Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

mănĭfestus

  • 1 manifestus

    mănĭfestus (mănŭfestus), a, um [st2]1 [-] manifeste, palpable, évident. [st2]2 [-] pris sur le fait, pris en flagrant délit, convaincu de. [st2]3 [-] qui laisse voir, qui montre.    - rerum capitalium manifestus, Plaut.: convaincu d’un crime capital.    - manifestus mendacii, Plaut. Truc.: convaincu de mensonge.    - ut eos (= conjuratos) quam maxume manifestos habeant, Sall. C. 41: pour convaincre le plus possible les conjurés.    - manifestus + inf.: laissant voir que.    - dissentire manifestus, Tac. An. 2: laissant voir qu'il n'était pas d'accord (ne cachant pas son désaccord).    - manifestum est + prop. inf.: il est reconnu que..., il est évident que...    - quid est quod possit quisquam manifestius hoc desiderare? Cic. Verr.: peut-on désirer que cela soit plus manifeste?    - si quis coactus aliquid boni fecit, quin nos non obliget manifestius est, Sen.: si quelqu'un nous a fait du bien par contrainte, il est trop évident qu'il ne nous oblige pas.
    * * *
    mănĭfestus (mănŭfestus), a, um [st2]1 [-] manifeste, palpable, évident. [st2]2 [-] pris sur le fait, pris en flagrant délit, convaincu de. [st2]3 [-] qui laisse voir, qui montre.    - rerum capitalium manifestus, Plaut.: convaincu d’un crime capital.    - manifestus mendacii, Plaut. Truc.: convaincu de mensonge.    - ut eos (= conjuratos) quam maxume manifestos habeant, Sall. C. 41: pour convaincre le plus possible les conjurés.    - manifestus + inf.: laissant voir que.    - dissentire manifestus, Tac. An. 2: laissant voir qu'il n'était pas d'accord (ne cachant pas son désaccord).    - manifestum est + prop. inf.: il est reconnu que..., il est évident que...    - quid est quod possit quisquam manifestius hoc desiderare? Cic. Verr.: peut-on désirer que cela soit plus manifeste?    - si quis coactus aliquid boni fecit, quin nos non obliget manifestius est, Sen.: si quelqu'un nous a fait du bien par contrainte, il est trop évident qu'il ne nous oblige pas.
    * * *
        Manifestus, Adiectiuum. Cic. Manifeste, Clair et evident, Certain et notoire.
    \
        Re ipsa manifestum facere. Plin. iun. Monstrer par effect.
    \
        Vti eos quammaxime manifestos habeant. Sallust. Qu'il sachent au vray et certainement leur fantasie et entreprinse.
    \
        Manifesta res est. Plaut. La chose est sceue et congneue.
    \
        Manifestus mendacii, aut sceleris. Plaut. Sallust. Attaint et convaincu d'une menterie ou de meschanceté.
    \
        Spirantem, ac vitae manifestam aduertere pastores. Taci. Congneurent manifestement qu'il vivoit encore.

    Dictionarium latinogallicum > manifestus

  • 2 manifestus

    manifēstus u. (altlat.) manufēstus, a, um (manus u. *fendo, eig. mit der Hand gestoßen), handgreiflich = offenbar, augenscheinlich, so daß man es gleichs. mit Händen greifen kann, I) im allg.: peccatum, Cic.: caedes, Liv.: causa (Ggstz. latens et occulta causa), Scrib. Larg.: res manifestae, manifestae et apertae, Cic.: crimina, Cic.: manifestum atque deprehensum scelus, Cic.: penates multo manifesti lumine, Verg.: habere alqd pro manifesto, Liv.: manifestior fraus, Plin.: manifestissimum exemplum, Plin. – nondum manifesta sibi est, noch nicht mit sich selber (über ihre Liebe) im klaren, Ov. – m. folg. Infin., manifestus nosci, deutlich zu erkennen, Stat. Theb. 10, 759. – manifestum est mit folg. Acc. u. Infin., manifestum erit ab exortu matutino latitudines scandi, Plin.: manifestius est mit folg. quin non, Sen. de ben. 6, 7, 2. – Abl. manifēstō, adv., zB. m. mendax, Plaut.: m. deprehendere, comprehendere, comperisse, Cic., alqm m. prehendere, opprimere, tenere, Plaut. (s. Lorenz Plaut. Pseud. 1143. Spengel Plaut. truc. 1, 2, 30). – II) prägn. = durch augenscheinliche Beweise (äußere Anzeichen u. Zeugnisse) überführt, bei etw. ertappt, etw. sichtbar verratend, nocens (Verbrecher), Ov.: uti eos (coniuratos) maxime manifestos habeant, überführen, Sall.: manifestum teneri, Plaut. – m. folg. Genet. der Sache, mendaci (= mendacii), Plaut. Bacch. 696: sceleris, rerum capitalium, Sall.: coniurationis, Tac.: ne manifestus aut offensionis aut metus esset, um doch nicht offenbar mit dem Gefühle der Beleidigung oder Furcht sich zu verraten, Tac.: spirans ac manifesta vitae, noch atmend und mit unverkennbaren Zeichen des Lebens, Tac.: u. so doloris, Ov.: u. mit folg. Infin., manifestus dissentire, mit offenbar widerspruchsvollen Mienen, Tac. ann. 2, 57: ipse satis manifestus est (gibt deutlich zu erkennen) iam dudum in contrarium accingi, Tac. dial. 16: nisi ipse testator ex scriptura manifestus est utrumque eorum solidum accipere voluisse, ICt. Vgl. Dräger Histor. Synt2 Bd. 2. S. 378. – / Über die Schreibung manufestus s. Lachm. Lucr. 2, 867.

    lateinisch-deutsches > manifestus

  • 3 manifestus

    manifēstus u. (altlat.) manufēstus, a, um (manus u. *fendo, eig. mit der Hand gestoßen), handgreiflich = offenbar, augenscheinlich, so daß man es gleichs. mit Händen greifen kann, I) im allg.: peccatum, Cic.: caedes, Liv.: causa (Ggstz. latens et occulta causa), Scrib. Larg.: res manifestae, manifestae et apertae, Cic.: crimina, Cic.: manifestum atque deprehensum scelus, Cic.: penates multo manifesti lumine, Verg.: habere alqd pro manifesto, Liv.: manifestior fraus, Plin.: manifestissimum exemplum, Plin. – nondum manifesta sibi est, noch nicht mit sich selber (über ihre Liebe) im klaren, Ov. – m. folg. Infin., manifestus nosci, deutlich zu erkennen, Stat. Theb. 10, 759. – manifestum est mit folg. Acc. u. Infin., manifestum erit ab exortu matutino latitudines scandi, Plin.: manifestius est mit folg. quin non, Sen. de ben. 6, 7, 2. – Abl. manifēstō, adv., zB. m. mendax, Plaut.: m. deprehendere, comprehendere, comperisse, Cic., alqm m. prehendere, opprimere, tenere, Plaut. (s. Lorenz Plaut. Pseud. 1143. Spengel Plaut. truc. 1, 2, 30). – II) prägn. = durch augenscheinliche Beweise (äußere Anzeichen u. Zeugnisse) überführt, bei etw. ertappt, etw. sichtbar verratend, nocens (Verbrecher), Ov.: uti eos (coniuratos) maxime manifestos habeant, überführen, Sall.: manifestum teneri, Plaut. – m. folg. Genet. der Sache, mendaci (= men-
    ————
    dacii), Plaut. Bacch. 696: sceleris, rerum capitalium, Sall.: coniurationis, Tac.: ne manifestus aut offensionis aut metus esset, um doch nicht offenbar mit dem Gefühle der Beleidigung oder Furcht sich zu verraten, Tac.: spirans ac manifesta vitae, noch atmend und mit unverkennbaren Zeichen des Lebens, Tac.: u. so doloris, Ov.: u. mit folg. Infin., manifestus dissentire, mit offenbar widerspruchsvollen Mienen, Tac. ann. 2, 57: ipse satis manifestus est (gibt deutlich zu erkennen) iam dudum in contrarium accingi, Tac. dial. 16: nisi ipse testator ex scriptura manifestus est utrumque eorum solidum accipere voluisse, ICt. Vgl. Dräger Histor. Synt2 Bd. 2. S. 378. – Über die Schreibung manufestus s. Lachm. Lucr. 2, 867.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > manifestus

  • 4 manifestus

    mănĭfestus, old form mănŭfestus (v. Lachm. ad Lucr. 2, 867), a, um. adj. [manus and fendo; cf.: defendo, offendo, i. e. that one hits by the hand; hence], palpable, clear, plain, apparent, evident, manifest.
    I.
    In gen. (class.):

    manifesta res est,

    Plaut. Most. 3, 1, 8:

    Penates multo manifesti lumine,

    Verg. A. 3, 151:

    res ita notas, ita manifestas proferam, ut,

    Cic. Verr. 1, 16, 48:

    et apertae res,

    id. Rosc. Am. 34, 95:

    manifestus ex opere labor,

    Quint. 10, 3, 8:

    phrenesis,

    Juv. 14, 136.—With inf.:

    manifestus nosci,

    Stat. Th. 10, 759.— Comp.:

    manifestior fraus,

    Plin. 12, 25, 54, § 123.— Sup.:

    manifestissimum exemplum,

    Plin. 37, 10, 60, 3 165.—In neutr. sing. with a subjectclause, it is manifest that:

    manifestum est, ab exordio matutino latitudines scandi,

    Plin. 2, 16, 13, § 69.— Neutr. plur. as subst.: mănĭfesta, orum, obvious facts, palpable things:

    vera ac manifesta canere,

    Juv. 2, 64.—
    II.
    In partic., law t. t.
    A.
    Of offences, exposed, brought to light, proved by direct evidence: manifestum furtum est quod deprehenditur dum fit, Masur. ap. Gell. 11, 18, 11:

    atque deprehensum scelus,

    Cic. Cat. 3, 5, 11:

    peccatum,

    id. Verr. 2, 2, 78, § 191; Gai. Inst. 3, 183 sqq.; Paul. Sent. 2, 31, 2.—
    B.
    Of offenders, convicted of a thing, caught or apprehended in, manifestly betraying any thing; constr. absol., with a gen. or inf. (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic.).
    (α).
    Absol.:

    nec magis manufestum ego hominem umquam ullum teneri vidi,

    Plaut. Men. 4, 2, 29:

    ut eos (sc. conjuratos) quam maxume manifestos habeant,

    i. e. bring to light, expose, Sall. C. 41:

    nocentes,

    i. e. evidently guilty, Ov. Nux, 3.—
    (β).
    With gen.:

    mendacii,

    Plaut. Truc. 1, 2, 30:

    sceleris,

    Sall. J. 35:

    rerum capitalium,

    id. C. 52, 36:

    ambitionis,

    Tac. A. 14, 29:

    offensionis,

    id. ib. 4, 53:

    doloris,

    Ov. F. 5, 313:

    vitae,

    giving manifest signs of life, Tac. A. 12, 51:

    magnae cogitationis,

    id. ib. 15, 54:

    novarum virium,

    Sen. Q. N. 4, 2, 8.—
    (γ).
    With inf.:

    dissentire manifestus,

    Tac. A. 2, 57.—Hence, adv., in two forms: mănĭfestō (class.) and mănĭ-festē (post-class.), palpably, clearly, openly, evidently, manifestly.—Form manifesto:

    teneor manifesto miser,

    Plaut. Trin. 4, 2, 66:

    alter alterum manifesto prehendunt,

    id. Ps. 5, 1, 16; id. Most. 2, 2, 79:

    ut tota res a vobis manifesto deprehenderetur,

    Cic. Cat. 3, 2, 4:

    compertum atque deprehensum facinus,

    id. Clu. 14, 43:

    cum manifesto venenum deprehendisset,

    id. ib. 7, 20:

    apparet,

    Plin. 36, 22, 45, § 161; 9, 45, 69, § 148. —Form manifeste, Sulp. Sev. Chron. 2, 7, 5; Paul. Sent. 3, 6, 60; Dig. 50, 16, 243:

    manifeste comperire,

    App. M. 6, p. 180, 5.— Comp.:

    manifestius ipsi apparere,

    Verg. A. 8, 16; Tac. H. 4, 23; 1, 88.— Sup.:

    ut omnibus manifestissime pateat,

    App. Mag. p. 316, 26; so Dig. 33, 2, 32, § 6; Cod. Just. 4, 18, 2, § 1.

    Lewis & Short latin dictionary > manifestus

  • 5 manifestus

    manifestus manifestus, a, um явный

    Латинско-русский словарь > manifestus

  • 6 manifestus

    manifestus manifestus, a, um очевидный

    Латинско-русский словарь > manifestus

  • 7 manifestus

    manifēstus, a, um
    1) явный, очевидный (scelus, res C)
    m. nosci St — легко распознаваемый, хорошо заметный
    2) обнаруживающий, показывающий несомненные признаки (alicujus rei T; doloris O)
    3) уличённый, пойманный на месте преступления (m. conjurationis T; sceleris, rerum capitalium Sl)

    Латинско-русский словарь > manifestus

  • 8 manifestus

    (adi.) manifeste (adv.) 1) явный, очевидный, arbitrium ita pravum, ut manifesta iniquitas eius appareat (1. 79 D. 17, 2. 1. 64 D. 28, 5. 1. 16 D. 33, 4. 1. 3 D. 34, 9. 1. 243 D. 50, 16. 1. 20 C. 5, 12. 1. 18 C. 6, 42. 1. 24 C. 8, 54);

    quod nee manifestum erit (L. XII. tab. VIII. 19).

    2) fur manif., застигнутый при совершении воровства, furtum manif., прот. fur, furtum nec manif. (§ 3 I. 4, 1. 1. 13 § 7 D. 3, 2. 1. 10 pr. D. 13, 1. 1. 24 § 2 D. 22, 1. 1. 3. 5-8 D. 47, 2. 1. 3 pr. cit).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > manifestus

  • 9 manifestus

    manifesta -um, manifestior -or -us, manifestissimus -a -um ADJ
    detected, plainly guilty; flagrant, plain; caught in the act; undoubted; clear, evident, plain, obvious; conspicious, noticeable; unmistakable

    Latin-English dictionary > manifestus

  • 10 manifēstus (manufēstus)

        manifēstus (manufēstus) adj.    [manus+ FEN-], palpable, clear, plain, apparent, evident, manifest: causa: scelus: (Penates) multo manifesti lumine, V.: obsequium, H.: Nondum manifesta sibi est, understood, O.: phrenesis, Iu.: sapor indicium faciet manifestus (i. e. indicium manifestum faciet), V.: ne manifestus offensionis esset, should betray his resentment, Ta.: manifestus dissentire, evidently, Ta.— Plur n. as subst: vera ac manifesta canere, palpable things, Iu.: manifesta videre, clearly, O.—Of offences, exposed, brought to light, proved by direct evidence: scelus: peccatum. —Of offenders, convicted, caught, exposed: eos (sc. coniuratos) manufestos habere, i. e. expose, S.: rea, caught in the act, O.: Iugurtha tanti sceleris, S.: doloris, O.: coniurationis, Ta.

    Latin-English dictionary > manifēstus (manufēstus)

  • 11 manifesta

    mănĭfestus, old form mănŭfestus (v. Lachm. ad Lucr. 2, 867), a, um. adj. [manus and fendo; cf.: defendo, offendo, i. e. that one hits by the hand; hence], palpable, clear, plain, apparent, evident, manifest.
    I.
    In gen. (class.):

    manifesta res est,

    Plaut. Most. 3, 1, 8:

    Penates multo manifesti lumine,

    Verg. A. 3, 151:

    res ita notas, ita manifestas proferam, ut,

    Cic. Verr. 1, 16, 48:

    et apertae res,

    id. Rosc. Am. 34, 95:

    manifestus ex opere labor,

    Quint. 10, 3, 8:

    phrenesis,

    Juv. 14, 136.—With inf.:

    manifestus nosci,

    Stat. Th. 10, 759.— Comp.:

    manifestior fraus,

    Plin. 12, 25, 54, § 123.— Sup.:

    manifestissimum exemplum,

    Plin. 37, 10, 60, 3 165.—In neutr. sing. with a subjectclause, it is manifest that:

    manifestum est, ab exordio matutino latitudines scandi,

    Plin. 2, 16, 13, § 69.— Neutr. plur. as subst.: mănĭfesta, orum, obvious facts, palpable things:

    vera ac manifesta canere,

    Juv. 2, 64.—
    II.
    In partic., law t. t.
    A.
    Of offences, exposed, brought to light, proved by direct evidence: manifestum furtum est quod deprehenditur dum fit, Masur. ap. Gell. 11, 18, 11:

    atque deprehensum scelus,

    Cic. Cat. 3, 5, 11:

    peccatum,

    id. Verr. 2, 2, 78, § 191; Gai. Inst. 3, 183 sqq.; Paul. Sent. 2, 31, 2.—
    B.
    Of offenders, convicted of a thing, caught or apprehended in, manifestly betraying any thing; constr. absol., with a gen. or inf. (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic.).
    (α).
    Absol.:

    nec magis manufestum ego hominem umquam ullum teneri vidi,

    Plaut. Men. 4, 2, 29:

    ut eos (sc. conjuratos) quam maxume manifestos habeant,

    i. e. bring to light, expose, Sall. C. 41:

    nocentes,

    i. e. evidently guilty, Ov. Nux, 3.—
    (β).
    With gen.:

    mendacii,

    Plaut. Truc. 1, 2, 30:

    sceleris,

    Sall. J. 35:

    rerum capitalium,

    id. C. 52, 36:

    ambitionis,

    Tac. A. 14, 29:

    offensionis,

    id. ib. 4, 53:

    doloris,

    Ov. F. 5, 313:

    vitae,

    giving manifest signs of life, Tac. A. 12, 51:

    magnae cogitationis,

    id. ib. 15, 54:

    novarum virium,

    Sen. Q. N. 4, 2, 8.—
    (γ).
    With inf.:

    dissentire manifestus,

    Tac. A. 2, 57.—Hence, adv., in two forms: mănĭfestō (class.) and mănĭ-festē (post-class.), palpably, clearly, openly, evidently, manifestly.—Form manifesto:

    teneor manifesto miser,

    Plaut. Trin. 4, 2, 66:

    alter alterum manifesto prehendunt,

    id. Ps. 5, 1, 16; id. Most. 2, 2, 79:

    ut tota res a vobis manifesto deprehenderetur,

    Cic. Cat. 3, 2, 4:

    compertum atque deprehensum facinus,

    id. Clu. 14, 43:

    cum manifesto venenum deprehendisset,

    id. ib. 7, 20:

    apparet,

    Plin. 36, 22, 45, § 161; 9, 45, 69, § 148. —Form manifeste, Sulp. Sev. Chron. 2, 7, 5; Paul. Sent. 3, 6, 60; Dig. 50, 16, 243:

    manifeste comperire,

    App. M. 6, p. 180, 5.— Comp.:

    manifestius ipsi apparere,

    Verg. A. 8, 16; Tac. H. 4, 23; 1, 88.— Sup.:

    ut omnibus manifestissime pateat,

    App. Mag. p. 316, 26; so Dig. 33, 2, 32, § 6; Cod. Just. 4, 18, 2, § 1.

    Lewis & Short latin dictionary > manifesta

  • 12 manufestus

    mănĭfestus, old form mănŭfestus (v. Lachm. ad Lucr. 2, 867), a, um. adj. [manus and fendo; cf.: defendo, offendo, i. e. that one hits by the hand; hence], palpable, clear, plain, apparent, evident, manifest.
    I.
    In gen. (class.):

    manifesta res est,

    Plaut. Most. 3, 1, 8:

    Penates multo manifesti lumine,

    Verg. A. 3, 151:

    res ita notas, ita manifestas proferam, ut,

    Cic. Verr. 1, 16, 48:

    et apertae res,

    id. Rosc. Am. 34, 95:

    manifestus ex opere labor,

    Quint. 10, 3, 8:

    phrenesis,

    Juv. 14, 136.—With inf.:

    manifestus nosci,

    Stat. Th. 10, 759.— Comp.:

    manifestior fraus,

    Plin. 12, 25, 54, § 123.— Sup.:

    manifestissimum exemplum,

    Plin. 37, 10, 60, 3 165.—In neutr. sing. with a subjectclause, it is manifest that:

    manifestum est, ab exordio matutino latitudines scandi,

    Plin. 2, 16, 13, § 69.— Neutr. plur. as subst.: mănĭfesta, orum, obvious facts, palpable things:

    vera ac manifesta canere,

    Juv. 2, 64.—
    II.
    In partic., law t. t.
    A.
    Of offences, exposed, brought to light, proved by direct evidence: manifestum furtum est quod deprehenditur dum fit, Masur. ap. Gell. 11, 18, 11:

    atque deprehensum scelus,

    Cic. Cat. 3, 5, 11:

    peccatum,

    id. Verr. 2, 2, 78, § 191; Gai. Inst. 3, 183 sqq.; Paul. Sent. 2, 31, 2.—
    B.
    Of offenders, convicted of a thing, caught or apprehended in, manifestly betraying any thing; constr. absol., with a gen. or inf. (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic.).
    (α).
    Absol.:

    nec magis manufestum ego hominem umquam ullum teneri vidi,

    Plaut. Men. 4, 2, 29:

    ut eos (sc. conjuratos) quam maxume manifestos habeant,

    i. e. bring to light, expose, Sall. C. 41:

    nocentes,

    i. e. evidently guilty, Ov. Nux, 3.—
    (β).
    With gen.:

    mendacii,

    Plaut. Truc. 1, 2, 30:

    sceleris,

    Sall. J. 35:

    rerum capitalium,

    id. C. 52, 36:

    ambitionis,

    Tac. A. 14, 29:

    offensionis,

    id. ib. 4, 53:

    doloris,

    Ov. F. 5, 313:

    vitae,

    giving manifest signs of life, Tac. A. 12, 51:

    magnae cogitationis,

    id. ib. 15, 54:

    novarum virium,

    Sen. Q. N. 4, 2, 8.—
    (γ).
    With inf.:

    dissentire manifestus,

    Tac. A. 2, 57.—Hence, adv., in two forms: mănĭfestō (class.) and mănĭ-festē (post-class.), palpably, clearly, openly, evidently, manifestly.—Form manifesto:

    teneor manifesto miser,

    Plaut. Trin. 4, 2, 66:

    alter alterum manifesto prehendunt,

    id. Ps. 5, 1, 16; id. Most. 2, 2, 79:

    ut tota res a vobis manifesto deprehenderetur,

    Cic. Cat. 3, 2, 4:

    compertum atque deprehensum facinus,

    id. Clu. 14, 43:

    cum manifesto venenum deprehendisset,

    id. ib. 7, 20:

    apparet,

    Plin. 36, 22, 45, § 161; 9, 45, 69, § 148. —Form manifeste, Sulp. Sev. Chron. 2, 7, 5; Paul. Sent. 3, 6, 60; Dig. 50, 16, 243:

    manifeste comperire,

    App. M. 6, p. 180, 5.— Comp.:

    manifestius ipsi apparere,

    Verg. A. 8, 16; Tac. H. 4, 23; 1, 88.— Sup.:

    ut omnibus manifestissime pateat,

    App. Mag. p. 316, 26; so Dig. 33, 2, 32, § 6; Cod. Just. 4, 18, 2, § 1.

    Lewis & Short latin dictionary > manufestus

  • 13 Manifestarius

    = manifestus s. 1 (1. 9 D. 20, 2. Nov. 102 c. 3).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > Manifestarius

  • 14 immanifestus

    im-manifēstus, a, um (in u. manifestus), nicht deutlich hervortretend, Rufin. in metr. Ter. 559, 26 K.

    lateinisch-deutsches > immanifestus

  • 15 manifestarius

    mănĭfestārĭus (mănŭfestārĭus), a, um [manifestus] [st2]1 [-] manifeste, évident, incontestable, avéré (en parl. de ch.). [st2]2 [-] pris sur le fait, pris en flagrant délit (en parl. de pers.).    - teneo hunc manifestarium, Plaut. Trin.: je tiens mon homme sur le fait.
    * * *
    mănĭfestārĭus (mănŭfestārĭus), a, um [manifestus] [st2]1 [-] manifeste, évident, incontestable, avéré (en parl. de ch.). [st2]2 [-] pris sur le fait, pris en flagrant délit (en parl. de pers.).    - teneo hunc manifestarium, Plaut. Trin.: je tiens mon homme sur le fait.
    * * *
        Manifestaria res est. Plaut. La chose est toute notoire et certaine.

    Dictionarium latinogallicum > manifestarius

  • 16 immanifestus

    im-manifēstus, a, um (in u. manifestus), nicht deutlich hervortretend, Rufin. in metr. Ter. 559, 26 K.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > immanifestus

  • 17 manifesto

    1. manifēstō, adv., s. manifestus.
    ————————
    2. manifēsto u. (altlat.) manufēsto, āvī, ātum, āre (manifestus), sichtbar machen, deutlich zeigen, offenbaren, an den Tag legen, alqm, Ov.: voluntatem, Iustin.: hoc manifestatur, erhellt, ist sichtbar, Iustin. – Passiv m. Nomin. u. Infin., qui post eius adscensionem ab Herode manifestatur occisus, Augustin. in Ioann. euang. tract. 124, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > manifesto

  • 18 manifestarius

    mănĭfestārĭus, a, um, adj. [manifestus], palpable, plain, clear, evident, manifest (ante- and post-class. for manifestus):

    fur,

    Plaut. Aul. 3, 4, 10:

    moechus,

    id. Bacch. 4, 8, 77:

    teneo hunc manifestarium,

    id. Trin. 4, 2, 50.—Of things:

    res,

    id. Mil. 2, 5, 34:

    soloecismus,

    Gell. 1, 7, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > manifestarius

  • 19 manifesto

    1.
    mănĭfestō, adv., v. manifestus fin.
    2.
    mănĭfesto, āvi, ātum, 1, v. a. [manifestus], to make public, discover, show clearly, exhibit, manifest ( poet. and postclass.):

    aliquem latentem,

    Ov. M. 13, 105:

    gratam voluntatem,

    Just. 24, 6, 10.—In pass.: quod vel ex eo manifestari, quod, was plain from the fact that, etc., Just. 11, 3, 10:

    per se ipsa manifestata delectant,

    revelations, Aug. Doctr. Chr. 4, 12 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > manifesto

  • 20 manifestarius

    manifēstārius, a, um [ manifestus ]
    1) очевидный, явный (res Pl; soloecismus AG)
    2) пойманный на месте преступления, уличённый (fur, moechus Pl)

    Латинско-русский словарь > manifestarius

См. также в других словарях:

  • manifestus — See fur manifestus …   Ballentine's law dictionary

  • sermo manifestus —    (loc.s.m.) Indica la comprensibilità intellettuale del di­scorso, ossia la chiarezza dell espressione linguistica come portato della chiarezza delle idee perspicuitas …   Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani

  • fur manifestus — /far maenafestas/ In the civil law, a manifest thief. A thief who is taken in the very act of stealing …   Black's law dictionary

  • fur manifestus — /far maenafestas/ In the civil law, a manifest thief. A thief who is taken in the very act of stealing …   Black's law dictionary

  • manifeste — 1. manifeste [ manifɛst ] adj. • v. 1190; lat. manifestus « pris sur le fait » 1 ♦ Vx Avéré par le fait. 2 ♦ (XIIIe) Mod. Dont l existence ou la nature est évidente. ⇒ certain, évident, patent, visible. Différences manifestes. Une erreur, une… …   Encyclopédie Universelle

  • Список видов рода жужелиц — Приложение к статье Жужелицы (род) Список видов рода жужелиц перечень видов рода жужелиц. В мире насчитывается 3000 видов, в Евразии более 700 видов. Систематика Род: Жужелицы (Carabus) Раздел: Carabogenici Подраздел: Digitulati Подрод …   Википедия

  • Digitulati — ? Digitulati Жужелица Геблера …   Википедия

  • МАНИФЕСТ — (ср. век. лат. manifestum, от лат. manifestus очевидный, явный). 1) всенародное объявление монаршей воли или о важном происшествии, напр., о войне, о рекрутском наборе, о восшествии на престол нового государя, также о прощении преступников, о… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • КРАЖА —    • Furtum (от глагола ferre).          Уже в XII таблицах встречается furtum manifestum, т. е. тот случай, если вор настигается на месте преступления или если кто оказывается вором при домашнем обыске, произведенном обкраденным лицом; такой… …   Реальный словарь классических древностей

  • Manifiesto — (Del lat. manifestus.) ► adjetivo 1 Que es perceptible y claro y no se puede negar: ■ le tenía un odio manifiesto. SINÓNIMO evidente notorio ► sustantivo masculino 2 POLÍTICA, SOCIOLOGÍA Escrito que una persona, partido o agrupación dirige a la… …   Enciclopedia Universal

  • Manifest — Programm; Grundsatzerklärung * * * Ma|ni|fest [mani fɛst], das; [e]s, e: öffentlich dargelegtes Programm einer Kunst oder Literaturrichtung, einer politischen Partei, Gruppe o. Ä.: politisch ideologische Manifeste; die Partei gab ein Manifest… …   Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»