-
1 naciągnąć mięśnie
растяну́ть мы́шцы -
2 muskulatura
сущ.• мускулатура* * *♀ мускулатура+muskuły, mięśnie
* * *жмускулату́раSyn:muskuły, mięśnie -
3 naciągnąć
глаг.• настояться• натянуть• нахлобучить* * *naciągn|ąć\naciągnąćięty сов. 1. натянуть;2. настояться;herbata \naciągnąćęła чай настоялся;
3. kogo na со разг. выманить, вытянуть у кого что;\naciągnąć kogoś na pieniądze выманить у кого-л. деньги; 4. начерпать, набрать;\naciągnąć wody ze studni набрать воды из колодца;
● \naciągnąć mięśnie растянуть мышцы+3, 4. nabrać
* * *naciągnięty сов.1) натяну́ть2) настоя́тьсяherbata naciągnęła — чай настоя́лся
3) kogo na co разг. вы́манить, вы́тянуть у кого чтоnaciągnąć kogoś na pieniądze — вы́манить у кого́-л. де́ньги
4) наче́рпать, набра́тьnaciągnąć wody ze studni — набра́ть воды́ из коло́дца
•Syn: -
4 sprężysty
прил.• гибкий• пружинистый• упругий• эластичный* * *spręży|sty\sprężystyści, \sprężystystszy 1. пружинистый; упругий;\sprężystyste mięśnie пружинистые (упругие) мышцы;
2. перен. энергичный, предприимчивый;\sprężystyste kierownictwo энергичное руководство;
\sprężystysta organizacja активная организация+2. sprawny, energiczny
* * *sprężyści, sprężystszy1) пружи́нистый; упру́гийsprężyste mięśnie — пружи́нистые (упру́гие) мы́шцы
2) перен. энерги́чный, предприи́мчивыйsprężyste kierownictwo — энерги́чное руково́дство
sprężysta organizacja — акти́вная организа́ция
Syn:sprawny, energiczny 2)
См. также в других словарях:
mięsień — m I, D. mięśnia; lm M. mięśnie, D. mięśni «narząd ruchu u człowieka i zwierząt, zbudowany z tkanki mięśniowej, mający zdolność kurczenia się; może mieć różne kształty i może spełniać czynności o różnym charakterze; muskuł» Mięśnie długie, krótkie … Słownik języka polskiego
Mariusz Pudzianowski — Born February 7, 1977 (1977 02 07) (age 34) Biała Rawska, Poland … Wikipedia
naprężyć — dk VIb, naprężyćżę, naprężyćżysz, naprężyćpręż, naprężyćżył, naprężyćżony naprężać ndk I, naprężyćam, naprężyćasz, naprężyćają, naprężyćaj, naprężyćał, naprężyćany «naciągnąć albo rozciągnąć coś; napiąć, natężyć» Naprężać kark. Naprężyć mięśnie… … Słownik języka polskiego
piersiowy — przym. od pierś (w zn. 1) ∆ Głos, śmiech piersiowy «głos, śmiech niski, głęboki» ∆ Klatka piersiowa «część tułowia u ssaków, w której znajdują się serce i płuca, ograniczona częścią piersiową kręgosłupa, mostkiem i żebrami, a od dołu przeponą» ∆… … Słownik języka polskiego
mięsień — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. mięśnia; lm D. mięśni {{/stl 8}}{{stl 7}} część narządu ruchu człowieka i zwierząt zbudowana z tkanki mięśniowej, mającej zdolność kurczenia się i rozkurczania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mięśnie gładkie, poprzecznie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gładki — gładkidcy, gładkidszy 1. «mający powierzchnię bez nierówności, chropowatości» Gładka tafla lodu. Droga gładka jak stół. Gładki papier. ∆ anat. Mięśnie gładkie «mięśnie znajdujące się w narządach wewnętrznych organizmu (np. w ścianach przełyku,… … Słownik języka polskiego
ksobny — «skierowany ku sobie, idący ku sobie» ∆ anat. Mięśnie ksobne «mięśnie przywodzące, przyciągające ku osi ciała» … Słownik języka polskiego
prążkowany — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. prążkować (p.) prążkowany w użyciu przym. «mający powierzchnię pokrytą prążkami, mający wzór w kształcie podłużnych, poprzecznych, skośnych itp. paseczków, często różnobarwnych» Prążkowany liść. Prążkowana… … Słownik języka polskiego
prężyć — ndk VIb, prężyćżę, prężyćżysz, pręż, prężyćżył, prężyćżony «napinać, naciągać; naprężać, wyprężać, sprężać» Prężyć ramiona. prężyć się 1. «napinać, natężać mięśnie ciała; wyprężać się, sprężać się» Prężyć się służbiście. Prężyć się przed dowódcą … Słownik języka polskiego
sprężyć — dk VIb, sprężyćżę, sprężyćżysz, spręż, sprężyćżył, sprężyćżony sprężać ndk I, sprężyćam, sprężyćasz, sprężyćają, sprężyćaj, sprężyćał, sprężyćany 1. «napiąć, naciągnąć sztywno; naprężyć» Sprężyć mięśnie, Sprężyć ramiona. 2. techn. «zmniejszyć… … Słownik języka polskiego
wyrobić — dk VIa, wyrobićbię, wyrobićbisz, wyrobićrób, wyrobićbił, wyrobićbiony wyrabiać ndk I, wyrobićam, wyrobićasz, wyrobićają, wyrobićaj, wyrobićał, wyrobićany 1. częściej ndk «wykonywać coś (stale i masowo) z określonego surowca; wytwarzać z danego… … Słownik języka polskiego