-
1 marquer
marquer [maarkee]1 markant zijn ⇒ markeren, indruk maken♦voorbeelden:1 événements qui marquent • bijzondere, belangrijke gebeurtenissenil marque plus que son âge • hij ziet er ouder uit dan hij isII 〈 overgankelijk werkwoord〉1 markeren ⇒ aanduiden, aangeven, aanwijzen, merken3 blijk geven van ⇒ doen uitkomen, tonen4 een stempel drukken op ⇒ indruk maken op, tekenen, kenmerken♦voorbeelden:1 marquer d' une croix • een kruisje zetten bij, opmarquer d' une étiquette • een etiket plakken opmarquer d' un numéro • nummerenêtre marqué au coin de • getuigen vanv1) markant zijn, indruk maken (op)3) eruitzien5) markeren, aanwijzen6) noteren8) brandmerken9) scoren10) dekken [sport] -
2 repérer
-
3 pointer
pointer1 [pwẽtur]〈m.〉————————pointer2 [pwẽtee]2 uitkomen ⇒ ontkiemen, te voorschijn komen♦voorbeelden:II 〈 overgankelijk werkwoord〉1 aantekenen ⇒ markeren, turven, controleren3 spitsen ⇒ puntig, scherp maken♦voorbeelden:pointer des ouvriers • werktijden met een prikklok controleren→ machine1 komen aanzetten ⇒ komen opdagen, verschijnenv3) aanbreken [dag]4) stempelen [werkloze]5) controleren6) richten, wijzen7) spitsen, aanpunten -
4 vous
vous [voe]〈persoonlijk voornaamwoord; ook onbepaald voornaamwoord〉1 jullie2 u3 je♦voorbeelden:à vous deux, vous y arriverez • met zijn tweeën zullen jullie erin slagenpronjullie, u, jij -
5 vous autres Français
vous autres Français
См. также в других словарях:
markieren — Vsw std. (18. Jh.) mit Adaptionssuffix. Entlehnt aus frz. marquer kennzeichnen (Marke). Abstraktum: Markierung. Ebenso nndl. markeren, ne. mark, nschw. markera, nnorw. markere. ✎ DF 2 (1942), 74. französisch frz … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
