Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

matus

  • 1 matus

    matus, v. mattus.

    Lewis & Short latin dictionary > matus

  • 2 elimatius

    ē-līmo, āvi, ātum, 1, v. a., to file up, viz.,
    I.
    Prop.:

    elimata scobis,

    filings, Plin. 34, 18, 50, § 170.—
    II.
    Transf., to polish.
    A.
    Lit., Ov. M. 4, 176; Macr. Somn. Scip. 1, 12 fin.:

    dentes,

    to clean, Tert. Poen. 11.—
    B.
    To elaborate, cultivate; to finish, perfect: scholion aliquod, Att. ap. Cic. Att. 16, 7, 3; cf. Quint. 2, 7, 5:

    animum, Aug. contra Acad. 2, 7: elimati, i. q. eruditi, Gell. praef. § 19: Aeneida,

    id. 17, 10, 7.—
    III.
    To lessen, diminish:

    vires,

    Cael. Aur. Tard. 2, 14, 217.—Hence, ēlī-mātus, a, um, P. a., elaborate; only sup.:

    disputatio elimatissima,

    Aug. Cont. Jul. 5, 17.— Adv.; only comp.: ēlīmātĭus, more elaborately, more exactly, Ambros. Hexaëm. 6, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > elimatius

  • 3 elimatus

    ē-līmo, āvi, ātum, 1, v. a., to file up, viz.,
    I.
    Prop.:

    elimata scobis,

    filings, Plin. 34, 18, 50, § 170.—
    II.
    Transf., to polish.
    A.
    Lit., Ov. M. 4, 176; Macr. Somn. Scip. 1, 12 fin.:

    dentes,

    to clean, Tert. Poen. 11.—
    B.
    To elaborate, cultivate; to finish, perfect: scholion aliquod, Att. ap. Cic. Att. 16, 7, 3; cf. Quint. 2, 7, 5:

    animum, Aug. contra Acad. 2, 7: elimati, i. q. eruditi, Gell. praef. § 19: Aeneida,

    id. 17, 10, 7.—
    III.
    To lessen, diminish:

    vires,

    Cael. Aur. Tard. 2, 14, 217.—Hence, ēlī-mātus, a, um, P. a., elaborate; only sup.:

    disputatio elimatissima,

    Aug. Cont. Jul. 5, 17.— Adv.; only comp.: ēlīmātĭus, more elaborately, more exactly, Ambros. Hexaëm. 6, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > elimatus

  • 4 elimo

    ē-līmo, āvi, ātum, 1, v. a., to file up, viz.,
    I.
    Prop.:

    elimata scobis,

    filings, Plin. 34, 18, 50, § 170.—
    II.
    Transf., to polish.
    A.
    Lit., Ov. M. 4, 176; Macr. Somn. Scip. 1, 12 fin.:

    dentes,

    to clean, Tert. Poen. 11.—
    B.
    To elaborate, cultivate; to finish, perfect: scholion aliquod, Att. ap. Cic. Att. 16, 7, 3; cf. Quint. 2, 7, 5:

    animum, Aug. contra Acad. 2, 7: elimati, i. q. eruditi, Gell. praef. § 19: Aeneida,

    id. 17, 10, 7.—
    III.
    To lessen, diminish:

    vires,

    Cael. Aur. Tard. 2, 14, 217.—Hence, ēlī-mātus, a, um, P. a., elaborate; only sup.:

    disputatio elimatissima,

    Aug. Cont. Jul. 5, 17.— Adv.; only comp.: ēlīmātĭus, more elaborately, more exactly, Ambros. Hexaëm. 6, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > elimo

  • 5 inflammatus

    in-flammo, āvi, ātum, 1, v. a., to set on fire, light up, kindle (syn. incendere).
    I.
    Lit.:

    taedas ignibus,

    Cic. Verr. 2, 4, 48; id. Att. 8, 2, 4:

    patriam inflammandam relinquere,

    id. ib. 8, 2, 3:

    classem,

    id. Verr. 2, 5, 35:

    tecta,

    Liv. 10, 2, 8:

    horrea,

    Suet. Ner. 38.—
    B.
    Transf., of the body, to inflame:

    laser tauros inflammat naribus illitis,

    Plin. 22, 23, 49, § 106:

    inflammari vulnera ac morbos,

    id. 25, 2, 5, § 15:

    equi pasti inflammantur rabie,

    id. 25, 8, 53, § 94.—
    II.
    Trop., of the mind, to inflame, kindle, rouse, excite:

    contionibus et legibus invidiam senatus,

    Cic. Verr. 1, 1:

    sensus animorum atque motus,

    id. de Or. 1, 14, 60:

    inflammari ad cupiditates,

    id. Tusc. 1, 19, 44:

    populum in improbos,

    id. de Or. 1, 46, 202:

    cupiditates,

    id. Fin. 1, 16, 51:

    inflammari cupiditate honorum,

    id. Lael. 23, 86:

    aliquem amore,

    Verg. A. 4, 54.— In part. perf.: inflam-mātus, a, um, inflamed, kindled, excited by any thing:

    a pueritia inflammatus ad gloriam,

    Cic. Fam. 1, 7, 9:

    voluptatum potiendi spe inflammati,

    id. Fin. 1, 18, 60:

    libidinibus,

    id. Tusc. 5, 6, 6:

    amore in patriam,

    id. Or. 1, 44, 296:

    scelere et furore,

    id. Verr. 2, 5, 62, § 161:

    pretio inflammata manus,

    i. e. bribed, Claud. I. Cons. Stil. 293. — Hence, adv.: inflammanter, in an inflammatory manner:

    acriter et inflammanter facit complorationem,

    Gell. 10, 3, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > inflammatus

  • 6 inflammo

    in-flammo, āvi, ātum, 1, v. a., to set on fire, light up, kindle (syn. incendere).
    I.
    Lit.:

    taedas ignibus,

    Cic. Verr. 2, 4, 48; id. Att. 8, 2, 4:

    patriam inflammandam relinquere,

    id. ib. 8, 2, 3:

    classem,

    id. Verr. 2, 5, 35:

    tecta,

    Liv. 10, 2, 8:

    horrea,

    Suet. Ner. 38.—
    B.
    Transf., of the body, to inflame:

    laser tauros inflammat naribus illitis,

    Plin. 22, 23, 49, § 106:

    inflammari vulnera ac morbos,

    id. 25, 2, 5, § 15:

    equi pasti inflammantur rabie,

    id. 25, 8, 53, § 94.—
    II.
    Trop., of the mind, to inflame, kindle, rouse, excite:

    contionibus et legibus invidiam senatus,

    Cic. Verr. 1, 1:

    sensus animorum atque motus,

    id. de Or. 1, 14, 60:

    inflammari ad cupiditates,

    id. Tusc. 1, 19, 44:

    populum in improbos,

    id. de Or. 1, 46, 202:

    cupiditates,

    id. Fin. 1, 16, 51:

    inflammari cupiditate honorum,

    id. Lael. 23, 86:

    aliquem amore,

    Verg. A. 4, 54.— In part. perf.: inflam-mātus, a, um, inflamed, kindled, excited by any thing:

    a pueritia inflammatus ad gloriam,

    Cic. Fam. 1, 7, 9:

    voluptatum potiendi spe inflammati,

    id. Fin. 1, 18, 60:

    libidinibus,

    id. Tusc. 5, 6, 6:

    amore in patriam,

    id. Or. 1, 44, 296:

    scelere et furore,

    id. Verr. 2, 5, 62, § 161:

    pretio inflammata manus,

    i. e. bribed, Claud. I. Cons. Stil. 293. — Hence, adv.: inflammanter, in an inflammatory manner:

    acriter et inflammanter facit complorationem,

    Gell. 10, 3, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > inflammo

  • 7 mattus

    mattus or matus, a, um, adj. [Sanscr. mad, to be drunk; cf. madidus], drunk, intoxicated, Petr. 41 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > mattus

  • 8 rimatus

    rīmor, ātus, 1, v. dep. a. [rima].
    I.
    Orig. belonging to agricultural lang., to lay open, tear up, turn up the ground:

    rastris terram rimantur,

    Verg. G. 3, 534.— Of animals, to root up, turn up, grub through:

    volucres rimantur prata Caystri,

    Verg. G. 1, 384:

    stagna et paludes (volucres),

    Col. 8, 15, 1:

    paludem (sues),

    id. 7, 9, 7.—
    II.
    Transf., to tear up, turn over insearch of any thing; to pry into, search, examine, explore (not freq. till after the Aug. per.).
    A.
    Lit.:

    vultur Viscera rimatur epulis,

    rummages for food, Verg. A. 6, 599:

    haruspex Pectora pullorum rimatur et exta catelli,

    Juv. 6, 551:

    humum pilis et lanceis,

    Tac. H. 2, 29:

    partes rimatur apertas, Qua vulnus letale ferat,

    Verg. A. 11, 748: oculis caeli plagas, Varr. ap. Non. 382, 12; Stat. Th. 11, 526; cf.:

    elatis naribus auras,

    Ov. Hal. 77; cf.:

    rimatus fustem cunctis vastiorem,

    App. M. 3, p. 141, 14.— Absol.:

    quod cuique repertum Rimanti,

    Verg. A. 7, 508. —
    B.
    Trop., to examine thoroughly, investigate (syn.: scrutor, investigo, indago): hanc quidem rationem naturae difficile est fortasse traducere ad id genus divinationis; sed tamen id quoque rimatur quantum potest, Posidonius (the figure taken from the haruspices or augurs), * Cic. Div. 1, 57, 130:

    mihi cuncta rimanti,

    Quint. 3, 4, 6; cf. id. 5, 13, 23; 12, 8, 14:

    secreta,

    Tac. A. 6, 3:

    metus ejus,

    id. ib. 14, 57:

    offensas,

    id. H. 4, 11 al. —
    2.
    To find out, comprehend:

    ego autem rimari non queo, unde hoc sit, etc.,

    Cic. Fin. 1, 3, 10.
    a.
    Act. collat. form, rīmo, āre, Att. ap. Non. 382, 10; Poët. ap. Fest. s. v. ruspari, p. 265 Müll.; cf. Prisc. p. 799 P.—
    b.
    rī-mātus, a, um, pass., Sid. Ep. 7, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > rimatus

  • 9 rimor

    rīmor, ātus, 1, v. dep. a. [rima].
    I.
    Orig. belonging to agricultural lang., to lay open, tear up, turn up the ground:

    rastris terram rimantur,

    Verg. G. 3, 534.— Of animals, to root up, turn up, grub through:

    volucres rimantur prata Caystri,

    Verg. G. 1, 384:

    stagna et paludes (volucres),

    Col. 8, 15, 1:

    paludem (sues),

    id. 7, 9, 7.—
    II.
    Transf., to tear up, turn over insearch of any thing; to pry into, search, examine, explore (not freq. till after the Aug. per.).
    A.
    Lit.:

    vultur Viscera rimatur epulis,

    rummages for food, Verg. A. 6, 599:

    haruspex Pectora pullorum rimatur et exta catelli,

    Juv. 6, 551:

    humum pilis et lanceis,

    Tac. H. 2, 29:

    partes rimatur apertas, Qua vulnus letale ferat,

    Verg. A. 11, 748: oculis caeli plagas, Varr. ap. Non. 382, 12; Stat. Th. 11, 526; cf.:

    elatis naribus auras,

    Ov. Hal. 77; cf.:

    rimatus fustem cunctis vastiorem,

    App. M. 3, p. 141, 14.— Absol.:

    quod cuique repertum Rimanti,

    Verg. A. 7, 508. —
    B.
    Trop., to examine thoroughly, investigate (syn.: scrutor, investigo, indago): hanc quidem rationem naturae difficile est fortasse traducere ad id genus divinationis; sed tamen id quoque rimatur quantum potest, Posidonius (the figure taken from the haruspices or augurs), * Cic. Div. 1, 57, 130:

    mihi cuncta rimanti,

    Quint. 3, 4, 6; cf. id. 5, 13, 23; 12, 8, 14:

    secreta,

    Tac. A. 6, 3:

    metus ejus,

    id. ib. 14, 57:

    offensas,

    id. H. 4, 11 al. —
    2.
    To find out, comprehend:

    ego autem rimari non queo, unde hoc sit, etc.,

    Cic. Fin. 1, 3, 10.
    a.
    Act. collat. form, rīmo, āre, Att. ap. Non. 382, 10; Poët. ap. Fest. s. v. ruspari, p. 265 Müll.; cf. Prisc. p. 799 P.—
    b.
    rī-mātus, a, um, pass., Sid. Ep. 7, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > rimor

См. также в других словарях:

  • Matus — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class: Insecta …   Wikipedia

  • Matus — (Будапешт,Венгрия) Категория отеля: 3 звездочный отель Адрес: 1141 Будапешт, Fogarasi út 147, Ве …   Каталог отелей

  • mâţuş — MÂŢÚŞ s. v. cotoiaş, motănaş, motănel, pisoiaş. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime …   Dicționar Român

  • matus — matùs, mati̇̀ bdv. Matùsis dỹdis, skai̇̃čius …   Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas

  • Matus Kozacik — Matúš Kozáčik Spielerinformationen Geburtstag 27. Dezember 1983 Geburtsort Dolný Kubín, Tschechoslowakei Position Tor Vereine in der Jugend 1994 1998 1998 2000 MFK Dolný Kubin …   Deutsch Wikipedia

  • Matus Tomko — Born 4 February 1978 (1978 02 04) (age 33) Origin Vranov nad Toplou, Slovakia Genres Opera, Classical Instruments …   Wikipedia

  • Matúš Kozáčik — Personal information Full name Matúš Kozáčik …   Wikipedia

  • Matúš Kozáčik —  Matúš Kozáčik Spielerinformationen Geburtstag 27. Dezember 1983 Geburtsort Dolný Kubín, Tschechoslowakei Größe 193 cm Position Tor …   Deutsch Wikipedia

  • Matúš Pekár — Personal information Full name Matúš Pekár Date of birth March 16, 1984 (1984 0 …   Wikipedia

  • Matúš Ružinský — Personal information Full name Matúš Ružinský Date of birth 15 January 1992 ( …   Wikipedia

  • Matus Bisnovat — Matus Ruvimovich Bisnovat (Russian: Матус Рувимович Бисноват, October 23, 1905 – November 8, 1977), Soviet aircraft and missile designer. Bisnovat attended the Moscow Aviation Institute (MAI), graduating in 1931. In 1938, he headed a research… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»