-
41 послать за врачом
vgener. mandare a chiamare il medico -
42 honōs, or honor
honōs, or honor ōris, m —Of persons, honor, repute, esteem, reputation, praise, distinction: honos alit artīs: honore auctus, Cs.: suum cuique honorem reddere: summo in honore: Iovem quanto honore fuisse, etc.: Gentis, glory, V.: pugnae, military glory, V.: Quem multo conpellat honore, deference, V.: magno sunt apud eos honore, Cs.: inservit honori, i. e. ambition, H.: honori summo Miloni fuit qui, etc.: quod apud Numidas honori ducitur, S.: Baccho dicemus honorem, praise, V.: mortalis vitae, fame achieved in, V.: Plena honorum munera, H.—Of things, honor, esteem, value: physicae tributus idem est honos: Quae nunc sunt in honore vocabula, are approved, H.—Public honor, official dignity, office, post, preferment: indignus illo honore (i. e. consulatu), S.: equites in tribunicium restituit honorem, Cs.: hic honos delatus ad me, L.: ad inperia et honores niti, S.: tempus honoris, the term of office, Iu.: hominibus novis honores mandare: honores dare indignis, H.: honoribus amplissimis perfungi: rapti Ganymedis, i. e. office, V.—In the phrases, honoris causā, out of respect, to show honor: quem honoris causā nomino: honoris causā civitas data, L.: vestri honoris causā, for your sake, T.: praefari honorem, to say by your leave, begin with an apology: honos praefandus est.—Person., a deity, worshipped with uncovered head, C., H., L.—A mark of honor, honorary gift, reward, acknowledgment, recompense, fee: ut medico honos haberetur, fee: geminum pugnae proponit honorem, prize, V.: nec Telamon sine honore recessit, O.: divōm templis indicit honorem, sacrifice, V.: nullos aris adoleret honores, O.: sepulturae: mortis honore carentes, funeral rites, V.—An ornament, decoration, grace, charm, beauty: silvis Aquilo decussit honorem, V.: regius, array, V.: laetos oculis adflarat honores, V.: copia Ruris honorum opulenta, H.—A magistrate, office-holder: summus, Iu. -
43 ■ keep away
■ keep awayA v. i. + avv.stare lontano (o alla larga); tenersi lontano; evitare; girare al largo: Keep away from the road!, sta lontano dalla strada!; Just make sure you keep away from him!, bada di stare alla larga da lui!B v. t. + avv.2 impedire, proibire a (q., di andare in un luogo, di partecipare a qc.): We were kept away from the ceremony, ci è stato impedito di partecipare alla cerimonia; to keep a child away from school, non mandare a scuola un bambino □ to keep away from the reach of, tenere fuori della portata di □ (prov.) An apple a day keeps the doctor away, una mela al giorno, leva il medico di torno. -
44 ♦ (to) refer
♦ (to) refer /rɪˈfɜ:(r)/A v. t.1 indirizzare; mandare (q.): My doctor referred me to a specialist, il mio medico mi ha mandato da uno specialista; They referred me to another office, mi hanno indirizzato a un altro ufficio2 deferire; (leg.) rinviare: Let's refer the question to arbitration, deferiamo la questione a un arbitro; The case has been referred to the Court of Appeal, il caso è stato rinviato alla Corte d'Appello; (polit.) to refer a bill to a committee, rinviare un disegno di legge a una commissione ( per ulteriore esame)5 (bot., zool.) assegnare: to refer the subclass of barnacles to the crustaceans, assegnare la sottoclasse dei cirripedi ai crostaceiB v. i.1 alludere: Don't refer to the accident again, non alludere più all'incidente; She never referred to him in her letters, non lo ha mai menzionato nelle sue lettere; I wouldn't refer to myself as a writer, non mi definirei uno scrittore2 riferirsi: His remark refers only indirectly to you, la sua osservazione si riferisce a te soltanto indirettamente; referring to what I said just now, rifacendomi a quanto ho appena detto; The term communism refers to a variety of political movements, il termine comunismo designa una serie di movimenti politici3 – to refer to, consultare: Candidates should refer to our website for information, i candidati devono consultare il nostro sito Internet per informazioni; to refer to a map [a dictionary], consultare una carta geografica [un dizionario]● to refer back, rifarsi, richiamarsi: His paintings refer back constantly to his childhood, i suoi dipinti si richiamano continuamente alla sua infanzia; Please refer back to the answer we gave earlier, si rimanda alla risposta già data in precedenza □ ( banca) «refer to drawer» (abbr. R.D.), «rivolgersi all'emittente» ( formula con cui una banca rifiuta il pagamento di un assegno scoperto) □ ( anche comm.) referring to, in riferimento a; riguardo a.FALSI AMICI: to refer non significa riferire nel senso di riportare fatti o mettere in relazione -
45 ♦ school
♦ school (1) /sku:l/A n.1 [cu] scuola; (fig.) lezioni, studi: to go to school, andare a scuola; I went to school in Edinburgh, but I was born in Inverness, ho studiato a Edimburgo ma sono nato a Inverness; to leave school, finire la scuola (o gli studi); to stay after school, restare a scuola dopo la fine delle lezioni; to quit school, abbandonare gli studi (o la scuola); DIALOGO → - Before an exam- I wasn't very good at school, non ero molto bravo a scuola; You are late again for school, sei di nuovo in ritardo per la scuola; All the school knows, tutta la scuola lo sa; (fig.) the hard school of life, la dura scuola della vita; the Flemish school of painting, la scuola fiamminga (di pittura); private school, scuola privata ( a pagamento); riding school, scuola d'equitazione3 (spec. USA) facoltà ( universitaria); ( anche) università: a law school, una facoltà di giurisprudenza; ( USA) the school of liberal arts, la facoltà di lettere4 corso di studi; istituto universitario: the history school, il corso di studi storici; the mathematical school, l'istituto di matematicaB a. attr.scolastico: school library, biblioteca scolastica; school French, francese scolastico; school hours, ore di lezione; school inspector, ispettore scolastico; school year, anno scolastico● school age, età scolare: school-age children, i bambini in età scolare □ school bell, campanella □ school board, comitato scolastico locale (in USA; non più in GB) □ school books, libri scolastici; libri di testo □ (fam. USA) school-book (agg.), semplificato, elementare □ school bus, scuolabus □ school cafeteria (o school canteen), mensa scolastica □ (GB) school crossing patrol = lollipop lady (o man) ► lollipop □ school day, giorno di scuola □ school days, i giorni di scuola; (spec.) il tempo in cui s'andava a scuola □ school dinner, pranzo consumato a scuola □ school district, distretto scolastico □ school doctor, medico scolastico; (filos.) (filosofo) scolastico; (stor.) professore d'università medievale □ school fees, tasse scolastiche □ ( pattinaggio artistico) school figures, figure obbligatorie □ school-leaver, chi ha assolto l'obbligo scolastico; diplomato □ school-leaving age, età dell'adempimento dell'obbligo scolastico ( 16 anni in GB) □ (arc.) school miss, educanda; ragazzina inesperta e timida □ school of dancing, scuola di ballo □ (fig.) the school of hard knocks, la dura scuola dell'esperienza personale □ (autom.) school of motoring, scuola guida □ (comm.) school outfitter, fornitore di articoli per la scuola □ (fam.) school night, sera o notte che precede un giorno di scuola □ school record, carriera scolastica, corso curricolare ( di un alunno) □ school report, pagella (scolastica) □ (fam.) school run, il portare i figli a scuola □ (naut.) school ship, nave scuola □ school song, inno della scuola □ school sports, gare sportive scolastiche □ school term, trimestre; quadrimestre □ school tie, cravatta della scuola ( a strisce, o con uno stemma) □ school-time, ore di lezione (o di studio) □ (comm.) school wear, indumenti per uso scolastico ( uniformi, ecc.) □ school welfare officer, assistente sociale che si occupa degli studenti bisognosi o difficili □ (fig.) to be hot from school, essere fresco di studi □ to keep a school, gestire una scuola privata □ ( USA) to teach school, insegnare; essere un insegnante □ That artist has created a school [has left no school behind him], quell'artista ha fatto [non ha fatto] scuola.NOTA D'USO: - at the school o at school?- school (2) /sku:l/n.(to) school (1) /sku:l/v. t.1 istruire; ammaestrare; insegnare a2 alfabetizzare; scolarizzare3 disciplinare; dominare; frenare; tenere a freno6 (arc.) mandare a scuola● He has been schooled by hardships, s'è formato alla scuola dei duri sacrifici.(to) school (2) /sku:l/v. i. -
46 ■ send for
■ send forv. t. + prep.1 mandare a chiamare (o a prendere); chiamare; far venire; far portare: We sent for the doctor, abbiamo mandato a chiamare il medico; Send for coffee, will you?, per favore, fai portare il caffè!; You sent for me, madam?, mi ha mandato a chiamare, signora?; to send for the police, chiamare la polizia2 richiedere ( un catalogo, ecc.); ordinare ( merce) a mezzo posta: Have you sent for the books yet?, i libri, li hai ordinati? -
47 ♦ (to) refer
♦ (to) refer /rɪˈfɜ:(r)/A v. t.1 indirizzare; mandare (q.): My doctor referred me to a specialist, il mio medico mi ha mandato da uno specialista; They referred me to another office, mi hanno indirizzato a un altro ufficio2 deferire; (leg.) rinviare: Let's refer the question to arbitration, deferiamo la questione a un arbitro; The case has been referred to the Court of Appeal, il caso è stato rinviato alla Corte d'Appello; (polit.) to refer a bill to a committee, rinviare un disegno di legge a una commissione ( per ulteriore esame)5 (bot., zool.) assegnare: to refer the subclass of barnacles to the crustaceans, assegnare la sottoclasse dei cirripedi ai crostaceiB v. i.1 alludere: Don't refer to the accident again, non alludere più all'incidente; She never referred to him in her letters, non lo ha mai menzionato nelle sue lettere; I wouldn't refer to myself as a writer, non mi definirei uno scrittore2 riferirsi: His remark refers only indirectly to you, la sua osservazione si riferisce a te soltanto indirettamente; referring to what I said just now, rifacendomi a quanto ho appena detto; The term communism refers to a variety of political movements, il termine comunismo designa una serie di movimenti politici3 – to refer to, consultare: Candidates should refer to our website for information, i candidati devono consultare il nostro sito Internet per informazioni; to refer to a map [a dictionary], consultare una carta geografica [un dizionario]● to refer back, rifarsi, richiamarsi: His paintings refer back constantly to his childhood, i suoi dipinti si richiamano continuamente alla sua infanzia; Please refer back to the answer we gave earlier, si rimanda alla risposta già data in precedenza □ ( banca) «refer to drawer» (abbr. R.D.), «rivolgersi all'emittente» ( formula con cui una banca rifiuta il pagamento di un assegno scoperto) □ ( anche comm.) referring to, in riferimento a; riguardo a.FALSI AMICI: to refer non significa riferire nel senso di riportare fatti o mettere in relazione -
48 indirizzare
indirizzare v. ( indirìzzo) I. tr. 1. diriger: indirizzare i passi verso casa diriger ses pas vers sa maison. 2. ( avviare) orienter (a vers): indirizzare qcu. a un mestiere orienter qqn vers un métier. 3. ( fig) ( rivolgere) tourner (a vers), adresser (a à): indirizzare il pensiero a qcu. tourner ses pensées vers qqn. 4. (rif. a parola, a discorso) adresser (a à): indirizzare una preghiera a Dio adresser une prière à Dieu. 5. ( fig) ( destinare) diriger (a à), destiner (a à), orienter (a vers): indirizzare i propri sforzi alla realizzazione di un'impresa diriger ses efforts à la réalisation d'une entreprise. 6. ( fig) ( mandare) envoyer (da à, chez), adresser (a à): l'ho indirizzato dal mio medico je l'ai adressé à mon médecin, je l'ai envoyé chez mon médecin. 7. (rif. a lettere: spedire) expédier (a à), envoyer (a à): mi ha indirizzato un biglietto il m'a envoyé un mot. II. prnl. indirizzarsi 1. ( rivolgersi) s'adresser (a à): indirizzarsi a un avvocato s'adresser à un avocat. 2. ( orientarsi) s'orienter ( verso vers). -
49 obitorio
obitorio s.m. 1. morgue f., institut médico-légal: obitorio comunale morgue municipale; ( iron) mandare qcu. all'obitorio envoyer qqn à la morgue, pousser qqn dans la tombe. 2. ( estens) ( camera mortuaria di un ospedale) morgue f., chambre f. funéraire. -
50 Honor
hŏnor or hŏnos (the latter form almost exclusively in Cic., who has honor only Phil. 9, 6 fin., and Fragm. pro Tull. 21; also in Caes., Liv., Sall., Prop., Verg., Nep., and Curt.; but honor in Sen., Vell., Ov.; and Hor. and Tac. use both forms. Honos was antiquated in Quintilian's day, v. Quint. 1, 4, 13; Neue, Formenl. 1, 168 sq.), ōris (archaic gen. honorus, like venerus, Lex Puteol. ap. Haubold, n. 7), m. [perh. Sanscr. hu-, call], honor, repute, esteem in which a person or thing is held.I.Lit.A.In gen.:B.cum honos sit praemium virtutis judicio studioque civium delatum ad aliquem, qui eum sententiis, qui suffragiis adeptus est, is mihi et honestus et honoratus videtur. Qui autem occasione aliqua etiam invitis suis civibus nactus est imperium, hunc nomen honoris adeptum, non honorem puto,
Cic. Brut. 81, 281; cf.:is autem, qui vere appellari potest honos, non invitamentum ad tempus, sed perpetuae virtutis est praemium,
id. Fam. 10, 10, 1 sq.:honos alit artes omnesque incenduntur ad studia gloria,
id. Tusc. 1, 2, 4;so with gloria,
id. Part. 24, 87: si honos is fuit, majorem tibi habere non [p. 862] potui, id. Fam. 5, 20, 2:quanto et honor hic illo est amplior, etc.,
id. Att. 9, 2, A, 1:gratia, dignitate, honore auctus,
Caes. B. G. 1, 43, 8:amplissimis honoribus et praemiis decorari... honos maximus,
Cic. de Or. 1, 54, 232:ut eum amplissimo regis honore et nomine affeceris,
id. Deiot. 5, 14:aliquem praecipuo honore habere,
Caes. B. G. 5, 54, 4:suum cuique honorem et gradum reddere,
Cic. Rosc. Am. 47, 136:apud eum sunt in honore et in pretio,
id. ib. 28, 77; Caes. B. C. 3, 61, 1; so with in:in honore magno esse,
Cic. Brut. 8, 30:summo in honore,
id. de Or. 1, 55, 235; id. Off. 2, 19, 65:tanto in honore,
id. Tusc. 2, 2, 4; Caes. B. C. 1, 77, 2; 3, 47, 7; Liv. 42, 6, 12; but without in:Jovem autem quanto honore in suo templo fuisse arbitramini,
Cic. Verr. 2, 4, 58, § 129:(Druides) magno sunt apud eos honore,
Caes. B. G. 6, 13, 4; 5, 54, 5; Liv. 1, 40, 1; Tac. A. 14, 6; id. H. 1, 6, 4:honorem accipere,
Cic. Att. 9, 2, A, 1:honorem huic generi (i. e. poëtis) non fuisse declarat oratio Catonis,
id. Tusc. 1, 2, 3:honori summo nostro Miloni fuit qui P. Clodii conatus compressit,
id. Off. 2, 17, 58; cf.:quod (i. e. medium ex tribus sedere) apud Numidas honori ducitur,
Sall. J. 11, 3:rite suum Baccho dicemus honorem,
honor, praise, Verg. G. 2, 393: tanto ille vobis quam mihi pejorem honorem habuit, worse honor, i. e. greater dishonor or disgrace, Q. Metell. ap. Gell. 12, 9, 4; cf.:exsilii honor,
i. e. honorable exile, Tac. H. 1, 21.—Personified:tute pone te latebis facile, ne inveniat te honos,
Plaut. Trin. 3, 2, 37.—Of inanim. and abstr. things, honor, esteem, value:physicae quoque non sine causa tributus idem est honos,
Cic. Fin. 3, 22, 73; id. Fam. 7, 26, 2:ornatus ille admirabilis, propter quem ascendit in tantum honorem eloquentia,
id. Or. 36, 125:multa renascentur quae jam cecidere, cadentque Quae nunc sunt in honore vocabula, si volet usus,
Hor. A. P. 71:apud antiquos piscium nobilissimus habitus acipenser nullo in honore est,
Plin. 9, 17, 27, § 60; 19, 6, 32, § 104:vino Pramnio etiam nunc honos durat,
id. 14, 4, 6, § 54 al. —In partic.1.Public honor, official dignity, office, post, preferment (cf. munus):2.ita quaestor sum factus, ut mihi honorem illum tum non solum datum, sed etiam creditum ac commissum putem,
Cic. Verr. 2, 5, 14, § 35:ille honoris gradus,
id. Sull. 29, 82:equites Romanos in tribunicium restituit honorem,
Caes. B. C. 1, 77 fin.:extraordinarium honorem appetere,
id. ib. 1, 32, 2:hic ipse honos (sc. dictatura), delatus ad me, testis est innocentiae meae,
Liv. 9, 26, 14:curulem adferri sellam eo jussit (Flavius) ac sede honoris sui inimicos spectavit,
id. 9, 46, 9:honore abiit,
Suet. Aug. 26; cf.:deposito honore,
id. ib. 36:paene honore summotus est,
id. Claud. 9:honor municipalis est administratio rei publicae cum dignitatis gradu, sive cum sumtu, sive sine erogatione contingens,
Dig. 50, 4, 14 pr.: honorem aut magistratum gerere, Gai Inst. 1, 96:clari velamen honoris sufficiunt tunicae summis aedilibus albae,
Juv. 3, 178:tempus honoris,
the term of office, id. 8, 150:honorem militiae largiri,
military honors, id. 7, 88.—In plur.:populum Romanum hominibus novis industriis libenter honores mandare semperque mandasse,
Cic. Verr. 2, 4, 37, § 81; cf.:qui (populus) stultus honores Saepe dat indignis,
Hor. S. 1, 6, 15:ascendisset ad honores, nisi, etc.,
Cic. Brut. 68, 241:honoribus amplissimis et laboribus maximis perfungi,
id. Fam. 1, 8, 3:obrepisti ad honores errore hominum,
id. Pis. 1, 1:Catulus maximis honoribus usus,
Sall. C. 49, 2:magistratus atque honores capere,
Suet. Aug. 26:largiri opes, honores,
Tac. A. 11, 12.—Particular phrases.a.Honoris causa.(α).Out of respect, in order to show honor (class.):(β).C. Curio, quem ego hominem honoris potius quam contumeliae causa nominatum volo,
Cic. Verr. 1, 7, 18:quem honoris causa nomino,
id. Rosc. Am. 2, 6:toties hunc et virum bonum esse dixisti et honoris causa appellasti,
id. Rosc. Com. 6, 18:Campanis equitum honoris causa, civitas sine suffragio data,
Liv. 8, 14, 10; 32, 34, 8; 39, 22, 2.—For the sake of (ante-class.):b.ejus honoris causa, feci thensaurum ut hic reperiret Euclio,
Plaut. Aul. prol. 25: mei honoris causa mittere coquos, id. ib. 3, 4, 4:huc honoris vostri venio gratia,
id. Am. 3, 1, 7; id. Stich. 2, 2, 14:vestri honoris causa,
Ter. Phorm. 5, 7, 35.—Praefari or dicere honorem, to make an excuse in saying any thing that may be distasteful = by your leave or saving your presence:3.si dicimus: ille patrem strangulavit, honorem non praefamur. Sin de Aurelia aliquid aut Lollia, honos. praefandus est,
Cic. Fam. 9, 22, 4;for which: haec sunt quae retulisse fas sit, ac pleraque ex his non nisi honore dicto,
Plin. 28, 8, 24, § 87; cf.also: honos auribus sit,
i. e. pardon the expression, Curt. 5, 1, 22.—Personified, Hŏnor or Hŏnos, as a deity whose temple adjoined that of Virtus, and who was worshipped with uncovered head, Cic. Verr. 2, 4, 54, § 121; id. Sest. 54, 116; id. Leg. 2, 23, 58; Val. Max. 1, 1, 8; Liv. 27, 25, 7 sqq.; Aug. Civ. Dei, 4, 21; Inscr. Orell. 543.II.Transf.A.Concr., any thing given as a mark of honor, an honorary gift, a reward, acknowledgment, recompense, fee; a sacrifice; funeral rites; a legacy, etc. (mostly poet. and since the Aug. period):B.Itan tandem hanc majores famam tradiderunt tibi tui,... honori posterorum tuorum ut vindex fieres,
Plaut. Trin. 3, 2, 18:Curio misi, ut medico honos haberetur et tibi daret quod opus esset,
Cic. Fam. 16, 9, 3; Vitr. 10, 22:geminum pugnae proponit honorem,
Verg. A. 5, 365:nil victor honoris Ex opibus posco,
Sil. 9, 199:dicite, Pierides, quonam donetur honore Neaera,
Tib. 3, 1, 5:nec Telamon sine honore recessit Hesioneque data potitur,
Ov. M. 11, 216:arae sacrificiis fument, honore, donis cumulentur,
Liv. 8, 33, 21:divūm templis indicit honorem,
Verg. A. 1, 632; Ov. F. 4, 409:nullos aris adoleret honores,
id. M. 8, 742:meritos aris mactavit honores,
Verg. A. 3, 118:honore sepulturae carere,
Cic. de Sen. 20, 75; id. Inv. 1, 55, 108:cernit ibi maestos et mortis honore carentes Leucaspim, etc.,
Verg. A. 6, 333; cf. Ov. Tr. 3, 3, 45:mille viri, qui supremum comitentur honorem,
Verg. A. 11, 61:solutus honos cineri,
Val. Fl. 3, 357:honorem habere alicui,
Curt. 3, 12, 13:omnem honorem funeri servare,
id. 4, 10, 23:communem sepulturae honorem alicui tribuere,
Suet. Aug. 17:nec enim quaerimus, cui acquiratur, sed cui honos habitus est,
the honorary legacy, Dig. 37, 5, 3; 32, 1, 11:sepulturae honore spoliatus,
Val. Max. 4, 7, 1; 9, 8, 1 fin.; cf.:supremitatis honor,
Amm. 31, 13:supremus condicionis humanae honos,
Val. Max. 6, 3, 1.—Objectively, a quality that brings honor or consideration, an ornament, grace, charm, beauty ( poet.):C.silvis Aquilo decussit honorem,
Verg. G. 2, 404:December silvis honorem decutit,
Hor. Epod. 11, 6; cf.:populeus cui frondis honor,
Val. Fl. 6, 296:notus in vultus honor,
Hor. Epod. 17, 18; Stat. Th. 10, 788.—In plur.:laetos oculis afflārat honores,
Verg. A. 1, 591; cf. Sil. 12, 244:hic tibi copia Manabit ad plenum benigno Ruris honorum opulenta cornu,
Hor. C. 1, 17, 16:nullum ver usquam nullique aestatis honores,
Sil. 3, 487.—A magistrate, office-holder:sed cum summus honor finito computet anno, sportula quid referat,
Juv. 1, 117; cf. v. 110. -
51 honor
hŏnor or hŏnos (the latter form almost exclusively in Cic., who has honor only Phil. 9, 6 fin., and Fragm. pro Tull. 21; also in Caes., Liv., Sall., Prop., Verg., Nep., and Curt.; but honor in Sen., Vell., Ov.; and Hor. and Tac. use both forms. Honos was antiquated in Quintilian's day, v. Quint. 1, 4, 13; Neue, Formenl. 1, 168 sq.), ōris (archaic gen. honorus, like venerus, Lex Puteol. ap. Haubold, n. 7), m. [perh. Sanscr. hu-, call], honor, repute, esteem in which a person or thing is held.I.Lit.A.In gen.:B.cum honos sit praemium virtutis judicio studioque civium delatum ad aliquem, qui eum sententiis, qui suffragiis adeptus est, is mihi et honestus et honoratus videtur. Qui autem occasione aliqua etiam invitis suis civibus nactus est imperium, hunc nomen honoris adeptum, non honorem puto,
Cic. Brut. 81, 281; cf.:is autem, qui vere appellari potest honos, non invitamentum ad tempus, sed perpetuae virtutis est praemium,
id. Fam. 10, 10, 1 sq.:honos alit artes omnesque incenduntur ad studia gloria,
id. Tusc. 1, 2, 4;so with gloria,
id. Part. 24, 87: si honos is fuit, majorem tibi habere non [p. 862] potui, id. Fam. 5, 20, 2:quanto et honor hic illo est amplior, etc.,
id. Att. 9, 2, A, 1:gratia, dignitate, honore auctus,
Caes. B. G. 1, 43, 8:amplissimis honoribus et praemiis decorari... honos maximus,
Cic. de Or. 1, 54, 232:ut eum amplissimo regis honore et nomine affeceris,
id. Deiot. 5, 14:aliquem praecipuo honore habere,
Caes. B. G. 5, 54, 4:suum cuique honorem et gradum reddere,
Cic. Rosc. Am. 47, 136:apud eum sunt in honore et in pretio,
id. ib. 28, 77; Caes. B. C. 3, 61, 1; so with in:in honore magno esse,
Cic. Brut. 8, 30:summo in honore,
id. de Or. 1, 55, 235; id. Off. 2, 19, 65:tanto in honore,
id. Tusc. 2, 2, 4; Caes. B. C. 1, 77, 2; 3, 47, 7; Liv. 42, 6, 12; but without in:Jovem autem quanto honore in suo templo fuisse arbitramini,
Cic. Verr. 2, 4, 58, § 129:(Druides) magno sunt apud eos honore,
Caes. B. G. 6, 13, 4; 5, 54, 5; Liv. 1, 40, 1; Tac. A. 14, 6; id. H. 1, 6, 4:honorem accipere,
Cic. Att. 9, 2, A, 1:honorem huic generi (i. e. poëtis) non fuisse declarat oratio Catonis,
id. Tusc. 1, 2, 3:honori summo nostro Miloni fuit qui P. Clodii conatus compressit,
id. Off. 2, 17, 58; cf.:quod (i. e. medium ex tribus sedere) apud Numidas honori ducitur,
Sall. J. 11, 3:rite suum Baccho dicemus honorem,
honor, praise, Verg. G. 2, 393: tanto ille vobis quam mihi pejorem honorem habuit, worse honor, i. e. greater dishonor or disgrace, Q. Metell. ap. Gell. 12, 9, 4; cf.:exsilii honor,
i. e. honorable exile, Tac. H. 1, 21.—Personified:tute pone te latebis facile, ne inveniat te honos,
Plaut. Trin. 3, 2, 37.—Of inanim. and abstr. things, honor, esteem, value:physicae quoque non sine causa tributus idem est honos,
Cic. Fin. 3, 22, 73; id. Fam. 7, 26, 2:ornatus ille admirabilis, propter quem ascendit in tantum honorem eloquentia,
id. Or. 36, 125:multa renascentur quae jam cecidere, cadentque Quae nunc sunt in honore vocabula, si volet usus,
Hor. A. P. 71:apud antiquos piscium nobilissimus habitus acipenser nullo in honore est,
Plin. 9, 17, 27, § 60; 19, 6, 32, § 104:vino Pramnio etiam nunc honos durat,
id. 14, 4, 6, § 54 al. —In partic.1.Public honor, official dignity, office, post, preferment (cf. munus):2.ita quaestor sum factus, ut mihi honorem illum tum non solum datum, sed etiam creditum ac commissum putem,
Cic. Verr. 2, 5, 14, § 35:ille honoris gradus,
id. Sull. 29, 82:equites Romanos in tribunicium restituit honorem,
Caes. B. C. 1, 77 fin.:extraordinarium honorem appetere,
id. ib. 1, 32, 2:hic ipse honos (sc. dictatura), delatus ad me, testis est innocentiae meae,
Liv. 9, 26, 14:curulem adferri sellam eo jussit (Flavius) ac sede honoris sui inimicos spectavit,
id. 9, 46, 9:honore abiit,
Suet. Aug. 26; cf.:deposito honore,
id. ib. 36:paene honore summotus est,
id. Claud. 9:honor municipalis est administratio rei publicae cum dignitatis gradu, sive cum sumtu, sive sine erogatione contingens,
Dig. 50, 4, 14 pr.: honorem aut magistratum gerere, Gai Inst. 1, 96:clari velamen honoris sufficiunt tunicae summis aedilibus albae,
Juv. 3, 178:tempus honoris,
the term of office, id. 8, 150:honorem militiae largiri,
military honors, id. 7, 88.—In plur.:populum Romanum hominibus novis industriis libenter honores mandare semperque mandasse,
Cic. Verr. 2, 4, 37, § 81; cf.:qui (populus) stultus honores Saepe dat indignis,
Hor. S. 1, 6, 15:ascendisset ad honores, nisi, etc.,
Cic. Brut. 68, 241:honoribus amplissimis et laboribus maximis perfungi,
id. Fam. 1, 8, 3:obrepisti ad honores errore hominum,
id. Pis. 1, 1:Catulus maximis honoribus usus,
Sall. C. 49, 2:magistratus atque honores capere,
Suet. Aug. 26:largiri opes, honores,
Tac. A. 11, 12.—Particular phrases.a.Honoris causa.(α).Out of respect, in order to show honor (class.):(β).C. Curio, quem ego hominem honoris potius quam contumeliae causa nominatum volo,
Cic. Verr. 1, 7, 18:quem honoris causa nomino,
id. Rosc. Am. 2, 6:toties hunc et virum bonum esse dixisti et honoris causa appellasti,
id. Rosc. Com. 6, 18:Campanis equitum honoris causa, civitas sine suffragio data,
Liv. 8, 14, 10; 32, 34, 8; 39, 22, 2.—For the sake of (ante-class.):b.ejus honoris causa, feci thensaurum ut hic reperiret Euclio,
Plaut. Aul. prol. 25: mei honoris causa mittere coquos, id. ib. 3, 4, 4:huc honoris vostri venio gratia,
id. Am. 3, 1, 7; id. Stich. 2, 2, 14:vestri honoris causa,
Ter. Phorm. 5, 7, 35.—Praefari or dicere honorem, to make an excuse in saying any thing that may be distasteful = by your leave or saving your presence:3.si dicimus: ille patrem strangulavit, honorem non praefamur. Sin de Aurelia aliquid aut Lollia, honos. praefandus est,
Cic. Fam. 9, 22, 4;for which: haec sunt quae retulisse fas sit, ac pleraque ex his non nisi honore dicto,
Plin. 28, 8, 24, § 87; cf.also: honos auribus sit,
i. e. pardon the expression, Curt. 5, 1, 22.—Personified, Hŏnor or Hŏnos, as a deity whose temple adjoined that of Virtus, and who was worshipped with uncovered head, Cic. Verr. 2, 4, 54, § 121; id. Sest. 54, 116; id. Leg. 2, 23, 58; Val. Max. 1, 1, 8; Liv. 27, 25, 7 sqq.; Aug. Civ. Dei, 4, 21; Inscr. Orell. 543.II.Transf.A.Concr., any thing given as a mark of honor, an honorary gift, a reward, acknowledgment, recompense, fee; a sacrifice; funeral rites; a legacy, etc. (mostly poet. and since the Aug. period):B.Itan tandem hanc majores famam tradiderunt tibi tui,... honori posterorum tuorum ut vindex fieres,
Plaut. Trin. 3, 2, 18:Curio misi, ut medico honos haberetur et tibi daret quod opus esset,
Cic. Fam. 16, 9, 3; Vitr. 10, 22:geminum pugnae proponit honorem,
Verg. A. 5, 365:nil victor honoris Ex opibus posco,
Sil. 9, 199:dicite, Pierides, quonam donetur honore Neaera,
Tib. 3, 1, 5:nec Telamon sine honore recessit Hesioneque data potitur,
Ov. M. 11, 216:arae sacrificiis fument, honore, donis cumulentur,
Liv. 8, 33, 21:divūm templis indicit honorem,
Verg. A. 1, 632; Ov. F. 4, 409:nullos aris adoleret honores,
id. M. 8, 742:meritos aris mactavit honores,
Verg. A. 3, 118:honore sepulturae carere,
Cic. de Sen. 20, 75; id. Inv. 1, 55, 108:cernit ibi maestos et mortis honore carentes Leucaspim, etc.,
Verg. A. 6, 333; cf. Ov. Tr. 3, 3, 45:mille viri, qui supremum comitentur honorem,
Verg. A. 11, 61:solutus honos cineri,
Val. Fl. 3, 357:honorem habere alicui,
Curt. 3, 12, 13:omnem honorem funeri servare,
id. 4, 10, 23:communem sepulturae honorem alicui tribuere,
Suet. Aug. 17:nec enim quaerimus, cui acquiratur, sed cui honos habitus est,
the honorary legacy, Dig. 37, 5, 3; 32, 1, 11:sepulturae honore spoliatus,
Val. Max. 4, 7, 1; 9, 8, 1 fin.; cf.:supremitatis honor,
Amm. 31, 13:supremus condicionis humanae honos,
Val. Max. 6, 3, 1.—Objectively, a quality that brings honor or consideration, an ornament, grace, charm, beauty ( poet.):C.silvis Aquilo decussit honorem,
Verg. G. 2, 404:December silvis honorem decutit,
Hor. Epod. 11, 6; cf.:populeus cui frondis honor,
Val. Fl. 6, 296:notus in vultus honor,
Hor. Epod. 17, 18; Stat. Th. 10, 788.—In plur.:laetos oculis afflārat honores,
Verg. A. 1, 591; cf. Sil. 12, 244:hic tibi copia Manabit ad plenum benigno Ruris honorum opulenta cornu,
Hor. C. 1, 17, 16:nullum ver usquam nullique aestatis honores,
Sil. 3, 487.—A magistrate, office-holder:sed cum summus honor finito computet anno, sportula quid referat,
Juv. 1, 117; cf. v. 110. -
52 Honos
hŏnor or hŏnos (the latter form almost exclusively in Cic., who has honor only Phil. 9, 6 fin., and Fragm. pro Tull. 21; also in Caes., Liv., Sall., Prop., Verg., Nep., and Curt.; but honor in Sen., Vell., Ov.; and Hor. and Tac. use both forms. Honos was antiquated in Quintilian's day, v. Quint. 1, 4, 13; Neue, Formenl. 1, 168 sq.), ōris (archaic gen. honorus, like venerus, Lex Puteol. ap. Haubold, n. 7), m. [perh. Sanscr. hu-, call], honor, repute, esteem in which a person or thing is held.I.Lit.A.In gen.:B.cum honos sit praemium virtutis judicio studioque civium delatum ad aliquem, qui eum sententiis, qui suffragiis adeptus est, is mihi et honestus et honoratus videtur. Qui autem occasione aliqua etiam invitis suis civibus nactus est imperium, hunc nomen honoris adeptum, non honorem puto,
Cic. Brut. 81, 281; cf.:is autem, qui vere appellari potest honos, non invitamentum ad tempus, sed perpetuae virtutis est praemium,
id. Fam. 10, 10, 1 sq.:honos alit artes omnesque incenduntur ad studia gloria,
id. Tusc. 1, 2, 4;so with gloria,
id. Part. 24, 87: si honos is fuit, majorem tibi habere non [p. 862] potui, id. Fam. 5, 20, 2:quanto et honor hic illo est amplior, etc.,
id. Att. 9, 2, A, 1:gratia, dignitate, honore auctus,
Caes. B. G. 1, 43, 8:amplissimis honoribus et praemiis decorari... honos maximus,
Cic. de Or. 1, 54, 232:ut eum amplissimo regis honore et nomine affeceris,
id. Deiot. 5, 14:aliquem praecipuo honore habere,
Caes. B. G. 5, 54, 4:suum cuique honorem et gradum reddere,
Cic. Rosc. Am. 47, 136:apud eum sunt in honore et in pretio,
id. ib. 28, 77; Caes. B. C. 3, 61, 1; so with in:in honore magno esse,
Cic. Brut. 8, 30:summo in honore,
id. de Or. 1, 55, 235; id. Off. 2, 19, 65:tanto in honore,
id. Tusc. 2, 2, 4; Caes. B. C. 1, 77, 2; 3, 47, 7; Liv. 42, 6, 12; but without in:Jovem autem quanto honore in suo templo fuisse arbitramini,
Cic. Verr. 2, 4, 58, § 129:(Druides) magno sunt apud eos honore,
Caes. B. G. 6, 13, 4; 5, 54, 5; Liv. 1, 40, 1; Tac. A. 14, 6; id. H. 1, 6, 4:honorem accipere,
Cic. Att. 9, 2, A, 1:honorem huic generi (i. e. poëtis) non fuisse declarat oratio Catonis,
id. Tusc. 1, 2, 3:honori summo nostro Miloni fuit qui P. Clodii conatus compressit,
id. Off. 2, 17, 58; cf.:quod (i. e. medium ex tribus sedere) apud Numidas honori ducitur,
Sall. J. 11, 3:rite suum Baccho dicemus honorem,
honor, praise, Verg. G. 2, 393: tanto ille vobis quam mihi pejorem honorem habuit, worse honor, i. e. greater dishonor or disgrace, Q. Metell. ap. Gell. 12, 9, 4; cf.:exsilii honor,
i. e. honorable exile, Tac. H. 1, 21.—Personified:tute pone te latebis facile, ne inveniat te honos,
Plaut. Trin. 3, 2, 37.—Of inanim. and abstr. things, honor, esteem, value:physicae quoque non sine causa tributus idem est honos,
Cic. Fin. 3, 22, 73; id. Fam. 7, 26, 2:ornatus ille admirabilis, propter quem ascendit in tantum honorem eloquentia,
id. Or. 36, 125:multa renascentur quae jam cecidere, cadentque Quae nunc sunt in honore vocabula, si volet usus,
Hor. A. P. 71:apud antiquos piscium nobilissimus habitus acipenser nullo in honore est,
Plin. 9, 17, 27, § 60; 19, 6, 32, § 104:vino Pramnio etiam nunc honos durat,
id. 14, 4, 6, § 54 al. —In partic.1.Public honor, official dignity, office, post, preferment (cf. munus):2.ita quaestor sum factus, ut mihi honorem illum tum non solum datum, sed etiam creditum ac commissum putem,
Cic. Verr. 2, 5, 14, § 35:ille honoris gradus,
id. Sull. 29, 82:equites Romanos in tribunicium restituit honorem,
Caes. B. C. 1, 77 fin.:extraordinarium honorem appetere,
id. ib. 1, 32, 2:hic ipse honos (sc. dictatura), delatus ad me, testis est innocentiae meae,
Liv. 9, 26, 14:curulem adferri sellam eo jussit (Flavius) ac sede honoris sui inimicos spectavit,
id. 9, 46, 9:honore abiit,
Suet. Aug. 26; cf.:deposito honore,
id. ib. 36:paene honore summotus est,
id. Claud. 9:honor municipalis est administratio rei publicae cum dignitatis gradu, sive cum sumtu, sive sine erogatione contingens,
Dig. 50, 4, 14 pr.: honorem aut magistratum gerere, Gai Inst. 1, 96:clari velamen honoris sufficiunt tunicae summis aedilibus albae,
Juv. 3, 178:tempus honoris,
the term of office, id. 8, 150:honorem militiae largiri,
military honors, id. 7, 88.—In plur.:populum Romanum hominibus novis industriis libenter honores mandare semperque mandasse,
Cic. Verr. 2, 4, 37, § 81; cf.:qui (populus) stultus honores Saepe dat indignis,
Hor. S. 1, 6, 15:ascendisset ad honores, nisi, etc.,
Cic. Brut. 68, 241:honoribus amplissimis et laboribus maximis perfungi,
id. Fam. 1, 8, 3:obrepisti ad honores errore hominum,
id. Pis. 1, 1:Catulus maximis honoribus usus,
Sall. C. 49, 2:magistratus atque honores capere,
Suet. Aug. 26:largiri opes, honores,
Tac. A. 11, 12.—Particular phrases.a.Honoris causa.(α).Out of respect, in order to show honor (class.):(β).C. Curio, quem ego hominem honoris potius quam contumeliae causa nominatum volo,
Cic. Verr. 1, 7, 18:quem honoris causa nomino,
id. Rosc. Am. 2, 6:toties hunc et virum bonum esse dixisti et honoris causa appellasti,
id. Rosc. Com. 6, 18:Campanis equitum honoris causa, civitas sine suffragio data,
Liv. 8, 14, 10; 32, 34, 8; 39, 22, 2.—For the sake of (ante-class.):b.ejus honoris causa, feci thensaurum ut hic reperiret Euclio,
Plaut. Aul. prol. 25: mei honoris causa mittere coquos, id. ib. 3, 4, 4:huc honoris vostri venio gratia,
id. Am. 3, 1, 7; id. Stich. 2, 2, 14:vestri honoris causa,
Ter. Phorm. 5, 7, 35.—Praefari or dicere honorem, to make an excuse in saying any thing that may be distasteful = by your leave or saving your presence:3.si dicimus: ille patrem strangulavit, honorem non praefamur. Sin de Aurelia aliquid aut Lollia, honos. praefandus est,
Cic. Fam. 9, 22, 4;for which: haec sunt quae retulisse fas sit, ac pleraque ex his non nisi honore dicto,
Plin. 28, 8, 24, § 87; cf.also: honos auribus sit,
i. e. pardon the expression, Curt. 5, 1, 22.—Personified, Hŏnor or Hŏnos, as a deity whose temple adjoined that of Virtus, and who was worshipped with uncovered head, Cic. Verr. 2, 4, 54, § 121; id. Sest. 54, 116; id. Leg. 2, 23, 58; Val. Max. 1, 1, 8; Liv. 27, 25, 7 sqq.; Aug. Civ. Dei, 4, 21; Inscr. Orell. 543.II.Transf.A.Concr., any thing given as a mark of honor, an honorary gift, a reward, acknowledgment, recompense, fee; a sacrifice; funeral rites; a legacy, etc. (mostly poet. and since the Aug. period):B.Itan tandem hanc majores famam tradiderunt tibi tui,... honori posterorum tuorum ut vindex fieres,
Plaut. Trin. 3, 2, 18:Curio misi, ut medico honos haberetur et tibi daret quod opus esset,
Cic. Fam. 16, 9, 3; Vitr. 10, 22:geminum pugnae proponit honorem,
Verg. A. 5, 365:nil victor honoris Ex opibus posco,
Sil. 9, 199:dicite, Pierides, quonam donetur honore Neaera,
Tib. 3, 1, 5:nec Telamon sine honore recessit Hesioneque data potitur,
Ov. M. 11, 216:arae sacrificiis fument, honore, donis cumulentur,
Liv. 8, 33, 21:divūm templis indicit honorem,
Verg. A. 1, 632; Ov. F. 4, 409:nullos aris adoleret honores,
id. M. 8, 742:meritos aris mactavit honores,
Verg. A. 3, 118:honore sepulturae carere,
Cic. de Sen. 20, 75; id. Inv. 1, 55, 108:cernit ibi maestos et mortis honore carentes Leucaspim, etc.,
Verg. A. 6, 333; cf. Ov. Tr. 3, 3, 45:mille viri, qui supremum comitentur honorem,
Verg. A. 11, 61:solutus honos cineri,
Val. Fl. 3, 357:honorem habere alicui,
Curt. 3, 12, 13:omnem honorem funeri servare,
id. 4, 10, 23:communem sepulturae honorem alicui tribuere,
Suet. Aug. 17:nec enim quaerimus, cui acquiratur, sed cui honos habitus est,
the honorary legacy, Dig. 37, 5, 3; 32, 1, 11:sepulturae honore spoliatus,
Val. Max. 4, 7, 1; 9, 8, 1 fin.; cf.:supremitatis honor,
Amm. 31, 13:supremus condicionis humanae honos,
Val. Max. 6, 3, 1.—Objectively, a quality that brings honor or consideration, an ornament, grace, charm, beauty ( poet.):C.silvis Aquilo decussit honorem,
Verg. G. 2, 404:December silvis honorem decutit,
Hor. Epod. 11, 6; cf.:populeus cui frondis honor,
Val. Fl. 6, 296:notus in vultus honor,
Hor. Epod. 17, 18; Stat. Th. 10, 788.—In plur.:laetos oculis afflārat honores,
Verg. A. 1, 591; cf. Sil. 12, 244:hic tibi copia Manabit ad plenum benigno Ruris honorum opulenta cornu,
Hor. C. 1, 17, 16:nullum ver usquam nullique aestatis honores,
Sil. 3, 487.—A magistrate, office-holder:sed cum summus honor finito computet anno, sportula quid referat,
Juv. 1, 117; cf. v. 110. -
53 слать
[slat'] v.t. impf. (шлю, шлёшь)mandare, inviare, spedire"Все шлют Онегина к врачам" (А. Пушкин) — "Tutti consigliano a Onegin di rivolgersi a un medico" (A. Puškin)
"Мои все шлют вам сердечный привет" (А. Чехов) — "I miei vi mandano i più cordiali saluti" (A. Čechov)
-
54 чёрт
[čort] m. (pl. черти, dim. чертёнок, чёртик) (чорт)1.2.◆"Работать надо, всё остальное к чёрту" (А. Чехов) — "L'importante è lavorare, al diavolo il resto!" (A. Čechov)
чёрт! — accidenti!, cavolo!
до чёрта — (a) a iosa; (b) estremamente
послать к чёрту — mandare al diavolo (a quel paese, a farsi friggere, a spigolare)
на кой чёрт (какого чёрта, за каким чёртом) это мне нужно — a che accidenti mi serve
чем чёрт не шутит! — non si sa mai: provo!
чёрт-те когда — (a) chissà quando; (b) a ore impossibili
3.◇не так страшен чёрт, как его малюют — il diavolo non è brutto come lo si dipinge
-
55 CARTA
f1) бумага; документ, письмо2) (географическая и т. п.) карта— см. - B654- C1051 —— см. - C1053- C1053 —carta da macero (тж. carta straccia)
— см. - B642— см. - P163- C1056 —- C1058 —di carta (тж. di carte)
— castello di carta (или di carte)
— см. - C1263— medico di carte (1)
— см. - M1033— pezzo di carta (1)
— см. - P1443- C1060 —— см. - P1372- C1070 —barattare (или cambiare, mutare, scambiare, voltare) le carte in mano (или in tavola)
— см. - O626— см. - C1086— см. - B1116- C1074 —- C1076 —- C1082 —giocare a carte scoperte (или a carte in tavola, colle carte in tavola)
- C1086 —imbrogliare (или mescolare, mischiare, rimescolare, confondere) le carte
— см. - C1086- C1089 —carte in tavola! (тж. giù le carte!)
— см. - C1086— см. - C1086saper metter penna in carta (1)
— см. - P1184- C1100 —tenere le carte basse (тж. tenere su le carte)
- C1105 —- C1106 —carta che canta (тж. la carta canta)
- C1109 —carta non venga, giocator si vanti
chi ha fortuna in amor, non giuochi a carte (3)
— см. - F1137— см. - C1089lettera in carta, denari in arca (1)
— см. - L456rovinan le case murate, non quelle fatte in carta (1)
— см. - C1206
См. также в других словарях:
mandare — v. tr. [lat. mandare affidare , prob. da man(um ) dare dare la mano ]. 1. (ant.) [dare l incarico di fare qualcosa, con arg. espresso da frase introdotta da che : mandò che i due giovani fossero dal palo sciolti (G. Boccaccio)] ▶◀ comandare,… … Enciclopedia Italiana
Johan Liebheart — (ヨハン・リーベルト) es el nombre de un personaje de ficción de la serie y manga MONSTER, de Naoki Urasawa. Es el antagonista final y eje central de la trama, aquel al que consideran como el Monstruo y da nombre a la serie. Es un joven inteligente y… … Wikipedia Español
indirizzare — in·di·riz·zà·re v.tr. AU 1. dirigere, far andare in un luogo o in una direzione: mi ha indirizzato qui, indirizzare i propri passi verso casa Sinonimi: mandare, spedire. 2. mandare qcn. da qcn., spec. per riceverne aiuto o consiglio: indirizzare… … Dizionario italiano
indirizzare — /indiri ts:are/ [lat. indirectiare, der. di directus diretto , col pref. in in 1 ]. ■ v. tr. 1. a. [volgere verso un luogo, in una determinata direzione: non conosceva la strada e cercava qualcuno che l indirizzasse ] ▶◀ instradare, orientare.… … Enciclopedia Italiana
Cadreita — Saltar a navegación, búsqueda Cadreita Bandera … Wikipedia Español
Guerras Seminolas — Guerra Semínola Fecha 1817 1858 Lugar Flor … Wikipedia Español
Tópico literario — Ofelia, el atormentado personaje de Hamlet, reacciona con la locura y el suicidio al desengaño amoroso en realidad falso, pues los verdaderos sentimientos de su amado se han ocultado por el secreto con el que el héroe planea su venganza y que le… … Wikipedia Español
prescrivere — pre·scrì·ve·re v.tr. AU 1. spec. di leggi, regolamenti e sim., stabilire, ordinare: un obbligo che è prescritto dalla legge Sinonimi: disporre, 1volere. 2. di medico, ordinare come cura, a titolo di terapia e sim.: prescrivere una medicina,… … Dizionario italiano
radiare (1) — {{hw}}{{radiare (1)}{{/hw}}v. intr. (io radio ; aus. avere ) (raro) Mandare raggi. ETIMOLOGIA: dal lat. radiare, deriv. di radius ‘raggio’. radiare (2) {{hw}}{{radiare (2)}{{/hw}}v. tr. (io radio ) Cancellare il nome di una persona da un elenco … Enciclopedia di italiano
prescrivere — A v. tr. 1. ordinare, stabilire, comandare, imporre, statuire, deliberare, disporre, dettare 2. (dir.) mandare in prescrizione, far decadere, estinguere CONTR. mettere in vigore, instaurare 3. (di medico) dare, consigliare, ricettare B … Sinonimi e Contrari. Terza edizione