-
1 musinor
mūsinor, —, ārī depon. Vr ap. PM = muginor -
2 musinor
musinor, āri, s. mūginor.
-
3 musinor
musinor, āri, s. muginor. -
4 musinor
mūsĭnor, āri, v. muginor fin. -
5 musinor
musinari, musinatus sum V DEP -
6 muginor
mūginor, ārī (mūgio), laut murmeln, brausen, aquae ita muginantur hodie, Atta com. 4. p. 160 R.2 – übtr., über etw. sich hin und her besinnen, brüten (vgl. Paul. ex Fest. 147, 1), muginamur molimur subducimur, Lucil. 294: dum tu muginaris (darüber brütest), Cic. ad Att. 16, 12 in.: m. allg. Acc. (= darüber, worüber), haec muginatus, Amm. 28, 1, 51 (nach der Spur der Handschrn.): ea, quae non diutius muginandum, Gell. 5, 16, 5. – Dass. mūsinor, ārī (muso = musso), mit allg. Acc.: dum ista musinamur, Varro bei Plin. nat. hist. praef. § 18.
-
7 muginor
mūginor, ārī (mūgio), laut murmeln, brausen, aquae ita muginantur hodie, Atta com. 4. p. 160 R.2 – übtr., über etw. sich hin und her besinnen, brüten (vgl. Paul. ex Fest. 147, 1), muginamur molimur subducimur, Lucil. 294: dum tu muginaris (darüber brütest), Cic. ad Att. 16, 12 in.: m. allg. Acc. (= darüber, worüber), haec muginatus, Amm. 28, 1, 51 (nach der Spur der Handschrn.): ea, quae non diutius muginandum, Gell. 5, 16, 5. – Dass. mūsinor, ārī (muso = musso), mit allg. Acc.: dum ista musinamur, Varro bei Plin. nat. hist. praef. § 18. -
8 muginor
mūgĭnor, āri, v. dep., to dally, trifle, hesitate, delay (rare but class.): muginari est nugari et quasi tarde conari, Paul. ex Fest. p. 147 Müll.: muginamur, Lucil. ap. Non. 139, 6; Att. ib. 139, 7:dum tu muginaris, cepi consilium domesticum,
Cic. Att. 16, 12, 1.—In the collat. form, mūsĭnor, āri: dum ista (ut ait M. Varro) musinamur. Plin. H. N. prooem. § 18. -
9 DELIBERATE ABOUT
[V]MUSINOR (-ARI -ATUS SUM)