Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

memor

  • 1 memor

    mĕmŏr, ŏris (abl. sing. -i; gén. plur. -um) [st2]1 [-] qui a le souvenir de, qui se souvient de. [st2]2 [-] qui songe à, qui a conscience de. [st2]3 [-] qui rappelle, qui fait souvenir de. [st2]4 [-] qui a une bonne mémoire.    - memor alicujus, alicujus rei: qui se souvient de qqn, de qqch.    - memor generis: conscient de sa noblesse.    - ungula... nec domini memorum proculcat equorum, Virg. En. 12: le sabot des chevaux oublieux de leur maître le piétine.    - memori referre alicui pectore aliquid, Hor.: rapporter qqch avec une mémoire fidèle.    - venturae memores jam nunc estote senectae, Ov. A. A. 3, 102: dès maintenant songez à la vieillesse qui va venir.    - ergo vale nostri memor, Juv. 3, 318: adieu donc et souviens-toi de moi.    - memor + sub. inf. → memor Lucullum periisse, Plin. 25, 3, 7: se souvenant que Lucullus était mort.    - memor + sub. int. indir. → vive memor, quam sis aevi brevis, Hor. S. 2, 6, 97: vis en songeant combien la vie est brève.    - mendacem memorem esse oportet, Quint. 4, 2, 91: il faut qu'un menteur ait une bonne mémoire.    - sit modo "non feci" dicere lingua memor, Ov. Am. 3, 14, 48: que ta langue se souvienne seulement de dire: "je ne l'ai pas fait".    - memor ira, Virg.: colère tenace, rancune.    - saevae memorem Junonis ob iram, Virg. A. 1, 4: à cause de la colère tenace de la cruelle Junon.    - medium erat in Anco ingenium, et Numae et Romuli memor, Liv. 1, 32: le caractère d'Ancus se situait au milieu: il faisait penser à la fois à Numa et à Romulus.
    * * *
    mĕmŏr, ŏris (abl. sing. -i; gén. plur. -um) [st2]1 [-] qui a le souvenir de, qui se souvient de. [st2]2 [-] qui songe à, qui a conscience de. [st2]3 [-] qui rappelle, qui fait souvenir de. [st2]4 [-] qui a une bonne mémoire.    - memor alicujus, alicujus rei: qui se souvient de qqn, de qqch.    - memor generis: conscient de sa noblesse.    - ungula... nec domini memorum proculcat equorum, Virg. En. 12: le sabot des chevaux oublieux de leur maître le piétine.    - memori referre alicui pectore aliquid, Hor.: rapporter qqch avec une mémoire fidèle.    - venturae memores jam nunc estote senectae, Ov. A. A. 3, 102: dès maintenant songez à la vieillesse qui va venir.    - ergo vale nostri memor, Juv. 3, 318: adieu donc et souviens-toi de moi.    - memor + sub. inf. → memor Lucullum periisse, Plin. 25, 3, 7: se souvenant que Lucullus était mort.    - memor + sub. int. indir. → vive memor, quam sis aevi brevis, Hor. S. 2, 6, 97: vis en songeant combien la vie est brève.    - mendacem memorem esse oportet, Quint. 4, 2, 91: il faut qu'un menteur ait une bonne mémoire.    - sit modo "non feci" dicere lingua memor, Ov. Am. 3, 14, 48: que ta langue se souvienne seulement de dire: "je ne l'ai pas fait".    - memor ira, Virg.: colère tenace, rancune.    - saevae memorem Junonis ob iram, Virg. A. 1, 4: à cause de la colère tenace de la cruelle Junon.    - medium erat in Anco ingenium, et Numae et Romuli memor, Liv. 1, 32: le caractère d'Ancus se situait au milieu: il faisait penser à la fois à Numa et à Romulus.
    * * *
        Memor, memoris, pen. corr. omnis generis, secundum Priscianum. Virgil. Qui ha memoire et souvenance de quelque chose, Memoratif, Recors, Recordatif, Souvenant.
    \
        Memor. Virgil. De quoy on ha souvenance.

    Dictionarium latinogallicum > memor

  • 2 memor

    memor, oris (vgl. memini, griech. μνήμων) einer Sache oder Pers. sich erinnernd, eingedenk, etw. im Gedächtnis-, im Andenken behaltend, A) im allg.: a) v. Pers.: α) mit Genet., sui, Ter.: beneficii, Cic.: avitae gloriae, Liv.: officii, Nep.: memor ordinis, quo quisque discubuerat, Quint. – β) m. Akk., sententiam, Fulgent.: veniam, Ven. Fort. Vgl. W. Heräus in Wölfflins Archiv 15, 560 ff. – γ) m. Acc. u. Infin.: memor Lucullum imperatorem clarissimum amatorio perisse, Plin. 25, 25: memor eum triennio ante quaestorem factum (esse), ignarus que nondum a censoribus in ordinem senatorium allectum, Val. Max. 2, 2, 1 (u. so 5, 2, 9; 6, 9 in.): memor obiectum sibi ab eo saepius, quasi etc., Suet.: memores Aesculapium quoque ex Graecia quondam arcessitum (esse), Liv. – δ) m. folg. indir. Fragesatz: memor, et quae essent dicta contra quaeque ipse dixisset, Cic. – ε) absol.: memorem mones, nicht der Erinnerung bedarf es! unnötige Mahnung! Plaut.: memori animo notavi, Ov. – b) übtr., v. Lebl.: α) m. Genet.: cadus Marsi memor duelli, Hor.: exemplum parum memor legum humanarum, grausames, Liv.: memor libertatis vox, ein Freiheit atmendes Wort, Liv.: responsum senatus amicitiae Samnitium memor, Liv.: orationem memorem maiestatis patrum concordiaeque ordinum et temporum in primis habere, eine Rede, die Bedacht nimmt auf usw., Liv. – β) absol., os, Ov.: manus, Ov.: versus, Ov. – B) insbes.: 1) eines erhaltenen Gutes od. eines erlittenen Übels eingedenk, a) der Wohltat eingedenk, erkenntlich, u. so dankbar, mens, Cic.: bene apud memores stat veteris gratia facti, Verg.: dah. oft verb. memor et gratus, gratus et memor, Ter. u. Cic.: nimium memor nimiumque gratus, Cic. – m. folg. in u. Akk., animus memor in bene meritos, Cic. – m. pro u. Abl., pro quibus affirmat fore se memorem piumque, erkenntlich u. dankbar, Ov. – b) der Beleidigung eingedenk, nachtragend, u. dah. auch unversöhnlich, irata memorque, Ov.: memorem Iunonis ob iram, Verg.: memori Deorum irā, indem die Götter es ihm gedachten, Liv.: exercet memores iras, Ov.: antiquo memores de vulnere exigit poenas, Ov. – 2) vorsorgend, bedachtsam, et multā memor occule terrā, Verg.: omnia quae multo ante memor provisa repones, Verg. – 3) (wie μνήμων) prägn. = ein gutes Gedächtnis habend, mit einem guten Gedächtnis begabt, gut behaltend (Ggstz. obliviosus), memor an obliviosus sit, Cic.: et memores et sobrii oratores, Cic.: homo ingeniosus ac m., Cic. – sprichw., mendacem memorem esse oportet, ein Lügner muß ein gutes Gedächtnis haben, Quint. 4, 2, 91. Apul. apol. 69. Donat. Ter. Andr. 4, 4, 39. – II) aktiv (wie μνήμων) = an etwas erinnernd, mahnend, nostri memorem sepulcro scalpe querelam, Hor.: indicii m. poena, Ov.: impressit memorem dente notam, Hor.: memores tabellae, Ov.: m. versus, Ov. – / Abl. Sing. bl. memori, s. Neue-Wagener Formenl.3 2, 82 u. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 417. – Kompar. memorior, Prisc. 6, 47 (ohne Beleg).

    lateinisch-deutsches > memor

  • 3 memor

    memor, oris (vgl. memini, griech. μνήμων) einer Sache oder Pers. sich erinnernd, eingedenk, etw. im Gedächtnis-, im Andenken behaltend, A) im allg.: a) v. Pers.: α) mit Genet., sui, Ter.: beneficii, Cic.: avitae gloriae, Liv.: officii, Nep.: memor ordinis, quo quisque discubuerat, Quint. – β) m. Akk., sententiam, Fulgent.: veniam, Ven. Fort. Vgl. W. Heräus in Wölfflins Archiv 15, 560 ff. – γ) m. Acc. u. Infin.: memor Lucullum imperatorem clarissimum amatorio perisse, Plin. 25, 25: memor eum triennio ante quaestorem factum (esse), ignarus que nondum a censoribus in ordinem senatorium allectum, Val. Max. 2, 2, 1 (u. so 5, 2, 9; 6, 9 in.): memor obiectum sibi ab eo saepius, quasi etc., Suet.: memores Aesculapium quoque ex Graecia quondam arcessitum (esse), Liv. – δ) m. folg. indir. Fragesatz: memor, et quae essent dicta contra quaeque ipse dixisset, Cic. – ε) absol.: memorem mones, nicht der Erinnerung bedarf es! unnötige Mahnung! Plaut.: memori animo notavi, Ov. – b) übtr., v. Lebl.: α) m. Genet.: cadus Marsi memor duelli, Hor.: exemplum parum memor legum humanarum, grausames, Liv.: memor libertatis vox, ein Freiheit atmendes Wort, Liv.: responsum senatus amicitiae Samnitium memor, Liv.: orationem memorem maiestatis patrum concordiaeque ordinum et temporum in primis habere, eine Rede, die Bedacht nimmt
    ————
    auf usw., Liv. – β) absol., os, Ov.: manus, Ov.: versus, Ov. – B) insbes.: 1) eines erhaltenen Gutes od. eines erlittenen Übels eingedenk, a) der Wohltat eingedenk, erkenntlich, u. so dankbar, mens, Cic.: bene apud memores stat veteris gratia facti, Verg.: dah. oft verb. memor et gratus, gratus et memor, Ter. u. Cic.: nimium memor nimiumque gratus, Cic. – m. folg. in u. Akk., animus memor in bene meritos, Cic. – m. pro u. Abl., pro quibus affirmat fore se memorem piumque, erkenntlich u. dankbar, Ov. – b) der Beleidigung eingedenk, nachtragend, u. dah. auch unversöhnlich, irata memorque, Ov.: memorem Iunonis ob iram, Verg.: memori Deorum irā, indem die Götter es ihm gedachten, Liv.: exercet memores iras, Ov.: antiquo memores de vulnere exigit poenas, Ov. – 2) vorsorgend, bedachtsam, et multā memor occule terrā, Verg.: omnia quae multo ante memor provisa repones, Verg. – 3) (wie μνήμων) prägn. = ein gutes Gedächtnis habend, mit einem guten Gedächtnis begabt, gut behaltend (Ggstz. obliviosus), memor an obliviosus sit, Cic.: et memores et sobrii oratores, Cic.: homo ingeniosus ac m., Cic. – sprichw., mendacem memorem esse oportet, ein Lügner muß ein gutes Gedächtnis haben, Quint. 4, 2, 91. Apul. apol. 69. Donat. Ter. Andr. 4, 4, 39. – II) aktiv (wie μνήμων) = an etwas erinnernd, mahnend, nostri memorem sepulcro scalpe querelam, Hor.: indi-
    ————
    cii m. poena, Ov.: impressit memorem dente notam, Hor.: memores tabellae, Ov.: m. versus, Ov. – Abl. Sing. bl. memori, s. Neue-Wagener Formenl.3 2, 82 u. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 417. – Kompar. memorior, Prisc. 6, 47 (ohne Beleg).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > memor

  • 4 memor

        memor oris, adj.    [1 SMAR-], mindful, remembering, heedful: mens: apud memores stat gratia facti, V.: ut memor esses sui, T.: eorum facti, Cs.: generis, S.: nec aurae Nec sonitūs memor, V.: vale nostri memor, Iu.: Vive memor, quam sis aevi brevis, H.: cadum Marsi memorem duelli, i. e. as old as, H.: aevum, i. e. fame, V.: tabellae, inscribed, O.: saevae Iunonis ira, relentless, V.: exemplum parum memor legum humanarum, regardless, L.— That remembers, of a good memory: homo.— Recalling, bringing to mind, suggestive, commemorative: ingenium Numae, L.: nostri memorem sepulcro Scalpe querelam, H.: indicii memor poena, O.: versus, O.
    * * *
    (gen.), memoris ADJ
    remembering; mindful (of w/GEN), grateful; unforgetting, commemorative

    Latin-English dictionary > memor

  • 5 memor

    memor memor, oris помнящий (с gen.)

    Латинско-русский словарь > memor

  • 6 memor

    memor memor, oris памятливый

    Латинско-русский словарь > memor

  • 7 memor

    memor, oris, mindful.

    English-Latin new dictionary > memor

  • 8 memor·i

    vt помнить \memor{}{·}i{}{·}i lecionon помнить урок \memor{}{·}i{}{·}i pri io помнить о чём-л. \memor{}{·}i{}{·}o память ( тж. инф.); desegni portreton el (или laŭ) la \memor{}{·}i{}{·}o рисовать портрет по памяти; havi bonan \memor{}{·}i{}on иметь хорошую память; honori ies \memor{}{·}i{}on (по)чтить чью-л. память; vivi en la \memor{}{·}i{}{·}o de la homoj жить в памяти людей; por bona \memor{}{·}i{}{·}o на добрую память \memor{}{·}i{}e на память, по памяти, в памяти; desgni \memor{}{·}i{}e рисовать по памяти; scii \memor{}{·}i{}e знать на память, знать по памяти \memor{}{·}i{}e al (iu, io) в память (кого-л., чего-л., о ком-л., о чём-л.) (= pro memoro al) \memor{}{·}i{}ad{·}o запоминание, удерживание в памяти \memor{}{·}i{}aĵ{·}o 1. подарок на память, памятная вещь, сувенир; tiu libro estas \memor{}{·}i{}aĵo pri mia amiko эта книга — память о моём друге; aĉeti \memor{}{·}i{}ĵojn покупать сувениры; 2. pl воспоминания, мемуары \memor{}{·}i{}aĵoj de Saint-Simon воспоминания Сен-Симона, мемуары Сен-Симона; ср. memorlibro \memor{}{·}i{}ebl{·}a поддающийся запоминанию; facile \memor{}{·}i{}ebla легко запоминаемый \memor{}{·}i{}ig{·}i напомнить (заставить вспомнить); ср. rememorigi \memor{}{·}i{}ig{·}o напоминание (действие напоминающего); lia \memor{}{·}i{}igo estis tre ĝustatempa его напоминание было очень своевременным \memor{}{·}i{}ig{·}a служащий для напоминания, служащий напоминанием, памятный, мемориальный \memor{}{·}i{}ig{·}aĵ{·}o напоминание ( что-л. напоминающее); terura \memor{}{·}i{}igaĵo el la mezaj jarcentoj ужасное напоминание из средних веков \memor{}{·}i{}ig{·}il{·}o оч. редк. 1. см. memorsigno; 2. см. notlibro \memor{}{·}i{}il{·}o инф. носитель данных, запоминающее устройство; nurleg(ebl)a \memor{}{·}i{}ilo постоянное запоминающее устройство, ПЗУ; magnetkerna \memor{}{·}i{}ilo ферромагнитная память \memor{}{·}i{}ind{·}a памятный, достопамятный.

    Эсперанто-русский словарь > memor·i

  • 9 Memor

    1.
    mĕmor, ŏris (anciently memoris, memore, acc. to Prisc. p. 772 P.; comp. memorior, id. p. 699 P.), adj. [Sanscr. root smar-, in smarti, memory; smara, love; Gr. martus, witness; merimna, care; cf.: memoria, mora, etc., not from memini], mindful of a thing, remembering; constr. with gen., with acc. and inf., with a rel,clause, and absol.
    I.
    In gen.
    (α).
    With gen.:

    ut memor esses sui,

    Ter. And. 1, 5, 46:

    se eorum facti memorem fore,

    Caes. B. C. 1, 13:

    generis,

    Sall. C. 60, 7:

    pristinarum virtutum,

    Nep. Hann. 12 fin.:

    quique sui memores alios fecere merendo,

    Verg. A. 6, 664:

    nostri,

    Hor. C. 3, 27, 14; 1, 33, 1:

    vale nostri memor,

    Juv. 3, 318.—
    (β).
    With acc. and inf.:

    memor Lucullum periisse,

    Plin. 25, 3, 7, § 25:

    memor objectum ab eo sibi,

    Suet. Aug. 28.—
    (γ).
    With a rel. -clause:

    memor, quo ordine quisque discubuerat,

    Quint. 11, 2, 13:

    vive memor, quam sis aevi brevis,

    Hor. S. 2, 6, 97.—
    (δ).
    Absol.:

    memorem et gratum esse,

    Cic. Fam. 13, 25: et bene apud memores veteris stat gratia facti, grateful. Verg. A. 4, 539: cf. 6, 664 supra:

    ipsa memor praecepta canam,

    Hor. S. 2, 4, 11; id. A. P. 368:

    pectus,

    Juv. 11, 28.—Prov.:

    mendacem memorem esse oportet,

    a liar should have a good memory, Quint. 4, 2, 91.—
    B.
    Trop., of inanim. things et cadum Marsi memorem duelli, which remembers the Marsian war, i. e. was made during that war, Hor. C. 3, 14, 18:

    medium erat in Anco ingenium, et Numae et Romuli memor,

    Liv. 1, 32:

    lingua,

    Ov. Am. 3, 14, 48:

    pectus,

    id. H. 13, 66:

    auris,

    id. ib. 20, 98:

    cura,

    id. P 4, 2, 7:

    manus,

    id. ib. 1, 4, 56:

    saevae Junonis ira,

    vindictive, avenging, Verg. A. 1, 4:

    supplicium exempli parum memoris legum humanarum,

    unmindful of, not observing, Liv. 1, 28.—
    II.
    Esp.
    A.
    That easily remembers, possessed of a good memory:

    homo ingeniosus ac memor,

    Cic. de Or. 3, 50, 194.—
    B.
    Poet., transf., that reminds one of a thing:

    nostri memorem sepulcro Scalpe querelam,

    Hor. C. 3, 11, 51:

    impressit memorem dente labris notam,

    id. ib. 1, 13, 12:

    indicii memor poena,

    Ov. M. 4, 190:

    tabellae,

    id. ib. 8, 744:

    versus,

    id. P. 2, 7, 33.—Hence, adv., in two forms.
    A.
    mĕmŏre, by heart, readily (ante-class.): cum ista memore meministi, Pompon. ap. Non. 514, 23 (Com. Rel. v. 109 Rib.).—
    B. 1.
    From memory, by personal recollection:

    oratio est habita memoriter,

    Cic. Ac. 2, 19, 63:

    omnes ordines memoriter salutavit,

    Suet. Ner. 10:

    Q. Mucius multa narrare de Laelio memoriter et jucunde solebat,

    Cic. Lael. 1, 1.—
    2.
    Esp.
    (α).
    With a good memory, by ready recollection:

    ista exposuisti, ut tam multa, memoriter, ut tam obscura, dilucide,

    Cic. Fin. 4, 1, 1:

    ut memoriter me Sauream vocabat,

    Plaut. As. 3, 2, 38:

    hic quidem quae illic sunt res gestae memorat memoriter,

    id. Am. 1, 1, 261:

    hem istuc si potes memoriter meminisse,

    id. Capt. 2, 1, 53; cf. Afran. ap. Charis. 1, p. 89 P. (Com. Fragm. v. 365 Rib.).—
    (β).
    Fully, accurately, correctly, Ter. Eun. 5, 3, 6; id. Phorm. 2, 3, 47:

    memoriter respondeto ad ea quae rogāro,

    Cic. Vatin. 4, 10:

    nostra Aratea memoriter a te pronuntiata sunt,

    id. Div. 2, 5, 14; Auct. ad Her. 3, 17, 30:

    tu, qui tam memoriter tenes omnes,

    Plin. Ep. 6, 33, 11 (cf. Madv. ad Cic. Fin. 1, 10, 34).
    2.
    Mĕmor, ŏris, m., a Roman surname, lnscr. Mur. 1128, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > Memor

  • 10 memor

    1.
    mĕmor, ŏris (anciently memoris, memore, acc. to Prisc. p. 772 P.; comp. memorior, id. p. 699 P.), adj. [Sanscr. root smar-, in smarti, memory; smara, love; Gr. martus, witness; merimna, care; cf.: memoria, mora, etc., not from memini], mindful of a thing, remembering; constr. with gen., with acc. and inf., with a rel,clause, and absol.
    I.
    In gen.
    (α).
    With gen.:

    ut memor esses sui,

    Ter. And. 1, 5, 46:

    se eorum facti memorem fore,

    Caes. B. C. 1, 13:

    generis,

    Sall. C. 60, 7:

    pristinarum virtutum,

    Nep. Hann. 12 fin.:

    quique sui memores alios fecere merendo,

    Verg. A. 6, 664:

    nostri,

    Hor. C. 3, 27, 14; 1, 33, 1:

    vale nostri memor,

    Juv. 3, 318.—
    (β).
    With acc. and inf.:

    memor Lucullum periisse,

    Plin. 25, 3, 7, § 25:

    memor objectum ab eo sibi,

    Suet. Aug. 28.—
    (γ).
    With a rel. -clause:

    memor, quo ordine quisque discubuerat,

    Quint. 11, 2, 13:

    vive memor, quam sis aevi brevis,

    Hor. S. 2, 6, 97.—
    (δ).
    Absol.:

    memorem et gratum esse,

    Cic. Fam. 13, 25: et bene apud memores veteris stat gratia facti, grateful. Verg. A. 4, 539: cf. 6, 664 supra:

    ipsa memor praecepta canam,

    Hor. S. 2, 4, 11; id. A. P. 368:

    pectus,

    Juv. 11, 28.—Prov.:

    mendacem memorem esse oportet,

    a liar should have a good memory, Quint. 4, 2, 91.—
    B.
    Trop., of inanim. things et cadum Marsi memorem duelli, which remembers the Marsian war, i. e. was made during that war, Hor. C. 3, 14, 18:

    medium erat in Anco ingenium, et Numae et Romuli memor,

    Liv. 1, 32:

    lingua,

    Ov. Am. 3, 14, 48:

    pectus,

    id. H. 13, 66:

    auris,

    id. ib. 20, 98:

    cura,

    id. P 4, 2, 7:

    manus,

    id. ib. 1, 4, 56:

    saevae Junonis ira,

    vindictive, avenging, Verg. A. 1, 4:

    supplicium exempli parum memoris legum humanarum,

    unmindful of, not observing, Liv. 1, 28.—
    II.
    Esp.
    A.
    That easily remembers, possessed of a good memory:

    homo ingeniosus ac memor,

    Cic. de Or. 3, 50, 194.—
    B.
    Poet., transf., that reminds one of a thing:

    nostri memorem sepulcro Scalpe querelam,

    Hor. C. 3, 11, 51:

    impressit memorem dente labris notam,

    id. ib. 1, 13, 12:

    indicii memor poena,

    Ov. M. 4, 190:

    tabellae,

    id. ib. 8, 744:

    versus,

    id. P. 2, 7, 33.—Hence, adv., in two forms.
    A.
    mĕmŏre, by heart, readily (ante-class.): cum ista memore meministi, Pompon. ap. Non. 514, 23 (Com. Rel. v. 109 Rib.).—
    B. 1.
    From memory, by personal recollection:

    oratio est habita memoriter,

    Cic. Ac. 2, 19, 63:

    omnes ordines memoriter salutavit,

    Suet. Ner. 10:

    Q. Mucius multa narrare de Laelio memoriter et jucunde solebat,

    Cic. Lael. 1, 1.—
    2.
    Esp.
    (α).
    With a good memory, by ready recollection:

    ista exposuisti, ut tam multa, memoriter, ut tam obscura, dilucide,

    Cic. Fin. 4, 1, 1:

    ut memoriter me Sauream vocabat,

    Plaut. As. 3, 2, 38:

    hic quidem quae illic sunt res gestae memorat memoriter,

    id. Am. 1, 1, 261:

    hem istuc si potes memoriter meminisse,

    id. Capt. 2, 1, 53; cf. Afran. ap. Charis. 1, p. 89 P. (Com. Fragm. v. 365 Rib.).—
    (β).
    Fully, accurately, correctly, Ter. Eun. 5, 3, 6; id. Phorm. 2, 3, 47:

    memoriter respondeto ad ea quae rogāro,

    Cic. Vatin. 4, 10:

    nostra Aratea memoriter a te pronuntiata sunt,

    id. Div. 2, 5, 14; Auct. ad Her. 3, 17, 30:

    tu, qui tam memoriter tenes omnes,

    Plin. Ep. 6, 33, 11 (cf. Madv. ad Cic. Fin. 1, 10, 34).
    2.
    Mĕmor, ŏris, m., a Roman surname, lnscr. Mur. 1128, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > memor

  • 11 memor

    I oris adj.
    1) помнящий (sui Ter; beneficii et injuriae Sl; humanarum rerum Sl; formīcae hiĕmis memores V)
    memorem immemorem facit, qui monet, quod m. meminit погов. Pl = — учёного учить — только портить
    2) учитывающий, считающийся, имеющий в виду (oratio m. concordiae L); принимающий во внимание
    m., quam sis aevi brevis H — памятуя, как коротка твоя жизнь
    3) признательный, благодарный ( in aliquem C)
    4) злопамятный, непримиримый, мстительный ( ira V); мстящий ( poena O)
    5) предусмотрительный, заботливый (multo ante m. V)
    6) обладающий хорошей памятью, памятливый
    7) напоминающий, служащий напоминанием (nota H; tabellae O)
    II Memor, oris
    Мемор (Scaevus, Scaevius или Scaeva), римск. поэт времен Домициана M

    Латинско-русский словарь > memor

  • 12 memor

    помнящий (1. 31 pr. D. 43, 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > memor

  • 13 memor

    mindful, remembering, grateful, thoughful, prudent.

    Latin-English dictionary of medieval > memor

  • 14 memor

    помнить

    Словарь корней и производных форм языка Эсперанто с переводом на русский язык > memor

  • 15 memor

    f souvenir

    Dictionnaire Breton-Français > memor

  • 16 memor

    (m = f = n), memoris (gen.sg.)
      памятливый, памятный, помнящий

    Dictionary Latin-Russian new > memor

  • 17 memor·fiks·i

    vt запомнить; закрепить, запечатлеть, (за)фиксировать в памяти \memor{·}fiks{}{·}i{}ebl{·}a: facile \memor{·}fiks{}{·}i{}ebla легко запоминаемый, легко запоминающийся \memor{·}fiks{}{·}i{}iĝ{·}i запомниться; закрепиться, запечатлеться, (за)фиксироваться в памяти; врезаться в память.

    Эсперанто-русский словарь > memor·fiks·i

  • 18 memor·administrad·o

    инф. управление памятью \memor{·}administr{}ad{·}o {}il{·}o система управления памятью.

    Эсперанто-русский словарь > memor·administrad·o

  • 19 memor·generad·o

    инф. отведение памяти \memor{·}gener{}ad{·}o {}il{·}o генератор памяти, оператор отведения памяти.

    Эсперанто-русский словарь > memor·generad·o

  • 20 memor·are·o

    инф. область памяти.

    Эсперанто-русский словарь > memor·are·o

См. также в других словарях:

  • Memor — Usurper of the Roman Empire Reign 262 Died c. 262 Predecessor Gallienus Successor Gallienus …   Wikipedia

  • Memor — († um 262) war ein römisch maurischer Rebell, der 262 einen Aufstand gegen Kaiser Gallienus geplant haben soll. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Quellen 3 Literatur 4 Weblinks …   Deutsch Wikipedia

  • memor — obs. form of memory …   Useful english dictionary

  • Memor II+ — Le Memor II+ est un système de contrôle de la vitesse installé sur le réseau ferré luxembourgeois en attendant le passage à l ETCS. Il fonctionne à l aide des crocodiles. Son installation s est terminée en 2004. Il pourra être utilisé jusqu en… …   Wikipédia en Français

  • Memor — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Memor (Rome antique) Dans le domaine ferroviaire: Memor (signalisation ferroviaire), système de répétition des signaux en Belgique Memor II+, système d… …   Wikipédia en Français

  • Memor, S. — S. Memor (9. Febr.), angeblich Bischof in Canosa in Apulien. Er wird zu Bari (nach Migne zu Bary in der Landschaft Pouille) verehrt. Vgl. S. Ruffinus. (II. 300) …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Memor (Rome antique) — Qui a bonne mémoire. Ne pas confondre avec: Nomenclator ou Mentor Portail de la Rome antique Ce document provient de « Memor (Rome antique) ». Catégorie : Vie sous la Rome antique …   Wikipédia en Français

  • Memor (rome antique) — Qui a bonne mémoire. Ne pas confondre avec: Nomenclator ou Mentor Portail de la Rome antique Ce document provient de « Memor (Rome antique) ». Catégorie : Vie sous la Rome antique …   Wikipédia en Français

  • Memor (signalisation ferroviaire) — Pour les articles homonymes, voir Memor. La lampe jaune …   Wikipédia en Français

  • MEMOR — memoria, memoriae, memoriam …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • Providentĭae mēmor — (lat., »der Vorsehung eingedenk«), Wahlspruch der sächsischen Krone; Devise des sächsischen Ordens der Rautenkrone …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»