ov. – in terram, Cic., od. ad terram, Quint.: in sinum, Ov.: in alqm, Plaut.: supra caput alcis, Lucr. – in Euboico litore saxea pila cadit, Verg. – deorsum, Plaut.: gravatim, Lucr. So nun bes.: α) v. Geschossen, fallen, cadunt tela retusa, Ov.: in hostem, Curt.: in humum, Curt. – frustra, Sen.: ut tela in vanum cadant, Sen.: levius, auffallen, Caes. – so auch v. Blitzen, cadentia (einschlagende) fulmina, Curt.: quaecumque cadent, in te fulmina missa putes, Ov.: caelo cadunt fulmina, Petr.: fulmina paucorum periculo cadunt, omnium metu, Sen. – β) v. Würfel u. Wurf, fallen, ut (talus) cadat rectus, Cic. Tusc. 3, 54: u. (im Bilde) iudice fortunā cadat alea, Petr. poët.
    ————
    122. v. 174; vgl. auch Ter. adelph. 741. – u. v. Lose, im Bilde, Liv. 2, 12, 16. – γ) v. Segeln, eingezogen werden, vela cadunt, Verg. Aen. 3, 207. Ov. fast. 3, 585. Gloss. IV, 468, 28. u. (bildl. = der Zorn legt sich) Ov. art. am. 1, 373. – δ) v. Gewändern, pallium interdum cadit, ut candidos nudet umeros, Hieron. ep. 117, 7 extr. – ε) v. Flüssigkeiten (v. Regen, Schnee, Tau, Wassertropfen, Wellen, Gewässern, Tränen usw.), fallen, sich ergießen, cadere imbres, Lucr.: imbres cadentes, Mela: nix cadens, Lucr.: cadentes assidue nives, Mela: ad cenam non ibo, si nives cadent, Sen. (vgl. nix): guttae cadentes, Cic.: ros cadit, Plaut., rores cadunt, Plin.: lacrimae tam iuste cadentes, Sen.: ha lacrimae per elisionem cadunt nolentibus nobis, Sen.: sine fine cadentes aquae (Regengüsse), Sen.: haemorrhoides cadere cogit, Scribon.: e capillis ros cadit, Ov.: cadunt toto de corpore guttae, Ov.: u. (im Bilde) Graeco fonte cadent (verba), Hor.: ut (Athos) aestimetur altior, quam unde imbres cadunt, Solin. – in ora, per genas (von Tränen), Ov.: in petram (v. einer Quelle), Curt.: in sinum maris (v. einem Flusse), Liv.: u. so in mare (v. einem Sumpfe), Curt.: in Maeandrum (v. einem Flusse), Liv.: ex India in Hyrcaniam (v. Meere), Curt. – silanus iuxta cadens (plätschernder), Cels. – ζ) v. Schatten, fallen, altis de montibus, Verg.: umbra modo brevior modo longior hāc vel illā cadit, Sen.: arboris antiquae quā levis
    ————
    umbra cadit, Tibull.: in ea India umbrae in meridiem cadunt, Plin.: ne umbrae in corpora cadant (auf einem Gemälde), Quint.: longius cadentes umbrae, die sich verlängernden (der Menschen), Flor. – η) v. dem, was auf natürlichem Wege von selbst od. künstlich sich trennt, sich loslöst u. abfällt, fallen, ab-, ausfallen, ausgehen, priora (medicamenta) fasciā deliganda sunt, ne per somnum cadant, Cels. – an od. von Bäumen od. Pflanzen, folia nunc cadunt, Plaut.: arbori od. ex arbore folia cadunt, Plin.: u. casuri flosculi, Quint.: motis poma cadunt ramis, Ov.: u. folia de arboribus cadunt, Mythogr. Lat. – am od. vom tier. Körper, donec crustae cadant, Cels.: vitiosi ungues cadunt, Cels.: cadunt capilli, Petr.: cadit pilus quadrupedibus, Plin.: a fronte (am Vorderhaupt) cadunt pili, Vulg.: tondenti barba cadit, Verg.: cadit dens, Cels.: dentes cadunt, Plaut. u. Plin.: cadunt alci dentes, Sen. – θ) v. der Sonne u.a. Gestirnen, v. Tage, v. Jahreszeiten, sinken, sich neigen, untergehen (Ggstz. oriri), in densam umbram, Curt., od. in mare, Flor. (v. der Sonne): in Oceanum (v. Gestirnen), Prop.: Delia (Mond) exoriens simul atque cadens, Manil. – infra caelum et sidera nox cadit, die Nacht erhebt sich nicht bis zum Himmel u. bis zu den Sternen, Tac.: quā (wo) tristis Orion cadit, Hor. – hiems cecidit (ist dahin), referent illam sui menses, Sen. ep. 36, 11. – dah. sol cadens, poet. = Abend,
    ————
    Westen, iuxta solem cadentem, Verg. Aen. 4, 480: soli subiecta cadenti arva, Avien. descr. orb. 273. – ι) v. Winden, Stürmen, Orkanen, sich legen (Ggstz. surgere; vgl. Drak. Liv. 26, 39, 8 u. 29, 27, 10), ventus premente nebulā cecidit, Liv.: ubi primum aquilones (ii namque per aliquot dies tenuerunt) cecidere, Liv.: cadente iam euro, Liv.: sic cunctus cecidit pelagi fragor, Verg. – κ) v. Worten usw., dem Munde entfallen, sic iterat voces et verba cadentia tollit, Hor.: haec aliis male dicta cadant, Tibull.: neu tibi pro vano verba benigna cadant, Prop.: haud irritae cecidere minae, Liv. – λ) (als gramm. u. rhet. t. t.) v. Wort- u. Tonfall, abfallen, verlaufen, enden, quod verba melius in syllabas longiores cadunt, Cic.: quā (litterā m) nullum Graecum verbum cadit, Quint.: quae cadunt similiter, gleiche Abfälle (ὁμοιόπτωτα; dagegen quae similiter desinunt, gleiche Ausgänge [wie unsere Reime], ὁμοιοτέλευτα), Cic. de or. 3, 206: similiter cadens (Gleichheit des Falles) exornatio appellatur, cum etc., Cornif. rhet. 4, 28: ultima syllaba in gravem cadit, Quint. – cadere numerose, aptissime, Cic.: numerus opportune cadens, Quint.
    b) v. leb. Wesen, α) übh.: ubi circumvortor (mich im Tanze herumdrehe), cado, Plaut.: et labaris oportet et arietes et cadas, Sen.: cecidit coxamque fregit, Plin. ep.: sanis pedibus suis cecidit, pedem fregit, Augustin.: fratrem suum pugno ictum a Kaesone cecidis-
    ————
    se, Liv.: si prolapsus cecidisset, Liv.: cadere solere u. saepius cadere (v. Fallsüchtigen), Cels. u. Plin. Val.: u. (im Bilde) magnus orator minime in lubrico versabitur, et si semel constiterit, numquam cadet, Cic.: u. (im Bilde), securus cadat an recto stet fabula talo, Hor. – ab alto (v. Vögeln), Plin.: de equo, Plaut. u. Cic.: de sella, Augustin. – alci ad pedes, Eutr.: in terram, in die Erde sinken (v. Körper), Cic.: alte in terram, Varr. fr.: in pedes alcis, Sen. rhet.: in patrios pedes, Ov.: in vulnus, Liv.: in vultus, Ov.: in transtra, sich ganz auf die Ruderbänke niederbeugen (= mit voller Kraft rudern), Lucan.: alci ad pedes, Eutr. 4, 7. Augustin. serm. 143, 4: alcis ad pedes, Vulg. Luc. 8, 41 u. Ioann. 11, 32: super collum alcis (jmdm. um den Hals), Vulg. Luc. 15, 20. – praecipitem, Verg.: pronum, Ov.: supinum, Suet.: honestius, Suet. – β) vom Weibe = sich einem Manne hingeben (Ggstz. demitti), Plaut. Pers. 656. Tibull. 4, 10, 2. Sen. contr. 1, 3, 7. – γ) v. Neugeborenen, de matre cadens, Stat. Theb. 1, 60: matre cadens, Val. Flacc. 1, 355. – u. v. der Sitte, Neugeborene vor die Füße des Vaters zu legen, tellure cadens, Stat. silv. 1, 2, 209 u. 5, 5, 69.
    B) übtr.: a) wohin fallen = kommen, geraten, α) übh.: abrupte in narrationem, in die E. wie mit der Tür ins Haus fallen (v. Redner), Quint. 4, 1, 79. – β) in od. auf eine Zeit fallen, in ihr eintreten, in id saeculum Romuli cecidit aetas, Cic.: considera, ne in al-
    ————
    ienissimum tempus cadat adventus tuus, Cic. – bes. v. Zahlungen, fällig werden, einkommen, in eam diem cadere nummos, qui a Quinto debentur, Cic.: sed ei ex praediis, ut cadet, ita solvetur, Cic. – γ) in die Sinne od. geistige Anschauung fallen, kommen, ihr anheimfallen, unterworfen werden, sub sensum aliquem, Cic.: sub sensum cernendi, Cic.: sub oculos, sub aspectum, in conspectum, Cic.: sub aspectum et tactum, Cic.: sub aurium mensuram aliquam, Cic.: sub iudicium sapientis et delectum, Cic.: sub intellegentiam, Cic.: in deliberationem, in nostram intellegentiam, Cic.: ne in cogitationem quidem, nicht einmal gedacht werden können, Cic. – δ) in eine gewisse Klasse usw. fallen, ihr zufallen, anheimfallen, zu ihr gehören, in idem genus orationis, Cic.: u. sub eandem rationem, Cic.: in unam quaestionem (v. mehreren), Quint.: sub nullam regulam cadere posse, unter keine Regel gebracht werden können, Sen.: ultra medicinae professionem, Scrib. – ε) in einen Zustand, in ein Verhältnis fallen, verfallen, geraten, ihm anheimfallen, von Pers., in morbum, Cic.: in unius potestatem, Cic.: sub populi Romani imperium ditionemque, Cic.: in offensionem alcis, Cic.: in suspicionem alcis, Nep.: u. in aliquam vituperationem, Cic.: in peccatum, der S. verfallen, Augustin. in psalm. 65, 13. – ζ) an jmd. fallen, jmdm. zufallen, anheimfallen = zuteil werden, m. Ang. an wen?
    ————
    durch ad m. Akk., regnum praeceps ad servitia (die Sklaven) cadit, Liv.: ad regna alcis, Lucr. – u. durch Dat., quibus ad portas cecidit custodia sorti (Abl.), Verg. – η) auf jmd. fallen, d.i. jmd. treffen, auf jmd. od. etw. Anwendung finden, auf od. für jmd. od. etw. passen, jmdm. beigelegt-, zugemutet werden können, mit etw. stimmen, non cadit in hos mores, non in hunc hominem ista suspicio, Cic.: hoc verbum, hoc nomen cadit in alqm, Cic.: non cadit in te superbia, Curt.: cadit ergo in bonum virum mentiri emolumenti sui causā, criminari etc.? Cic.: cadit igitur in eundem et misereri et invidere, Cic.: in consuetudinem nostram non caderet, es würde mit unserem Sprachgebrauche nicht übereinstimmen, Cic.
    b) seinem Verlaufe od. Erfolge nach fallen = eintreten, sich ereignen, sich zutragen, so u. so ausfallen, ablaufen, von Ereignissen, Versprechen u. dgl., quae tum maxime acciderant, casura praemonens, Liv.: si quid adversi casurum foret, Liv.: quid, si hostem habuissemus, casurum fuisset, Liv.: vota cadunt, treten ein, d.i. gehen in Erfüllung, Tibull. 2, 2, 17 (versch. von omnia ingrato litore vota cadunt, im Bilde = bleiben unerfüllt, Prop. 1, 17, 4). – c. fortuito, Cic.: c. feliciter, Sen. rhet.: c. male, Caes.: hoc adhuc percommode cadit, quod (daß usw.), Cic.: quod melius caderet nihil vidi, Cic.: res cecidit praeter opinionem, Nep., od. aliter ac putaram, Cic.: cecidit
    ————
    ut volumus et optamus (ganz erwünscht), Cic.: commodius cadere non potuit, Cic.: durius et contra praedicta cadentibus rebus, Suet. – si non omnia caderent secunda, Caes.: ut irrita promissa eius caderent, Liv. – res quocunque cadent etc., Verg.: leviter curare videtur, quo promissa cadant, Hor.: etsi verebar, quorsum id casurum esset, Cic.: aliorsum vota ceciderunt, Flor. – ni misericordia in perniciem casura esset, Cic.: cadere ad od. in irritum, fehlschlagen, vereitelt werden, fruchtlos bleiben (v. Hoffnung usw.), Liv. u. Tac.: so auch in cassum, Plaut. u. Lucr., u. frustra, Tac. – m. Ang. wem? etw. eintritt, sich ereignet, begegnet, durch Dat., ut nihil ipsis iure incommodi cadere possit, Cic.: insperanti mihi cecidit, ut etc., Cic.: hoc cecidit mihi peropportune, quod etc., Cic.: nihil mihi optatius cadere potest, quam ut etc., Cic.: qua in re mihi videtur illud perquam venuste (ganz allerliebst) cecidisse, ut (daß) etc., Cael. in Cic. ep.: sed certe a te mihi omnia semper honesta et iucunda ceciderunt, Cic. – nimia illa libertas et populis et privatis in nimiam servitutem cadit, schlägt um in usw. (wie μεταβάλλει), Cic. de rep. 1, 68.
    c) gleichs. zu Boden fallen, sinken, α) v. Pers., αα) durch Verlust der Macht, des Ansehens, des Kredits im Staats- u. Privatleben, turpius est enim privatim cadere quam publice, Cic.: tam graviter c.,
    ————
    Cic.: eminentis vitae exitus est cadere, Sen. – ββ) durch Verlust des Prozesses, fallen = den Prozeß verlieren, verurteilt werden, absol., Tac. hist. 4, 6: in iudicio, Cic.: causā, Cic. u. ICt., od. formulā, Sen. u. Quint., infolge eines Formfehlers den Prozeß verlieren (s. Piderit Cic. de or. 1, 166. Halm Cic. Mur. 9): coniurationis crimine, Tac.: ore impudico (accusatoris), Tac. – γγ) durch Verlust des moralischen Haltes, Mutes, frangi repente et ita cadere, ut nulla res te ad aequitatem animi possit postea extollere, Cic.: non debemus ita cadere animis (den Mut verlieren), quasi etc., Cic. ep. 6, 1, 4. – β) v. Lebl., αα) durch Abnahme der extensiven od. intensiven Stärke, sinken, schwinden, cadunt vires, Lucr.: cadit vis venti, Liv. – cadit alci ira, Liv., u. (poet.) cadit ira fulminis, Prop.: cadit ira metu, Ov. – ββ) durch Abnahme des moral. Haltes, sinken, entsinken, nec debilitari animos aut cadere patitur (amicitia), Cic.: castris amissis od. alienis cladibus ceciderant animi, Liv. (s. Drak. Liv. 1, 11, 3): cecidere illis animique manusque, Ov. – γγ) durch Abnahme od. Verlust der Geltung, Macht, fallen, sinken, an Geltung-, an Bedeutung-, an Ansehen verlieren, pretia militiae casura in pace, Liv.: tua laus pariter cum re publica cecidit, Cic.: tanta civitas si cadet, Cic.: auctoritas principum cecidit, Cic.: multa renascentur, quae cecidere, cadentque quae nunc sunt in honore vocabula, Hor.: si magnus vir ce-
    ————
    cidit, magnus iacuit, Sen. – huc cecidisse Germani exercitus gloriam, ut etc., so weit (so tief) sei der R. des germ. H. gesunken, daß usw., Tac. – Unpers., periculum est, ne cadatur, Augustin. de dono persev. 1.
    II) prägn., fallen = hinsinken, zusammensinken, a) v. lebl. Subjj.: α) fallen = einfallen, einsinken, zusammenfallen, -sinken, verfallen, versinken, cadunt toti montes, Lucr.: at mundus aliquando est casurus? Ps. Quint. decl. – v. menschl. Gliedmaßen, cadunt alci oculi, fallen zu, Cic.: cadentes in ipso opere oculi, Sen.: cadentes iam oculos ad meum nomen erexit, Sen. rhet.: venas cadentes vino fulcire od. reficere, Sen. – β) fallen = erobert u. zerstört werden, von Städten, non tota cadet Troia, Ov.: cadere Argolico sub milite Troiam, Ov.
    b) v. leb. Wesen, fallen, sinken = tot hinsinken, α) von Menschen, teils gewaltsam, sowohl durch fremde Hand, im Kampfe, Kriege, od. durch Gift, durch das Henkerschwert usw., hinterlistig usw., pauci de nostris cadunt, Caes.: pauci utrimque cecidere, Liv.: ante signa circaque omnes ceciderant, Liv.: adversum femur tragulā graviter ictus cecidit, Liv.: confossi ceciderunt, Liv. – cadere in acie, Cic., in proelio, in eo bello, Nep.: acie civili, Ov.: pugnā Cannensi, Liv.: inter signa Samnitium, Liv.: in Hispania, Liv. – in pio officio, Ov. – telis, Tac.: iaculo eminus, Ov.: u. Marte suo per mutua vulnera, Ov.: u. per
    ————
    alqm iustā morte, Hor.: per acies aut proscriptione, Tac.: fraude muliebri, Tac.: poenali gladio (unter dem Henkerschwert), Amm. 27, 12, 3. – pro patria, Quint.: pro optimatibus, Tac. – neque illius interest, quemadmodum aut ubi cadam, Iustin.: in pugna acceptis a forti adversario vulneribus honeste cadere, Cic.: super LX milia non armis telisque Romanorum, sed... oblectationi oculisque ceciderunt, Tac.: cadere cum dignitate, Cic.: iure belli, Tac. – m. Ang. von wem? durch ab m. Abl. (s. Burm. Ov. met. 5, 192. Nipp. Tac. ann. 16, 9. Ruhnk. Suet. Oth. 5, 1): a tanto viro, Ov.: a centurione advorsis vulneribus tamquam in pugna, Tac.: nihil referre an ab hoste in acie an in foro sub creditoribus caderet, Suet.: poet. durch bl. Abl., Thessalo victore, Hor. – m. Ang. wem zuliebe? durch Dat., illud rogo, legi potius quam scorto cadat (hingerichtet werde), Sen. contr. 9 (4), 25. § 8. – als durch eigene Hand, suā manu, Tac.: exitu voluntario, Tac. – teils durch Schicksals Hand, in den Tod-, ins Grab sinken, vivam, si vivet; si cadet illa, cadam, Prop. – cadere ferrove fatove, Ov. – β) v. Opfertieren, fallen = als Opfer geschlachtet werden, geopfert werden, si tener pleno cadit haedus anno, Hor.: hostia cadit ante aras, Verg.: quae prima hostia ante foculum cecidit, Val. Max. – m. Ang. wem? durch Dat., agna cadet vobis, Tibull.: ovis cadit deo, Ov.: u. (im Bilde) nostrae cadens ferus Hannibal irae,
    ————
    Corn. Sever. (poët.) bei Sen. suas. 6, 26. – Abl. Partiz. Präs. cadenti, Lucr. 3, 466: Genet. Plur. cadentum, Verg. Aen. 10, 674 u. 12, 410. Sil. 4, 424.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cado

См. также в других словарях:

  • Minae — (lat.), Drohungen …   Pierer's Universal-Lexikon

  • minae — index threat Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • MINAE — Martis comites, apud Stat. Theb. l. 7. v. 47. ubi aula huius eleganter describitur, primis salit impetus amens E foribus, caecumque Nefas, Iraeque rubentes, Exsanguesque Metus, occultisque ensibus adstant Insidiae geminumque tenens Discordia… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MINAE — Ministry of Environment and Energy (MINAE) Information Office Telephone: (506) 192 Headquarters Telephone: (506) 283 8094 MINAE, the Ministry of Environment and Energy or in Spanish Ministerio del Ambiente y Energia, is part of the government of… …   Wikipedia

  • Minae Mizumura — (水村 美苗, Mizumura Minae?, born 1951) is a critically acclaimed novelist currently writing in the Japanese language. Educated in the US, she wrote her first published work in the English language, a scholarly essay on the literary criticism of Paul …   Wikipedia

  • Minae Noji — (born May 30, 1973) is a Japanese American actress who has been in a variety of starring and guest starring roles on various TV shows, movies, and video games. She is best known for the role of Dr. Kelly Lee on General Hospital and its short… …   Wikipedia

  • Minae of Silla — Hangul 민애왕 Hanja 閔哀王 Revised Romanization …   Wikipedia

  • Minae Mizumura — Este artículo está huérfano, pues pocos o ningún artículo enlazan aquí. Por favor, introduce enlaces hacia esta página desde otros artículos relacionados …   Wikipedia Español

  • Minae — mina mi na, n.; pl. L. {Min[ae]}, E. {Minas}. [L., fr. Gr. ?.] An ancient weight or denomination of money, of varying value. The Attic mina was valued at a hundred drachmas. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • minae — mi·nae (mīʹnē) n. A plural of mina1. * * * …   Universalium

  • minae — Threats; menaces …   Ballentine's law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»