-
1 małomówny
прил.• молчаливый• неразговорчивый* * *małomówn|y\małomównyi неразговорчивый;\małomówny człowiek неразговорчивый (молчативый) человек
+ milkli wy, milczący* * *неразгово́рчивыйmałomówny człowiek — неразгово́рчивый (молчали́вый) челове́к
Syn:milkliwy, milczący -
2 małomówny
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > małomówny
-
3 małomówny
małomówny schweigsam, wortkarg -
4 małomówny
-
5 małomówny
taciturne -
6 małomówny
adjwortkarg, schweigsam -
7 małomówny
cúthail -
8 małomówny
[маломувни]adj -
9 małomówny
маломовний, неговіркий, небалакучий -
10 małomówny katolik
неразговорчивый католикOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > małomówny katolik
-
11 małomówny ochroniarz
неразговорчивый охранникOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > małomówny ochroniarz
-
12 mrukliwy
прил.• грубоватый• грубый• молчаливый• неравный• резкий• сердитый• хриплый• шероховатый* * *mrukliw|y\mrukliwyi, \mrukliwyszy молчаливый+małomówny, milczący, milkliwy
* * *mrukliwi, mrukliwszyмолчали́выйSyn: -
13 milczący
adj* * *a.1. (= małomówny) silent, tacit, tight-lipped.2. (= odbywający się bez słów) tacit; milcząca większość polit. silent majority; milcząca zgoda tacit consent; milczące przyznanie się do winy tacit admission of guilt.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > milczący
-
14 mrukliwy
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mrukliwy
-
15 małomówn|y
adj. taciturn, silent- być małomównym to be sparing with (one’s) words- jest małomówna she’s not very talkative- z natury jest małomówny he is, by nature, a man of few wordsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > małomówn|y
-
16 milcząc|y
Ⅰ pa milczeć Ⅱ adj. 1. (małomówny) [osoba] silent, taciturn 2. przen. [oburzenie, protest] mute, silent- milczący protest strajkujących the strikers’ silent protest- milczący świadek a mute witness (czegoś to sth)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > milcząc|y
-
17 milkliw|y
adj. (małomówny) taciturn; (skryty) reticent- stał się ostatnio ponury i milkliwy recently he’s been gloomy and taciturnThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > milkliw|y
-
18 natu|ra
f 1. sgt (przyroda) nature- cud natury a wonder of nature- prawa natury the laws of nature, natural laws- matka natura mother nature- wybryk natury an anomaly, a freak of nature- uwielbiam obcowanie z naturą I’m a nature-lover2. sgt (stan pierwotny) nature- zmęczony cywilizacją tęsknił do natury tired of civilization, he longed for a return to nature3. sgt (o cechach wrodzonych) nature- natura obdarzyła go szczodrze talentami nature had bestowed many talents upon a. on him- natura wyposażyła zwierzęta w instynkt nature equipped animals with instinct- zabijanie leży w naturze zwierząt it’s in the nature of animals to kill- głos natury call of the wild- wbrew naturze contrary to a. against nature4. (organizm) constitution- silna/żelazna/słaba natura a strong/iron/frail a. feeble constitution5. sgt (charakter) nature, character- był małomówny z natury he was quiet by nature- to artystyczna natura she’s/he’s artistic by nature- narzekanie nie leży w jej naturze it’s not in her nature to complain6. sgt (istota) nature- w czasie pracy wynikły trudności natury technicznej difficulties of a technical nature arose during the work- trzeba pokonać bariery natury prawnej obstacles of a legal nature must be overcome- z (samej) natury rzeczy in the (very) nature of things- □ martwa natura Szt. still life■ być/stawać się drugą naturą to be/become second nature (to sb)- z natury rzeczy wynika, że po nocy następuje dzień it’s natural that day follows night- malować/rysować z natury Szt. to draw/paint from nature- w naturze (w towarach) in kind- przyzwyczajenie (jest) drugą naturą przysł. habit is second natureThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > natu|ra
-
19 t|rzy
Ⅰ num. three Ⅱ n sgt Szkol. C- zdał egzamin na trzy he got (a) C for the examⅢ trzy- w wyrazach złożonych three-- trzyczęściowy [garnitur] three-piece■ pracować za trzech to work like nobody’s business pot.- jeść za trzech to eat like a horse- do trzech razy sztuka przysł. third time lucky- nie umiał powiedzieć a. sklecić trzech słów (był małomówny) he was very uncommunicative; (nie umiał się wypowiedzieć) he couldn’t string three words together- nie umieć zliczyć do trzech to be a dunceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > t|rzy
-
20 milczący
milcząca zgoda f stillschweigende Übereinkunft f;milczący protest m Schweigemarsch m
- 1
- 2
См. также в других словарях:
małomówny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, małomównyni {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który mało mówi, nie lubi dużo mówić; milczący, skryty : {{/stl 7}}{{stl 10}}Był małomówny. Na wszystkie pytania odpowiadał półsłówkami. Małomówny człowiek. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
małomówny — małomównyni «niewiele mówiący, nie lubiący dużo mówić; milkliwy, milczący» Być małomównym z natury … Słownik języka polskiego
Małgorzata Musierowicz — (2008) Małgorzata Musierowicz (b. January 9, 1945 in Poznań, Poland) is a popular Polish writer, author of many stories and novels for children and teenagers, but read with pleasure by adults too. She is the sister of poet and translator… … Wikipedia
napiąć — 1. Napięta uwaga «uwaga całkowicie skupiona na jakimś przedmiocie, na jakiejś sprawie; natężona uwaga»: Kierowanie ciężkim pojazdem wymaga stale napiętej uwagi – każdy manewr zajmuje przecież więcej czasu i miejsca. Motor 37/1975. 2. Napięty plan … Słownik frazeologiczny
cichy — cisi, cichszy 1. «mało słyszalny, niegłośny, niehałaśliwy» Cichy głos, śpiew, śmiech. Ciche dźwięki, kroki. przen. a) «nie zwracający na siebie uwagi otoczenia, skromny, małomówny, nieśmiały; skłonny do ustępstw, uległy, potulny, łagodny» Ciche,… … Słownik języka polskiego
mało- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «których podstawą jest połączenie przymiotnika mały z rzeczownikiem, np. małomiasteczkowy (od: małe miasteczko)» b) «których podstawą jest połączenie wyrazu mało z rzeczownikiem, np. małoletni (od mało lat)»… … Słownik języka polskiego
małomówność — ż V, DCMs. małomównośćści, blm rzecz. od małomówny Cenić czyjąś małomówność i dyskrecję … Słownik języka polskiego
milczący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. milczeć (p.) milczący w użyciu przym. 1. «skłonny do milczenia; małomówny» Był milczącym odludkiem. 2. «odbywający się bez słów, nie uzewnętrzniający się w słowach» Milczący uścisk ręki, ukłon. Milczące… … Słownik języka polskiego
milczek — m III, DB. milczekczka, N. milczekczkiem; lm M. milczekczki, DB. milczekczków «człowiek milczący, małomówny, mrukliwy; mruk» Od dziecka była milczkiem. Nudno tu, zebrały się same milczki. milczkiem «nic nie mówiąc, milcząco; po cichu, cichaczem,… … Słownik języka polskiego
milczkowaty — milczkowatyaci pot. «małomówny, milczący, mrukliwy» Milczkowaty starzec. Milczkowate usposobienie … Słownik języka polskiego
milkliwy — milkliwywi rzad. «skłonny do milczenia, powściągliwy w mowie; małomówny, milczący, mrukliwy» Milkliwy starzec … Słownik języka polskiego