miernicza

См. также в других словарях:

• mierniczy — «dotyczący miernictwa, stosowany w miernictwie; służący do mierzenia» Narzędzia, przyrządy, metody miernicze. Taśma miernicza. Ekipa, brygada miernicza. mierniczy lm M. mierniczyczowie, DB. mierniczyczych w użyciu rzecz. «specjalista zajmujący… …   Słownik języka polskiego

• mierniczy — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} stosowany, wykorzystywany w miernictwie, pomiarach; wykonujący pomiary czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyrząd mierniczy. Metoda miernicza. Ekipa miernicza. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• МЕТРОЛОГИЯ — историческая (от греч. metron мера и logos наука) вспомогательная ист. дисциплина, изучающая употреблявшиеся в прошлом разными народами меры (длины, площади, объема, веса) в их ист. развитии. Задача М. выяснение названий мер, их количеств.… …   Советская историческая энциклопедия

• łata — I ż IV, CMs. łacie; lm D. łat 1. «kawałek tkaniny, skóry lub innego materiału, przyszyty lub przymocowany do ubrania, butów itp. dla zasłonięcia lub wzmocnienia miejsca dziurawego, zniszczonego itp.» Marynarka z łatami na łokciach. Buty pełne łat …   Słownik języka polskiego

• ruletka — ż III, CMs. ruletkatce; lm D. ruletkatek 1. «gra hazardowa polegająca na puszczaniu w ruch kulki na obracającą się tarczę składającą się z 37 numerowanych przegródek oznaczonych kolorem czerwonym i czarnym (lub białym), do których wpada ta kulka …   Słownik języka polskiego

• taśma — ż IV, CMs. taśmamie; lm D. taśm 1. «wstęga, pas wykonane z tkaniny, gumy, tworzyw sztucznych itp., o różnorodnym zastosowaniu» Taśma papierowa, gumowa, pasmanteryjna. Taśma klejąca. Spódnica obszyta taśmą. Fotele wyplatane taśmą. ∆ Taśma filmowa… …   Słownik języka polskiego

• tyczka — ż III, CMs. tyczkaczce; lm D. tyczkaczek 1. «długi, cienki, sztywny pręt drewniany» Fasola, groch na tyczkach. Szczupły jak tyczka. ∆ Tyczka geodezyjna a. miernicza «drążek pomalowany kontrastowymi kolorami, używany przy pomiarach terenu» 2.… …   Słownik języka polskiego

• tyka — ż III, CMs. tykace; lm D. tyk 1. «długa, gruba tyczka» Powój wił się po tykach. Sieć rozpięta na tykach. Długi jak tyka. Wbijać tyki. ∆ Tyka geodezyjna a. miernicza «drążek pomalowany kontrastowymi kolorami, używany przez geometrów przy pomiarach …   Słownik języka polskiego

• łata — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. łacie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kawałek materiału, skóry itp. przymocowany, najczęściej naszyty na miejsce dziurawe, poprute, zaplamione, w celu zasłonięcia defektu :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień