-
1 madens
mădens, entis part. prés. de madeo. [st2]1 [-] mouillé, humecté, trempé. [st2]2 [-] imprégné (de vin), ivre. [st2]3 [-] plein, rempli, imprégné, imbu (de qqch, aliqua re).* * *mădens, entis part. prés. de madeo. [st2]1 [-] mouillé, humecté, trempé. [st2]2 [-] imprégné (de vin), ivre. [st2]3 [-] plein, rempli, imprégné, imbu (de qqch, aliqua re).* * *Madens, Participium. Cic. Mouillé.\Oculis madens. Stat. Plourant.\Madens sanguine vestis. Quintil. Ensanglantee. -
2 madēns
madēns entis, adj. [P. of madeo], wet, moist: coma, flowing: crinis, V.: More nivis sole madentis, i. e. melting, O.: Lamiarum caede, reeking with, Iu. -
3 madens
mădens, entis, P. a., v. madeo fin. -
4 Tribolium madens
1. LAT Tribolium madens Charpentier2. RUS хрущак m малый тёмный3. ENG black flour beetle4. DEU schwarzbrauner Reismehlkäfer m5. FRA —VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Tribolium madens
-
5 Tribolium madens
Энтомология: хрущак малый тёмный -
6 Tribolium madens
сущ.энт. хрущак малый тёмный -
7 Tribolium madens
-
8 madeo
mădĕo, ŭi, ēre, v. n. [Gr. madaô, to drip; cf. Sanscr. mad-, to be merry; Gr. mastos and mestos], to be wet or moist, to drip or flow with any thing (class.).I.Lit.A.In gen.:B.natabant pavimenta vino, madebant parietes,
Cic. Phil. 2, 41, 105:Persae unguento madent,
Plin. 13, 1, 1, § 3:plurima fuso Sanguine terra madet,
Verg. A. 12, 690:vere madent udo terrae,
id. G. 3, 429:radix suco madet,
Plin. 22, 12, 14, § 29:lacrimis madent genae,
are moistened, bedewed, Ov. A. A. 3, 378:cruore maduit,
id. M. 13, 389:nec umquam sanguine causidici maduerunt rostra pusilli,
Juv. 10, 121: metu, to sweat or melt with fear, Plaut. Most. 2, 1, 48.—In partic.1.To be drenched with wine, to be drunk, intoxicated:2.membra vino madent,
Plaut. Truc. 4, 4, 2:ecquid tibi videor madere?
id. Most. 1, 4, 7:madide madere,
id. Ps. 5, 2, 7:festā luce madere,
Tib. 2, 1, 29. — Poet.:tardescit lingua, madet mens, Nant oculi (of a drunken man),
his senses fail, Lucr. 3, 479.—To be softened by boiling, to be boiled, sodden (mostly in Plaut. and Verg.):II.jam ergo haec madebunt, faxo,
Plaut. Men. 2, 2, 51:collyrae facite ut madeant et colyphia,
id. Pers. 1, 3, 12:ut, quamvis igni exiguo, properata maderent,
Verg. G. 1, 196:comedam, inquit, flebile nati sinciput Pharioque madentis aceto,
Juv. 13, 85; cf.: commadeo, madesco.—Transf., to be full of, to overflow with, to abound in any thing ( poet. and in post-Aug. prose):A.madeant generoso pocula Baccho,
be filled up to the brim, Tib. 3, 6, 5:madent fercula deliciis,
Prop. 4 (5), 4, 76:Caecubae vites in Pomptinis paludibus madent,
Plin. 17, 4, 3, § 31:arte madent simulacra,
Lucr. 4, 792:quamquam Socraticis madet Sermonibus,
is full of, familiar with, Hor. C. 3, 21, 9; cf.:cujus Cecropia pectora voce madent,
i. e. perfectly versed in the Greek language, Mart. 7, 69, 2. —Hence, mădens, entis, P. a.Lit., wet, moist.1.In gen.:2.madentes spongiae,
Plin. 9, 45, 69, § 149: campi, wet, marshy (corresp. to paludes), Tac. H. 5, 17:vestis madens sanguine,
dripping, Quint. 6, 1, 31:nix sole madens,
i. e. melting, Ov. H. 13, 52:umor sudoris per collum,
flowing, Lucr. 6, 1187:crinis,
flowing, abundant, Verg. A. 4, 216:Auster,
i. e. rainy, Sen. Herc. Oet. 71; so,bruma,
Mart. 10, 5, 6:deus,
i. e. Neptune, Stat. S. 4, 8, 8:Lamiarum caede,
reeking with, Juv. 4, 154.—In partic., drunk, intoxicated:B.mersus vino et madens,
Sen. Ep. 83; so absol.:distentus ac madens,
Suet. Claud. 33; cf.:ille meri veteris per crura madentia torrens,
Juv. 6, 319.—Transf., full, filled, imbued with something: jure madens, full of, i. e. skilled in law, Mart. 7, 51, 5:intercutibus ipsi vitiis madentes,
full of, Gell. 13, 8 fin.:cui felle nullo, melle multo mens madens,
Aus. Prof. 15. -
9 madeo
madeo, uī, ēre (altind. mádati, ist trunken, griech. μαδάω), naß sein, ganz feucht sein, triefen, 1) eig.: A) im allg.: parietes vino madebant, Cic.: terra madet sanguine, ist getränkt von Blut, Verg.: Syene madet, ist beregnet, Mart.: Persae madent unguento, Plin.: madent unguento cani, Sen. rhet.: u. so cum madent capilli, von Salben triefen, Mart. – dah. madēns, naß, feucht, benetzt, Cic.: limosum et madens solum, Colum.: oculi, tränenfeuchte, Apul.: campi, sumpfige, Tac.: auster, regnerischer, Sen.: so auch bruma, Mart.: deus, Neptun, Stat.: sudor, fließender, Lucr. – B) insbes., 1) schmelzen, v. Schnee, nix sole madens, Ov. her. 13, 52. – 2) naß-, begossen sein = betrunken sein, madide (w. s.). Plaut.: vino, Plaut. u. Sen.: mero, Tibull.: absol., Plaut. u. Tibull.: madens (wie βεβρεγμένος), betrunken, Sen. u. Suet. – 3) von Schweiß triefen, madeo metu, ich triefe von Angstschweiß, Plaut. most. 395. – 4) prägn., weich-, mürbe sein = weich-, gar gekocht sein, Plaut. u. Verg. – II) übtr., voll sein von etw., Überfluß haben an etw., Caecubae vites in Pontinis paludibus madent, Plin.: pocula madent Baccho, Tibull.: sermonibus madet Socraticis, ist vertraut mit usw., Hor.: cuius Cecropiā pectora voce madent, der griech. Sprache vollkommen mächtig, Mart.: arte madent simulacra, Lucr.: dah. madēns, voll, iure madens, vollkommen mächtig, -kundig, Mart.: vitiis, Gell.
-
10 madeo
madeo, uī, ēre (altind. mádati, ist trunken, griech. μαδάω), naß sein, ganz feucht sein, triefen, 1) eig.: A) im allg.: parietes vino madebant, Cic.: terra madet sanguine, ist getränkt von Blut, Verg.: Syene madet, ist beregnet, Mart.: Persae madent unguento, Plin.: madent unguento cani, Sen. rhet.: u. so cum madent capilli, von Salben triefen, Mart. – dah. madēns, naß, feucht, benetzt, Cic.: limosum et madens solum, Colum.: oculi, tränenfeuchte, Apul.: campi, sumpfige, Tac.: auster, regnerischer, Sen.: so auch bruma, Mart.: deus, Neptun, Stat.: sudor, fließender, Lucr. – B) insbes., 1) schmelzen, v. Schnee, nix sole madens, Ov. her. 13, 52. – 2) naß-, begossen sein = betrunken sein, madide (w. s.). Plaut.: vino, Plaut. u. Sen.: mero, Tibull.: absol., Plaut. u. Tibull.: madens (wie βεβρεγμένος), betrunken, Sen. u. Suet. – 3) von Schweiß triefen, madeo metu, ich triefe von Angstschweiß, Plaut. most. 395. – 4) prägn., weich-, mürbe sein = weich-, gar gekocht sein, Plaut. u. Verg. – II) übtr., voll sein von etw., Überfluß haben an etw., Caecubae vites in Pontinis paludibus madent, Plin.: pocula madent Baccho, Tibull.: sermonibus madet Socraticis, ist vertraut mit usw., Hor.: cuius Cecropiā pectora voce madent, der griech. Sprache vollkommen mächtig, Mart.: arte madent simulacra, Lucr.: dah. madēns, voll, iure madens, vollkommen————mächtig, -kundig, Mart.: vitiis, Gell. -
11 madeo
uī, —, ēre1) быть мокрым, влажным, пропитанным, смоченным ( oleo Pt)m. sanguine V или caede O — быть в кровиnix madens sole O — снег, тающий на солнцеdeus madens St — Neptunus2) течь, струиться ( sudor madens)3) (тж. se m. Pl) быть пьяным (vino Pl, Sen)4) (тж. sudore m. Pt) покрываться потом, потеть (m. metu Pl)5) быть полным, переполненным (pocula madent Baccho = vino Tib)Cecropiā voce m. M — в совершенстве знать греческий язык7) поэт. развариваться, размягчаться ( igni exiguo V) -
12 хрущак малый тёмный
Entomology: Tribolium madens, black flour beetle (лат. Tribolium madens)Универсальный русско-английский словарь > хрущак малый тёмный
-
13 хрущак малый тёмный
nentomol. Schwarzbrauner Reismehlkäfer (ëàò. Tribolium madens), Tribolium madens -
14 distentus
I 1. a, um 2. adj.полный, переполненный, набухший ( distentae lacte capellae V)d. ac madens Su — наевшийся до отвала и напившийся допьянаII 1. distentus, a, umpart. pf. к distineo2. adj.занятый, заваленный, загруженный ( tantis negotiis C)distentum tempus officiis PJ — время, посвящённое исполнению обязанностейIII distentus, (ūs) m. [ distentio ]расширение, растяжение ( cutis PM) -
15 coma
coma, ae, f. (κόμη), I) das Haar, als natürliche Bedeckung des Hauptes, das Haupthaar, a) der Menschen, α) Sing.: calamistrata, Cic.: cana, Tibull.: madens, von Salben triefendes, Cic.: regia, der Berenice, Catull.: comam in gradus frangere od. formare, Quint. u. Suet. – β) Plur. comae rutilae, Tac.: comae promissae et rutilatae, Liv.: comae hirsutae et intonsae, Curt.: comas pectere, Tibull.: comas inustas comere acu, Quint.: comas componere (Ggstz. comas turbare), Quint.: calamistro crispare comas, Hier.: dentibus atque comis uti emptis, falsche Z. u. falsches Haar tragen, Mart. – b) der Tiere, die Mähne der Löwen, comae cervicum fluctuantes, Gell.: der Pferde, Pallad.: dah. poet. = crista, Helmbusch, Stat. Theb. 8, 389. – II) übtr.: a) v. den Blättern od. haarähnlich aufwärts steigenden Gräsern u. Stengeln usw. der Pflanzen (s. Hildebr. Apul. met. 5, 25. p. 369), Laub, Ähren, Gras, Stengel usw., b. Dichtern, Col., Plin. u.a. (vgl. Plin. 16, 78 arborum aliis decidunt folia, aliae sempiternā comā virent): arborum comae vitiumque pampini, Hieron. – b) die Wolle der Schafe, Poëta b. Cic. u. Col.: u. das Wollige, Haarige am Pergamente, Tibull. 3, 1, 10. – c) die Feuer- u. Lichtstrahlen, Sonnenstrahlen, Catull. u. Sen. poët.
-
16 gladius
gladius, iī, m.(zu glaber, also ›das glatte‹), das messerförmige Schwert (zu Hieb und Stoß, während ensis das längere, mehr zum Hieb eingerichtete Schwert), I) eig. u. meton.: a) eig.: capulus gladii, Tac.: mucro gladii, Plin.: gladius vaginā vacuus (blankes), Cic.: gl. militaris, Sen.: gladius cruentus, Cic.: gladius cruore domini madens, Val. Max.: gladius, cui ad secandum subtilis acies est, Sen.: gladius, quo noxii iugulantur, Henkerschwert, Val. Max.: gladio accinctus, Liv. u. Tac., succinctus, Cornif. rhet.: gladium stringere, Caes., destringere, Cic.: gladium (e vagina) educere, Cic.: gladium nudare, Ov.: gladium condere, einstecken, Tac.: alqm gladio insequi, Cic.: alci gladium intentare, Liv.: gladio incumbere, Cornif. rhet.: transfigere se gladio, Vell.: traicere sibi gladio pectus, Auct. b. Afr.: traicere alqm gladio, Auct. b. Alex.: transfigere alqm gladio per pectus, Liv. – im Bilde, suo sibi gladio hunc iugulo, mit seinen eigenen Waffen, d.i. widerlege ihn mit seinen eigenen Worten, Ter. adelph. 958 (vgl. quid igitur pugnes adversus eos homines, qui suo sibi gladio pereunt? Lact. 3, 28, 20): plumbeo gladio iugulari, mit schwachen Beweisen widerlegt werden, Cic. ad Att. 1, 16, 2: tuo gladio conficiatur defensio, Cic. Caecin. 82: destrictis gladiis fraudium (mit den scharfen Waffen des Betr.) simplicis puellae paventes cogitationes invadunt, Apul. met. 5, 19. – Sprichw., ignem gladio scrutari (griech. πῦρ μαχαίρα σκαλεύειν), das Feuer mit dem Schwert durchwühlen, von einem unsinnigen Beginnen, Hor. sat. 2, 3, 276. – b) meton. = das mit dem Schwert Bewirkte, wie: gladii potestas od. ius, Gewalt über Leben u. Tod, Capit. u. ICt.: locare ad gladium, zum Gladiatorenkampfe, Sen.: ebenso damnari ad gladium, ICt.: licentia gladiorum, Mordtaten, Cic.: ebenso sublatus modus gladiis, Lucan. – II) übtr.: a) als Titel einer Schrift, das Schwert, Suet. Cal. 49, 3. – b) das Pflugeisen, Plin. 18, 172. – c) das Schwertholz ( sonst spatha), dessen man sich bei dem alten senkrechten Webstuhl statt des Kammes bediente, um den Einschlag damit zu schlagen u. das Gewebe dicht zu machen, deducunt habiles gladios filo gracilento, Enn. ann. 253. – d) = ξιφίας, der Schwertfisch, Plin. 9, 3; 32, 15 u. 145. – / Nbf. gladium. iī, n., Lucil. 1187. Varro LL. 5, 116; 8, 45 u. bes. 9, 81. Varro r. r. 1, 48, 3: gladium, ξίφος, gladia, ξίφη, Gloss.; vgl. Quint. 1, 5, 16 (wo getadelt).
-
17 sanguis
sanguis (urspr., aber veraltete Form sanguen), inis, m., das Blut (= der dünne, die Glieder durchströmende und lebenerhaltende Blutsaft, hingegen cruor = der rohe Blutsaft, das rohe, dicke Blut; vgl. Tac. ann. 12, 47), I) eig. u. bildl.: 1) eig.: sanguinis eruptio, Cels.: sanguinis vomitus, Cels.: sanguinis missio, das Aderlassen, Cels.: sanguis ater, Lucr., Verg. u. Liv.: caprinus, Aur. Vict.: humanus, Liv. u.a.: taurinus, Catull. u. Plin.: tauri sanguis, Cic.: vestis sanguine madens, Quint.: gladius sanguine oblitus, Sall.: sanguine subito ictus, vom Schlage getroffen, Eutr.: murenas sanguine humano saginare, Sen. (bildl., sanguine rei publicae saginari, sich mit dem Marke des St. mästen, Cic.): candor corporis magis sanguine atro maculabatur, Liv.: affectus nobis fugant sanguinem, treiben uns das Blut (im Gesichte) zurück (Ggstz. evocant ruborem), Sen.: os sanguine respergere, Cic.: se sanguine nefando respergere, Liv.: sanguinem mittere, zur Ader lassen, alci, Cels., u. scherzh., provinciae, Cic.: so auch sanguinem extrahere, Plin., od. detrahere, Colum., od. emittere venis, Plin., od. demittere, Gell.: sanguinem sistere, Plin., od. cohibere, Cels., od. supprimere, Cels.: sanguinem exspuere, Cels., ab ore exspuere (Ggstz. ex stomacho cruorem reicere), Scrib.: sanguinem vomere, Cels.: sanguinem fundere, ausgießen, Cic., u. vergießen, Curt. (vgl. plus sanguinis ex multa carne fundebatur, Liv.): sanguinem effundere, vergießen, Cic.: sanguinem haurire, Liv., sanguinem alcis haurire, Cic.: hauriendus aut dandus est sanguis, ihr müßt Blut (der Feinde) vergießen oder (das eurige) hingeben, Liv.: sanguinem sitire, Iustin. u. Lact.: sanguinem alcis sitire, Cic.: gustasse civilem sanguinem vel potius exsorbuisse, Cic.: numquam sanguinem alcis expetivisse, Cic.: hominis propinqui sanguinem vitamque eripere, Cic.: saturare se sanguine dissimillimorum sui civium, Cic.: satia te sanguine, quem sitisti, Iustin.: canes satiati sanguine erili, Ov.: etiam impendio sanguinis sui alqm tueri, Sen. – 2) bildl.: a) die Lebensfrische, das Kernhafte, amisimus sucum et sanguinem, Cic.: quibus integer aevi sanguis, Verg. – v. der Rede u. v. Redner, Cic.: verum sanguinem deperdebat, Cic.: sanguinem ipsum ac medullam verborum ipsius (Sallustii) eruere atque introspicere peritus, Gell. 18, 4, 2. – b) = Vermögen, Geld, de sanguine aerarii detrahere, Cic.: sanguinem miserit, quicquid potuerit detraxerit, Cic. – II) meton.: 1) das Blutvergießen, der Mord, sanguis cotidianus, Cic.: fraterni sanguinis insons, Ov.: odio civilis sanguinis, Cic.: usque ad sanguinem incitari solet odium, Cic.: sanguinem facere (anrichten), Liv.: – 2) das Geblüt = die Blutsverwandtschaft, der Stamm, das Geschlecht usw., a) abstr.: magnam possidet religionem paternus maternusque sanguis, Cic.: cognatio materna Transalpini sanguinis, Cic.: ne sanguis societur (durch das Heiraten untereinander), Liv.: sanguine coniunctus, Blutsverwandter, Cic.: attingere alqm sanguine, blutsverwandt sein mit usw., Plin. ep. – b) konkret, Abkömmling, Kind (Sohn, Tochter), Enkel usw., Alexandri sanguis ac stirps (Sprößling), Curt.: proice tela, sanguis meus, Verg.: est sanguis tuus, Tibull.: regius sanguis, v. der Europa, königliche Prinzessin, Hor.: saevire in suum sanguinem, Liv. – III) poet. übtr., die natürliche Feuchtigkeit, der Saft der Pflanzen usw., bacas turgentes sanguine Pallas amat, Öl, Nemes.: viridis nemori sanguis decedit, Saft der Bäume, Manil.: von der Purpurfarbe, Val. Flacc. – / Das i von Natur lang (s. Lachmann Lucr. p. 59), daher oft bei Dichtern so gemessen, s. Neue-Wagener Formenl.3 1, 243. – Genet. Sing. vulg. auch sanguis, Cael. Aur. de morb. chron. 2, 11, 128. Paul. Nol. 21, 376: Akk. sanguem, Corp. inscr. Lat. 6, 2104, 22 (Act. Arv. a. 218). – Archaist. Nomin.-Form sanguen, Enn. ann. 113; fr. scen. 26 u. 202. Acc. tr. 83. Cato origg. 4. fr. 7, u. oratt. fr. 60. Varro sat. Men. 225. Lucr. 1, 837 u.a. Petron. 59, 1. Lact. 1, 15, 31. – Der Plur. sanguines wird von Prisc. 5, 54 u. Serv. Verg. Aen. 4, 687 als ungebräuchlich bezeichnet, aber s. Vulg. 2. regg. 16, 7; psalm. 5, 7 u. 15, 4; prov. 29, 10 u. ö. Hieron. in psalm. 15, 4 u. ö. (vgl. Neue-Wagener Formenlehre3 1, 580).
-
18 sudor
sūdor, ōris, m., der Schweiß, I) eig. u. bildl.: a) eig.: sudor salsus, Lucr.: frigidus, Cels. u.a.: multus, ingens, Cels.: pestiferus, Cels.: sudor a capite et a fronte defluens, Cic.: simulacrum multo sudore manavit, Cic.: sudor manat ad talos, Hor.: sudore iam madens, Petron.: sudore multo diffluentes, Phaedr.: sudore calefacti, Petron.: leti sudore perfusus, Amm.: salsus per artus sudor iit, Verg.: occupat obsessos sudor mihi frigidus artus, Ov.: in sudorem ire, schwitzen, Flor.: sudorem emittere, Plin.: sudorem facere od. movere, Plin., od. elicere od. evocare, Cels., od. excutere, Nep.: sudor erumpit alci, Sen.: sudorem sistere, coërcere, reprimere, sedare, Plin.: sudor desinit, Cels.: sudorem abluere, Val. Max. u. Fronto: ante sudorem, post sudorem, Cels. – Plur., sudores tenues, aequales, Cels.: sudores frigidi, Cels.: corpus sudoribus decoquere atque exinanire, Sen. – b) bildl., Schweiß = große Anstrengung, Abmühung, spolia sine sudore et sanguine, Enn. fr.: divitiae per summum sudorem acquisitae, Sen.: stilus ille tuus multi sudoris est, Cic.: habet existimationem multo sudore labore vigiliisque collectam, Cic.: multo eius sudore ac labore sub populi Romani imperium dicionemque cĕcĭderunt, Cic.: quod nobilissimis summo cum sudore consequendum foret, Vell.: sudorem timere, nicht gern hartes Holz bohren, Sen. ep. 31, 7: sudore acquirere quod possis sanguine parare, Tac.: creditur sudoris minimum habere comoedia, Hor.: septem fortissimos milites uno sudore vicit, Capit.: hibernas sudorum reliquias reperit tales, Amm. – II) übtr. = jede wie Schweiß hervorrinnende Feuchtigkeit, picis, Plin.: veneni, Ov.: caeli, Plin.: vom Honig, Plin.: maris, Lucr.: lapidis, Sen.
-
19 naß
naß, umidus (feucht, sowohl von dem, was von Wasserteilen durchdrungen ist, als auch von dem, was Feuchtigkeit mit sich führt, z.B. Wind). – udus. uvidus (naß, von dem, was scheinbar od. wirklich ganz aus Wasser od. andern flüssigen Teilen besteht). – madens. madidus (triefend, von dem, was auch von außen, an der Oberfläche naß ist). – aquā madefactus (mit Wasser naß gemacht, z.B. linteolum). – pluvius (zur Nässe u. zum Regen geneigt, von den Jahreszeiten, von der Witterung). – plenus aquae (voll Wasser, z.B. Schwamm). – viridis. virens (noch grün u. dah. naß, v. Holz). – über u. über, ganz n., permadefactus (z.B. pluviā od. imbre); aquā perfusus (mit Wasser ganz übergossen): von einem Regenschauer, obrutus nimbo (z.B. miles). – n. Winter, hiems pluviosa: n. Witterung, caeli status umidus od. uvidus od. pluvius; caelum pluvium: mit nassen Augen (d. i. weinend), lacrimans; cum lacrimis. – n. sein, auch madere: noch n. sein (v. Holze), virere (noch grün sein): n. werden, madescere; madefieri (z.B. pluviā, imbre); madidum reddi (z.B. aquā, sudore): über u. über, ganz n. werden, permadescere, permadefieri (beide z.B. pluviā, imbre): n. machen, auch madefacere, mit etw., alqā re: ganz, über u. über n. machen, totum madidum reddere; permadefacere (auch mit etw., alqā re).
-
20 black flour beetle
Энтомология: хрущак малый тёмный (лат. Tribolium madens)
См. также в других словарях:
Falco peregrinus — Halcón peregrino … Wikipedia Español
Peregrine Falcon — Adult Peregrine Falcon (Falco peregrinus) of subspecies pealei or tundrius in Alaska Conservation status … Wikipedia
Сапсан — Для термина «Сапсан» см. другие значения. Сапсан … Википедия
Обыкновенный сокол — У термина «Сапсан» существуют и другие значения. ? Сапсан Научная классификация Царство: Животные Тип … Википедия
Frullania — Taxobox name = Frullania image width = 240px image caption = Frullania tamarisci regnum = Plantae divisio = Marchantiophyta classis = Jungermanniopsida ordo = Jungermanniales familia = Jubulaceae genus = Frullania genus authority = Raddi… … Wikipedia
Falco peregrinus — Wanderfalke Wanderfalke (Falco peregrinus) Systematik Klasse: Vögel (Aves) Ordnung … Deutsch Wikipedia
Wanderfalke — (Falco peregrinus), Weibchen mit Nestling Systematik Klasse: Vögel (Aves) Ordnung … Deutsch Wikipedia
Adrien d'Amboise — (1551 28 juillet 1616) fut aumônier du roi Henri IV et évêque de Tréguier. Armoiries d Adrien d Amboise Biographie Fils de Jean d Amboise, et petit fils de Michel d Amboise. Il fit ses études au collège de Navarre où il suivit des cours de… … Wikipédia en Français
Adrien d' Amboise — (1551 28 juillet 1616) fut aumônier du roi Henri IV et évêque de Tréguier. Armoiries d Adrien d Amboise Biographie Fils de Jean d Amboise, et petit fils de Michel d Amboise. Il fit ses études au collège de Navarre où il suivit des cours de… … Wikipédia en Français
Falco peregrinus — Faucon pèlerin Pour les articles homonymes, voir Faucon Pèlerin (comics) … Wikipédia en Français
Faucon Pèlerin — Pour les articles homonymes, voir Faucon Pèlerin (comics) … Wikipédia en Français