-
1 mdłości
mdłośc|iмн. Р. \mdłościi тошнота i;wywoływać (przyprawiać o) \mdłości вызывать тошноту;
ktoś dostał \mdłości кого-л. начало тошнить, кому-л. сделалось дурно+* * *мн, Р mdłościтошнота́ żwywoływać (przyprawiać o) mdłości — вызыва́ть тошноту́
ktoś dostał mdłości — кого́-л. на́чало тошни́ть, кому́-л. сде́лалось ду́рно
Syn: -
2 napaść
глаг.• атаковать• нападать• напасти* * *1) rzecz. napaść (atak) нападение2) rzecz. napaść (słowna) нападки3) czas. napaść гл. напасть (атаковать)* * *%1 ♀ 1. нападение ň; агрессия;2. враждебное выступление, нападки lm.;\napaść na autora нападки на автора
+ napad\napaśćdła go tęsknota на него напала тоска; \napaśćdły go mdłości его стало тошнить; ● со cię \napaśćdło? разг. что на тебя нашло?; что с тобой?\napaść na kraj напасть на страну, вторгнуться в страну;
* * *I ж1) нападе́ние n; агре́ссия2) вражде́бное выступле́ние, напа́дки lmnapaść na autora — напа́дки на а́втора
Syn:II napadnę, napadnie, napadnij, napadł, napadnięty сов.напа́стьnapaść na kraj — напа́сть на страну́, вто́ргнуться в страну́
napadła go tęsknota — на него́ напа́ла тоска́
III napasę, napasł, napasiony сов.napadły go mdłości — его́ ста́ло тошни́ть
вдо́воль попасти́, дать нае́сться -
3 nudności
nudnośc|iмн. Р. \nudnościi тошнота ž;ktoś ma \nudności кого-л. тошнит+* * *мн, Р nudnościтошнота́ żktoś ma nudności — кого́-л. тошни́т
Syn: -
4 Übelkeit
Übelkeit f nudności f/pl, mdłości f/pl;Übelkeit erregen przyprawi(a)ć o mdłości -
5 Brechreiz
-
6 hochkommen
hochkommen fam. v/i ( irr; sn) wchodzić < wejść>, iść < przyjść> na górę ( die Treppe po schodach); aus dem Wasser wypływać <- płynąć> na powierzchnię; ( gesund werden, Engpass usw überwinden) wykaraskać się pf (z G);mir kommt das Essen hoch po tym jedzeniu zbiera mi się na wymioty;fig es kommt mir hoch, wenn ich das sehe dostaję mdłości, gdy to widzę
См. также в других словарях:
mdłości — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. mdłościści {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sensacje żołądkowe prowokujące odruch wymiotny; nudności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dostawać mdłości. Poczuć mdłości. Przyprawiać o… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mdłość — ż V 1. tylko w lm, MD. mdłośćści «stan poprzedzający wymioty; nudności» Dostać mdłości. Wywoływać mdłości. Przyprawiać o mdłości. Doprowadzać do mdłości. 2. DCMs. mdłośćści, blm «brak wyrazu, wyrazistości, ekspresji» Mdłość postaci, obrazu, wzoru … Słownik języka polskiego
zemdlić — dk VIa, zemdlićli, zemdlićlił «wywołać mdłości, nudności; pobudzić do wymiotów» Nieświeża potrawa kogoś zemdliła. ∆ Kogoś zemdliło «komuś zrobiło się mdło, niedobrze, ktoś poczuł mdłości lub zwymiotował» … Słownik języka polskiego
Розенблюм, Вениамин Н. — врач сифилидолог; родился в 1816 г. в Варшаве, в бедной семье. Пятнадцати лет от роду, по окончании курса гимназических классов Варшавской Семинарии, Розенблюм в 1832 г. отправился пешком в Краков, где поступил в Университет, на медицинский… … Большая биографическая энциклопедия
Mgła — Origin Kraków, Poland Genres Black metal Years active 2000–present Labels Garazel / Flagellum, Todeskult Entertainment, Northern Heritage … Wikipedia
żołądek — 1. Głód, strach ściska komuś żołądek «ktoś odczuwa nieprzyjemne skurcze żołądka pod wpływem głodu lub strachu»: Buty taplały się, krok za krokiem, w lepkiej mazi. Po plecach ciekły strużki potu i deszczu. A na dodatek głód ściskał mi już żołądek … Słownik frazeologiczny
ckliwość — ż V, DCMs. ckliwośćści, blm 1. «przykre, nieprzyjemne uczucie, mdłości, nudności» Coś wywołuje ckliwość. 2. «przesadna czułość, tkliwość, słodycz; czułostkowość» Ckliwość spojrzenia. Ckliwość barokowych sielanek … Słownik języka polskiego
mdlić — ndk VIa, mdli, mdlił «wywoływać mdłości, nudności, pobudzać do wymiotów» Mdlący smak, zapach czegoś. ◊ Mdli kogoś «komuś jest mdło, zbiera się na wymioty; kogoś bierze obrzydzenie, wstręt» … Słownik języka polskiego
mdło — 1. «w sposób pobudzający do mdłości, mdlący» Cuchnąć mdło. ◊ Robi się, zrobiło się komuś mdło, komuś jest mdło «komuś zbiera się na wymioty, kogoś mdli, jest mu słabo, niedobrze, nieprzyjemnie; kogoś bierze obrzydzenie, wstręt» 2. «zwykle o… … Słownik języka polskiego
morski — morskiscy przym. od morze Brzeg, pejzaż morski. Kąpiele morskie. Fale morskie. Flora, fauna morska. Plankton morski. Ptactwo morskie. Piasek morski … Słownik języka polskiego
napaść — I ż V, DCMs. napaśćści; lm M. napaśćści 1. «napadnięcie, zwykle zbrojne, na kogoś albo na coś, zaatakowanie kogoś, zwykle znienacka, podstępnie, w celu obrabowania, pobicia itp.» Napaść zbrojna. Napaść nieprzyjaciela na kraj. Odeprzeć, wstrzymać… … Słownik języka polskiego