Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

massicus

  • 1 Massicus

        Massicus adj.,     of Mount Massicus in Campania, C., L.: vina, H.: Bacchi umor, V.—As subst: Massici radices, of Mount Massicus: Massica (sc. iuga), V.: veteris pocula Massici, Massic wine, H.

    Latin-English dictionary > Massicus

  • 2 Massicus

    Massĭcus, i, m. (with or without mons), a mountain in Campania, celebrated for its excellent wine, now Monte Massico:

    per juga Massici montis,

    Liv. 22, 14:

    vertunt felicia Baccho Massica qui rastris (sc. juga, or arbusta),

    Verg. A. 7, 725:

    in Massici radices,

    Cic. Agr. 2, 25, 66.—Hence, Massĭcum vīnum, or simply Mas-sĭcum, i, n., wine of the Massicus, Massic wine:

    veteris pocula Massici,

    Hor. C. 1, 1, 19; 2, 7, 21:

    vina,

    id. S. 2, 4, 51:

    Bacchi umor,

    Verg. G. 2, 143; 3, 526.

    Lewis & Short latin dictionary > Massicus

  • 3 Massicum

    Massĭcus, i, m. (with or without mons), a mountain in Campania, celebrated for its excellent wine, now Monte Massico:

    per juga Massici montis,

    Liv. 22, 14:

    vertunt felicia Baccho Massica qui rastris (sc. juga, or arbusta),

    Verg. A. 7, 725:

    in Massici radices,

    Cic. Agr. 2, 25, 66.—Hence, Massĭcum vīnum, or simply Mas-sĭcum, i, n., wine of the Massicus, Massic wine:

    veteris pocula Massici,

    Hor. C. 1, 1, 19; 2, 7, 21:

    vina,

    id. S. 2, 4, 51:

    Bacchi umor,

    Verg. G. 2, 143; 3, 526.

    Lewis & Short latin dictionary > Massicum

  • 4 Massicum vinum

    Massĭcus, i, m. (with or without mons), a mountain in Campania, celebrated for its excellent wine, now Monte Massico:

    per juga Massici montis,

    Liv. 22, 14:

    vertunt felicia Baccho Massica qui rastris (sc. juga, or arbusta),

    Verg. A. 7, 725:

    in Massici radices,

    Cic. Agr. 2, 25, 66.—Hence, Massĭcum vīnum, or simply Mas-sĭcum, i, n., wine of the Massicus, Massic wine:

    veteris pocula Massici,

    Hor. C. 1, 1, 19; 2, 7, 21:

    vina,

    id. S. 2, 4, 51:

    Bacchi umor,

    Verg. G. 2, 143; 3, 526.

    Lewis & Short latin dictionary > Massicum vinum

  • 5 Falernum

    Fălernus ăger, the Falernian territory, famed for its wines, in Campania, at the foot of Mount Massicus, Plin. 14. 6, 8, § 62; Cic. Agr. 2, 25, 66.— Subst.:

    in Faler no,

    in Falernus, Varr. R. R. 1, 8, 2.—
    II.
    Derivv.: Fălernus, a, um, adj., of or from the Falernian territory, Falernian:

    vinum,

    Varr. R. R. 1, 2, 6; cf.

    vitis,

    Hor. C. 3, 1, 43; 1, 20, 10:

    uvae,

    id. ib. 2, 6, 19:

    mustum,

    id. S. 2, 4, 19:

    praela,

    Prop. 4 (5), 6, 73:

    cellae,

    Verg. G. 2, 96:

    faex,

    Hor. S. 2, 4, 55 et saep.:

    mons, i. e. Massicus,

    Flor. 1, [p. 721] 16; cf.

    saltus,

    id. 2, 6:

    pira,

    Plin. 15, 15, 16, § 53: tribus, a tribus rustica in Campania, Liv. 9, 20, 6 (al. Falerina).—
    2.
    Subst.: Fălernum, i, n.
    a.
    (Sc. vinum.) Falernian wine, Falernian, Hor. C. 1, 27, 10; 2, 11, 19: id. S. 2, 3, 115; id. Ep. 1, 14, 34 al.; also as masc. (sc. cadi):

    fumosi Falerni,

    Tib. 2, 1, 27.—
    b.
    (Sc. praedium.) The name of a country seat of Pompey, Cic. Phil. 13, 5, 11; id. Clu. 62, 175.

    Lewis & Short latin dictionary > Falernum

  • 6 Falernus

    Fălernus ăger, the Falernian territory, famed for its wines, in Campania, at the foot of Mount Massicus, Plin. 14. 6, 8, § 62; Cic. Agr. 2, 25, 66.— Subst.:

    in Faler no,

    in Falernus, Varr. R. R. 1, 8, 2.—
    II.
    Derivv.: Fălernus, a, um, adj., of or from the Falernian territory, Falernian:

    vinum,

    Varr. R. R. 1, 2, 6; cf.

    vitis,

    Hor. C. 3, 1, 43; 1, 20, 10:

    uvae,

    id. ib. 2, 6, 19:

    mustum,

    id. S. 2, 4, 19:

    praela,

    Prop. 4 (5), 6, 73:

    cellae,

    Verg. G. 2, 96:

    faex,

    Hor. S. 2, 4, 55 et saep.:

    mons, i. e. Massicus,

    Flor. 1, [p. 721] 16; cf.

    saltus,

    id. 2, 6:

    pira,

    Plin. 15, 15, 16, § 53: tribus, a tribus rustica in Campania, Liv. 9, 20, 6 (al. Falerina).—
    2.
    Subst.: Fălernum, i, n.
    a.
    (Sc. vinum.) Falernian wine, Falernian, Hor. C. 1, 27, 10; 2, 11, 19: id. S. 2, 3, 115; id. Ep. 1, 14, 34 al.; also as masc. (sc. cadi):

    fumosi Falerni,

    Tib. 2, 1, 27.—
    b.
    (Sc. praedium.) The name of a country seat of Pompey, Cic. Phil. 13, 5, 11; id. Clu. 62, 175.

    Lewis & Short latin dictionary > Falernus

  • 7 Falernus ager

    Fălernus ăger, the Falernian territory, famed for its wines, in Campania, at the foot of Mount Massicus, Plin. 14. 6, 8, § 62; Cic. Agr. 2, 25, 66.— Subst.:

    in Faler no,

    in Falernus, Varr. R. R. 1, 8, 2.—
    II.
    Derivv.: Fălernus, a, um, adj., of or from the Falernian territory, Falernian:

    vinum,

    Varr. R. R. 1, 2, 6; cf.

    vitis,

    Hor. C. 3, 1, 43; 1, 20, 10:

    uvae,

    id. ib. 2, 6, 19:

    mustum,

    id. S. 2, 4, 19:

    praela,

    Prop. 4 (5), 6, 73:

    cellae,

    Verg. G. 2, 96:

    faex,

    Hor. S. 2, 4, 55 et saep.:

    mons, i. e. Massicus,

    Flor. 1, [p. 721] 16; cf.

    saltus,

    id. 2, 6:

    pira,

    Plin. 15, 15, 16, § 53: tribus, a tribus rustica in Campania, Liv. 9, 20, 6 (al. Falerina).—
    2.
    Subst.: Fălernum, i, n.
    a.
    (Sc. vinum.) Falernian wine, Falernian, Hor. C. 1, 27, 10; 2, 11, 19: id. S. 2, 3, 115; id. Ep. 1, 14, 34 al.; also as masc. (sc. cadi):

    fumosi Falerni,

    Tib. 2, 1, 27.—
    b.
    (Sc. praedium.) The name of a country seat of Pompey, Cic. Phil. 13, 5, 11; id. Clu. 62, 175.

    Lewis & Short latin dictionary > Falernus ager

  • 8 oblīviōsus

        oblīviōsus adj.    [oblivio], that easily forgets, forgetful, oblivious: senes.—Producing forgetfulness, oblivious: Massicus, H.
    * * *
    obliviosa, obliviosum ADJ
    oblivious, forgetful; causing forgetfulness

    Latin-English dictionary > oblīviōsus

  • 9 ūmor

        ūmor (not hū-), ōris, m    [VG-], a liquid, fluid, moisture: frigoribus durescit umor: umor adlapsus extrinsecus sudorem videtur imitari: circumfluus, the ocean, O.: lacteus, milk, O.: Bacchi Massicus, wine, V.: umor et in genas Furtim labitur, tears, H.: caret os umore loquentis, saliva, O.: tellus Sufficit umorem, i. e. sap, V.: roscidus, dew, Ct.
    * * *
    moisture, liquid

    Latin-English dictionary > ūmor

  • 10 Bacchus

    1.
    Bacchus, i, m., = Bakchos, son of Jupiter and a Theban woman, Semele, Tib. 3, 4, 45; Ov. F. 6, 485:

    bis genitus (since, as Semele died before his birth, he was carried about by Jupiter in his hip until the time of his maturity),

    Curt. 8, 10, 12, Ov. Tr. 5, 3, 26; cf. id. M. 3, 310, and bimatris, id. ib. 4, 12; v. also Cic. Fl. 26, 60; Verg. G. 4, 521; the god of wine (as such also called Liber, the deliverer, Lyæus (luein), the care-dispeller; cf. Enn. ap. Charis. p. 214 P., or Trag. Rel. v. 149 Vahl.; cf Hor. Epod. 9, 38; as intoxicating and inspiring, he is god of poets, esp. of the highly inspired, Ov. Am. 3, 1, 23; 3, 15, 17; id. Tr. 5, 3, 33 sq.; Hor. C. 2, 19, 1; Juv. 7, 64;

    who wore crowns of ivy, which was consecrated to him,

    Ov. Tr. 5, 3, 15: Bacchica verba (poëtae), id ib. 1, 7, 2.—He was worshipped esp. in Thrace and Macedonia, and particularly upon Mount Edon, Hor. C. 2, 7, 27;

    hence, the Bacchæ are called matres Edonides,

    Ov. M. 11, 69; id. Tr. 4, 1, 42; v. also Liber.—Bacchus, in the most ancient times, is represented as a god of nature by a Phallic Herma (v. such a statue in O. Müll. Denkm. 4); in the class. per. in the form of a beautiful youth (Tib. 1, 4, 37; Ov. F. 3, 773), with a crown of vine leaves or ivy upon his head, and sometimes with small horns upon his forehead (id. ib. 3, 481; 3, 767; 6, 483);

    hence, corymbifer,

    Ov. F. 1, 393; Tib. 2, 1, 3; Paul. ex Fest. s. v. cornua, p. 37 Müll.;

    his soft hair fell in long ringlets upon his shoulders (depexus crinibus,

    Ov. F. 3, 465; cf. id. M. 3, 421); with the exception of a fawn's skin (nebris) thrown around him, he was usually represented naked, but with high and beautiful buskins, the Dionysian cothurni, upon his feet; in his hand he, as well as his attendants (a satyr, Silenus, and the Bacchæ), carried the thyrsus (id. F. 3, 764; cf. id. M. 4, 7 sq.); cf. O. Müll. Arch. § 383.—
    B.
    Meton.
    1.
    The cry or invocation to Bacchus, lo Bacche! audito Baccho, Verg. A. 4, 302.—
    2.
    The vine:

    apertos Bacchus amat colles,

    Verg. G. 2, 113; Manil. 5, 238; Luc. 9, 433; Col. 10, 38; cf.

    fertilis,

    Hor. C. 2, 6, 19.—
    3.
    Wine:

    Bacchi quom flos evanuit,

    Lucr. 3, 222:

    madeant generoso pocula Baccho,

    Tib. 3, 6, 5:

    et multo in primis hilarans convivia Baccho,

    Verg. E. 5, 69; so id. G. 1, 344; 4, 279; id. A. 5, 77; Hor. C. 3, 16, 34; Ov. M. 4, 765; 6, 488; 7, 246; 7, 450; 13, 639; cf.: Bacchi Massicus umor. Verg. G. 2, 143.—
    II.
    Hence, derivv.
    A.
    Bac-chĭcus, a, um, adj., = Bakchikos, of Bacchus, Bacchic:

    serta,

    Ov. Tr. 1, 7, 2; Mart. 7, 62:

    buxus,

    Stat. Th. 9, 479:

    Naxos,

    id. Achill. 2, 4:

    ritus,

    Macr. S. 1, 18:

    metrum,

    Diom. p. 513 P.—
    B.
    Bacchĭus, a, um, adj., = Bakchios, of Bacchus:

    sacra,

    Ov. M. 3, 518.—
    C.
    Bacchēus, a, um, adj., = Bakcheios, Bacchic:

    ululatus,

    Ov. M. 11, 17:

    sacra,

    the feast of Bacchus, id. ib. 3, 691:

    cornua,

    Stat. Th. 9, 435.—
    D.
    Bacchēĭ-us, a, um, the same:

    dona,

    i. e. wine, Verg. G. 2, 454 (prob. a spurious verse; v. Forbig. ad loc.).—
    E.
    Bacchīus, a, um, adj., Bacchic: pes, a metrical foot, a Bacchius, ¯¯˘

    (e. g. Rōmānŭs),

    Ter. Maur. p. 2414 P., although others reverse this order; v. Quint. 9, 4, 82; Ascon. Div. in Caecil. 7; Don. p. 1739 P.
    2.
    Bacchus, i, m., a sea-fish, also called myxon, Plin. 9, 17, 28, § 61; 32, 7, 25, § 77; 32, 11, 53, § 145.

    Lewis & Short latin dictionary > Bacchus

  • 11 obliviosus

    oblīvĭōsus, a, um, adj. [oblivio].
    I.
    Lit., that easily forgets, forgetful, oblivious (rare but class.):

    hos (senes) significat credulos, obliviosos,

    Cic. Sen. 11, 36.— Sup.:

    homo obliviosissimus,

    Tert. Anim. 24.—
    II.
    Transf., that produces forgetfulness, oblivious ( poet.):

    Massicus (i. e. sollicitudinum oblivionem afferens),

    Hor. C. 2, 7, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > obliviosus

  • 12 Sidicini

    Sĭdĭcīni, ōrum, m., a people in Campania, whose chief town was Teanum, on the north-eastern side of Mount Massicus, Liv. 7, 29; 8, 1 sq.; 8, 15 sq.; Cic. Phil. 2, 41, 107.— Sing.:

    de Egnatii Sidicini nomine,

    Cic. Att. 6, 1, 23.—Hence, Sĭdĭcīnus, a, um, adj., of or belonging to the Sidicini, Sidicinian: ager, Liv 10, 14;

    26, 9: aequora,

    Verg. A. 7, 727:

    cohors,

    Sil. 5, 551:

    olivae,

    Plin. 15, 3, 4, § 16.

    Lewis & Short latin dictionary > Sidicini

  • 13 Sidicinus

    Sĭdĭcīni, ōrum, m., a people in Campania, whose chief town was Teanum, on the north-eastern side of Mount Massicus, Liv. 7, 29; 8, 1 sq.; 8, 15 sq.; Cic. Phil. 2, 41, 107.— Sing.:

    de Egnatii Sidicini nomine,

    Cic. Att. 6, 1, 23.—Hence, Sĭdĭcīnus, a, um, adj., of or belonging to the Sidicini, Sidicinian: ager, Liv 10, 14;

    26, 9: aequora,

    Verg. A. 7, 727:

    cohors,

    Sil. 5, 551:

    olivae,

    Plin. 15, 3, 4, § 16.

    Lewis & Short latin dictionary > Sidicinus

  • 14 Tigris

    1.
    tī̆gris, is or ĭdis ( gen. tigris, Verg. Cir. 136:

    tigridis,

    id. A. 11, 577; Ov. M. 11, 245; Val. Fl. 5, 590; 6, 148; acc. tigrim, Verg. A. 9, 730; Manil. 5, 708; Sen. Ep. 85, 35; Plin. 8, 17, 25, § 65; 8, 18, 25, § 66; Sil. 5, 148; Suet. Aug. 43:

    tigrin,

    Val. Fl. 6, 704; Stat. Th. 6, 722; abl. tigri, Plin. 6, 20, 23, § 73:

    tigride,

    Ov. M. 7, 32; 9, 612; Luc. 5, 405; Sil. 5, 280; Mart. 8, 26, 8; Juv. 15, 163; plur. tigres, Verg. G. 2, 151; id. A. 4, 367; Hor. C. 3, 3, 14; 3, 11, 13; id. A. P. 393; Ov. A. A. 1, 559; id. M. 1, 305; 3, 668; Curt. 9, 8, 2:

    tigrides,

    Sol. 15, 11; 27, 16; acc. tigris, Verg. E. 5, 29; id. G. 4, 510; id. A. 6, 805:

    tigridas,

    Ov. H. 10, 86; gen. tigrium, Plin. 7, 1, 1, § 7; 11, 2, 1, § 4; dat. and abl. tigribus, Hor. A. P. 13; Ov. H. 2, 80; id. Am. 1, 2, 48), = tigris (in Persian, an arrow, Varr. L. L. 5, § 100 Müll.; Plin. 6, 27, 31, § 127). Comm. (in prose masc., but fem. Plin. 8, 4, 5, § 10; 8, 18, 25, § 66; in the poets always fem.; v. Neue, Formenl. 1, 616 sq.), a tiger, tigress.
    I.
    Lit.: varius, Varr. l. l.; Mel. 3, 5, 7; Verg. A. 4, 367; 6, 805; id. E. 5, 29; Hor. C. 1, 23, 9; 3, 27, 56; id. Epod. 16, 31; id. A. P. 13.—
    II.
    Transf.
    1.
    A tiger-skin:

    equus, quem discolor ambit Tigris,

    Stat. Th. 9, 686; 6, 719; Claud. Rapt. Pros. 1, 17. [p. 1872] —
    2.
    The name of the spotted tiger-hound of Actæon, Ov. M. 3, 217; Hyg. Fab. 181. —
    3.
    The Tiger, the name of a ship ornamented with the figure of a tiger:

    Massicus aeratā princeps secat aequora Tigri,

    Verg. A. 10, 166.
    2.
    Tī̆gris, ĭdis, m., = Tigris, the river Tigris (qs. arrowy, so called from its rapidity), Varr. L. L. 5, § 100 Müll.; Mel. 1, 11, 2; 3, 8, 32; Plin. 6, 27, 31, § 127; Hor. C. 4, 14, 46; Luc. 3, 256; 3, 261 sq.; 8, 370; Curt. 4, 9, 16; Sen. Herc. Fur. 1324.

    Lewis & Short latin dictionary > Tigris

  • 15 tigris

    1.
    tī̆gris, is or ĭdis ( gen. tigris, Verg. Cir. 136:

    tigridis,

    id. A. 11, 577; Ov. M. 11, 245; Val. Fl. 5, 590; 6, 148; acc. tigrim, Verg. A. 9, 730; Manil. 5, 708; Sen. Ep. 85, 35; Plin. 8, 17, 25, § 65; 8, 18, 25, § 66; Sil. 5, 148; Suet. Aug. 43:

    tigrin,

    Val. Fl. 6, 704; Stat. Th. 6, 722; abl. tigri, Plin. 6, 20, 23, § 73:

    tigride,

    Ov. M. 7, 32; 9, 612; Luc. 5, 405; Sil. 5, 280; Mart. 8, 26, 8; Juv. 15, 163; plur. tigres, Verg. G. 2, 151; id. A. 4, 367; Hor. C. 3, 3, 14; 3, 11, 13; id. A. P. 393; Ov. A. A. 1, 559; id. M. 1, 305; 3, 668; Curt. 9, 8, 2:

    tigrides,

    Sol. 15, 11; 27, 16; acc. tigris, Verg. E. 5, 29; id. G. 4, 510; id. A. 6, 805:

    tigridas,

    Ov. H. 10, 86; gen. tigrium, Plin. 7, 1, 1, § 7; 11, 2, 1, § 4; dat. and abl. tigribus, Hor. A. P. 13; Ov. H. 2, 80; id. Am. 1, 2, 48), = tigris (in Persian, an arrow, Varr. L. L. 5, § 100 Müll.; Plin. 6, 27, 31, § 127). Comm. (in prose masc., but fem. Plin. 8, 4, 5, § 10; 8, 18, 25, § 66; in the poets always fem.; v. Neue, Formenl. 1, 616 sq.), a tiger, tigress.
    I.
    Lit.: varius, Varr. l. l.; Mel. 3, 5, 7; Verg. A. 4, 367; 6, 805; id. E. 5, 29; Hor. C. 1, 23, 9; 3, 27, 56; id. Epod. 16, 31; id. A. P. 13.—
    II.
    Transf.
    1.
    A tiger-skin:

    equus, quem discolor ambit Tigris,

    Stat. Th. 9, 686; 6, 719; Claud. Rapt. Pros. 1, 17. [p. 1872] —
    2.
    The name of the spotted tiger-hound of Actæon, Ov. M. 3, 217; Hyg. Fab. 181. —
    3.
    The Tiger, the name of a ship ornamented with the figure of a tiger:

    Massicus aeratā princeps secat aequora Tigri,

    Verg. A. 10, 166.
    2.
    Tī̆gris, ĭdis, m., = Tigris, the river Tigris (qs. arrowy, so called from its rapidity), Varr. L. L. 5, § 100 Müll.; Mel. 1, 11, 2; 3, 8, 32; Plin. 6, 27, 31, § 127; Hor. C. 4, 14, 46; Luc. 3, 256; 3, 261 sq.; 8, 370; Curt. 4, 9, 16; Sen. Herc. Fur. 1324.

    Lewis & Short latin dictionary > tigris

  • 16 umor

    ūmor (not hu-), ōris, m. [root ug-, found in Sanscr. uksh-, to sprinkle; Gr. hugros; cf.: uva, uveo], a liquid, fluid of any kind, moisture (class.):

    itaque et aquilonibus reliquisque frigoribus durescit umor et idem vicissim mollitur tepefactus et tabescit calore,

    Cic. N. D. 2, 10, 26:

    quin et umorem et calorem, qui est fusus in corpore, etc.,

    id. ib. 2, 6, 18:

    sidera marinis terrenisque umoribus extenuatis aluntur,

    id. ib. 2, 16, 43:

    et umor allapsus extrinsecus, ut in tectoriis videmus austro, sudorem videtur imitari,

    id. Div. 2, 27, 58:

    nares umorem semper habent ad pulverem multaque alia depellenda non inutilem,

    id. N. D. 2, 57, 145:

    nimis concreti umores,

    id. ib. 2, 23, 59:

    mollis,

    id. ib. 3, 12, 31:

    ranarum et in terrā et in umore vita,

    Plin. 8, 31, 48, § 110:

    aquaï,

    Lucr. 1, 307:

    liquidus aquaï or aquarum,

    id. 3, 427; 1, 350 al.; Ov. Am. 2, 6, 32:

    pluvius,

    rain, Lucr. 6, 496; 6, 515:

    roscidus,

    dew, Cat. 61, 25:

    circumfluus,

    the ocean, Ov. M. 1, 30:

    candens lacteus,

    milk, Lucr. 1, 258; so,

    lacteus,

    Ov. M. 9, 358; 15, 79:

    Massicus Bacchi,

    wine, Verg. G. 2, 143; cf.:

    dulcis musti,

    id. ib. 1, 295:

    umor et in genas Furtim labitur,

    tears, Hor. C. 1, 13, 6:

    caret os umore loquentis,

    saliva, Ov. M. 6, 354; so,

    linguam defecerat umor,

    id. ib. 9, 567:

    saccatus corporis,

    urine, Lucr. 4, 1028; cf.:

    praefandi umoris, e corpore effluvium,

    Plin. 7, 51, 52, § 171; and:

    lyncum umor ita redditus glaciatur,

    id. 8, 38, 57, § 137.—
    II.
    Meton., comic.:

    ego jam hic te itidem, quasi peniculus novus exurgeri solet, Ni hunc amittis, exurgebo, quicquid umoris tibi'st,

    Plaut. Rud. 4, 3, 70:

    et ego amoris aliquantum habeo umorisque meo etiam in corpore,

    id. Mil. 3, 1, 45.

    Lewis & Short latin dictionary > umor

  • 17 uvifer

    ūvĭfer, ĕra, ĕrum, adj. [uva-fero], clusterbearing, bearing or producing grapes (in post-Aug. poetry):

    Massicus,

    Stat. S. 4, 3, 64:

    glebae,

    Sil. 7, 263:

    arvae,

    id. 7, 207.

    Lewis & Short latin dictionary > uvifer

См. также в других словарях:

  • MASSICUS — mons Campaniae. Nunc Terrae Laboris, monte Marsico: Inter Minturnas et Calemum extensus, versus oram maris Tyrrheni. Etiam Falernus dictus est, ab agro contermino. Pars eius Mondragone incolis, versus oram maris Tyrrheni Bandrand. Optimi vini… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Massĭcus — (a. Geogr.), Berg im Nordwesten Campaniens, bei Sinuessa; j. Monte Dragone; berühmt durch seinen Wein (Massĭcum vinum) …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Mons Massicus — Mons Massicus, a mountain ridge of ancient Italy, in the territory of the Aurunci, and on the border of Campania and Latium adjectum attributed by most authors to the latter. It projects south west from the volcanic system of Rocca Monfina (see… …   Wikipedia

  • МАССИКСКАЯ ГОРА —    • Massĭcus mons,          н. Мондрагоне, гора, находящаяся в Северо Западной Кампании близ Синуессы, знаменитая своим вином, которое прославляли римские поэты. Horat. Od. 1, 1, 19, 2, 7, 21. 3, 21, 5. Horat. Sat. 2, 4. 51. Verg. Georg. 2, 143 …   Реальный словарь классических древностей

  • Kampanĭen — (lat. Campania, »Ebene«), im Altertum Landschaft auf der Westküste von Italien, umfaßte die Ebene, die sich vom Gebirge Massicus im N. südwärts bis zur gebirgserfüllten Halbinsel von Surrentum (Sorrento) erstreckt und von Latium, Samnium und dem… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • PARASEMA — Graece παράσημα, navis insignia, aliter ἐπίσημα. Dicebatur autem parasemen, animalis alicuius προτομὴ supra rostrum navis in prora effigiata, inter προεμβολίδα, h. e. partem eminentem in prora et ἔμβολον, rostrum, unde tota nomen accipiebat: uti… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Volscian language — Infobox Language name=Volscian region=Italy extinct=? familycolor=Indo European fam2=Italic fam3=Osco Umbrian fam4=Umbrian script=Old Italic alphabet iso2=ine iso3=xvoVolscian was a Sabellic Italic language, which was spoken by the Volsci and… …   Wikipedia

  • Battle of Ager Falernus — Infobox Military Conflict conflict=Battle of Ager Falernus partof=the Second Punic War date= Summer 217 BC place= Mount Callicula, Campania, present day Italy result= Carthaginian victory combatant1=Carthage combatant2=Roman Republic commander1=… …   Wikipedia

  • Латины — (истор.) Латинское племя (Latini) населяло равнину, ограниченную на С южным течением Тибра, на В Апеннинами, на Ю Массикской горой (Mons Massicus). Эта область, называвшаяся Лациум (Latium), соприкасалась на С с Этрурией, на СВ и В с землями… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • IT-72 — Kampanien Basisdaten Hauptstadt …   Deutsch Wikipedia

  • Kampanien — Basisdaten Hauptstadt: Neapel Provinzen: 5 …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»