Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

mergo

  • 1 mergo

    mergo, ĕre, mersi, mersum - tr. - [st2]1 [-] plonger (dans l'eau), submerger, engloutir. [st2]2 [-] au fig. plonger, enfoncer, précipiter dans, engloutir, absorber dans. [st2]3 [-] cacher, rendre invisible.    - inf. prés. passif arch. mergier, Juv.; mergeri, Vulg.    - eos mergi in aquam jussit, Cic. N. D. 2: il les fit plonger dans l'eau (en parl. des poulets).    - aves, quae se in mari mergunt, Cic.: oiseaux, qui plongent dans la mer.    - mersa navis omnes destituit, Curt. 4: la barque sombra et abandonna tous ses passagers.    - quis te, Palinure, deorum medio sub aequore mersit? Virg. En. 6: lequel des dieux, Palinure, t'a noyé en pleine mer?    - corpusque sub aequora mersi, Ov. M. 13: et je plongeai sous l'eau.    - mergere se in voluptates, Liv.: se plonger dans les plaisirs.    - mergi in voluptates, Curt.: se plonger dans les plaisirs.    - mergere censum domini, Plin. 9: engloutir la fortune de son maître.    - mergere aliquem malis, Virg.: plonger qqn dans un abîme de maux.    - malim istius modi mihi amicos furno mersos quam foro, Plaut.: les amis de ton espèce, je préfèrerais les voir plutôt accablés de coups que de dettes.    - vino somnoque mersi, Liv. 41: plongés dans l'ivresse et dans le sommeil.    - mergunt Pelion et templum, Val.-Flac.: ils perdent de vue le mont Pélion et le temple.    - Alexander nondum mersus secundis rebus, Liv.: Alexandre, qui n'est pas encore submergé par la prospérité.    - mersis fer opem rebus, Ov. M. 1: viens au secours de notre profonde détresse.    - mergere vultum, Sen.: baisser la tête.    - mergere lumina, Sen.: baisser les yeux.
    * * *
    mergo, ĕre, mersi, mersum - tr. - [st2]1 [-] plonger (dans l'eau), submerger, engloutir. [st2]2 [-] au fig. plonger, enfoncer, précipiter dans, engloutir, absorber dans. [st2]3 [-] cacher, rendre invisible.    - inf. prés. passif arch. mergier, Juv.; mergeri, Vulg.    - eos mergi in aquam jussit, Cic. N. D. 2: il les fit plonger dans l'eau (en parl. des poulets).    - aves, quae se in mari mergunt, Cic.: oiseaux, qui plongent dans la mer.    - mersa navis omnes destituit, Curt. 4: la barque sombra et abandonna tous ses passagers.    - quis te, Palinure, deorum medio sub aequore mersit? Virg. En. 6: lequel des dieux, Palinure, t'a noyé en pleine mer?    - corpusque sub aequora mersi, Ov. M. 13: et je plongeai sous l'eau.    - mergere se in voluptates, Liv.: se plonger dans les plaisirs.    - mergi in voluptates, Curt.: se plonger dans les plaisirs.    - mergere censum domini, Plin. 9: engloutir la fortune de son maître.    - mergere aliquem malis, Virg.: plonger qqn dans un abîme de maux.    - malim istius modi mihi amicos furno mersos quam foro, Plaut.: les amis de ton espèce, je préfèrerais les voir plutôt accablés de coups que de dettes.    - vino somnoque mersi, Liv. 41: plongés dans l'ivresse et dans le sommeil.    - mergunt Pelion et templum, Val.-Flac.: ils perdent de vue le mont Pélion et le temple.    - Alexander nondum mersus secundis rebus, Liv.: Alexandre, qui n'est pas encore submergé par la prospérité.    - mersis fer opem rebus, Ov. M. 1: viens au secours de notre profonde détresse.    - mergere vultum, Sen.: baisser la tête.    - mergere lumina, Sen.: baisser les yeux.
    * * *
        Mergo, mergis, mersi, mersum, mergere. Plin. Plonger en l'eaue.
    \
        Mergere cymbas. Plin. Enfondrer les nasselles, Les mettre en fond, Faire noyer.
    \
        Pars maxima classis mergitur. Lucan. Est noyee.
    \
        Mergere vltimis suppliciis, per translationem. Pli. Noyer et envelopper aucun jusques à le faire mourir meschamment.
    \
        Mersus secundis rebus. Liu. Noyé.
    \
        Neque in hoc administrantur tutelae, vt mergantur pupilli. Vlp. Soyent noyez en debtes, Acablez de debtes.

    Dictionarium latinogallicum > mergo

  • 2 mergo

    mergo mergo, mersi, mersum, ere затоплять

    Латинско-русский словарь > mergo

  • 3 mergo

    mergo mergo, mersi, mersum, ere окунать, погружать

    Латинско-русский словарь > mergo

  • 4 mergo

    mergo mergo, mersi, mersum, ere топить

    Латинско-русский словарь > mergo

  • 5 mergo

    mergo mergo, mersi, mersum, ere прятать, укрывать

    Латинско-русский словарь > mergo

  • 6 mergo

    mergo, mersī, mersum, ere ( aus *mezgō zu altind. májjati, taucht unter, sinkt unter), I) tauchen, eintauchen, versenken, A) im allg.: se in flumen, Varro: se in lacus, Mart.: se in mari (v. Vögeln), Cic.: in Cocyti profunda (Ggstz. in sidera evehere), Amm.: sub aequora, Ov.: sub aequore, Ov., u. bl. aequore, Verg.: mergier undis, Iuvenc.: cinerem, ins Wasser senken, Sen. poët.: mersuras aquas, Ov.: medial, mergi, untertauchen, Ov.: u. so sol mergens (die untertauchende) stridet, Schol. Iuven. 14, 280: mergus quod mergendo in aquam captat escam, Varro LL. 5, 78. – B) insbes.: 1) (mit u. ohne in aquam) ersäufen, pullos mergi in aquam iussit, Cic.: u. so mergi iussit pullos, Liv. epit.: in profluentem mergi iubebat vel in mare, Vulc. Gallic.: aquā languidā mergi, Liv.: ad caput aquae Ferentinae mergi, Liv. – 2) ein Fahrzeug in den Wellen begraben, versenken, im Passiv = versinken, untersinken, untergehen, naves in alto, Liv. 25, 3, 11: ab hoc (vom Schwertfisch) naves perfossas mergi, würden die Sch. in den Grund gebohrt, Plin. 32, 15: itaque mersa navis omnes destituit, Curt. 4, 8 (34), 8: aequora discedunt mersā diducta carinā, Lucan. 3, 632. – als milit. t. t. = ein Fahrzeug in den Grund bohren, XXXI naves cepit, XIV mersit, Eutr. 2, 20: partem classis fugavit, partem mersit, Vell. 2, 42, 2: Graiae pars maxima classis mergitur, Lucan. 3, 753 sq. – II) übtr.: A) übh. hinab-, hineinsenken, 1) eig., hineinstecken, palmitem per iugum, Plin.: alqm ad Styga, Sen.: caput in terram effossam, Liv.: manum in ora ursae, Mart.: canes mersis in corpora rostris dilacerant dominum, Ov.: mea viscera in sua, verschlingen, Ov.: so auch ficedulas, Iuven. – medial, mergi, v. Gestirnen = untergehen, Catull. u. Ov.: v. Flüssen, mergi in Euphratem u. dgl., sich ergießen in usw., Plin. – 2) bildl., versenken, tief stürzen, alqm malis (ins Unglück), Verg.: u. so bl. m. viros, ins Verderben stürzen, Verg.: funere acerbo, Verg.: lumina somno, Val. Flacc.: mergi in voluptates, Curt.; vgl. quo avidius ex insolentia in eas (voluptates) se merserant, Liv.: mersus vino somnoque, sehr betrunken u. im tiefen Schlafe befindlich, Liv.: potatio, quae mergit, berauscht, Sen.: ut mergantur pupilli, um ihr Vermögen kommen, ICt.: censum domini mergit, er richtet das Vermögen des H. zugrunde, Plin.: u. so impendio a piscatoribus mergi, Apul.: u. ut mediocris iacturae te mergat onus, Iuven.: mergit longa atque insignis honorum pagina, Iuven.: usurae mergunt sortem, die Zinsen übersteigen bei weitem das Kapital, Liv.: mersus foro, bankrott, Plaut.: mersa et obruta fenore pars civitatis, durch Wucher tief in Schulden geraten, Liv.: nondum mersus secundis rebus, noch nicht vom Übermaße des Glückes erdrückt, Liv.: caligine mersa latent fata, in Dunkel gehüllt, Sil.: vita libidine mersa, in Üppigkeit versenkt, üppig, Sil. – mersis fer opem rebus, komm dem versunkenen Zustande, der bodenlosen Lage (der Not der Erde, deren Bewohner in der Flut versunken sind) zu Hilfe, Ov. met. 1, 380. – B) insbes., versenken = verbergen, suos in cortice vultus, Ov.: lumina, die Augen verschließen, Ps. Quint. decl.: diem od. lucem, v. der untergehenden Sonne, Sen.: caelum mergens sidera, der Westen, Lucan.: medial, utrum mergeretur Iuppiter (als Gestirn) an occĭderet, ante paucos dies didicimus, Sen. – v. zur See Fahrenden, mergunt Pelion et templum, verlieren aus dem Gesichtskreis, Val. Flacc. – / Parag. Infin. mergier, Iuvenc. 1, 385. – Metaplast. Infin. mergeri (= mergi), Vulg. (Amiat.) Matth. 14, 30.

    lateinisch-deutsches > mergo

  • 7 mergo

    mergo, mersī, mersum, ere ( aus *mezgō zu altind. májjati, taucht unter, sinkt unter), I) tauchen, eintauchen, versenken, A) im allg.: se in flumen, Varro: se in lacus, Mart.: se in mari (v. Vögeln), Cic.: in Cocyti profunda (Ggstz. in sidera evehere), Amm.: sub aequora, Ov.: sub aequore, Ov., u. bl. aequore, Verg.: mergier undis, Iuvenc.: cinerem, ins Wasser senken, Sen. poët.: mersuras aquas, Ov.: medial, mergi, untertauchen, Ov.: u. so sol mergens (die untertauchende) stridet, Schol. Iuven. 14, 280: mergus quod mergendo in aquam captat escam, Varro LL. 5, 78. – B) insbes.: 1) (mit u. ohne in aquam) ersäufen, pullos mergi in aquam iussit, Cic.: u. so mergi iussit pullos, Liv. epit.: in profluentem mergi iubebat vel in mare, Vulc. Gallic.: aquā languidā mergi, Liv.: ad caput aquae Ferentinae mergi, Liv. – 2) ein Fahrzeug in den Wellen begraben, versenken, im Passiv = versinken, untersinken, untergehen, naves in alto, Liv. 25, 3, 11: ab hoc (vom Schwertfisch) naves perfossas mergi, würden die Sch. in den Grund gebohrt, Plin. 32, 15: itaque mersa navis omnes destituit, Curt. 4, 8 (34), 8: aequora discedunt mersā diducta carinā, Lucan. 3, 632. – als milit. t. t. = ein Fahrzeug in den Grund bohren, XXXI naves cepit, XIV mersit, Eutr. 2, 20: partem classis fugavit, partem mersit, Vell. 2, 42, 2: Graiae pars maxima classis mergitur, Lucan. 3,
    ————
    753 sq. – II) übtr.: A) übh. hinab-, hineinsenken, 1) eig., hineinstecken, palmitem per iugum, Plin.: alqm ad Styga, Sen.: caput in terram effossam, Liv.: manum in ora ursae, Mart.: canes mersis in corpora rostris dilacerant dominum, Ov.: mea viscera in sua, verschlingen, Ov.: so auch ficedulas, Iuven. – medial, mergi, v. Gestirnen = untergehen, Catull. u. Ov.: v. Flüssen, mergi in Euphratem u. dgl., sich ergießen in usw., Plin. – 2) bildl., versenken, tief stürzen, alqm malis (ins Unglück), Verg.: u. so bl. m. viros, ins Verderben stürzen, Verg.: funere acerbo, Verg.: lumina somno, Val. Flacc.: mergi in voluptates, Curt.; vgl. quo avidius ex insolentia in eas (voluptates) se merserant, Liv.: mersus vino somnoque, sehr betrunken u. im tiefen Schlafe befindlich, Liv.: potatio, quae mergit, berauscht, Sen.: ut mergantur pupilli, um ihr Vermögen kommen, ICt.: censum domini mergit, er richtet das Vermögen des H. zugrunde, Plin.: u. so impendio a piscatoribus mergi, Apul.: u. ut mediocris iacturae te mergat onus, Iuven.: mergit longa atque insignis honorum pagina, Iuven.: usurae mergunt sortem, die Zinsen übersteigen bei weitem das Kapital, Liv.: mersus foro, bankrott, Plaut.: mersa et obruta fenore pars civitatis, durch Wucher tief in Schulden geraten, Liv.: nondum mersus secundis rebus, noch nicht vom Übermaße des Glückes erdrückt, Liv.: caligine mersa latent fata, in Dunkel ge-
    ————
    hüllt, Sil.: vita libidine mersa, in Üppigkeit versenkt, üppig, Sil. – mersis fer opem rebus, komm dem versunkenen Zustande, der bodenlosen Lage (der Not der Erde, deren Bewohner in der Flut versunken sind) zu Hilfe, Ov. met. 1, 380. – B) insbes., versenken = verbergen, suos in cortice vultus, Ov.: lumina, die Augen verschließen, Ps. Quint. decl.: diem od. lucem, v. der untergehenden Sonne, Sen.: caelum mergens sidera, der Westen, Lucan.: medial, utrum mergeretur Iuppiter (als Gestirn) an occĭderet, ante paucos dies didicimus, Sen. – v. zur See Fahrenden, mergunt Pelion et templum, verlieren aus dem Gesichtskreis, Val. Flacc. – Parag. Infin. mergier, Iuvenc. 1, 385. – Metaplast. Infin. mergeri (= mergi), Vulg. (Amiat.) Matth. 14, 30.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > mergo

  • 8 mergō

        mergō mersī, mersus, ere    [MERG-], to dip, dip in, immerse, plunge, sink, bury: se in mari: putealibus undis, O.: mersa navis, Cu.: te sub aequore, V.: Ter matutino Tiberi mergetur, bathe, Iu. — To engulf, swallow up, overwhelm: te mersurae aquae, O.: mersā rate, Iu.— To plunge, thrust, drive, bury: mersisque in corpore rostris, O.— To cover, bury, hide: suos in cortice voltūs, O.—Fig., to plunge, sink, overwhelm, cover, bury, immerse, ruin: quae forma viros fortunave mersit, V.: quem funere mersit acerbo, brought to a painful death, V.: se in voluptates, L.: Quosdam mergit longa honorum Pagina, drags down, Iu.: mersus secundis rebus, overwhelmed with prosperity, L.: vino somnoque mersi, buried in drunken sleep, L.: rebus mersis in ventrem, swallowed up, Iu.: mergentibus sortem usuris, sinking his capital, L.: mersis fer opem rebus, to utter distress, O.
    * * *
    mergere, mersi, mersus V
    dip, plunge, immerse; sink, drown, bury; overwhelm

    Latin-English dictionary > mergō

  • 9 mergo

    mergo s.m. (pl. - ghi) ( Ornit) harle.

    Dizionario Italiano-Francese > mergo

  • 10 mergo

    Dizionario Italiano-Inglese > mergo

  • 11 mergo

    mergo, si, sum, 3, v. a. [cf. Sanscr. madsh-, majan, to dip; Zend, masga, marrow; Germ. Mark; Engl. marrow], to dip, dip in, immerse; absol. also to plunge into water, to sink.
    I.
    Lit. (class.):

    eos (pullos) mergi in aquam jussit,

    Cic. N. D. 2, 3, 7:

    aves, quae se in mari mergunt,

    id. ib. 2, 49, 124:

    putealibus undis,

    Ov. Ib. 391:

    Stygia undā,

    id. M. 10, 697:

    prodigia indomitis merge sub aequoribus,

    Tib. 2, 5, 80:

    ab hoc (the sword-fish) perfossas naves mergi,

    Plin. 32, 2, 6, § 15:

    mersa navis omnes destituit,

    Curt. 4, 8, 8:

    mersa carina,

    Luc. 3, 632:

    cum coepisset mergi,

    Vulg. Matt. 14, 30:

    in immensam altitudinem mergi, ac sine ulla respirandi vice perpeti maria,

    Sen. Dial. 4, 12, 4:

    naves,

    Eutr. 2, 20:

    partem classis,

    Vell. 2, 42, 2:

    pars maxima classis mergitur,

    Luc. 3, 753 sq.:

    nec me deus aequore mersit,

    Verg. A. 6, 348:

    sub aequora,

    Ov. M. 13, 948; Luc. 3, 753:

    ter matutino Tiberi mergetur,

    bathe, Juv. 6, 523.— Poet., of overwhelming waters, to engulf, swallow up, overwhelm, etc.:

    sic te mersuras adjuvet ignis aquas,

    Ov. Ib. 340:

    mersa rate,

    Juv. 14, 302.—
    B.
    Transf.
    1.
    To sink down, sink in, to plunge, thrust, or drive in, to fix in, etc. ( poet. and post-Aug. prose):

    palmitem per jugum mergere, et alligare,

    to thrust, push, Plin. 17, 22, 35, § 180:

    aliquem ad Styga,

    Sen. Thyest. 1007:

    manum in ora (ursae),

    to thrust into, Mart. 3, 19, 4:

    mersisque in corpore rostris Dilacerant (canes) falsi dominum sub imagine cervi,

    Ov. M. 3, 249: fluvius in Euphratem mergitur, runs or empties into, Plin. 6, 27, 31, § 128: visceribus ferrum. to thrust into, Claud. ap. Eutr. 1, 447.—Of heavenly bodies, etc.:

    Bootes, Qui vix sero alto mergitur Oceano,

    sinks into, Cat. 66, 68.—
    2.
    In partic., to hide, conceal:

    mersitque suos in cortice vultus,

    Ov. M. 10, 498:

    vultum,

    Sen. Herc. Oet. 1348:

    diem or lucem, of the setting of the sun,

    id. Thyest. 771:

    terra caelum mergens, i. e. occidentalis, because there the sky seems to sink into the sea,

    Luc. 4, 54. —Of those on board a vessel: mergere Pelion et templum, i. e. to sail away from until they sink below the horizon:

    condere,

    Val. Fl. 2, 6.—
    II.
    Trop., to plunge into, sink, overwhelm, cover, bury, immerse, drown:

    aliquem malis,

    Verg. A. 6, 512:

    funere acerbo,

    to bring to a painful death, id. ib. 11, 28:

    mergi in voluptates,

    to plunge into, yield one's self up to sensual delights, Curt. 10, 3, 9:

    se in voluptates,

    Liv. 23, 18:

    mergit longa atque insignis honorum pagina,

    Juv. 10, 57.—Esp. in part. pass.:

    Alexander mersus secundis rebus,

    overwhelmed with prosperity, Liv. 9, 18:

    vino somnoque mersi jacent,

    dead drunk and buried in sleep, id. 41, 3; Luc. 1, 159; cf.:

    lumina somno,

    Val. Fl. 8, 66:

    cum mergeretur somno,

    Vulg. Act. 20, 9.—Esp. of those whose fortune is swallowed up in debts or debauchery: mersus foro, bankrupt, Plaut [p. 1137] Ep. 1, 2, 13:

    aere paterno Ac rebus mersis in ventrem,

    Juv. 11, 39:

    censum domini,

    Plin. 9, 17, 31, § 67:

    mergentibus sortem usuris,

    sinking, destroying his capital, Liv. 6, 14:

    ut mergantur pupilli,

    be robbed of their fortune, ruined, Dig. 27, 4, 3:

    mersis fer opem rebus,

    bring aid to utter distress, Ov. M. 1, 380.—Of drinking to excess:

    potatio quae mergit,

    Sen. Ep. 12.

    Lewis & Short latin dictionary > mergo

  • 12 mergo

    * mergo, 3, plunge into, sub-merge, 1 T. 6:9; (in pass) sink, be submerged, plunged, Mt. 14:30; L. 5:7; A. 20:9.*

    English-Latin new dictionary > mergo

  • 13 mergo

    БИРС > mergo

  • 14 mergo

    mersī, mersum, ere
    1) погружать, окунать, опускать (aliquid in aquam O; m. se aequore V, in mari C, in amnem QC); нырять ( mergendo in aquam captare escam Vr)
    2) топить ( aliquem aequore V); пускать ко дну, (по)топить, уничтожать (navem, classem VP; mersă naufraga puppis aquā O)
    m. aliquem malis V — ввергнуть кого-л. в беду
    3) прятать, укрывать
    res altā terrā et caligine mersae V — то, что сокрыто в глубине подземного мрака
    4) вонзать (ferrum visceribus Cld и in robora Lcn; rostra in corpore O); всовывать ( manum in ora ursae M)
    5) опьянять (potatio, quae mergit Sen)

    Латинско-русский словарь > mergo

  • 15 mergo

    m.
    1 diver. (Ornate)
    2 cormorant, smew.
    * * *

    Spanish-English dictionary > mergo

  • 16 mergo

    сущ.
    2) зоол. гагара, нырок

    Испанско-русский универсальный словарь > mergo

  • 17 mergo

    • cormorant
    • smew

    Diccionario Técnico Español-Inglés > mergo

  • 18 mergo

    m
    zool. morčák velký (pták)

    Diccionario español-checo > mergo

  • 19 mergo

    m зоол.
    большой баклан, корморан

    Universal diccionario español-ruso > mergo

  • 20 merĝo

    Słownik esperancko-polski > merĝo

См. также в других словарях:

  • Mergo —   Comune   Comune di Mergo …   Wikipedia

  • Mergo — Mergo …   Wikipedia Español

  • Mergo — Administration Pays  Italie Région …   Wikipédia en Français

  • mergo — (del lat. «mergus») m. Somormujo (ave palmípeda). * * * mergo. (Del lat. mergus). m. somorgujo …   Enciclopedia Universal

  • mergo — (Del lat. mergus). m. somorgujo …   Diccionario de la lengua española

  • Mergo — Original name in latin Mergo Name in other language Mergo, merugo State code IT Continent/City Europe/Rome longitude 43.47236 latitude 13.03677 altitude 363 Population 970 Date 2012 02 15 …   Cities with a population over 1000 database

  • mergo — 1mèr·go s.m. 1. TS ornit.com. → smergo 2. TS ornit. uccello del genere Mergo | con iniz. maiusc., genere della sottofamiglia degli Anatini, comprendente cinque specie, di cui una estinta {{line}} {{/line}} DATA: 1Є metà XIV sec. ETIMO: dal lat.… …   Dizionario italiano

  • mergo — {{hw}}{{mergo}}{{/hw}}V. smergo …   Enciclopedia di italiano

  • mergo — pl.m. merghi …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • mergo — sustantivo masculino cuervo marino, cormorán, somorgujo, mergánsar, zaramagullón …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • mergogauda — sm. (1) Pn mergininkas: Tai mergogauda geras! Brb …   Dictionary of the Lithuanian Language

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»